:x Die navelstreng tussen mijn man en mijn schoonmoeder arhg Mijn man gaat zo ontzettend vaak na zijn moeder toe ik wordt er helemaal gek van! Deze week maandag tot zonda. Elke dag!! Vandaag was de druppel! Woensdag vrijdag en gisteren met hem over gehad dat hij ook wel eens thuis kon blijven! En de volgende dag huppelt hij vrolijk weer naar mama toe! Ik vroeg hem maandag om de afwas te doen en de was en vuilnis. Vandaag uiteindelijk zelf gedaan omdat meneer geen tijd had! Goh als je altijd bij je moeder bent! Hebben dus flinke ruzie over gekreged net en wat doet meneer?? Hij gaat naar zijn moeder toe!!! Iemand tips om die navelstreng door te knippen?? Ik voel me zo slecht en ik voel dat hij een relatie met zijn moeder heeft in plaats van met mij! Zie hem nauwelijks. Vandaag zei hij ik ga even wandelen. Na 2 uur gebeld neemt niet op. Ik zijn moeder bellen ja hij zit hier al 2 uur hoor. Gaat goed. Sorry loopt heel erg door elkaar heen maar er zit nog zoveel meer achter ma kan niet alles uitleggen. Tips alsjeblieft!
Als je het écht beu bent, zet hem de deur uit en zeg dat hij maar bij zijn andere echtgenote moet gaan eten en slapen. Heb je het er al eens met zijn moeder over gehad? Je kunt haar vragen of haar man dat ook altijd deed en hoe zij zich daarbij zou voelen.
Nee in het begin helemalj niet. Daarna steeds iets meer. Vragen of minder mag gaat paar weken goed daarna wordt weer meer. Nu is dus zo erg dat erover praten niet meer helpt. Voor trouwen was echt echt echt veel minder. 1 x in de 2 weken
Zou hem een tas kleding meegeven en zeggen dat ie daar kon blijven. Toedeloe! Oké en nu even serieus, denk dat t even tijd wordt voor een goed gesprek, want dit is niet normaal..
Dan zou ik maar eens de vraag stellen waarom hij niet thuis wil zijn, ipv verwijten maken dat hij steeds bij zijn moeder zit?
Dat is wel heel erg makkelijk gezegd. Heb wel gezegd blijf daar maar slapen maakt me niks weer uit maar ik hou heel veel van mijn man en wil deze relatie niet kapot laten gaan door zijn obsessie voor zijn moeder. Kan niet praten met zijn moeder want mijn man is 26 en hij zou zelf moeten denken ik wil thuis zijn.
Ja hier precies hetzelfde verhaal gaat iedere dag of meerdere keren per dag jaar kn jaar uit. Ik zeg er niets meer van heb er maar mee leren leven ook al ben ik vaak alleen thuis..
Zoals ik boven al had gezegd ik praat er met hem over! Normaal en rustig. Echt heel vaak. Ik vraag hem waarom en of hem misschien wat dwars zit waarom hij hier niet wil zijn maar er is niks. Hij zegt dat hij zich verveeld en dan naar zijn moeder gaat.
Maar het moet wel van 2 kanten komen. Dat is geen reden om niet met zijn moeder te praten. Misschien trekt zij wel heel erg aan hem, doet zielig, zodat hij maar bij haar komt. Vergeet niet dat zijn moeder het ook allemaal toelaat zo en misschien helemaal niet doorheeft, dat zij er aan bijdraagt dat jullie huwelijk kapot gaat.
Vreselijk, zon vriendje heb ik ook eens gehad. Maar t was mn vriendje en niet mn man. Ik vond dat ook altijd erg vervelend en heb dr ook wel n ruzie om gehad. Ook altijd daar eten en meehelpen als er iets moest gebeuren en thuis gebeurde niets! Vind t moeilijk om te zeggen wat je er tegen kan doen. Misschien eens iets leuks inplannen wat jullie samen kunnen doen? En dat vaker doen? Al is t n wandeling door t park of bos. Of s lekker naar n dagstrand, rommelmarkt, bios, sauna of iets dergelijks. Misschien als jullie n leuke dag hebben dat je het eens voorzichtig naar boven kan brengen. N mamaskindje is niet zo leuk als jij de moeder niet bent haha Liefs, Rosavise
Maar wat doet hij dan uren bij z'n moeder? Ik zou er ook niet tegen kunnen hoor.. Hier is het andersom haha. Ik moet hem er aan herinneren dat hij zijn moeder maar weer eens moet bellen/bezoeken..
ik zou eerlijk en openhartig zijn en aangeven dat het jou pijn doet dat hij zo vaak weg is.ik zou niet de discussie op zoeken maar juist proberen om er samen uit te komen. wees eerlijk en praat over je gevoel!
Wat hij doet? Roken? PlayStation spelen die heeft hij thuis ook hoor. Snaaien. Tv kijken. Ik heb echt alles gezegd. Mijn angsten echt heel veel over gepraat. Ik weet niet meer was ik moet zeggen. Alles wat jullie zeggen heb ik al gezegd of gedaan.
En waarom verveeld hij zich dan? Doen jullie geen leuke dingen samen? Misschien hem iets minde ruimte geven om zich te vervelen?
Als ik dit zo lees, komt het op mij over dat hij het heerlijk vindt om weer even het kind te zijn, zonder verantwoordelijkheden en lekker vertroeteld en verzorgd te worden door zijn moeder. Helaas heeft hij wél de verantwoordelijkheid voor zijn gezin (prioriteit 1!) en die zal hij moeten nemen. Grow up boy!
Jeetje wat een slappe hap. Hij heeft toch een zoontje? Doet hij daar geen leuke dingen mee? En werkt hij wel? Waar haalt hij de tijd vandaan om zo,vaak naar zijn moeder te gaan??