Ik ben nog maar kort zwanger, dus veel mensen weten het nog niet, maar de algemene tendens is toch wel dat de meeste mensen in deze maatschappij vooral met zichzelf bezig zijn En oh wee, als je een weekje of wat niet aan anderen vraagt hoe het is... maar andersom doen de meesten dat ook niet. Ik vraag altijd oprecht aan anderen hoe het gaat, ook ik vergeet het wel eens, maar als het altijd maar van een kant komt dan vind ik het ook wel een keertje best eigenlijk. Ik trek me daar zelf niet zoveel van aan, toen ik niet zwanger was hoorde ik amper wat van bepaalde mensen en ik denk niet dat dat veranderd als men het straks wel allemaal weet. Ik zie het vanzelf wel, kan er in ieder geval niet zo wakker van liggen.... al snap ik wel dat het een vervelend gevoel kan zijn ja.
Klopt, dat is ook een beetje de maatschappij anno nu En misschien moet ik me er gewoon ook niet zo druk om maken. Gewoon zoiets hebben van, oke, ben er wel klaar mee dat het alleen van mijn kant komt maar, so be it. Alleen werken de hormoontjes en emo-buien niet echt mee in mijn voordeel op het moment moet ik zeggen Ben normaal een stuk nuchterder in dit soort dingen en red me dan ook prima in mijn uppie, heb voor mijn gevoel niemand 'nodig'.. Maar merk toch dat er een duidelijk verschil in gevoeligheid zit bij mij nu, trek me gewoon veel meer aan. Ach, ik moest het gewoon even kwijt denk ik. Wat herkenning vinden. En die heb ik gevonden. En nu ga ik gewoon weer vrolijk verder met zwanger zijn haha.
Nou ja, dat geeft toch ook niet allemaal. Je zegt zelf ook al dat je momenteel gevoeliger bent voor dat soort dingen en dat het je meer aantrekt dan normaal misschien. Logisch hoor. Ik heb ook nog steeds wel eens het gevoel van: nou ik hoor nooit wat van die en die en dat vind ik jammer. Het heeft bij mij ook wel een tijdje geduurd voor ik echt kon denken: ok prima, doei, dan niet! Maar probeer om het wat van je af te zetten inderdaad