Hoi mensen, Ik ben bijna 35 weken zwanger en het word nu heel spannend omdat de proluton vorige week voor het laatst is gespoten. Heb natuurlijk het advies heel rustig aan te doen om mijn wens van een thuis bevalling dit keer in vervulling te laten komen. Mijn man is hier helemaal een voorstander van aangezien het de vorige keer een best nare ervaring was aangezien ze ook prematuur was. Nu doen we ons best, maar omdat mijn man buitenland chauff is, is hij alleen in het weekend thuis. Dit stoort mij totaal niet! Maar ik begin natuurlijk wel gespannen te raken en probeer dan ook te zorgen dat alles klaar staat. Mijn dochter gaat bij de bevalling richting mijn ouders, maar mijn meoder heb totaal geen begrip voor de situatie van ons. Dat mijn man natuurlijk niet binnen 123 voor de deur staat, en begrijpt ook niet dat mijn man graag na de geboorte eerst even een dagje rust wil met het eigen gezin.. hoe ik het probeer uit te leggen is er geen begrip en heeft ze nog steeds niet een slaapplekje voor mijn kleine meid.. ik help mee maar het wil maar niet en ik word er behoorlijk gestresst van.. iemand hier ook ervaring mee of tips of steun? Der is al geen hulp geweest tijdens de hele zwangerschap maar tijdens de bevalling moet het wel helaas...
Ik vindt het knap dat je het zolang vol houdt. Een moeder hoort juist haar dochter bij te staan helemaal in de situatie van jullie, juist jouw man verdient geld voor iedereen en daar is best wat voor te zeggen! Heb geen tips maar wil je wel een hart onder de riem steken!Kop op nog even dan zien jullie je andere mooie wonder in het echt
Aan het begin leek ze er ook wel te zijn. Maar nu ze merkt dat wij allebei achter deze keuze staan van het internationaal rijden vind ze het heel onwerkelijk. Mijn huwelijk is niet compleet omdat ik vaker alleen ben, en mijn relatie is minder sterk erdoor denken de meeste. Terwijl het juist andersom is! en ik dacht dat als ze zag dat ik gewoon enorm gelukkig ben en geniet van me leven dat ze dan wel zou zien dat het goed is..
Kan niemand anders oppassen? vriendin, tante of schoonouders bijvoorbeeld. Moeilijk hoor. Mijn man is ook international vrachtwagenchauffeur dus ik snap jou. Onze relatie is er ook sterker van geworden en we genieten juist intens van de momenten samen. Wij praten meer dan vrienden van ons die elkaar de hele dag zien. Ondanks dat hij ver weg is, weet hij toch wat ik doe en wat mij bezig houdt. Succes met jouw moeder. Geef aan dat het voor jou belangrijk is dat ze jou nu steunt en rust geeft.
Ik denk dat je nu je moeder moet aanspreken: mam ik wordt vreselijk gestressed van het feit dat je nog geen slaapplek etc hebt geregeld voor dochterlief ivm bevalling. Wanneer je datumX geen plek hebt gemaakt, dan gaat ze naar persoonY toe.
Mijn man is ook internationaal chauffeur dus begrijp je precies. Moet zeggen het is niet altijd makkelijk zo veel alleen te zijn. Vooral afspraken op door de weekse avonden zijn niet altijd gemakkelijk maar door veel steun van vrienden familie lukt t aardig. Ik snap heel goed dat jullie de eerste dag rust willen en je moeder zal dat toch moeten respecteren...Zoals andere al aangegeven kan jullie dochtertje niet ergens anders naar toe. Ik begrijp dat je je moeder niet wil kwetsen maar zij kwets jou nou ook... veel succes en hoop dat je dr laatste weken voor de bevalling wat rust krijg en toch kan genieten
Mijn vader was geen vrachtwagen-chauffeur, maar werkte wel de hele week in het buitenland. Hij kwam vrijdagavond laat thuis en ging zondagavond weer terug. Mijn moeder stond er dus grotendeels alleen voor, met 4 kinderen, een demente tante die ze tot haar overlijden bij ons thuis verzorgde en een pleegkind met heftige problematiek. En mijn ouders hebben een super-huwelijk en zijn, nu 36jr inmiddels, nog steeds stapelverliefd. Dus onzin dat je relatie niet goed zou kunnen gaan!
Misschien dat jouw moeder heel erg bezorgd is, en daarom afwijkend reageert? Zelf vind ik het idee van thuisbevallen, terwijl je man wellicht helemaal niet in de buurt kan zijn, en jij dan alleen bent, ook best eng klinken. Als er iets mis gaat moet je een taxi bellen om naar het zkh te gaan. (nu heb ik hele slechte ervaringen met thuisbevallingen hoor, dus ben daar gewoon griezelig mee) Misschien een gesprek aan gaan met jouw moeder, waarin zij ook wat kan uiten, en daarin ook aangeven dat het ondanks haar zorgen jullie wens is, en dat er maar 1 ding is wat ze er aan kan doen, en dat is jullie dochtertje opvangen. Heb je iemand waar jullie dochter naar toe kan voor het geval jouw moeder helemaal niet meer bij draait?
Hoi Dames, Mijn schoonmoeder wil niet weten wanneer ik in bevalling ga, omdat ze dan de hele dag gespannen is en overemotioneel (Ja echt hihi) Maar als het einde echt zoek is dan staat ze er hoor.. Mijn buurman heb me op het hart gedrukt me altijd naar het ziekenhuis te brengen en mijn buurvrouw + Kraamverzorgster hetzelfde. Mijn kant van de familie is heel erg afstandelijk geworden sinds ik de relatie al begon met hem, Maar dat komt omdat mijn moeder en mijn zus en broers niet zelfstandig zijn en ik wel heel graag. Toen we de keuze maakte ook nog eens een stapje verder te gaan met buitenland barste bij hun het zenuwtje.. Ik red het prima en mijn man doet waar die van houd en thuis loopt alles op rolletjes. Inderdaad is onze relatie echt enorm sterk maar ik ook enorm veel zelfvertrouwen en zekerheid gekregen in mezelf. Vrienden lieten zich van mij kant ook niet meer zien, want ja.. Als je kinderen krijgt verpest je leven toch ? (NIET). Ik heb met mijn moeder gepraat maar.. het dringt niet door denk ik..