Ik herken het ook van de feestdagen had er ook helemaal geen zin in! Het is nu een beetje anders omdat ik nu zwanger ben maar een bepaalt gevoel van leegte blijf je houden! Nick* had er ook bij moeten zijn, dat gevoel kan niemand wegnemen! Gisteren had mijn vriend op het werk ook even een moeilijk moment, een nieuwe collega van hem trakteerde op beschuit met muisjes, dat ging op zich nog wel. Maar deze collega wist niets af van onze situatie dus in de pauze begon hij tegen mijn vriend dat het zo bijzonder was een klein frummeltje op de arm te houden, toen heeft mijn vriend ons verhaal verteld en dat hij daarom een poos in de ziektewet heeft gezeten, zijn collega schrok enorm maar ik vond het wel knap dat hij gewoon zijn gevoel uitsprak want dan weten andere mensen wel wat er in je omgaat.
hey spirit wat knap van je man zeg dat hij zijn gevoelens uitgesproken heeft. is af en toe ook eens goed voor ze he hoe voel jij je nu?
Gelukkig kunnen we er beide goed over praten, dat maakt het voor anderen ook makkelijker om ermee om te gaan. Ik heb zelf een gevoel van rust over me heen gekregen nu ik zwanger ben, tot nu toe ook helemaal geen angst en zie het allemaal positief maar we zijn er nog lang niet, de aankomende 8 maanden zullen denk ik wel heel erg lang gaan duren en ook best zwaar zijn! Hoe gaat het met jou Caruli?
met mij gaat het redelijk de angst dat we nooit meer een kindje erbij krijgen begint nu wel heel erg op te spelen aangezien dit de laatste ivf behandeling is.... hoop echt dat het ons nog gegund word en dat het deze keer raak is meer kunnen we niet doen he... aan de ene kant kan ik me er nu nog niet bij neer leggen dat er nooit meer een kindje bij komt en aan de andere kant ben ik er na bijna 5 jaar wel klaar mee... maar de kinderwens is zo sterk
Ik kan me je angst goed voorstellen, bijna 5 jaar wachten is een hele lange tijd! We duimen allemaal voor je dat de laatste ivf behandeling aan zal slaan, het is jullie zo gegund! liefs spirit
caruli, zo herkenbaar...dikke knuf! Ik hoop dat deze laatste poging jullie een gezond kindje zal brengen! [-o< all, Ik ben deze ronde wel heel erg opgefokt, ik weet niet of dit door de hormonen komt of dat ik gewoon zo gestrest ben. Ik maak me gewoon heel veel zorgen, zal het nog wel ooit goed gaan komen? We zijn al zo lang onderweg en al die pogingen zijn ons niet in de koude kleren gaan zitten. Soms wil zo graag het bijltje er bij neer gooien, maar dat kan ik niet, het verlangen is te groot. Waar ligt de grens? Hoeveel teleurstellingen kan ik nog aan? Dit zijn vragen waar ik langzaam zelf een antwoord op moet gaan geven voor mezelf. Hubbie had al een grens getrokken na de 3e IVF, toen zat hij er al helemaal door. Maar ook hij heeft zijn grenzen bijgesteld. Daar ben ik hem heel dankbaar voor, maar dat maakt me ook angstig. Vanmiddag een goed gesprek met hubbie gehad en mijn gevoelens er uitgegooid en we hebben samen een grens kunnen trekken. We zijn nu bezig met onze 2e IUI, we willen hierna nog 1 IUI proberen en dan stoppen we met behandelingen. We hebben dan 3x IVF, 4 rondes met clomid 3x IUI icm gonal-f en pregnyl geprobeerd en dan gooien we de hormonen aan de kant. Ik trek het gewoon niet meer en dat is ook de grens voor hubbie, nu het hoge woord eruit is voel ik me een stuk rustiger. Hierna nog 1 ronde homonen en dan stoppen we met proberen, maar we zullen altijd blijven hopen....
Dag dames, Ik kom mij hier helaas "aanmelden". Ben afgelopen maandag bevallen van onze dochter Robin* met 25 weken en 1 dag en ze heeft maar helaas 1 uurtje geleefd..... Ik kan eerlijk gezegd niet wachten om weer zwanger te raken. Mensen adviseren me om het eerst te verwerken en om het een plekje te geven. Maar wanneer is dat? Ik bedoel, de kinderwens is er niet minder om, het is alleen maar nog sterker geworden.... Groetjes Florida
Florida, helaas welkom hier! Ik wens jullie aller eerst heel veel sterkte met het verlies van jullie dochter Robin*, wat vreselijk dat zij niet bij jullie kon blijven Ik kan me voorstellen dat je kinderwens alleen maar sterker is geworden en dat je niet kan wachten weer zwanger te worden...jullie moeten doen wat voor jullie goed voelt! Ik hoop dat jullie snel een brusje voor Robin* mogen verwachten! Dikke knuf Naatje
Lieve Florida, Helaas welkom in de vlinderlounge. Ik heb net je verhaal gelezen. Heel veel sterkte voor jullie gewenst. Ik herken je gevoel van snel zwanger worden heel goed. Ik was precies 3 maand na de geboorte van Lindy* weer zwanger. Daardoor was ik dus uitgerekend op de 1e "verjaardag" van Lindy*. Dat was heel speciaal. Laureen is ruim 2 weken te vroeg geboren, dus niet op dezelfde dag. Begin er weer aan zodra jullie er een goed gevoel bij hebben. Zo'n groot verlies geef je niet snel een plekje. Liefs Miranda.
Lieve Florida, klinkt heel raar, maar welkom... Ik heb je verhaal gelezen over jullie mooie dochter. Dat helaas niet bij ons mocht komen maar met de andere engeltjes speelt. Ik herken je gevoel ontzettend goed, je hebt even mogen ruiken aan het pappa en mamma zijn en je begon met een wens die maar voor 50% is uigekomen, nu is de wens zoveel groter... Wij hadden ons meisje ook net 1 dag begraven en ik keek mijn man aan en zei: ik wil nu weer zwanger worden. Helaas voor ons is die wens na 15 maanden nog steeds uitgekomen, maar we hopen nog steeds. Jij en je man weten wat 'goed' voelt voor jullie op dit moment, wat andere mensen denken moeten ze lekker voor zich houden ondanks is het lief bedoeld. Het enige wat ik wil zeggen is: hou elkaar goed in de gaten en praat met elkaar, over alles. Dat is wat ons er door heen heeft geslagen en sterker heeft gemaakt. Heel veel succes en ik hoop dat er snel een brusje mag komen voor jullie Robin* Liefs Rach
Dankje Rach, Wat vervelend dat het bij jullie zolang moet duren. Was je van de eerste ook niet snel zwanger? Ik hoop voor je dat jullie snel zwanger zijn... En idd, moeten we niets van andere aantrekken.... Ben vandaag alweer begonnen aan foliumzuur en ga uiteraard geen anticonceptie gebruiken. Wil wel eerst de uitslagen van het ziekenhuis afwachten. En even mijn cyclus afwachten... Maar dan kan me niet snel genoeg zijn..... Liefs...
Ik wil je eerst heel veel sterkte wensen Florida. Ik snap jullie grote wens heel erg goed. Je was er zo dichtbij, je voelt de liefde voor je kindje, maar kan het niet kwijt zeg maar. Ik wilde ook zo snel mogelijk weer zwanger worden. We hebben na Lotte nog 2 dierbaren in korte tijd verloren. Alles stond dus op een laag pitje. Na 5 maanden gingen we er weer voor, met positief resultaat. Moet wel eerlijk zeggen dat het heel dubbel is. Toch heel veel angst en nog zo veel verdriet. Als jullie voelen dat jullie er klaar voor zijn en niets staat jullie in de weg, ga er voor. Ik hoop dat 2009 echt een super jaar voor jullie word.
Florida, ook ik heb je verhaal gelezen en ik begrijp je helemaal. Wij hadden ook direct de wens weer zwanger te worden na het verlies van Sterre. Doe wat je hart je ingeeft, dat is altijd het beste.
Florida ik snap je gevoel helemaal, wij wilden ook gelijk weer zwanger worden! Je kijkt zo uit naar de komst van je kindje en bent er zo mee bezig en dan zomaar ineens is alles weg en blijf je met een enorme leegte achter. Ik ben gelukkig binnen een half jaar weer zwanger geraakt, mijn lichaam had wel even een herstelperiode nodig naar de keizersnede. Ik wil je heel veel sterkte toewensen de komende periode, neem de tijd voor dit grote verlies en probeer elkaar samen te steunen en veel met elkaar blijven praten. Dikke kus spirit
welkom florida, wat erg dat je nu bij ons hoort en wat vreselijk dat robin niet bij je mocht blijven ik had al meteen twee weken nadat Bas was geboren en overleden de enorme wens om zo snel mogelijk weer zwanger te worden. het is alleen helaas nog niet gelukt. natuurlijk roept iedereen dat je het moet verwerken, maar ik denk dat ik pas weer echt zin in de toekomst krijg als ik eindelijk mama wordt van een gezond kindje. dus ik zou zeggen: als je het aan kan ga er voor! niemand kan oordelen over jouw verdriet, niemand kan oordelen of je er wel of niet aan toe bent, dat kan alleen jezelf. heel veel sterkte en hopelijk zijn we snel zwanger!
Loopy zo herkenbaar wat je schrijft! Iedereen riep ook tegen mij je moet wel verder met je leven maar ik kon het niet, wist voor mezelf dat het pas zou veranderen als ik weer zwanger zou zijn. Ben nu zwanger en kijk idd weer heel anders tegen het leven aan, ik heb nu weer iets om naar uit te kijken het afgelopen half jaar was voor mijn gevoel doelloos. Iemand die dit niet heeft meegemaakt kan dat ook niet snappen en iedereen gaat er weer anders mee om. Ik duim vreselijk hard voor alle vlinder mama's dat ze snel zwanger mogen worden! ik gun het jullie zo! liefs spirit
Florida, wat erg dat we jou hier welkom moeten heten! Wéér een mama met een haast niet te dragen verdriet. En idd: wéér een mama met een enorme wens. Ook ik wilde meteen weer zwanger worden, dat is geen willen eigenlijk, dat is meer MOETEN! Ik hoop voor je dat het snel lukt. "Het een plekje geven"en alle andere clichés, ik zou zeggen laat iedereen maar mooi praten. Doen wat voor jullie goed voelt, anderen hebben toch geen benul hoe het voelt. Jij hoeft je niet te verontschuldigen of uit te leggen hoor meis, Robin blijft jullie meisje, nu willen jullie graag een brusje voor haar. Dat is geen vervanging, want dat KAN helemaal niet! Knuffel! Elke
Het schijnt trouwens voor de verwerking niets uit te maken of je snel weer zwanger raakt of niet. In ieder geval is er geen negatief effect. Hier is wetenschappelijk onderzoek naar gedaan! Misschien kan je het zelfs makkelijker verwerken als je weer zwanger raakt/ een kindje krijgt, maar dat verzin ik er zelf bij.
Dag meiden, Het doe me goed om jullie antwoorden te lezen. De drang om weer zwanger te worden is idd nu zelf groter. je wilt zó graag en gezinnetje. Ik denk ook dat als ik eenmaal zwanger ben, ik weer helemaal zal opbloeien. En zullen zeker weer veel onzeker momenten zijn, maar ook heel veel mooie. Het zal me misschien ook zelf helpen met het verwerken ervan. En idd, het is geen vervanging, maar een o zo welkom broertje of zusje. Want nu dit gebeurt is, wil niet zeggen dat je ineens geen kinderen meer wilt (wat veel mensen denken). *zuch*......
aquileria: hoe gaat het met jou meid? al aan het aftellen voor 11 dec.. rachje: hoe is het met jou ik zie dat je een eisprong hebt gehad ik duim voor je. loopy: ga jij er deze maand ook weer voor? hopelijk kunnen we met zijn alle dit jaar zwanger afsluiten