meiden bedankt voor jullie lieve berichtjes! Caruli, woooow de trotse bezitter van 1 embryo. Ik hoop dat jullie emmie daar de komende 9 maanden wonen! [-o<
@ Naatje: die dagen zullen ongelooflijk moeilijk voor je zijn, dat kan ik me zo voorstellen! Natuurlijk denk je heel vaak aan ze, maar zo'n dag (en jij hebt er ook nog eens 2!) lijkt me verschrikkelijk. Heel veel sterkte. @ Caruli: ik duim voor jullie mee!
oh caruli wat een geweldig nieuws en EMMIE nu even goed luisteren blijf lekker zitten waar je zit en over negen maanden willen we je pas zien ik ga heel hard duimen zeg veel liefs debby
Lieve Naatje, heel veel sterkte de komende moeilijke dagen. Caruli, ik duim voor je dat je over twee weken een super positieve test in je handen hebt. Voor alle meiden hier een hele dikke knuffel
Vanmorgen ben ik naar het ziekenhuis geweest voor een controle follikelmeting omdat er afgelopen maandag geen reactie te zien was op de clomid. Maar vanmorgen ben ik aangenaam verrast, er groeien 2 mooie follikels. Het voelt als een teken van onze twins, een jaar na hun verlies dus weer kans op een 2ling...
oh naatje dat zou een mooi teken zijn van de twins ook voor jouw ga ik heel hard duimen ik hoop het zo voor je veel liefs debby
Wat kan de wens om opnieuw weer zwanger te mogen worden toch intens zijn. Op 20 mei 2008 hebben wij ons dochtertje verloren aan het "potter syndroom" ( geen niertjes ) ik was 20 weken en 2 dagen zwanger. We waren zo blij dat ik na een miskraam weer zwanger en gezien mijn leeftijd ( 41 ) waren we dubbel zo blij. Maar helaas viel deze droom in duigen. We zijn nu 18 weken verder en 4 cyclussen verder. En iedere keer is het weer zo een domper als je weer ongesteld wordt want iedere maand verder is toch ook weer iedere maand een maand ouder en iedere maand neemt de kwaliteit van de eicellen af dus iedere maand weer minder kans om zwanger te worden. Het is allemaal heel frustrerend echt waar ..... Toch proberen we de moed er in te houden en ik hoop gewoon dat ik dit jaar nog zwanger mag worden dat is dus na deze maand nog 2x kans .... het valt niet mee om positief te blijven maar met een negatieve instelling kom je er ook niet. Tis heel makkelijk voor een ander om te zeggen je moet er niet teveel mee bezig zijn en zet het toch een beetje van je af. Maar hoe doe je dat als dit je wens is ... ik weet het niet hoor. Maar als ik op andere forums lees dat er dames van 45 jaar bezig zijn om nog spontaan zwanger te worden dan is er nog hoop denk ik maar ... Dus we blijven oefenen, gr. Nicole
Hallo dames, Ik vroeg mij af of ik hier mee mag kletsen. 24 Juni is onze zoon Jort /geboren overleden na een zwangerschapsduur van 23 weken... Het verdriet is groot maar de wens naar een kind ook. Een groot dillema.....een emotionele achtbaan waar je inzit. En dan is het lekker om af en toe bij lotgenoten je hart te luchten.... Groetjes Alice
Hou Coni en klusser, wat vreselijk dat jullie je hier ook moeten aansluiten, ik wil jullie allereerst heel veel sterkte wensen! @ Alice: wat is er misgegaan, wil je dat vertellen? @ Alice en Nicole: ik hoop dat jullie beiden snel weer zwanger mogen raken, die wens is enorm groot, dat weten we allemaal hier!
We hebben er voor gekozen om de zangerschap af te breken toen er op de 20 weken echo een zeer enstige hartafwijking geconstateerd werd. Kort en simpel gezegt: de kleppen van de linker kamer naar aorta waren helemaal vergroeid, zat geen opening in. En ook was de linker kamer helemaal verkalkt....en functioneerde dus niet. In eerste instantie dachten ze dat ook de kleppen van de linker boezem naar de linker kamer aangetast zouden zijn maar dit was niet het geval. Maar hoe dan ook functioneerde het hart niet zoals het zou moeten en zouden er allerlei gecompliceerde operaties met veel risico's nodig zijn om het hart enigzins te kunnen laten functioneren. Dat wilde wij ons mannetje niet aan doen en hebben er voor gekozen om hem dat leed niet aan te doen. Maar nu zitten wij daar....met die leegte.. in huis en in ons hart.... We moeten het gewone leven weer oppakken maar dat valt vooral mij erg zwaar. Ik ben sinds 4 weken weer enigzins aan het werk. Voorlopig de ochtenden omdat ik nu meer niet trek maar ik moet het wel weer opbouwen tot fulltime werken. Ik vroeg mij af hoe dit bij andere gaat? Hoe gaat het bij jullie qua werk? Ik vraag mij gewoon af of het anderen ook zo zwaar valt....ik voel me soms zo'n uitzondering... (snap je wat ik bedoel...) Ik zag dat mijn banner nog steeds op zwanger staat....ik had al die tijd geen berichten meer geplaatst dus dat ook niet afgezet. Ik ga wel ff uitvogelen hoe dat ding weer uit gaat.... groetjes
Had je banner wel gezien ja, moeilijk he, om die weg te halen.... Wat vreselijk dat jullie deze keuze hebben moeten maken, dat lijkt me zo moeilijk! Datzelfde geldt ook voor Nicole (Coni) trouwens, misschien kunnen jullie op dat vlak nog wel wat aan elkaar hebben. Wb het werk: ik ben nog niet begonnen vanwege het nog ernstig verzwakt zijn door HELLP en medicatie, maar ben wel bij de arbo-arts geweest en voor het eerst weer een keer naar mijn werk om mijn nieuwe teamleidster te ontmoeten. Dat vond ik al moeilijk hoor. Weet je, de meeste mensen hebben geen idee hoe groot die leegte is, hoe enorm het gemis. Jou leven zou veranderen, voor altijd een mensje om voor te zorgen en om van te houden. Jij stelde je in op misschien wel minder werken, korte nachten, kinderopvang, enz. En nu is er van dat alles niets! Ik begrijp en herken dat zo! Helaas (en gelukkig) weten de meeste mensen niet hoe groot dat verlies is en wat dat voor jou behelst. Zij vinden het heel rot, sturen een kaartje, vragen nog eens hoe het met je is.... en dat was dat. Met een beetje geluk is er nog eens iemand die ook na langere tijd nog eens vraagt hoe het gaat. Kijk, voor hun is er niks veranderd en jij ziet er weer net zo uit als voorheen... en waarschijnlijk zet je ook een beetje een masker op omdat je niet op je werk steeds wilt huilen (heel logisch, zelfbescherming). Misschien ben ik nu negatief hoor, maar op mijn werk is iedereen erg meelevend en begripvol, maar ook van mijn directe collega's hoor ik soms maanden niks. En daar komen soms nog de meest vreselijke goedbedoelde opmerkingen bij! Zo kreeg ik van de week van iemand te horen, dat "de natuur misschien wel aangeeft dat sommige mensen niet geschikt zijn om kinderen op te voeden". (Het was dat ze zelf geen kinderen had gekregen, anders weet ik niet wat ik had gedaan kan ik je zeggen. Ik heb het gesprek direct afgekapt en ben beduusd naar huis gereden). Meid het is nog maar zo kort geleden dat je kind is overleden, geef jezelf alsjeblieft de tijd! En vergeet ook niet dat je lichaam nog tijd nodig heeft om te herstellen en te ontzwangeren, de hormonen zijn je lijf nog niet uit hoor. Je bent HIER zeker geen uitzondering, dat kan ik je wel garanderen. Ik zie trouwens dat jullie kleintje is geboren op de dag dat ik uitgeteld was van onze kleine Charlotte*. Wil je vertellen hoe jullie kindje heet, of liever niet?
Dat is ook toevallig. Onze kleine heet Jort*. Stom dat ik dat er niet bij heb gezet. Ik had eerst een berichtje getypt en toen ik hem wilde plaatsen was hij weg.....dat zal je altijd zien. Daar had ik dat dan denk ik wel ingezet. Ik ben 2 maanden na dat ik bevallen was weer begonnen met werken. Achteraf misschien wel wat snel...ik kies nu ook even voor mijzelf door de octenden te werken en hulp te zoeken bij de verwerking. Nicole en ik hebben elkaar regelmatig gemaild. Via het forum of hyves (ik weet t eigenlijk niet eens precies) zijn we incontact gekomen met elkaar. Ik vond/ vind het heel fijn om met iemand te mailen die het zelfde mee heeft gemaakt als jij. Kan je toch even je hart luchten.... Ik probeerde de site van jullie Charlotte* te openen maar de pagina blijft wit. Ligt dat aan mij? Ik zal mij nog even goed inlezen op het forum..... Groetjes
Mooie naam! Mijn verhaal staat te lezen hier op zwangerschapspagina bij de vlindertjes vanaf 24 weken. Wat blijft er wit, de vlindersite? Dat klopt namelijk niet dan... Overigens ben ik daar nog maar net mee opgestart, staat nog niet zoveel hoor.
Jort* betekend dapper en sterk (als een everzwijn.....maar laat dat maar achter wege ) wel toepasselijk vonden wij. Als ik op de link (bij jouw profiel) naar de vlindersite klik dan zie ik een witte pagina. Maar misschien ligt het wel aan mijn pc?