Hallo allemaal, Dit is de eerste keer dat ik in de vlinderlounge kom en hoop dat iemand mijn onzekerheid herkent.Soms voel ik me zooo alleen en wordt weer overspoeld door angst. Ik ben zwanger van de vierde,de derde keer na het overlijden van Rayvano* 8 jaar geleden. Ik had zo gehoopt dat deze zwangerschap anders zou zijn.Minder angst om het kindje te verliezen en hopen dat het verlies van Rayvano een plekje had gevonden.Helaas is niets minder waar. Het lijkt wel of de angst groter en heviger is dan bij de meiden. 'S nachts slaap ik slecht,droom ik over Rayvano en over dit kindje.Dat het weer mis gaat. Ben nu 17 weken en hoopte dat ik al wat beweging zo voelen en dat ik daardoor mionder ongerust zou zijn.Maar ik voel nog erg weinig en nu maakt dat me weer onzeker. Gelukkig heeft mijn omgeveing er wel begrip voor,maar toch heb ik het gevoel dat ik hun er mee lastig val.Op mijn werk ben ik nog nooit tegen zoveel onbegrip gestuit als nu tijdens mijn zwangerschap.Het gaat dus ook niet goed op mijn werk.Doordat ik slecht slaap ben ik best moe en daar "lijdt"het werk onder.Constant wordt er door mijn leiding tegen anderen gezegd dat ik me aanstel en dat ik het verlies van Rayvano* nu eindelijk eens een plekje moet geven.Ook komt er bij dat ik vorig jaar mijn oma verloren ben (zij heeft 10 jaar bij mijn ouders gewoond) en ik nu ineens het besef krijg dat als ik straks met dit "nieuwe"kindje thuis komt zij er niet is. Soms wordt ik gek van mijzelf en denk ik :"stel je niet aan".En toch blijft de angst.Binnenkort ga ik naar de psygoloog om te voorkomen dat ik nu en na de bevalling weer depressief wordt. Maar het is zoooo lastig om posi te zijn en te blijven.Nu nog steeds,ondanks dat ik wel twee gezonde levende meiden heb. Sorry voor mijn lange verhaal.! Liefs,Monique
Lieverd, hou nou eens op met je sorry, want niemand vind het erg dat het een lang verhaal geworden is hoor. Ik weet zeker dat je niet de enige bent met deze gevoelens, we hebben het immers allemaal meegemaakt en de angst zit er zo diep in, daar kom je bijna niet bij. Ik vind het echt super van je dat je hulp hebt gezocht, om een depressie te voorkomen. Kan je ook aan de gyn vragen of je vaker langs mag komen? Eerst mocht je om de 2 weken toch? En dan zou ik vragen of je standaart een echo mag. In jou situatie lijkt me dat namelijk helemaal geen overbodige luxe. En dat slechte slapen met nachtmerries enzo, ja getver, wordt je helemaal hysterisch wakker en dan ook nog eens naar je werk gaan waar je geen begrip krijgt. Ook daar zou ik eens met mijn gyn over praten, want blijkbaar geeft dit je extra stress en als het je zo moeilijk gemaakt wordt om je gevoelens te accepteren, dan zou ik persoonlijk kijken of ik de ziektewet in kon... Loop hier niet te lang mee door he, trek zo nodig nog harder aan de bel bij je huisarts, de psych, de gyn en ook je werkgever. Zoek het op je werk maar hogerop en laat je manager lekker stikken. Het gaat om jou en je kleintje. Dikke kroel voor jou meis en blijf ook hier praten he.
Hoi, Sinds een paar dagen voel ik de kleine meid (voor zover we weten,was niet heel duidelijk)redelijk goed bewegen. Toch als ik t ff niet voel wordt ik weer angstig,maar dan probeer ik aan wat anders te denken. Voor mijn gemoedstoestand is het een verandeming dat het een meid is en geeft me een stukje rust. Morgen heb ik de 20 weken echo,dus ben best zenuwachtig,maar ik hoop toch ook wel zekerheid te krijgen dat het echt een meid is. Twee weken geleden bij de pretecho kon de mevrouw het niet voor de volle 100% zeggen omdat de kleine erg diep lag.Maar ze zei het 80% zeker te weten.Wel vond ik het niet echt prettig dat er tussen de controles bij de gyn 5 weken tussen zat en als ik morgen bij hem ben ga ik vragen of het toch iets vaker mag.Want doordat er zoveel tijd tussen zat heb ik een pretecho laten maken om er zeker van te zijn dat het goed was met de kleine. Kan je wel zeken dat ik blij zou zijn als het eind november is.(Ben op de helft) De angst gaat en is nog niet weg,maar ik probeer er in iedergeval anders mee om te gaan.Tenslotte heb ik het bewijs dat het goed kan gaan,ik hoef alleen naar mijn meiden te kijken. Dank je wel dat je er naar gevraagd heb. Hoe gaat het met jou,Caruli? Liefs Monique
hey monique gelukkig dat het goed gaat met jullie beebje. dat word spannend dan de 20 wk echo hopelijk is alles goed met jullie meid 5 weken er tussen is idd wel lang zeg ik zou het idd ook gewoon vragen of hij niet eerder controle wil doen heel veel succes meid, laat je weten hoe de echo is gegaan? met mij gaat het redelijk, over 3 weken lekker op vakantie en als we terug komen kunnen we weer beginnen met onze 3e ivf behandeling hopelijk sluit ik dit jaar nog zwanger af
Hoihoi, Ben vanmorgen geweest en alles zag er prima uit! En het is inderdaad een meid!Ze ligt precies op schema qua groei,dus ben wel gerustgesteld. Ik mag nu om de twee weken komen,behalve de eerst volgende keer want dan zijn we op vakantie.Op 8 augustus is de volgende afspraak. Caruli: Hele fijne vakantie en ik zal voor jullie duimen dat de ivf slaagd! Liefs,Monique
Hallo Moniq, Goed nieuws, fijn dat je sneller langs mag komen. Ik denk dat dat zeer geruststellend is.
Ja weer een meid.hihi. Ben wel blij dat mijn voorgevoel klopte.Ergens had ik wel een beetje de hoop op een jongen (of mag ik dat niet zeggen.) Gelukkig is alles goed met de kleine meid en voel ik me toch wel erg gezegend met 3 meiden. Als ik naar mijn zus kijk,die niet zonder hulp een kindje kan krijgen,mag ik me zelf gelukkig prijzen met mijn meiden gezinnetje. Liefs,Monique
Tuurlijk heb je op een jongen gehoopt. Je hebt een prachtige zoon, maar hij kon niet blijven. Je had misschien wel heel graag zijn broer op willen zien groeien, misschien nog meer in hem kunnen herkennen dna in zijn zussen etc. En het hopen op een bepaald geslacht is in dit geval niet oppervlakkig, maar je weet je krijgt Rayvano* niet terug en je wil en kan hem niet vervangen. Dat is een gevoel van incompleet zijn of je nu een jongen of een meisje krijgt. Oh ik ratel geloof ik... Bluhhh kom niet zo goed uit m'n woorden, maar je snapt denk wel wat ik bedoel?
Ik kan me eerlijk gezegd wel voorstellen dat je graag nog een jongen zou willen, al ben je met een gezond meisje natuurlijk ook heel blij. Wij hebben een meisje verloren en ik zou het heel fijn vinden als ik ooit nog een keer een meisje zou mogen krijgen, al is een jongen ook meer dan welkom.
Snap wat je bedoel hoor,Leonie.hihi Maar mss is het wel goed dat het een meid is.Tyani leek na de geboorte al zooo veel op haar broer dat er mensen waren die een stapje terug deden van schrik toen ze haar zagen.En nu is ze bijna 4 en als ze op een bepaalde manier ligt te slapen is de vergelijkenis er nog steeds. Ik wil zeker geen vervanging voor mijn mooie zoon,maar een broertje was welkom geweest en dit nieuwe zusje net zo.Ik zal gewoon blij zijn als ze levend en wel geboren wordt dat het geslacht er niet toe doet. We wilden nog zooo graag een kindje,dat ik allang blij ben dan ze onderweg is. Liefs,Mo
monique fijn dat alles goed gaat met jullie meid en idd een zoon was miss ook leuk geweest maar een meid ook als ze gezond en wel geboren word is het goed jij ook alvast een fijne vakantie