hai, ik zou ook zeer zeker een kaart sturen. en de mensen niet onwijken.,, want juist dat mensen je ontwijken omdat ze niet weten wat ze moeten zeggen dat doet pijn. ik ben zelf mijn manneke na 26 dagen verloren, en ik was zo blij met een kaart. gewoon wetende dat er mensen aan ons dachten. bij ons bleven de mensen op een gegeven moment weg, omdat ze niet wisten wat ze moesten zeggen of doen en ik heb ze laten weten dat zelfs die woorden, dat ze niet weten wat te moeten zeggen fijn is. want wat moet je zeggen. geen enkiel woord biedt troost, maar een schouder om tegen aan te huilen of een luisterend oor in zulke verdrietige tijd is zo fijn... mirella ik wil jou ook heel veel sterkte wensen met jullie zoontje niels* liefs janneke