spirit: leuk om weer eens wat van je te lezen fijn dat het goed gaat met de zwangerschap hopelijk is straks de 20 weken echo ook goed ik duim voor je
@Klusser,van harte gefeliciteerd meid! Hoe voel je je? Hopelijk volgen er snel meer! Toi Toi Toi dames! Veel liefs, Dais..
Ha meiden, Had ik eerst zoveel hoop. Nou die is weer helemaal weg hoor! Ik had vanmorgen redelijk wat bloed verlies en nu nog steeds....Mocht voor een echo komen. Op de echo was niks in de baarmoeder te zien. Geen vruchtzakje niks. Dat kan 3 dingen betekenen. De eerste optie is dat het zeer vroeg in de zwangerschap mis is gegaan. Dat lijkt mij het meest logische voor nu. De tweede is een buitenbaarmoederlijke zwangerschap maar omdat ze geen vocht zag of zoiets leek dat ook niet zo. De derde is dat de zwangerschap nog heel vroeg is. Dus nog maar net zwanger en dan kan je nog niks zien. Maar ja dat bloedverlies blijft. Welliswaar niet zo erg als ongi zijn maar wel richting die kant.....echt zo giga balen. Ben d'r gewoon helemaal naar van. Ben ook kapot van de afgelopen paar weken. Al die spanningen zorgen ervoor dat ik slecht slaap...dus ik ben gewoon op. Heb mij ook ziek gemeld op mijn werk zeker voor morgen en voor vrijdag. Balen maar t is even niet anders. We hebben emotioneel gezien zoveel te verwerken gehad de laatste tijd......dit kan d'r ook nog wel weer bij! Waarom is t t ons gewoon niet gegund.... Volgende week vrijdag gaan we weer naar de gynaecoloog. Nog een keer kijken voor de zekerheid. O en ik heb ook het bloedonderzoek nog. Maar de dokterspraktijk is vandaag dicht dus kan ik daar niet terecht vandaag! Verwacht e rniet te veel van. Maar als de waardes heel hoog zijn dan kan dat duiden op een buitenbaarmoederlijke zwangerschaps en dan is t gelijk richting ziekenhuis...
he jakkie ik ga vanavond als ik thuis ben een kaarsje voor je branden en hoop dat het toch gewoon goed komt
klusser heel veel sterkte en hopelijk groeit er toch een wondertje in je buik denk aan je liefs miriam ik lees wel eens mee post niet bij jullie maar moest nu even posten
lieve meiden, na een radiostilte van een paar weekjes weer even een berichtje van mijn kant. Allereerst klusser: ik duim voor jullie hoor, wat verdrietig dat het zo loopt. Loopy, wat geweldig dat je uberhaupt overweegt om een eicl te doneren aan een ander, ik ben er stil van. Spirit, 10 maart wordt een spannende dag dus! Waar ga je heen voor deze echo? Florida: ik herken je wil om zo snel mogelijk weer zwanger te worden maar al te goed. Ik hoop voor je dat dat bij jou wel snel gebeurt. Je cyclus moet denk ik eerst nog wat op gang komen weer. Waar ik me trouwens over verbaas als ik jullie berichtjes lees: ik heb na de bevalling nog ruim 6 weken bloedverlies gehad, jullie niet? @all: ik vergeet nu mensen ik weet het, sorry. Voor allemaal een knuffel hoor! Ik heb het moeilijk de laatste weken. Morgen een jaar geleden had ik mijn prachtige 20 weken echo, op 23 februari ben ik opgenomen, op 5 maart werd ik zo levensgevaarlijk ziek dat de artsen besloten de zwangerschap af te breken, op 8 maart ben ik van Charlotte* bevallen en op 14 maart hebben we haar begraven. Kortom :een hele moeilijke tijd nu! Wel heb ik mezelf vandaag verbaasd door de gynaecoloog te bellen voor een afspraak, dat durfde ik steeds niet omdat ik bang ben dat ze niks voor me willen doen. Maar nu mag ik dus volgende week al! AAAAAAAAAAAA! Of ze ook wat gaat doen weet ik natuurlijk nog niet, maar ik ben het wachten zat en ben blij dat er weer wat gebeurt.
@ Klusser: o nee meid, wat erg allemaal. Die onzekerheid is zo klote. Ik duim voor je. @ Elke: Ik heb ook lang bloedverlies gehad, ook zo rond de 6 weken. Ik hoop dat de gynaecoloog je kan helpen
Klusser ik hoop zo voor je dat het goed zal blijven gaan, kan me je angst en onzekerheid heel erg goed voorstellen! Ik dikke knuffel voor jou! Elke de emoties zullen voor jou nu heel erg heftig zijn, vandaag een jaar geleden had je de 20 weken echo en daarna werd je opgenomen. Dat komt bij mij nu ook allemaal weer naar boven want we schreven samen in het juni mama's 2008 topic. Ook dat we wisten dat je werd opgenomen en we toen een poosje niets hoorden omdat je in het ziekenhuis lag. In maart kwam het bericht als donderslag bij heldere hemel dat je zelf zo ziek werd door het helpp syndroom dat ze je dochtertje veel te vroeg moesten halen en dat ze was overleden, ben er toen ook heel erg van slag door geweest en de tranen stromen nu ook weer over m'n wangen. Sorry ik maak jou nu natuurlijk ook aan het huilen dat was niet mijn bedoeling. Maar ik denk dat we allemaal het verdriet wel herkennen en dat zal ook altijd blijven en soms is het ook goed dat het er gewoon uitkomt. Vind het erg knap van je dat je de gynaecoloog hebt gebeld, naar welk ziekenhuis ga jij? Ik heb na de keizersnede ook 5 weken bloedverlies gehad, de eerste 2 weken waren extreem. Na ruim 10 weken na de keizersnede werd ik voor het eerst weer ongesteld, dit was gelukkig gelijk regelmatig. Ik ga naar het MCL en heb de gyn. Morssink, volgens mij heb ik je vragen beantwoord.
@elke, sjee jij heb ook een verhaal zeg Ik heb na mijn zwangerschap maar 4 weken bloedverlies gehad. Maar niet zo heftig. na 2 weken was het al haast weg, maar bleeft tot 3/4 weken met kleine beetjes komen. Nu, 27 jan ben ik weer voor het eerst ECHT ong geworden..... PS, ik was op 8 maart (dit jaar) uitgerekend. 1 jaar gelden ben jij dus je dochtertje ook verloren... Voor ons beide is dit een rot periode
Hoi allemaal, ik hoop dat ik hier ook af en toe mag meekletsen ik ben 16 maart vorig jaar bevallen van een mooie zoon, helaas werd Moos* ernstig ziek en hij is 23 maart overleden. dus helaas weet ik hoe jullie je voelen ook ben ik geheel tegen verwachting in snel weer zwanger geraakt waar ik natuurlijk erg blij mee ben alweer 19 weken nu. maar de geboorte- en sterfdag van Moos* komt toch al behoorlijk dichtbij ik zie er ook wel erg tegenop hebben jullie dit ook? ik dacht om op zn verjaardag toch maar een gebakje te halen ofzo of klinkt dit stom? liefs
Hallo Violet, Helaas welkom hier. Je moet zelf doen waarbij je je goed voelt op die speciale dag. Ik wil op de dag in ieder geval met mijn familie zijn. Je hebt van die papieren lantaarns die in de lucht stijgen, herinneringslantaarns heten ze volgens mij. Met het groepje mensen die bij de crematie aanwezig waren, gaan we ze `s avonds oplaten. Vind ik wel een mooi gebaar. Het zal zeker wel moeilijk worden.
hoi meiden ook voor mij komt de eerste verjaardag in zicht..14 april kijk hier echtr best wel tegen op en weet niet zo goed wat ik ermee moet.. ook wij zijn opnieuw bezig maar tot nu toe nog zonder succes jammer genoeg.. wil alle meiden van wie de verjaardagen zo dichtbij komt heel veel sterkte wensen weet hoe jullie je voelen en hopen dat het voor iedereen snel weer aak mag zijn.. liefs leonie
Hallo iedereen, Ik heb dit al ergens anders staan op de site maar had jullie nog niet eerder gevonden dus als jullie het goed vinden wil ik hier af en toe met jullie meekletsen. Mijn dochtertje Jasmijn* is na een zwangerschap van 21,5 weken geboren op 24 januari 2009. Wij hebben de zwangerschap zelf afgebroken nadat er op de 20-weken echo uitkwam dat ze een ernstige open rug had waardoor ook haar hersenen ver achter bleven in de ontwikkeling. Het was de moeilijkste beslissing ooit! Nu willen wij wel weer zwanger worden (ik weet dat dit erg snel is maar zodra ik weer een eerste cyclus heb willen we er weer voor gaan) maar dit lijkt mij echt verschrikkelijk eng en spannend en zou dit graag met jullie willen delen. Ik hoop dat we ooit allemaal mooie en gezonde kindertjes mogen krijgen! Liefs Maral -Hoi klusser -
Maral: wat moeilijk om zo`n beslissing te nemen. Ook al is het de juiste beslissing , het doet er niet minder zeer om. Ik wil jullie nog veel sterkte wensen met dit grote verlies en ik hoop dat jullie een mooie toekomst krijgen.
hallo alien, mijn verhaal lijkt op het jouwe mijn kleine Bas had ook een neurale buisdefect (open hoofdje) en mijn keuze was misschien makkelijker want er was geen hoop op leven. wat een moeilijke tijd moet je nu zitten ik weet het nog zo goed! en wat ik toen ook zeker wist: ik wil zo snel mogelijk weer moeder worden! helaas is het nog niet gelukt. ik hoop dat jullie snel een gezond kindje mogen krijgen. en dat kleine Jasmijn nu zonder pijn en heel gelukkig met onze vlinderkindjes aan het spelen is.
Hoi, Het was inderdaad een moeilijke keus maar ook voor Jasmijn* was er maar weinig hoop. Ze zou of meteen komen te overlijden of een lange moeilijke weg begaan terwijl er nooit hoop zou zijn om een (in onze ogen) menswaardig leven te kunnen lijden. Loopy, wat vervelend dat het nog niet is gelukt om weer zwanger te raken. Heel moeilijk lijkt me dat en ik leef erg met je mee! Ook met iedereen hier natuurlijk!. Liefs