Wat ik merk is dat er nu ik zwanger ben van de 2e er veel minder interesse is! Toen ik zwanger was van mijn dochtertje kreeg ik heel veel kaartjes bijvoorbeeld om te feliciteren met mijn zwangerschap. Nu bij de tweede zijn de kaartjes blijven steken op 4 (waarvan 2 zelf gemaakte van mijn oma!) Dus eigenlijk 3...
Ja gut, mensen doen het volgens mij ook nooit goed. Dan weer te veel belangstelling, dan weer te weinig. Weet je het probleem is: JIJ bent zwanger, zij niet, zij voelen niet wat jij voelt. Jij zit op de top van de wereld, zij moeten nog boodschappen doen of de kattenbak verschonen. Voor jou is je zwangerschap heel belangrijk, maar dat hoeft ie toch niet voor de rest van je omgeving te zijn? Jij en je zwangerschap zijn nou eenmaal niet het centrum van het universum. Waarschijnlijk heb je in het verleden ook minder halleluja-achtig gereageerd als anderen zwanger waren, en waarschijnlijk zul je dat in de toekomst nog wel vaker doen.
Verwacht echt niet dat mensen in de zevende hemel zijn hoor Zeg alleen dat ik het jammer vind dat mijn beste vriendinnen en schoonzus niets/vrijwel niets laten horen. En ja, ik heb de mensen in mijn omgeving die een kindje verwachten wel gefeliciteerd en een kaartje gestuurd. Als ik ze zag vroeg ik er ook altijd even naar. Daar zou ik al super tevreden mee zijn. Meer niet.
Zooo herkenbaar! Vorige zwangerschap heb ik mijn 'beste' vriendinnen zo'n 6 maanden lang niet gezien.. waren 'druk'. Voor de zwangerschap zagen we elkaar gemiddeld 3 keer per week.. Deze zwangerschap eigenlijk hetzelfde verhaal, alleen stukken minder schokkend omdat ik het gelukkig heel druk heb met mijn eigen gezinnetje, en nu ook niet anders meer verwachtte, maar leuk is anders!
Herkenbaar...ik probeer mezelf zo druk mogelijk te houden. Anders word ik gek van de muren van t vele thuis zijn door klachten.
Heel herkenbaar! Ik had met 2 meiden ontzettend veel contact voor ik zwanger was, 1 spreek ik nog zeer regelmatig, en die is ook heel betrokken.. .Maar de ander... Ik ben inmiddels 30 weken zwanger, ze heeft nog niet 1x gevraagd hoe het is, als ik een echo foto app dan krijg ik 9 van de 10x geen reactie, of hooguit een: leuk En dus stuur ik haar er niets meer over. We hebben vorig jaar in dezelfde periode een miskraam gehad (ik een BBZ zij een 'gewone' miskraam) Dus ik kan me heel goed voorstellen dat ze het moeilijk zou vinden. Maar de keren dat haar dat gevraagd heb is het onzin. Nou ja prima dan. Ik vind het wel moeilijk dat het op het moment zo stroef verloopt, maar ik hoop dat het na de geboorte van onze kleine bijdraait. Het hoeft voor mij echt niet zo te zijn dat er iedere controle de telefoon roodgloeiend staat, of dat ik iedereen een berichtje stuur met hoe en wat. Maar een klein beetje interesse lijkt mij wel op zijn plaats.
Heb dus precies hetzelfde. Merk nu in ieder geval dat ik niet de enige ben die in deze situatie zit (hoewel het natuurlijk klote is dat het bij jullie ook zo is, of erger). Voel nu wel een soort begrip door jullie verhalen en dat het blijkbaar iets is wat veel voorkomt. Thanks!
Hier heel weinig betrokkenheid van mijn schoonouders. In het begin van m'n zwangerschap waren Ze ( vooral sm) nog wel geïnteresseerd, maar dat leek steeds minder te worden. Toen ons mannetje geboren was zijn ze 10 minuten in het ziekenhuis geweest en toen wilde sv alweer naar huis. Ik wist dit van tevoren want mijn schoonbroer had ons gewaarschuwd. Bij zijn kinderen was ook geen interesse. Ik dacht dat ik het niet erg zou vinden want mijn zoontje heeft aan mijn ouders een super opa en oma. Maar ons ventje er eenmaal is vind ik het vreselijk dat er niet eens naar hem gevraagd wordt als ze bellen. Maar helaas is het niet anders en het is hun gemis.
Hier ook hoor. Heb een goede vriendin voor het laatst 2 maanden geleden gezien(normaal elke week) toen deed ze mijn nagels en zei ze nog dat ze altijd jaloers was op zwangere vrouwen.ze heeft zelf 2 kindjes(ze is jonger dan mij) sindsdien dus ook niks meer gehoord. Dat terwijl toen zij zwanger was ze me elke dag belde voor vanalles. En wat ik wel merk is dat oude vrienden ineens contact opzoeken. Voelt toch ook een beetje gemengd aan hoor.
Herkenbaar. Maar dan vooral van mijn familie uit. Tijdens de zwangerschap van onze dochter heeft mijn broer me niet eens gefeliciteerd en heb hem dus ook gevraagd wat daar de bedoeling van was. Hij zei:'Ik feliciteer jullie als de kleine er is' Oke, dat snap ik dan nog wel, maar nu is er ook geen interesse, toen ik het zei dat ik van de tweede in verwachting was ondanks de pil moest ik maar eens na gaan denken of het wel verstandig was om de kleine te houden :x. En nu wordt hij zelf papa van de eerste. Ondanks zijn reactie op mij heb ik sz wel gebeld en gevraagd hoe het ging en haar nog eens gefeliciteerd, maar daar blijft het dan ook bij. Nou moet ik er wel even bij zeggen dat broer en ik ons nooit echt gelegen hebben. Richt je op je kleintje en denk maar zo: wij moeten er gelukkig mee zijn, is een ander dat niet, hun probleem.