Hey meiden, Ik lig zoals velen van jullie weten in scheiding... We hebben een koopappartement die met geluk binnen 2 jaar verkoopt... met een tophypotheek, Ik ben sinds een week uit huis gevlucht aangezien we om alles ruzie maken.. Mn ex stelt voor: roommates worden... maar krijg ik wel de kleinste en warmste kamer zonder raam.. Ik stel voor: ik ga opzoek naar een andere woonruimte... Nu heb ik er 1 gevonden.. bijna op loopafstand van mijn werk, waardoor ik mijn hondje tussen de middag uit kan laten ook.. ideaal dus. Is al gestoffeerd dus ff flink soppen en ik kan er zo in. In het begin ging mijn ex hiermee akkoord, want hij zal de hypotheek dan wel voldoen en op een houtje bijten Nu zijn we 4 weken verder.. en roept hij ineens dat ik toch wel 300 euro mee moet betalen met de hyotheek als ik er niet meer woon.... anders houd hij niks over voor boodschappen.. Ja leuk, maar ik hou zelf maar 200 over. Nu is het zo dat we beide 50% eigenaar zijn... dus op papier ben ik verplicht de helft te betalen.. Tevens zijn we geregistreerde partners.... waardoor alles door de helft is... Wat is stap 1? Scheiden? Of onderling afspraak maken zodat ik een eigen woonruimte kan hebben...? want terug naar huis wil ik niet meer... emotioneel te zwaar. We hebben discussies als ik iets wil hebben.. dan roept hij: ja maar ik heb afgelopen jaar meer verdient dus.... of van: ja maar dat heb ik aangeschaft in ons andere huis dus....is van mij.. meiden wie kan me helpen?
ikzelf heb geen idee hoe je verder moet.. maar miss kunnen jullie een mediator inschakelen of iemand die de stappen voor jullie uitwerkt en ook financieel even een fris oog op de zaken kan richten.. veel sterkte en hopelijk komen jullie er snel uit zonder al te veel kleerscheuren..
hebben jullie niet iemand in de omgeving die bijv goed is met finacieen ed? al lijkt me wel duidelijk dat samen in 1 huis blijven geen optie is.. dus leg alle zaken naast elkaar en ga van daaruit verder kijken waar je op kan besparen en wat belangrijk is.. hopelijk is hier op het forum iemand die verstand heeft van deze dingen en goede tips voor je heeft..
In principe ben jij gewoon verplicht om de heft van de hypotheek te betalen ondanks dat je daar niet meer woont, immers is ook de helft van de opbrengst/schuld bij verkoop van het huis van jou. Probeer goede afspraken te maken en alles op papier te zetten samen, dit scheelt een hoop gezeur. Heel veel sterkte!
kzie hieronder een linkje over scheiden. misschien staat er nuttige informatie voor je op die site. Mijn partner wil van mij scheiden heel moeilijk dit allemaal meid hoop dat jullie er snel uitkomen en je de rust weer vind!
Als ik dat zo hoor, heeft hij van alles te zeggen en jij niks.... Jij krijgt anders de kleinste slaapkamer en hij geniet van een grotere kamer met raam en licht of jij gaat er uit maar moet dan wel even 300 mee dokken omdat meneer anders geen boodschappen kan halen? In beide gevallen komt hij er mooi mee weg, en zit jij met de sores! Zo werkt dat dus niet. Kom voor jezelf op, boodschappen voor een man alleen kost echt niet 300 euro, hij kan het makkelijk met 150 euro (of minder) per maand af in die tijd. Jij moet jullie huis al opgeven, dan mag hij ook wel even zwoegen toch! Ga niet alles pikken van hem, want hij heeft dat door en gaat vast alleen maar moeilijker doen. Ik zelf zou het huis aan nemen wat je gevonden hebt en hem dan maar 100/150 euro in de maand voor boodschappen doen, zit je tijdelijk wel even zwaar maar heb je wel je eigen plekje en kan hij op houden met zeuren over dat hij geen boodschappen kan doen. Heel veel succes en een knuffel in deze klote periode!
Je bent idd verplicht om aan de helft mee te dragen... MAAR jij maakt geen gebruik meer van de woning en dus zal hij je een gebruikersvergoeding moeten betalen. ..........
Ik als ervaringsdeskundige heb het destijds zo opgelost: Je kunt (dreigen met) jouw kamertje (te) verhuren, zodat je het geld kunt ophoesten. Dat recht heb jij, want het huis is toch immers voor de helft ook van jou? Wat wil hij? Een vreemde over de vloer plus zijn geld, of het rijk alleen? Zeg het maar!