weer zwanger worden

Hey meiden.
Weet je wat er soms tegen ons gezegd word: 'Waarom hebben jullie het zo druk om weer zwanger te raken, jullie hebben al twee gezonde dochters". Om die opmerking kan ik heel boos worden. Wij hadden heel bewust de keuze gemaakt om DRIE kindertjes te hebben. Nu het dus allemaal anders is gelopen, en Lindy* hebben moeten laten gaan is de vervulling van onze kinderwens nog steeds aanwezig. We zouden er alles voor over hebben om Lindy* bij ons te hebben! maar dat kan niet. We willen Lindy* ook niet vervangen of vergeten; we willen gewoon heel graag nog een kindje. En dat word niet onze 3e maar ons 4e kindje!

 

Mika, ik zou dit zelf geschreven kunnen hebben. Maar het is voor mij kiezen tussen 2 kwaden. Wij hebben nl. een druk leven en dan komt het spontane klussen er niet elke week van. Toen ik zwanger wilde worden van Sterre, hebben we daar 13 rondes over gedaan. Ik noteerde alleen de datum van mijn eerste menstruatiedag en de data dat we klusten in mijn agenda, verder niet. Ik heb deze data nu doorgewerkt en nu blijkt dat er eigenlijk maar 6-8 rondes waren, waarin ik zwanger had kunnen worden. De andere rondes hebben we te vroeg of te laat geklust. Dat wil ik nu niet meer, ik wil elke cyclus benutten.
Nu temperatuur ik, neem ik slijm waar en doe ovulatietests. Als ik in de vruchtbare periode zit, maken we tijd voor seks. Zo weten we dat we elke maand de vruchtbare tijd benutten. Maar daardoor ben je er wel meer meer mee bezig natuurlijk, wat weer stress, frustratie en fixatie oplevert. Ik denk elke dag aan zwanger worden en elke dag aan Sterre. Waardoor je dus de kans loopt dat stresshormonen de boel verstieren. Maar ik probeer wel te ontspannen, door meditatie o.a. Ik probeer tegen mezelf te zeggen "ergens binnen nu en 3 maanden word ik zwanger". En het niet op de hangen aan de huidige cyclus.
Door dit alles meegemaakt te hebben, ben ook ik een ander mens geworden, dat is wel zeker (ik wist vroeger jaren niet of ik wel of geen kinderen wilde!)

 

eerst nog je trouwdag vieren Caruli! een gelukkig huwelijk is iets om heel erg trots op te zijn.

Ik ben blij dat er ook uit dit bericht hoop spreekt!

En.... nu ben ik eigenlijk ook benieuwd wat en voor jou gependeld is!

liefs, loopy

 

Wij hebben alle zwangerschappen ook heel vroeg al bekend gemaakt. Weet niet of ik dat een volgende keer weer zou doen. Wij willen iig niet zo heel erg lang meer wachten op het zwanger worden. Ben ook wel bang voor de komende periode, maar we willen het zo graag. Dat "willen" heeft toch echt de overhand. We zullen het binnenkort wel zien.

 

mijn verstand zegt dat ik het beste kan wachten tot ik zeker weet dat alles goed is voor ik het weer aan gewone mensen zal vertellen. Zelfs al is dat pas na 20 weken. En aan mijn familie zeker pas na 12 weken denk ik.

Mocht ik weer zwanger raken dan denk ik dat ik het wel meteen met jullie wil delen hoor! Ik heb thuis natuurlijk niemand alleen de katten.

Bij Bas wilde ik het ook zo graag aan de hele wereld vertellen. Het liefst ging ik midden op de markt staan om het rond te schreeuwen zo blij was ik.

Ik hoop dat ik die blijdschap snel weer mag voelen en jullie natuurlijk ook!

 

ik kan ook heel goed snappen dat je dat soort dingentjes liever prive houdt, zoals opnieuw proberen en wanneer het zo mocht zijn. Ik ken mezelf te goed, de mensen dicht om me heen weten al dat we hopen om weer een wondertje te mogen ontvangen en wanneer het zo mag zijn vertel ik het waarschijnlijk aan iedereen die het horen wil... komt misschien ook omdat het met Jaylie 'mis' ging na 40 weken en 1 dag... toch ben ik wel beetje bang om opnieuw zwanger te zijn, heb soms echt zo'n gevoel dat wel alles 'overnieuw' moeten doen, na al die maanden wachten en voorbereiden, beginnen we weer bij het begin... hebben jullie dat ook? Aan de andere kant kijk ik er ook wel heel erg naar uit...

 

Dat is precies het gevoel wat ik ook heb. Ik denk steeds: we waren al zo dichtbij, waarom moet alles nu weer over. Ik zou nu anders 36 weken zwanger zijn, lekker met verlof en genieten. Nu zit ik hier achter mijn computer: niet meer zwanger nog steeds gedeeltelijk met verlof maar niet aan het genieten. Ik snap niet hoe alles zo anders kan lopen. Het is allemaal zo jammer, zo oneerlijk voor ons allemaal. Hopelijk kunnen we allemaal samen "overnieuw" beginnen!

 

Dat heb ik nou ook! Precies zo. Ik zal het zeker eerder vertellen; het ging pas mis bij 24 weken en toen wist iedereen het (natuurlijk) al. Iedereen weet nu toch ook dat we met kinderen bezig zijn. Dat is geen geheim meer.
En ook dat gevoel van overnieuw moeten beginnen: weer helemaal zwanger raken, dan 40 weken zwanger zijn, alles moet weer overnieuw. Ik kan niet wachten tot ik weer zwanger ben, maar ik denk ook: wat duurt het dan nog lang voordat ik echt mijn kindje kan vasthouden.....

 

40 weken en 1 dag heb ik gewacht...
Ik heb helemaal zoiets van: moet echt alles weer overnieuw doen... toch heb ik de meeste tijd wel genoten dus daar kijk ik wel weer naar uit. Voel me trouwens laatste dagen raar in mijn buik, die is wat aan het bekokstoven, miss word ik wel weer voor het eerst ongesteld...
Voelt toch ook wel dubbel om weer terug in het klusprogramma te zitten. Wij doen het zonder tempraturen en zo. Weet dat ik gelukkig en dankbaar mag zijn dat er tot nu toe geen obstakels op de weg hebben gestaan om zwanger te raken.
Morgen is ze 4 weken geleden geboren... nooit gedacht dat ik na haar geboorte zo snel al weer in het klusprogramma zou zitten... Maarja niks is zoals ik had verwacht..

'It turns out to be, so much different than our dreams.. Now you're a star in heaven'

 

Hi meis,weet je,het zou fijn als je weer ongie wordt want dan weet je idd dat alles weer werkt!
Het voelt idd een beetje als weer opnieuw beginnen,ene kant zie ik het wel zo en andere kant niet.
Onze kindjes vergeten we nooit meer,dit hebben we gekregen,dus helemaal opnieuw is het ook niet!
Ik snap het wel hoor,maar ik vind het een beetje raar geformuleerd.
Zo ervaar ik het dan he..

Het liedje van Anouk hebben wij gedraaid op de crematie van Merel*,toen ik dit las stonden de tranen in m'n ogen.....
Succes!

 

Het is ook heel moeilijk om je gevoelens goed te verwoorden vind ik. Ik zal Lindy* ook nooit meer vergeten, maar ik had haar zo graag bij me willen hebben. Het verliezen van Lindy* is op ons pad gekomen. Ze hoort gewoon bij ons, maar ik zie wel uit naar een nieuwe zwangeschap. Ik zal dan ook echt proberen om er van te genieten. Lindy* is niet te vervangen, ze is en blijft voor altijd onze 3e meid.

 

ja ik heb het idd verkeerd geformuleerd, nu ik het terug lees bedoel ik dat ook niet. Maar jullie snappen gelukkig wat ik bedoel.
Volgens mij had je dat ook ergens neer gezet van Anouk heb hem daarna nog eens geluisterd en vond het zo mooi. Vooral dat zinnetje klopt ook zo!
We zullen denk ik geen van alle nog onbezorgd een zwangerschap beleven, dat had ik van Jaylie* wel. We zullen er alerter in zijn en meer van proberen te genieten.
Volgens mij komt mij ongi er wel weer aan, zere borsten, opgezette onderbuik en het is daar binnen iets aan het bekokstoven!

Ja vandaag alweer 4 weekjes dat onze meid geboren is... phoe wat mis ik d'r!

 

Hallo,

ik wil ook even reageren.

Ik ben vorig jaar op 14 augustus bevallen van mijn eerste zoon, Jelle. Hij was twee dagen eerder overleden in mijn buik. hij woog 8 pond en mankeerde helemaal niks. Ik heb zelfs de dag voordat hij overleed nog een ctg gehad omdat ik ruim een week overtijd was. ook hierop waren geen afwijkingen te zien.

Tot de dag van vandaag is er geen oorzaak gevonden.

Ik was binnen 4 maanden weer in verwachting en was uitgerekend op 7 september 2007.

Heel mijn zwangerschap was zenuwslopend, je gelooft niet dat het goed komt voordat je je kindje in je armen hebt.

Als hij even wat rustiger was zat ik al in het ziekenhuis. Gelukkig leefden ze daar heel erg mee.

Uiteindelijk ben ik 2 weken voor de datum bevallen van opnieuw een zoon Jochem genaamd. ook nu ben ik nog bang dat er wat fout gaat. Zullen wel moedergevoelens zijn.

Ik heb niet echt genoten van mijn zwangerschap, ik was heel blij als ik hem voelde bewegen, dat blijft bijzonder. Maar de momenten dat hij niet bewoog waren gewoon doodeng.

Ik denk niet dat het uitmaakt hoe lang je wacht het blijft gewoon eng.

Een gezond kind krijgen is echt een zegen en een wonder. Ik leefde tijdens mijn zwangerschap echt van moment tot moment en ik heb heel veel steun gehad aan het ziekenhuis personeel.

Liefs Leine

 

Hi Leine,
gefeliciteerd met jullie zoon!

ja ik kan het me heel goed voorstellen hoor dat je overbezorgd bent,logisch je wil dit geen 2e keer meemaken!
Gelukkig is alles goed met jullie kleine vent,geniet er nu maar lekker van!
Liefs Dais..
-x-

 

Hi meis,is dit ronde 3 alweer sinds de geboorte van Tygo*?
Erg frustrerend als je zo lang moet wachten op een gezond kindje
Ik [-o< met jullie mee,en hoop dat jullie weer zwanger mogen worden en een gezonde zoon of dochter op de wereld zetten.
Ik gun het jullie van harte,zulke lieve ouders.....

Veel liefs...
Dais.
-x-

 

hoi Caruli, ik hoop echt dat ook voor jou en je man weer snel betere tijden aanbreken hoor. Ik brand elke avond een kaarsje voor alle vlindermama's en dan wens ik innig op nieuwe gezonde babies voor ons allemaal!