Hallo ik weet niet zo goed waar ik met mijn vraag heen moet dus zet ik hem maar hier neer. Ik heb een dochter van zes van mijn ex en met mijn nieuwe vriend wilde we graag nog een kindje. Maar dat lukte niet dus we hebben zijn sperma laten onderzoeken en eigenlijk is mijn vriend gewoon 100% onvruchtbaar. We zijn nog aan het nadenken over wat we nu verder moeten, we denken aan KID. Mijn vriend en ik hebben een open relatie, dat wil zeggen dat we eventueel met een ander mogen vrijen als we dat willen, binnen bepaalde voorwaarden natuurlijk. Ik wil daar geen discussie over beginnen, dat is onze keuze en we voelen ons daar allebei goed bij. Nou door de stress van de onderzoeken enzo had mijn vriend een tijd lang helemaal geen zin, maar ik had juist behoefte aan intimiteit dus ik heb de afgelopen maanden een paar keer met een andere man gevreeën. Altijd met condoom natuurlijk. Maar de laatste keer was een dag voor mijn ovulatie en dat was twee weken geleden en nu heb ik heel sterk het gevoel dat ik zwanger ben. Ik heb vanmorgen een test gedaan en die was negatief, maar mijn borsten zijn groter en de huid van mijn gezicht is veranderd en dat herken ik van toen ik net zwanger was van mijn dochter. Ik ben erg bang dat ik te vroeg heb getest en dat ik over twee dagen wel positief test, het gevoel is heel sterk. Als ik zwanger ben moet ik het natuurlijk aan mijn vriend vertellen en aan de man van wie het is (kan echt onmogelijk mijn eigen vriend zijn, we hebben al ongeveer een maand geen sex gehad), maar wat moet ik dan? We zouden zowiezo een kindje van een ander moeten krijgen omdat het samen niet lukt. Moet het dan dit kindje worden? Ik zit hier maar alleen thuis te malen en ik kom er niet uit. Misschien kunnen jullie me uit ervaring of wijsheid vertellen hoe ik hier mee om kan gaan, ik kom er echt niet uit. Houston.
Hallo Houston, pfoeh dat is een lastige situatie. Ik denk omdat jullie sowieso openstaan voor seksuele relatie met anderen, én ook hebben nagedacht over KID, en jullie al min of meer hebben besloten dat een kindje van jullie samen niet gaat lukken, dat dit eigenlijk wel een mooi geschenk is. Ik vind het verder moeilijk om je te vertellen wat ik denk dat je moet doen omdat mijn mening dan om de hoek komt kijken, en die wilde je juist niet horen heb je het er al met je vriend over gehad? rachel
Hi Rachel, dankjewel voor je snelle en respectvolle antwoord. Ik heb het er nog niet met mijn vriend over gehad want ik wilde eerst zeker weten of ik zwnger ben of niet. Onderdeel van de deal tussen hem en mij is dat hij niet hoeft te weten wanneer en met wie ik vrij, dus het is beter als ik het zeker weet eerst denk ik. Ik zou het zelf ook wel een mooi geschenk vinden denk ik, maar het is niet zoals we hadden gedacht dat een donorzwangerschap tot stand zou komen. Ik blijf het ingewikkeld vinden. Houston.
Jeetje Houston, wat een lastige situatie. Ik zit zelf in een KID-traject omdat ook mijn man helemaal onvruchtbaar is (geen enkele zaadcel gevonden), dus ik weet hoe ontzettend welkom een zwangerschap van een ander kan zijn. Maar of dit nou de manier is... Ik heb sowieso bewondering voor het feit dat je hier eerlijk over wilt zijn, zowel tegenover je vriend als tegenover de biologische vader. Dat vind ik erg dapper van je, want daarmee stel je jezelf natuurlijk erg kwetsbaar op. Je vriend zal zich er waarschijnlijk wel bij neer kunnen leggen, als ik kijk naar hoe jullie verder met elkaar omgaan, maar je stelt de biologische vader wel voor een lastige situatie. Zou hij het in zijn hart hebben om jullie dit geluk te gunnen? Ik ben zelf geneigd te denken dat alles met een reden gebeurt, maar ik zou zo snel niet kunnen bedenken wat de bedoeling van deze situatie is. Maar misschien komen jullie daar met z'n drieën wel achter. Ik wens je in ieder geval heel veel wijsheid. Liefs, Belle.
Misschien heb je wel gelijk belle. Als ik inderdaad zwanger ben dan is het van een hele bijzondere liefdevolle man en misschien zijn dat wel de genen die ons kindje nodig heeft. Ik zal er nog een paar nachtjes over slapen, dan word er vast een hoop duidelijk. Bedankt voor je antwoord in ieder geval. Houston.
Hoi Houston, tsja, da's echt een moeilijke en ingewikkelde situatie, en blijkbaar houdt het je ook enorm bezig. Maar ben je eigenlijk al overtijd? Of heb je alleen lichamelijke 'kenmerken' van zwangerschap? Had je je vriend verteld over de seks met de ander deze maand of niet? Dat zou het misschien makkelijker maken om de overstap te maken naar, "en toen is er blijkbaar iets niet goed gegaan met het condoom" ? Sterkte meis, wacht eerst je test nu maar af, want als het loos alarm blijkt hoef je de moeilijke gesprekken niet eens aan te gaan! Eef
Hoi Houston, jeetje wat een moeilijke situatie! Ik ben zelf met KID bezig dus kan me best een goede voorstelling maken van je situatie. Mijn vriend is 100% onvruchtbaar en ons kindje zal daarom nooit van mijn vriend kunnen zijn. Ik kan me helemaal voorstellen dat dit je nu ontzettend bezighoudt. Is het overigens 100% zeker dat het niet van je vriend kan zijn? Zijn er bij hem zaadcellen gevonden of helemaal niets? En hoe lang weten jullie al dat je vriend onvruchtbaar is? Ik zou zeker eerst afwachten of je inderdaad zwanger bent! Zo ja dan zou ik er helemaal open en eerlijk over zijn richting je partner! dat lijkt mij erg belangrijk. Waarschijnlijk heeft hij er gezien jullie open relatie begrip voor. Verder moet je je denk ik afvragen of de man vanwie het kindje zou kunnen zijn gevoelens naar jou toe heeft (en andersom?) dat zou de situatie gecompliceerder kunnen maken. En ja, wie weet (als het inderdaad zo is!) heeft dit gewoon zo moeten zijn! Heel veel sterkte!
Misschien loop ik inderdaad wel te hard van stapel en moet ik gewoon een paar dagen wachten of ik toch niet ongesteld word. Maar mijn cyclus is erg regelmatig en ik had gisteren ongesteld moeten worden. De lichamelijke kenmerken herken ik van mijn vorige zwangerschap, dus ja. Het kan trouwens echt niet van mijn eigen vriend zijn, ze hebben geen levende zaadcellen gevonden bij hem en het is daarnaast ook al te lang geleden dat we samen intiem waren. Gevoelens heb ik op zich wel voor de man van wie het kindje kan zijn, maar dat zijn vriendschapsgevoelens en ik zal mijn eigen vriend zeker niet verlaten want hij betekent heel, heel veel voor me. En dat weet de man van wie het kindje kan zijn ook, daar ben ik altijd gelijk open over. Maar hee, bedankt voor het meedenken, dat helpt wel. Ik wacht nog maar gewoon ff een paar dagen af. Houston
Pffftt... Nog steeds niet ongesteld en vanmorgen na heel veel drinken (moet ik voor me nieren) weer negatief getest. En toen mijn vriend en ik gisteren voor het eerst in tijden weer eens met elkaar naar bed gingen viel het hem ook op hoe ontzettend groot mijn borsten op dit moment zijn. "Zo hee, wat een enorme joekels!" riep hij toen hij ze vastpakte. Dus ik heb nog steeds het gevoel dat ik zwanger ben. Ben er al wel wat rustiger onder. Als het zo is, dan kan ik het toch niet meer veranderen... Houston.
ja moet ook testen als je van bed afkomt gelijk opvangen en dan testen of erover heen piesen. maar dat is het betrouwbaarst. vooral omdat je veel moet drinnken zou ik toch voor de ochtend urine gaan. heb je het er nog met hem over gehad? of wacht je eerst tot de test positief is? wat een toestand allemaal nou afwachten en misschien valt het mee liefs
Houston, Jullie hebben afgsproken het niet tegen elkaar te zeggen als jullie seks met een ander hebben, maar denk je niet dat als er iets is gebeurd (ik zeg maar wat: een soa, een ongelukje, of evt zwangerschap) dat je dat altijd tegen elkaar moet zeggen? het is wel eerlijk tegenover je vriend om hem op tijd op de hoogte te stellen van wat er mischien aan de hand is, zodat jullie samen een beslissing over de situatie kunnen maken. Wie weet reageert hij wel heel enthousiast. Rachel
Nou goed, ik ben ongesteld geworden, dus het was toch vals alarm. En gek genoeg was ik zelfs wel teleurgesteld een beetje. We willen al zo lang een kindje en ik was al een beetje aan het idee gewend dat het van mijn bijvriendje zou zijn. Maar helaas... Toch maar gewoon wachten tot we een goeie donor hebben gevonden. Ik heb trouwens wel een soa-test laten doen gelijk hoor. En als daar iets uitkomt dan is mijn eigen vriend natuurlijk de eerste die het hoort. Zoals ik al zei hebben we elkaar de vrijheid gegeven om ook van anderen te genieten. We hoeven geen details van elkaars avonturen, maar het moet natuurlijk wel allemaal veilig blijven. In ieder geval bedankt allemaal voor het meelezen en de reacties. Daar heb ik echt wel wat aan gehad in deze onzekere week. Liefs, Houston.
bedankt voor de update Houston, ik was wel benieuwd hoe het nu zou zijn in ieder geval. Ik snap ook dat je zelfs een soort van teleurgesteld bent, je wil ook graag zwanger worden en van je eigen man zal het niet lukken. Helaas. Misschien gebeuren de dingen toch met een reden en heeft het deze keer, op deze manier toch niet zo moeten zijn! Succes voor de toekomst met de KID's! eef