Nu is het zo dat onze dochter van 4 eigelijk naar de ha zou moeten, wij denken namelijk dat haar neus en eventueel haar keel amandelen geknipt moeten worden. ze ademt namelijk heel zwaar, vooral als ze slaapt. en als ik in haar neus kijk, zie ik echt een verdikking zitten. maar nu is het zo dat ik onze dochter met geen mogelijkheid naar zoiets als dokters, ziekenhuizen of fotograven krijg. Verzin van alles, iets leuks doen, iets lekkers, iets leuks krijgen, maar ze doet het niet ... heeft iemand dit ook en eventueel DE TIP?
Mijn kleintje moet nog geboren worden dus misschien sla ik de plank totaal mis, maar is het geen kwestie van oppakken, in de auto zetten en naar de huisarts rijden?
Is ook mijn eerste gedachte.. Gewoon jas aan schoenen aan en gaan? Ze schopt misschien een scene in de wachtkamer maar daar kom je vast wel overheen. Ze heeft niets te willen mbt dokterbezoek toch?
dat is het begin...er naar toe, maar eenmaal daar dan breekt de hel los, gaat gillen, krijsen en in het wilde weg met armen en benen slaan. heb dit dus al keer gehad en zijn toen maar gestopt. Er moest toen alleen maar naar haar buik gekeken worden. tijdje last van haar buik gehad. Maar helaas nooit achter gekomen wat het was, gelukkig is dat over. onder dwang is hier geen optie dus..
Echt meiden dit is helaas geen optie, weet mischien wel dat dit de enige is, maar die ha krijgt het niet voor elkaar om te kijken bij haar. echt gewoon niet. echt niet fijn hoor, heb daarom ook nog geen enkele schoolfoto van haar.
Heb je al telefonisch contact gehad met je HA? Misschien heeft hij/zij een tip. En wie weet is het helemaal niet urgent. Verder helpt bij M het vaak om heel duidelijk uit te leggen waarom we daarnaartoe moeten en wat er gaat gebeuren. Is er ooit iets gebeurt bij een arts oid dat ze daar zo bang voor is? Kan ze uitleggen waarom ze het niet wil?
Kun je het niet met de huisarts afspreken dat zodra je er bent je gelijk door mag lopen naar zijn/haar spreekkamer? Dan ben je er maar en is het voor je dochter het snelst voorbij. Of dat de huisarts bij hoge uitzondering een huisbezoek komt doen?
En bij M maakt het ook nogal uit of het een man of een vrouw is die ergens naar moet kijken. (maar goed, dat is echt een braafkeesje hoor, dus haar drama zou zitten in hartverscheurend huilen)
Ja ik zou ook even de HA bellen, of de assistente en je verhaal voorleggen. Of erheen gaan en zeggen dat het voor jou zelf is, de Ha evt in je oren laten kijken ofzo en dan weer weggaan. Dan ziet ze dat het niet eng is. Dan is ze een volgende keer wellicht rustiger. Ik zou er geen geval drama van maken, of lijken blijken dat haar gedrag impact op jou heeft. Ze moet leren vertrouwen dat het okee is, dat het geen pijn gaat doen en dat dokters/tandartsen/fotograven te vertrouwen zijn.
Lijkt me een hele lastige situatie. Wat ik mij wel afvraag (zonder te oordelen) is hoe het kan dat zo'n jong meisje al bepaald wat er wel en niet gebeurd. De laatste keer heeft ze dus een behoorlijke scene geschopt, ik kan me voorstellen dat je er daarom niet op zit te wachten om dat nog eens mee te maken. Maar zo leer je haar onbedoeld denk ik wel dat wanneer ze dat doet, ze haar zin krijgt. Is er een reden dat ze dat doet? Is ze erg angstig? Dat zou je dat misschien eerst aan kunnen pakken, want ze zal in haar leven waarschijnlijk wel vaker naar de huisarts/ziekenhuis/tandarts e.d moeten. Succes!
Heb ook echt geen idee waar het vandaan komt..geen enge dingen meegemaakt. Denk wel eens volgens mij is zij in een vorig leven zoveel ernst aangedaan, dat ze er nu onderbewust nog last van heeft. we leggen het haar al rustig uit dat het niks voorsteld en we doen voor wat de dokter dan gaat doen. Maar ze wil er zelfs niet naar luisteren. ze loopt dan gewoon weg en zegt steeds, wil er niet naartoe. Het lijkt mij hoe eerder je erbij bent met die keel en amandelen hoe minder erg het is toch? Hoe ouder, hoe pijnlijker? Mischien idd de ha eerst eens informeren. huisbezoek is geen optie, ik heb namelijk mijn ha nog in een ander dorp en dan komen ze niet langs.
Oh ja en dit is het zelfde dus met de tandarts,ik neem haar iedere keer met ons mee, maar ze gaat gewoon niet in die stoel zitten. tandarts heel aardig en probeert op kinderlijke wijze haar in die stoel te krijgen, maar zelfs hij (soms zij) krijgt het niet voor elkaar. Idd ze zal toch echt een keer moeten.
Gewoon gaan. Onze dochter had van de zomer ene mega snee in haar been, was in het glas gevallen. Is onder narcose gehecht en ze was heel agressief daarna toen ze wakker werd. Na een paar dagen moesten we terug naar het ziekenhuis en mevrouw wou niet, schreeuwe alles bijelkaar. Maarja het moet, dan maar even doorzetten en gaan.
Idd gewoon gaan, desnoods met z'n 2-en en haar vasthouden. Ze bepaalt nu precies waar ze wel of niet naar toe gaat; lijkt me geen goede zaak eerlijk gezegd!
Die ene keer had ik ook zoiets van ..JE MOET..werd echt boos en ze hebben haar met 4 man vast gepakt, maar het lukte echt niet en die dokter had ook zoiets van, laat maar hoor, dit is ook niet goed voor haar. ben bang dat het daar ook weer zo gaat. Wil dit niet nog een keer meemaken.
heeft je ha en tandarts een witte jas aan? misschien dat het helpt als ze die uit doen? kan me voorstellen dat ze angstig wordt van zon witte jas! (onze ha en tandarts zijn niet altijd in het wit, dat scheelt denk ik ook wel hoor...) en misschien kun je een speelgoed dokterskoffer kopen, en dan zelf met haar gaan 'oefenen'? (jij onderzoekt haar, zij onderzoekt jou...) spelenderwijs komt ze misschien van haar angst af.. maar moet wel zeggen dat mijn eerste indruk is dat ze geen keus heeft en gewoon MOET! (maar als het in jou situatie niet lukt, moet je toch iets anders gaan proberen.. )
de ha is gewoon in kleding en de tandarts, weet ik eigelijk niet. Ben er al eens voor naar de pedagoge geweest en die zag geen extreme angst, ze had het wel erger dan andere kindjes van haar leeftijd, maar dit hoorde bij haar ontwikkeling en ze zou er wel overheen groeien. zij heeft gewoon meer tijd nodig om te wennen. maar bij somige dingen kan ik niet eerst een half uur kennismaken en moeten dingen gelijk gebeuren. Het is gewoon lastig. Voorheen was dit bij familie ook, stond ze gerust 10 min in de gang en langzaam aan kwam ze beetje bij. dit gaat nu al veel beter gelukkig.
Zou je niet een paar keer voor niets naar de huisarts kunnen gaan, zodat ze went aan de trip erheen. Kost misschien even wat werk maar b.v Er een keertje erheen rijden en als ze niet uit de auto wil dan is het goed er rij je weer verder. Daarna haar uitdagen om samen naar de deur te rennen die aan te raken en weer terug En zo elke keer weer iets verder totdat ze wel naar de dokter durft, en dan de afspraak maken dat die niets doet wat ze niet wil. Ik weet van mijn buurvrouw dat een angsttandarts het ook zo aanpakt, haar dochtertje heeft de zeggenschap en er gebeurt niets dat zij niet wil. Ze zijn nu zeven weken verder maar het gaatje is wel gemaakt. Groetjes anita