Sam was niet echt heel makkelijk als baby. Als hij wakker was, was het ook echt entertain tijd !! Het leek me heerlijk om een kindje te hebben wat rustig een half uur in het wipstoeltje kon zitten, maar dat wilde bij hem echt niet. Samen spelen, wandelen, boekjes lezen. Hij had er niet het geduld voor om zelf wat te doen. Laten huilen was ook geen optie, dat werd krijsen en daar werden we allebei niet gezelliger van. Volgens mij is het ene kind hier nou ook eenmaal makkelijker in dat het andere. Verder dan een stofzuigertje door het huis, een lapje over de tafels of wat strijken kwam ik niet. Na een aantal maanden was ik het zat! Ik vond m'n eigen huis vies (terwijl dit best meeviel, maar het voelde zo aan). We hebben toen iemand voor in de huishouding gevonden die eens in de 2 weken alle grote dingen aanpakt (badkamer en wc schrobben, ramen lappen enz.) Heerlijk!! Ben blij dat we ons dit kunnen veroorloven, want niet iedereen bevindt zich in die luxe , dat snap ik best . Nu Sam wat groter is heeft hij gelukkig wel de rust om zichzelf te vermaken en kan ik gelukkig wat meer in huis doen. Maar zolang we het kunnen betalen houden we onze hulp lekker aan. Er is niks lekkerders dan thuiskomen van je werk in een schoon en fris huis!