Hoi dames. Ik werk zelf 32 uur in de zorg ik draai eindverantwoordelijke dienste, begeleid 3 leerlingen en ben contactpersoon van 7 clienten. Nu merk ik de laatste tijd dat ik mijn werk zwaarder begin te vinden, met name de eindverantwoordelijke diensten waarbij ik dus door het hele huis moet kunnen pendelen en zwaardere mensen moet kunnen helpen. Ik heb aangegeven dat ik dat niet meer trek, echter ik merk dat daar weinig rekening mee gehouden word. En ik heb al meerdere keren als antwoord gekregen van mijn teamleidster dat ik volledig inzetbaar moet zijn. n vriendin van mij is met de 21 weken minder gaan werken (zit ook in de zorg), ik heb zelf last van beginnende bekkenpijn die goed onder behandeling is van de fysio en waar ik dus ook profijt van heb. Maar hoe lang ga ik nog zo door? Wanneer maak ik voor mezelf de keuze en nu ga ik minder werken? Ik hou niet opgeven/ falen, maar dit gevoel roept het bij mij wel op. (Terwijl ik weet dat het juist niet opgeven/falen is) Wanneer gingen jullie minder werken? En hebben jullie voor mij advies/tips waar ik iets mee kan? Hoop dat mijn verhaal een beetje duidelijk is
Herken je gevoel, ik heb tot 24 weken 45 uur gewerkt terwijl ik vanaf 17 weken bekkenklachten had... ben toen naar 36 uur gegaan en heb dat nog 3 weken vol kunnen houden. Met 27 weken mocht ik nog maar halve dagen werken en met 30 moest ik stoppen. Ik doe lichamelijk ook zwaar werk en vond t lastig mij. Grens aan te geven. En kreeg ook geen begrip van werkgever. Maar kon savonds niet eens meer opstaan en had er de volgende dag nog last van. Als je er dus te lang mee doorblijft lopen heb je op een gegeven moment gewoon geen keus meer.. kies dus voor wat je lichaam je aangeeft, en houd vast aan je standpunt. Als het eenmaal niet meer gaat dan heb je geen keus, en daar heeft je werkgever nog minder aan.
Lastig is dat, als je een stapje terug moet doen en al helemaal als er weinig begrip voor is. Als je er met je werkgever niet uitkomt gewoon de arbodienst bellen en een open spreekuur aanvragen. Succes!
Ik zou contact opnemen met de arbo als ik jou was. Ze moeten je als het goed is vanaf een bepaald aantal weken passend vervangend werk aanbieden bij lichamelijk zwaar werk.
Hoi! Ik herken dit, ik werk in de zorg op een verpleegafdeling en werk sinds 17 weken al minder ivm mijn bekken. Met 20 weken ben in door de vk uit de zorg gehaald ivm teveel harde buiken. Ik deed nog maar 4 uur per dag werken en dan alleen medicatie uitdelen en computer werk. Ik heb de laatste 3 dagen voor mijn vakantie weer meer last gekregen van harde buiken en nu kreeg ik er ook buikpijn van ( dit trok gelukkig wel weg met douche) gister overleg gehad met vk en zei gaf aan dat als dit weer begint na mijn vakantie ik moet stoppen met werken. Bij mij deden ze gelukkig niet moeilijk! Luister na je lichaam! Als het niet gaat, gaat het niet. Ze krijgen al het geld dat "jij" kost als je ziek bent terug van het uwv dus klagen kunnen ze daarom al niet. Succes!!
Herkenbaar. Ik werk 32 uur in de zorg. Ook een verantwoordelijke functie voor bewoners. Ik merkte na mijn vakantie dat het werken me te zwaar werd. Na 3 dagen zat ik flink te huilen op kantoor. Ik kon niet meer. Ik heb me toen voor 50% ziek gemeld. Ik was toen 22 weken. Ik kreeg toen ook een griepweek erbij. Waardoor ik een week geheel thuis zat. Verschrikkelijk vond ik het. In die week kreeg ik bekken klachten. Gelukkig gaat het beter met mijn bekken. Mijn leidinggevende is gelukkig mee gaand en is er veel mogelijk. Ik vond het heel moeilijk om minder te moeten werken. Ook ik geef niet snel op. Nu moest ik 2 weken terug ook een gedeelte van mijn taken inleveren. Dat vond ik nog moeilijker. Nog steeds vind ik het moeilijk. Maar... het werken gaat stukken beter. In de 4 uur dat ik er ben kan ik me voor 100% geven. Het is voor iedereen duidelijk wanneer ik er ben en wat ik dan doe. Zorg is lichamelijk zwaar werk. Grenzen aangeven is zo belangrijk, omdat je in een dienst snel te veel wilt doen. Ik kan je echt aanraden om dit bespreekbaar te maken. Er is vaak veel mogelijk. Eigenlijk is je werkgever ook verplicht om je aangepast werk aan te bieden.
Uwv is erg fijn. Toen ze me belde omdat ik minder moest werken wou ze weten wat voor werk ik doe. Het gene wat ze zei. 'Het is dat ik het moet vragen, welke klachten heb je' ze weten daar ook ontzettend goed dat de zorg lichamelijk zwaar is. Ze gaf meteen aan dat ze mijn werk gingen vergoeden.
Ik vind het al ronduit schandalig, dat ze geen rekening houden met vrouwen die in verwachting zijn bij jou op het werk, Je mag geen zware lasten meer dragen. Terwijl een bejaarde vrouw draaien in bed al gemakkelijk een hele opdracht is. Je hebt die toestellen wel voor bejaarden met overgewicht, maar mensen in een stoel zetten mensen draaien in bed op een toilet zetten hoort daar niet bij. Die moet je rechtstreeks met je hele rug en kracht verzetten. Die lasten gaan rechtstreeks naar je onderrug, onverantwoord. Ik vind dat jij op je strepen mag staan, jij moet aan de gezondheid van jou en jou kind denken, je vergeeft het nooit als jij onwijze last krijgt van bekkenpijn en er iets mis is met je kindje. Jij bent beschermd, tegen ontslag, en uiteindelijk moeten ze rekening houden op uw werk. Ze zullen wel weten wat ze van jou kunnen verwachten, maar in deze situatie moeten ze hun aanpassen. Indien je het niet trekt en geen respect krijgt van je verantwoordelijken op het werk, meld je dan gewoonweg ziek voor een week dan kan je er weer even tegenaan. Dan moet je het maar zo doen, erg om te zeggen, maar het is de waarheid. Ik doe 8 uur staand werk per dag, ik ben doodop als ik thuiskom tegen namiddag zou ik door men voeten kunnen zakken, hebben bij ons ook geen respect voor.
Tegenwoordig zijn er hulpmiddelen om te helpen met tillen, draaien, verplaatsen en dergelijke. Maar niet alle instanties hebben dat aangeschafd. Zelf bewoners tillen is eigenlijk heel ouderwets. Jammer genoeg word dat nog wel veel gedaan door werk druk of slechte voorlichting. Ondanks de hulpmiddelen blijft het werken in de zorg erg zwaar.
Bij mijn eerste werkte ik 38 uur tot 27 weken in een winkel. Het is niet te vergelijken met de zorg kwa tillen, maar ook bij ons zwaar werk 8 uur lang lopen pallets trekken ladder op en af om zware produkten in te ruimen. Ik kreeg ook toen (andere baas) geen gehoor dat ik bepaalde taken niet meer kon uitvoeren. Ik he het uiteindelijk ook door de bedrijsarts laten oplossen en had een brief van zowel verloskundige en fysiotherapeut dat ik lichtere werkzaamheden moest doen. Dit volgehouden tot 9 weken voor bevalling. Ik kreeg maar te horen je bent zwanger niet ziek. (nee maar ze wisten wel dat ik al een jaar sukkelde met mijn rug over kromme wervels. Toen onze dochter met 54cm en 4500 gram ter wereld kwam en ik naar mijn verlof weer ging werken kreeg ik te horen logisch dat jij rugpijn had! Momenteel werk ik 24 uur en heb nu pas mijn ouderschapsverlof in laten gaan dus werk 18 uur. Dit bewust gedaan zodat ik het nu zelf al rustig aan kan doen. Ik heb tijd voor de 1e en ik heb wat meer rust voor mezelf. Ik zou wel of ze nu horen willen of niet echt aangeven wat je wel en niet kan.