Hallo allemaal, Ik weet niet goed hoe ik het moet zeggen of formuleren, want ik wil mijn man niet te kijk zetten, maar ik heb het idee dat ie de zwangerschap niet heel erg interessant vind! Alleen als er familie is of als ik erom vraag dan geeft hij aandacht aan mijn buik! Heb laatst al een gesprek met hem hierover gehad. Niet verwijtend gesproken omdat ik ook niet kan bepalen voor hem hoe hij de dingen beleefd. Toch mis ik wel die aanrakingen of aandacht naar mij en de baby toe, wat ik dus met hem besproken heb. Hij voelde zich enorm aangevallen en zei dat ie er juist heel veel mee bezig was en op zijn werk over niets anders sprak, nu ben ik daar natuurlijk niet bij maar wil hem graag vertrouwen, zeg eerlijkik kan dat toch niet checken! Dus ik gezegd dat het vanuit mijn beleving ging en ik graag had dat ie meer aandacht zou schenken aan mij, mijn klachten en de baby! Ben soms gewoon bang dat ie straks ook geen band opbouwt met de kleine, als dat u al niet gegroeis is... Ben ik nu teveel eisend of leef ik in een droomwereld als ik vind dat mijn man dat meer moet doen? Gewoon even mijn buik volen bij bewegingen enzo en vragen hoe het met mij gaat? Sorry ben er gewoon onzeker van, of hoort dit een beetje bij het beeld van mannen en vrouwen die zwangeren? Liefs mij...
Hoi Miranda, Wat goed dat je het besproken hebt met je man, ook wel heel lastig. Jouw gevoelens veranderen, je hebt plotseling heel veel hormonen die door je lichaam gaan. Dus ook jij voelt je meer onzekerder en hebt ook meer bevestiging nodig. Of je veeleisend bent, dat kan ik hier neit uit herleiden en zal ik ook niet snel zeggen. Ik heb ook weleens op eht spreekuur dat mensen veel aandacht vragen maar heel vaak zit daar heel veel achter. Praat daar dus eens over met vriendinnen en ook je man natuurlijk. Ik denk eerder dat het komt door alle hormonale veranderingen en een bepaald verwachtingspatroon. En het is goed dat je dat besproken hebt. Je man, die ziet jouw ook veranderen! En de een voelt zich juist meer aangetrokken tot zijn vrouw en de andere man voelt soms ook jaloezie en angst. Ten slotte gaat alle aandacht naar jouw en jullie kindje. Ook hij merkt veranderingen van jouw op. Soms vind hij je in de zwangerschap minder aantrekkelijk. En soms ook net andersom. Je humeur verandert, je hebt niet altjd zin in vrijen, je bent eerder moe. Dit versterkt soms zijn gevoelens van angst en jaloezie. Zoals krijg ik weer mijn oude Miranda terug. De gevoelens voor jullie kindje. Een band opbouwen voor een vader is natuurlijk heel lastig, ten slotte zit het kindje in jouw buik. En ik kan me wel voorstellen dat voelen van de buik ook lastig is voor hem. Voor de band opbouwen met het kindje, is het geen absoluut gemis dat hij nooit je buik voelt. Ik kan het me wel voorstellen, dat jij het graag samen wil beleven. Dit is een bepaalde verwachting en bespreek dat. Wat je zou kunnenn doen? Als het je blijft dwars zitten, weer opnieuw eens bespreken. Betrek het op jezelf, dat je je bezorgd bent en ongerust en ook waarom. Als je een zwangerschapscurus volgt, dan is er meestal een vader avond, neem hem dan mee. Doe wat leuks met z'n tweeën, dus niet naar een babywinkel, maar eens lekker uit eten, of een weekendje met z'n tweetjes of iets wat jullie voor de zwangerschap ook samen deden. Hopelijk heb ik je vraag voldoende beantwoordt, groetjes en succes, Japke