Lieve meiden, Na een ontzettend moeilijke tijd om de geboorte en het overlijden van onze Luna* hebben mijn vriend en ik besloten dat we weer voor een kindje willen gaan! Een lief, klein en hopelijk gezond broertje of zusje van Luna*! We zullen haar nooit vergeten en altijd zal ze bij ons blijven, in onze harten en gedachtes! Ik vind het wel ontzettend spannend allemaal! Ik heb er enorm veel zin in en tegelijkertijd is het ook heel eng en is het wel fijn zo, want als je niet zwanger bent, kan er ook niks mis gaan en hoef je je daar geen zorgen over te maken... Maar ik ben er helemaal klaar voor en ik hoop dat onze droom snel uit mag komen! Liefs Marjolein
@caruli, heel veel succes met jullie 2 ivf, ik ga heel hard voor jullie duimen! @marjolein, jullie nog maals heel veel succes! Ik hoop dat jullie snel een brusje voor Luna* mogen verwachten! @Aquilegia, ook voor jou draaien mijn duimen nog steeds! Groetjes Naatje
Meiden, ik duim voor jullie allemaal dat jullie wens uit mag komen. Een gezond kindje voor jullie allemaal! Het is jullie zo gegund!
Lieve meiden, ook ik wil jullie heel veel succes wensen,en hoop met heel mn hart dat jullie wens heel snel vervuld zal zijn! Ik duim voor jullie! [-o< [-o< [-o< Liefs...
@Caruli: hopelijk is het deze keer raak! Ik duim voor je.. @Marjolein: veel succes, hopelijk is het bij jullie ook snel raak en krijgen jullie een gezond kindje.
oh caruli, ik hoop zo dat het raak is deze keer! ik denk ongeveer 6 april ongesteld te worden en dan ongeveer 20 april KID. misschien zijn we wel weer samen zwanger!
@caruli ik hoop voor jullie dat de 2de poging lukt zeg het is jullie zo gegund ik ga heel hard duimen @loopy 20 april word hopelijk jouw dag ik ga heel hard duimen @aquilegia ook voor jouw blijf ik heel hard duimen @marjolein jullie ook heel veel succes en dat er maar gauw een brusje komt voor jullie Luna* ik ga voor jullie allemaal heel hard duimen dat jullie wemnsen maar heel snel uit zullen komen veel liefs debby
loopy dat zou idd leuk zijn als ik nu globaal vooruit reken heb ik 30 april of begin mei zo een dezerdagen de punctie dus zal ik rond half mei derde week mei weten of het raak is dus zitten we weer maar een paar weken verschil met elkaar ik ga heel hard duimen!
Lieve meiden Ik duim voor jullie allemaal. Ik hoop zo ontzettend dat jullie wensen uit zullen komen. [-o< Liefs Miranda
Dank jullie wel lieve meiden voor de aanmoedigingen! Ik hoop ook dat het voor Naatje, Aquilegia, caruli en Loopy heel snel raak mag zijn! Zou toch super zijn als we dadelijk allemaal rond dezelfde tijd zwanger zijn! Nou, mijn duimen draaien voor ons allemaal! [-o<
hai lieve meiden ik meld mij weer. pffff druk met werken en het thuisleven. hoe vlot het hier lieverds? Hoe bevalt de accupunctuur? Zijn jullie mannen trouwens niet meer bang voor wat er komen gaat?
Mijn vriend is op en top positief... Hij gaat altijd en alleen maar van het positieve uit. En na Luna* is hij wel wat banger of in ieder geval een stuk onbezorgder, maar hij staat er heel positief in. Gelukkig maar hoor, want twee van die angsthazen... dan zou je elkaar alleen maar aansteken volgens mij (al moet ik zeggen dat ik sinds Luna* eigenlijk ook een stuk positiever ben geworden... in ieder geval positiever dan na mijn miskraam vorig jaar, gek eigenlijk he!) En jouw man/vriend dan?
Dat is fijn marjolein, nee vind het helemaal niet gek dat je nu positiever bent. Vind je het zelf eng? Hier ook op en top positief. Maar vriendlief is wel erg bang dat als ik zwanger mag raken dat het weer niet goed gaat. Ik heb dat zelf niet. Maar zijn angst is waarschijnlijk de grootste reden dat we nog niet zwanger zijn, hij zegt dat hij er aan toe is maar dat is hij heel lang niet geweest. Als ik weer zwanger zou zijn zou hij bang zijn voor de echo's en doptone. Hij heeft er echt een klap van gehad. Denken jullie dat dit over gaat als het eenmaal is gelukt? Hoe is dat bij jullie?
rachje: ik denk niet dat dat ooit nog over gaat na dat je het een keer mee hebt gemaakt dat het fout kan gaan... voor mijn gevoel zal ik ook nooit meer een onbezorgde zwangerschap krijgen.. ik denk dat ik altijd bang zal blijven en pas kan geloven zodra de baby dan gezond en wel op mijn buik ligt.. ik zal wel genieten van de zwangerschap maar nooit meer zoals de vorige keer het liefst zou ik de zwangerschap overslaan en alleen de bevalling en kind krijgen doen maar ik ben wel blij dat ik weet dat het zh heel goed ermee om zal gaan, veel controles en zodra er wat is kan ik ook altijd terecht dus das dan wel een fijne gedachten
Hey Rach, leuk dat je er weer even bent. Ik wil ook graag even antwoord geven op je vraag. Wij hebben ook grote angst gekregen van echo's na de zwangerschap van Lindy*. Bij ons is het dus echt niet over gegaan. Ik ben iedere keer enorm zenuwachtig als ik weer een echo krijg. Zodra we zien dat het hartje klopt zijn we rustig. Dit blijft denk ik zo totdat ons meisie gezond en wel geboren is. Het is dus nu ook zo dat ik even kan genieten van een goede echo, maar de twijfel komt héél snel terug. Hoe gaat het verder met je Rach?
ja dat zou ik ook niet meer zijn onbezorgd zwanger. Van de week was ik met een moeder van mijn werk aan het kletsen en ze dacht elke keer als ze me zag aan ons en aan wat er is gebeurd. Voordat ik met verlof ging vroeg ze me elke dag hoe het ging en zei zei: 'ik had nog nooit zo'n stralende zwangere vrouw gezien, je straalde van top tot teen, toen ging je met verlof en vroeg elke dag of er al wat was en toen werd ik gebeld 4 september ik zo hard gehuild'. aaaah dacht ik vond het zwanger zijn echt super(niet alles hr en niet alle dagen). Maar ik zou het niet willen overslaan, ik hoop dat het voor ons weg gelegd is om weer zwanger te raken net zo'n band te krijgen als met Jaylie*. Ondanks de *piep* tijden van onzekerheid. Ja met mij gaat het zachtjes aan weer wat beter. Kan wel merken dat de oude ik er niet meer is en die zal nooit meer terug komen. Al vind ik wel weer stukjes terug van mezelf. Heb nogal moeite de kar voort te trekken. Werk en prive vragen nogal veel van me dat ik soms mezelf over de kop werk. Hoe is het met jullie lieve meiden?
Hoi Rach, Ja wat betreft het opnieuw zwanger worden, ik denk dat die andere meiden daar wel gelijk in hebben! Onbezorgd zat het nooit meer worden. Al had ik dat eigenlijk met de miskraam voor luna* al niet meer. De angst zat er toen bij mij al diep in! De angst zit er zeker wel en ook heel diep bij mij. Maar ik probeer het zoveel mogelijk te relativeren en er niet constant mee bezig te zijn (hoe...ja dat moet ik zelf ook nog even uitvogelen). Op zich gaat het redelijk nu met me ook bmt de angst. Ik denk dat die bij mij pas echt gaat komen als ik daddwerkelijk zwanger ben! En wat betreft dat je de oude niet meer bent dat herken ik wel heel erg! Maar ook die veranderingen van mezelf zie ik als heel positief! Ik vind namelijk dat ik er zelf positief door veranderd ben op allerlei manieren! Zijn jullie dan eigenlijk alweer actief bezig als ik vragen mag? Liefs Marjolein
hoi marjolein, fijn dat je zo positief bent! fijn om te lezen meid. Hier ook positief veranderd. Als ik terug denk aan het leven voor jaylie* was het echt 'makkelijk' en eigenlijk ook best wel oppervlakkig. Sinds jaylie* staan we heel anders in het leven. Ja wij zijn sowieso al een half jaar actief bezig, maar mijn cyclus kwam pas half november en na 2 rondes vroege miskraam gehad. Dus nu weer 2 rondes verder. Deze maand is het trouwens niet gelukt en dat geeft ook niet. Denk dat ik eind volgende week mijn ongi kan verwachten. Maar ben zo ongeduldig he. Maar gelukkig heb ik mijn dochter die me vaak even door de moeilijke tijden heen trekt. Dat vind ik zooo bijzonder. Voelen jullie soms aanwezigheid van jullie kindje? Ik moet geduld hebben.... zijn jullie ook zo ongeduldig?