Hoi, Heb een pracht van een zoontje van nu 1 maandje oud. En weet het soms niet meer. Het is een heel makkelijke jochie maar soms krijst hij de hele boel bij elkaar. Het is dan niet dat hij honger heeft of een schone luier en ook geen krampjes maar niks is dan goed. Gisteren bij consultatie buro geweest en hij doet het verder helemaal super. En is ook helemaal gezond maar soms weet ik het gewoon even niet meer. Zou niet meer zonder hem kunnen hoor maar ben soms gewoon geneigd om met hem mee te janken. Hebben hier meer moeders last van? Liefs Carla ps: voel mij soms een erg slechte moeder
ja carla, ik denk dat alle mama's hier last van hebben.. Als je kind huilt, en zeker als je niet weet waarom, dan wil je gewoon meejanken. tis een deel van je, wat huilt, dus wil je meehuilen. Dat maakt je geen slechte moeder joh! juist een betrokken moeder! Ennuh, alle kinderen huilen wel eens zonder reden (die wij kennen).. Geef hem dan een lekker dikke knuffel en koester hem! Succes, Taliaa
Ik weet niet hoe lang hij dan huilt maar elk kind heeft een "huiluurtje". Hoort erbij en elk kind heeft het. Ik werd ook helemaal onzeker bij mijn 1e kindje maar nu bij een 2e vind ik het nog wel vervelend te horen maar wordt ik er niet verdrietig of onzeker van. Het hoort er gewoon bij. Wees blij dat hij over het algemeen zo lief ventje is! Gr. Dora
hij heeft dat huilen ook pas sinds een paar dagen. Maar elke keer net op momenten dat ik even wil gaan liggen. En ben gewoon ook een beetje moe en wil niet dat hij pijn heeft of zich niet prettig voelt. Maar hij is dat zo druk dat hij zijn voeding niet binnen houdt een een uurtje later is er niks meer aan de hand.
nou, élk kind, zou ik niet willen zeggen. Onze Demi heeft veel gehuild omdat ze krampjes had, maar dat was geen huiluurtje, dat was echt met een reden. En wat het meehuilen betreft; vooral de eerst maanden had ik ook de neiging om mee te huilen als ze weer krampjes had. Zo sneu om te zien dat ze zo'n verdriet hebben. Dus ja dat is herkenbaar en nee dat maakt je geen slechte moeder, maar juist een betrokken moeder!
Net wat de anderen zeggen: Nagenoeg ieder kind heeft een huiluurtje. Mijn kleintje huilt nagenoeg nooit, enkel een beetje pruttelen als het tijd word voor zijn voeding. Van de week zette hij plotseling wel een keel op, en ik kreeg al na een korte tijd een wat moedeloos gevoel omdat ik niet wist wat hij mankeerde. Direct mijn moeder gebeld 'Hij huilt, wat mankeert hij?' waarop mijn moeder zei 'Lieverd, het is een baby. En baby's huilen nu eenmaal wel eens, soms zelfs zonder reden'. Als ze een schone broek hebben, voeding gehad hebben, er geen boertjes dwars zitten, geen last hebben van krampjes... Dan kan er over het algemeen niet zoveel schorten, en is het misschien gewoon eens tijd voor een flinke knuffel Zeker niet onzeker worden hoor! Het cb zegt niet voor niets dat het hartstikke goed met hem gaat
Dit herken ik helemaal meid! Bij mijn meisje kwam het uiteindelijk door het kiss-syndroom. Maar goed inderdaad net als je zelf even wilt gaan liggen dan begint het gehuil heeeel vermoeiend. Ik kan je alleen maar als tip geven, luister naar je gevoel! Zelf voel je het beste aan of er echt iets aan de hand is of niet. Wat mij ook heel erg hielp is dat mijn moeder (of iemand anders) af en toe even kwam zodat ik lekker kon slapen. Dan gingen ze even een lekker eind wandelen met haar en hoorde ik haar ook niet huilen. Heb me hier erg schuldig om gevoeld hoor, maar het is natuurlijk ook zo dat je kindje het meeste aan je heeft als je zelf ook vrolijk en uitgerust bent.
Maar mijn meid had trouwens ook een "gewoon" huiluurtje hoor zo rond een uur of 8 sávonds. Vooral als ik een drukke dag met haar had/heb dan moet ze er sávonds even van huilen.
Ken je het boek "oei, ik groei"? Volgens mij zou jouw kindje nu namelijk best wel eens in een sprongetje kunnen zitten. Hij zit dan gewoon even niet zo goed in z'n vel. Lekker knuffelen en als je de behoefte hebt, lekker meehuilen. Je kind wil gewoon z'n mama lekker dichtbij zich hebben nu.