Beste allemaal. Ik en mij vriend zijn vorige week een kindje veloren en 2 weken ervoor het andere kindje we waren in verwachting van een tweeling. nu ben ik wel nog onder controle bij het ziekenhuis en wacht ik op een spontane miskraam heeft iemand hier ervaring mee? ik had zaterdagavond wel super erge krampen en kwam piepklein beetje bloed! veder niks. ik vind het heel moeilijk om dit te verwerken en zeker door die onzekerheid. Groetjes, Desi
Hoi, wat verdrietig zeg meid! Hoever was je in je zwangerschap? Ik wacht ook al een week op mijn miskraam (missed abortion). Morgen moet ik weer naar de verloskundige en gaan we het hebben over wat er nog meer mogelijk is (curretage etc) Sterkte!
ik was twaalf weken dus dachten eigenlijk dat het niet fout meer kon gaan! maarja uiteindelijk wel ohh wat spijtig hoe ver was jij? Veel sterkte komende tijd ook gewenst!
Hoi, wat verschrikkelijk. Ik kan helaas ook zeggen dat ik het zelfde heb mee gemaakt. 7 december een positieve test, 18 december bruinbloed verlies en krampen, 1e echo konden we alleen 2 lege vruchtzakjes zien en bij de 2e echo 2 vruchtzakjes en 1tje met een vrucht met een hartslag. Ik was dus ook in verwachting van een tweeling en dus 1 kindjes kwijt geraakt.. daarna nog een goede echo gehad, sterke hartslag en goed gegroeid. werd alleen wel een week terug gezet terwijl ik precies wist wanneer ik me eisprong had gehad en dat ik 3 dagen voor nod al positief testen kon het geen laten innesteling zijn. Maar de vk zei dat dat kon komen door een dia pauze. 4 dagen na de laatste goede echo ( vorige week dinsdag) ineens een beetje bruin bloed bij het afvegn, kon die middag gelijk komen voor een echo en toen kwam onze grootste angst uit, het hartje was gestopt met kloppen. Vanaf woensdag wat ongesteldheid krampen de hele dag en vanaf gisteren ondraaglijke krampen, ben vannacht dan ook ons kindje verloren. hij/zij was zo volmaakt, 2 oogjes, 2 armpjes en 2 beentjes... Was erg moeilijk om te zien maar ook fijn dat ik wel een soort van afscheid heb kunnen nemen. De krampen hoorde minder te worden en het bloed verlies ook want ik wist zeker dat ik een volledige miskraam had gehad, kindje zat namelijk nog in een heel vruchtzakje.. Alleen werden bij mij de krampen erger en verloor veel bloed. daarom vanmiddag een echo gehad bij de vk en toen ze het echo apparaat er uit haalde stroomde het bloed er echt uit (sorry voor de details). De vk maakte zich erge zorgen en ben meteen door gestuurd naar het ziekenhuis naar de gyn. daar weer een echo gehad en hij zag alleen maar bloedstolsels. Hij heeft meteen de meeste bloedstolsels weg gehaald, het bloeden is nu al een stuk minder alleen de krampen zijn er nog heel erg. Dat moet binnen 2 dagen minder worden en anders moet ik weer terug. Hoe lang is het al dat jullie kindje helaas niet meer leeft? Mijn vk zegt dat binnen 2 weken zelf moet komen. Echt heel heftig helemaal als je de 12 weken grens voorbij bent. bij mij heeft het al met al 5 a 6 dagen geduurd voordat het echt op gang kwam.. Heel veel sterkte en een dikke knuffel!!
Ha Desi, Wat een verdriet meid, verschrikkelijk. Ik leef met je mee. Ik heb zelf ook net een tweeling verloren (MA). Ik heb daarvoor ook al enkele MA's gehad van enkele kindjes, maar het verliezen van een tweeling hakt er gewoon nog veel harder in vind ik. Tja, je verliest twee kindjes in plaats van een, ook wel logisch dat dat nog verdrietiger is. Ik wens je heel veel sterkte met het verwerken van je verlies. Wat betreft je vraag, het is een heel persoonlijke keus wat je doet: afwachten, pillen of curretage. Ik heb zelf altijd eerst even afgewacht, maar kwam nooit uit zichzelf op gang. Dus dan kies ik steeds voor de pillen. Voor mij is het die keuze omdat de kans op verklevingen nul is, en de meningen over de kans op verklevingen na curretage verschillen nogal. Maar ik wilde sowieso dat risico niet lopen (ben al 37). Ik heb het geluk dat het goed werkt bij mij, want dat is het enige risico dat je loopt met pillen: dat het niet werkt. Maar als het gedeeltelijk zou werken, en je daarna alsnog curretage moet, dan is de kans op verklevingen wel weer veel kleiner. Mocht je voor pillen gaan, dan wil ik je op het hart drukken om vooral voor heel zware pijnstillers te vragen. Blijkbaar geven ze die niet standaard mee, maar geloof me, die heb je echt nodig! Ook kun je het beste vragen of ze de pillen bij je willen inbrengen, want als je het zelf moet doen kan het heel makkelijk misgaan. Ik wens je nogmaals veel sterkte met je verdriet meid. Neem de tijd ervoor, het valt niet mee.
heej bedankt voor jullie berichten het is nu bijna een week geleden... maar je vergeet het nooit ik moet donderdag naar het ziekenhuis komen voor controle dus dan hoor ik wel hoe het moet ja dat bruine bloedverlies had ik dus ook!! maar nog niet doorgezet word er zenuwachtig van bij ons zat er ook alles op en aan .. het is ook zo raar dat je leven gewoon doorgaat iedereen gaat door terwijl voor jou stil staat..!! daarom is het ook fijn om hier even je ervaringen te delen andere mensen vinden het erg maar snappen het minder..