hoe gaan de MANNEN om met beeb-wens?

Hi!

Leuk topic!
Mijn vriend leeft ontzettend met me mee, maar vind het af en toe ook best lastig. Wij zijn nog niet zo lang aan het proberen, maar hij vind het net als ik erg spannend elke keer dat ik ongesteld moet worden en dat niet wordt (zie mijn cyclussen, tot nu toe elke keer langer, dus spannend!)

Hij weet dan ook nooit goed hoe hij moet reageren als ik negatief getest heb of de duivels zijn gekomen.
Maar we staan er nu toe allebei nog erg positief tegenover en het min of meer verplichte klussen staat ons allebei nog steeds niet tegen gelukkig!

Ben benieuwd naar de rest van de reacties!

Liefs Lana

 

Wij zijn nog niet serieus bezig, begin 2009 gaan wij pas voor het echie klussen

Maar hij kijkt er net zo naar uit als mij. Staat in de logeerkamer te bedenken waar het wiegje en de commode komen te staan en is nu al geinteresseerd in hoe mijn cyclus in elkaar steekt.

Dus ik denk dat dat dalijk helemaal goed gaat komen

 

Mijn mannetje leeft ook heel erg mee. Ik vind het voor hem vaak nog erger dan voor mij als het weer niet gelukt is. Hij is dan ook echt even down.

 

Hoi

Mijn man leest hier ook wel eens mee. Nu het iets langer duurt wil hij ook graag wat meer weten over het hoe en wat van zwanger worden. Hij wil het echt net zo graag als ik en stond er meteen voor open toen ik aangaf naar de dokter te willen toen het na een jaar nog niet gelukt was.

We zijn er (gelukkig) beiden vrij rustig onder als het weer niet gelukt is, maar we zijn nu wel voorzichtiger geworden met het plannen maken voor als de baby er is.

 

Mijn man is veel te nuchter . Hij wil ook heel graag nog een kindje, maar is er verder niet zo mee bezig. Hij kan zich volgens mij ook niet goed voorstellen hoe ik me voel als het weer niet is gelukt.

Hij is wel bereid om mee te gaan naar de ha als het na een jaar niet is gelukt. Volgens mij meer om van mijn gezeur af te zijn. Hij gelooft namelijk dat er niets aan de hand is (we hebben tenslotte al een dochter en toen waren we heel snel zwanger - voor mij juist reden te meer om te geloven dat er nu iets aan de hand is...) en dat onze tijd nog wel komt.

Jullie snappen dat we dus nog wel eens botsen.........

Pim

 

hey

Mijn ventje is er, denk ik, wel veel mee bezig.
Maar dan niet als ik er bij ben. Op zijn eentje dan.
Maar als wij bvb samen naar een markt gaan, dan kijkt hij wel in alle maxicosis en bekijkt hij wel welke buggy hij mooi vind.

Hij vraagt zich niet af wanneer ik vruchtbaar zou kunnen zijn, en als ik mijn regels krijg, dan zegt ie gewoon: volgende keer beter.
Maar volgens mij is hij er wel mee bezig op zijn eentje.
Heb hem ook al betrapt dat hij hier aan het lezen was, dus...

Mannen durven zo hun gevoel niet bloot geven zeker :

Maar onthoud wel, zij willen evengoed een beebje netzoals wij!

 

Hey hallo,

Mijn vriend is er ook steeds meer mee bezig...elke maand dat het niet is gelukt is hij meer teleurgesteld...hij gaat ook altijd mee naar de gyn...

Van de week zei hij zelfs dat hij geen koffie en redbull meer gaat drinken...want dat had hij o pbabayboom gezien...schattig he...

Ik weet zeker dat mijn vriend het even graag wil als ik en dat hij mij in alles steund....

 

Hoi Meiden,

Ook mijn mannetje leeft erg mee, alleen heeft hij wel zoiets van, het komt wel... Terwijl ik zoiets heb na elke keer dat het niet lukt, wanneer gebeurt het nou?
Hij troost me elke keer weer als ik ongie wordt en als ik het moeilijk heb met de MK die ik in maart heb gehad. Hij weet heel zeker dat het ons gaat lukken, maar leeft ook erg met me mee.

 

Heey Klingel (en andere meiden)!
Wat een leuk onderwerp! Ben ook wel erg benieuwd hoe die andere kerels reageren!

Mijn vriend toonde eerst niet zoveel interesse enzo (maar van hem hoefde het ook nog niet allemaal zo). Toen hij eenmaal aan het idee gewend was (ik denk dat dat 't 'm was) was hij helemaal enthousiast! Wij praten er wel redelijk veel over, denk ik. Maar dit komt misschien ook wel omdat allemaal mensen om ons heen zwanger zijn. Hij vraagt nu ook of ik al ongi ben geworden en baalt dan ook echt wel. Hij is wel erg nuchter (ben ik trouwens ook), dus dan is het wel zo van: volgende keer beter! En dat 'verplichte' klussen heeft hij geen problemen mee! haha...

Liefs

 

Mijn man leeft enorm mee.
Hij wil altijd weten wat mn ovu testen doen.
Die liggen hier dus ook altijd op de kast zodat hij het zelf kan zien.
Hij vraagt zelfs rond mn ei hoe mn temp is!

Hij zoekt op internet naar spulletjes voor babies in kever vorm (meneer is gek van volkswagen kevers, dusvandaar )

Hij rookt niet meer, hij drinkt niet meer.
Hij zou zelfs ander ondergoed aandoen moest dat beter zijn

Het klussen vindt ie op zich wel leuk, maar het moeten vindt ie wat minder.

Hij komt met namen thuis die die leuk vind, kijkt in de winkels naar leuke baby kleertjes en speeltjes.

Hij leeft dus echt super mee
Hij is er soms nog meer mee bezig dan mij
Maar goed, hij was dan ook degene die zn hele leven al kindjes wilde en ik pas sinds kort.

 

Mijn man is nogal nuchter, maar is er wel mee bezig denk ik. Hij pest me een beetje als ik weer iets heb verzonnen voor 'als' we een baby hebben. Ik mag niet naar programma's als babyboom kijken, want dat is niet goed voor me. Als ik er dan naar blijf kijken gaat ie toch mee kijken... : Hij komt ook met namen (die ik vervolgens weer niet mooi vind en andersom) en waar je de baby spulletjes gaat halen en hoe we de kamer zouden inrichten.

Hij denkt natuurlijk ook dat het meteen raak is en dat we er niet lang over gaan doen, o, ja, en het wordt een jongetje!

Denken alle mannen dat hun zaad echt super is en dat het gewoon moet lukken?

 

Hoi Klingel, leuk onderwerp! En bedankt voor je lieve berichtje!

Toen ik dit forum ontdekte was mijn man vooral bang dat ik erg door zou draaien. Maar dat is niet gebeurt gelukkig.

Verder is hij net als ik, we fantaseerden al heel lang over het krijgen van een kindje. Hij houdt gelukkig niet bij wanneer de vruchtbare dagen zijn, maar als ik het vertel, volgens mij ben ik vruchtbaar, dan heeft hij wel veel zin! We doen het niet verplicht iedere dag of om de dag, maar gewoon wanneer wij willen, anders werkt het ook niet.

Hij is wel nuchter, komt het nu niet, dan wel een andere keer.

Nu mijn zwangerschap niet goed is gegaan leeft hij heel erg mee, maar logisch, hij beleeft het wel heel anders dan ik, want ik voel me nog heel zwanger...

 

Het was voor ons (lees: voor hem) moeilijk om de
stap te zetten van: NU gaan we ervoor.
Ik begon wel over het onderwerp kinderen en de wens om zwanger te worden. Hij ging er de ene keer op in en de andere keer praatte hij er snel overheen.
Maar we zitten in de 1e ronde!

Seks hadden we sowieso wel 4 keer in de week, dus nu ook gewoon. Ben expres niet begonnen over m'n eisprong en vruchtbare dagen.
Hij vroeg gister wel wanneer ik nou precies ongesteld moet worden. Maar ik denk dat hij stiekem hoopt dat het niet gelijk de 1e keer raak is.
Toch een beetje wennen/angstig.. Haha!
Maar we zullen het zien...

En nu nog steeds trouwens, ene praat hij mee over kindjes en toekomst, andere keer weer niet.
Ik kan er veel verder in dromen! Zie het al helemaal voor me. Dat laat hij nog niet merken, maar hij is nuchter en geen dromer.
Als ik zwanger zou zijn, dan wel! Dan gaat hij zich er wat meer mee bemoeien..

Oja, hij vroeg wel dingen als: nu mag je niet meer drinken? Moet je nu ook anders gaan eten? Wanneer kun je zo'n test doen?
Lieverd..

 

Ja, ook mijn vent is er wel mee bezig, vraagt regelmatig hoe het met de buikpijn is enzo. Heb van tijd tot tijd nogal last van krampen, meestal tussen eisprong en ongesteldheid. Vraagt ook wanneer ik ongesteld zou moeten worden enzo. Klussen vindt ie helemaal niet erg

Wel gaf hij aan dat "we" er nu meer mee bezig zijn. Toen zijn dochter er kwam, waren hij en zn ex er niet echt mee bezig. (ze waren alvast gestopt met de pil, omdat het wel even kon duren.... eerste keer raak, geloof ik) Dus wel kinderwens, maar nog niet direct, eerst maar trouwen enzo. Nou ja, zij stonden dus met zn 3tjes op t stadhuis.

Verder gaat hij ook wel kijken naar meubeltjes enzo, we waren voor een vriendin even cadeautjes zoeken.... ja... die wandelwagen vind ik wel mooi... oh ja,... en ik heb ook al een leuk kamertje gezien

 

Wij zitten inmiddels in ronde 11 en mn vriend troost me ook steeds als ik weer ongi geworden ben en er heilig van overtuigd ben dat ik vast "stuk ben van binnen" dan probeert ie me altijd wel weer moed in te praten en soms een grapje of iets liefs doen zodat ik niet meer verdrietig ben.

Zijn zaad is al onderzocht en alles was perfect en hij vind nu idd ook dat ie superzaad heeft haha Ook heeft ie het over de namen en natuurlijk word het een jongen zodat ie lekker kan voetballen en ravotten en een meisje word geloof ik totdat ze 40 is opgesloten want ze mag niet met jongens thuis komen die hij niet mag en aangezien nu al niemand goed genoeg is! Dus jij fantaseert er lustig op los wat ik heel leuk vind!

 

mijn vriend vindt het erg leuk en we praten veel over wat we gaan doen als we straks voor het "echie" gaan klussen enzo.. (zo mag ik van hem vanaf begin af aan niet meer in achtbanen enzo ) maar hij is wel heel onzeker of hij het wel goed kan doen als de baby er eenmaal is... hebben jullie mannen dat ook?

 

Nee die van mij denkt er heel makkelijk over alsof het heel makkelijk gaat zijn maar nu ik een neefje van 5maanden heb en we die bijna dagelijks zien piept ie wel anders haha

 

mijn mannetje, was in het begin zo van we zien het wel, maar later toch wel teleurgesteld als het niet gelukt was. zelfs zo erg dat ie een keer een flike trap tegen de vuilnisbak gegeven heeft met als gevolg dat dat vuilnisbak een fikse deuk heeft opgelopen maar goed we zijn ook al een tijdje bezig in het ziekenhuis enz.

 

Hij leest er niet over zoals ik dat doe maar hij vindt het wel bere interessant. Samen alvast namen bedenken en inderdaad kijken hoe we de baby kamer in gaan richten Daarnaast is het echt een enorme lieverd als ik weer ongesteld ben geworden. Gaat helemaal goed komen hier