Bedankt voor jullie antwoorden. Ja heb niet echt om een doorverwijzing gevraagd, heb verteld waar we mee bezig zijn en dat we dingen gechecked wilden hebben, daar ik al 36 ben en mn man 45. Kreeg meteen een doorverwijzing. Ben niet alleen hiermee heel erg blij met mijn ha maar zeker ook met heel veel andere dingen. Ook met hoe hij met mijn kids omgaat en hun zorgen! Ik heb gewoon mazzel denk ik....
Zo'n gekke bestaan hoor! Ik heb er zo één. Belde me deze zomer om 23u 's avonds na een voetbalmatch tijdens het WK Even on topic: ik vind het ook wel gek dat je geen behandelingen wil maar zo snel naar de gyn gaat omdat je denkt dat er iets mis is. Geef je lijf wat tijd.
Ben benieuwd. Je huisarts heeft je dus doorverwezen... Dan is het maar net hoe de pet van je gyn gaat staat met of ze überhaupt willen helpen of ze juist gaan vertellen nog verder te proberen.
Best oneerlijk eigenlijk... als je bedenkt dat er stellen zijn die pas na 1,5 jaar worden doorgestuurd. Kan jij niks aan doen maar is even een soort overdenking. Plus... je schrijft ‘komt het niet dan niet’. Maar wat moet gecheckt worden dan?
Ja al is die verwijzing bij de huisarts zo geregeld. Het zijn de gynaecologen die dingen uit eindelijk bepalen.
Klopt... maar ook dat ligt aan je huisarts! De ene stuurt meteen door en de ander laat je veel langer zelf proberen
Oh zo ja snap ik heel goed! @Dicky34 even terugkomend: wat wil je gecheckt hebben allemaal? Want je zegt ‘komt het niet dan niet’. Dit vind ik best tegenstrijdig...
Ik wil graag weten of ik uberhaupt nog goed vruchtbaar ben. Door mijn laatste bevalling bestaat er veel kans op littekenweefsel op mn baarmoederwand. Om kort te zijn... Is erg traumatisch geweest voor me, zal ook bij een volgende bevalling goed gemonitoord moeten worden in het zh. Daarbij is vervroegde overgang vastgesteld bij mn (overleden) moeder. Mijn man heeft een drugsverleden en is al 45. Vandaar. Mocht je meer willen weten, vraag maar. Zie mijn commentaar hierboven.
Okee. Klinkt heel logisch. Maar toch vind ik die uitspraak heel tegenstrijdig. Ik weet dat je enorm bezig bent met zwanger worden en alles eromheen... en dan zeggen ‘komt het niet, dan niet’. Dat gaat er bij mij dus niet in. Als je zo bezig bent met je wens als jij bent, kan je dat toch niet zomaar naast je neerleggen? Plus. Als je echt zo’n instelling had van... komt het niet dan niet... zou je ook niks laten onderzoeken. Toch?
Vandaar dat ik niet meer echt op deze pagina zit. Ik dacht... Ik stel 1 vraag.... En dat dit. Zucht. Baal ervan dat ik me toch weer moet gaan verdedigen. Maar goed. Ok. Elke maand kijk ik ernaar uit en heb ik hoop. Als ik te weten kom dat ik òf mijn man niet tot slecht vruchtbaar zijn, weet ik iig waar ik aan toe ben. Dan weet ik dat ik niet meer streepjes hoef te staren of uberhaupt zenuwachtig hoef te zijn in mn wachtweken. Dan kan ik het loslaten, al zal dat toch een soort roiwproces worden. Dan moet ik gaan afsluiten. Vrouwelijkheid, vruchtbaarheid. Dat. Als het blijkt, dat er niets te vinden is, weet ik dat de kansen nog niet verkeken zijn en weet ik waar ik elke maand voor temp, ovutesten gebruik en hoop. Vooral dat laatste.
Zucht.... zucht.... wat is het leven toch zwaar he? Ik bedoelde het meer in de zin van: hoe kan je zo bezig zijn en hoop hebben elke ronde als je ook een instelling hebt als ‘komt het niet, dan niet’. God ik ben denk de aangewezen persoon om je te vertellen dat duidelijkheid je rust geeft. Maar die instelling van jou is in mijn ogen heel tegenstrijdig. Was pure interesse hoor. Plus: je bent nog geen jaar bezig he! Relax eens....
We hebben nog in hetzelfde nodgroepje gezeten (de ronde die jij een vmk noemt), en toen was je er al obsessief mee bezig. Dus het verwondert me niet dat je bij de gynaecoloog wil lopen. Dus je statement "komt het niet, dan komt het niet", daar geloof ik geen snars van. Maar hopelijk krijg je wat je zoekt, al is het maar dat je er zelf wat rustiger wordt.