Hoi meiden, Ik geef nu 15 maanden BV en ik ben een voorstander van minimaal 1,5 jaar BV. Ik zit echter met een 'groot' probleem. Mijn meisje is echt TE borstverslaafd... Overdag hangt ze zo vaak mogelijk aan de borst... Zelfs als we samen in bad gaan en ze ziet mijn borsten.. dan wilt ze de borst. Het ergste zijn de nachten!!!!! HELP!!! Ben ik de enige? Ze is 15 maanden, maar ze wordt serieus nog wel 5x per nacht wakker. Vervolgens wilt ze dan de borst om weer in te kunnen slapen. Ik ben naar de huisarts geweest, maar zij deed er zo negatief over voor mijn gevoel. Haar boodschap was: Gewoon stoppen! BV kost je teveel energie en je gaat er zo aan onderdoor, een kind van 15 maanden hoort allang door te slapen. Ja, de nachten breken me ook op. Ze slaapt bij mij in bed dus ik hoef er niet uit, dat scheelt. Maar ik wil ook weleens weer doorslapen na 15 maanden. Ze is de borst zo gewend dat ze het in de nachten nog komt halen. Ik heb geprobeerd om haar te laten huilen, maar dan slaapt ze niet meer in. Vreselijk. Door dit alles ben ik op dit moment minder positief over BV.....en zou het liefst nu helemaal stoppen. Speel zelfs met de gedachte om mijn volgend kindje FV te geven, of max. 3 maanden BV! Puur omdat ik zó bang ben dat dit zich weer gaat herhalen.. En dat terwijl ik mega voorstander ben van BV, hoor! Hebben jullie tips???
Wat gebeurt er als je de overgang gaat maken naar een eigen bedje? Als die overgang gemaakt is, kun je eens kijken wat er gebeurt als je man gaat troosten. MIsschien handig om een tijd af te spreken dat het mag duren voor ze bij je man rustig is? En dat als het langer duurt, je wel de borst aanbiedt alsnog? En spelen er medische problemen? Hier is Thirza flink aan het afbouwen sinds die onder controle zijn...
Hee meis, sterkte ermee! Geen ervaring na het jaar. Als ik me aankleed s ochtends loert ze ook naar mijn borsten haha. enne, bij de eventuele volgende, nu nog niet over in zitten hoor! Tot een half jaar heb je deze taferelen niet dus lekker een half jaar in ieder geval!
Dit is echt iets waar ik me druk om kan maken. Mijn dochter (toevallig ook Yasemin ) is ook erg borst-verslaafd en wil ook niet alleen nog maar op hongermomenten. Als ze mijn borst ziet of voelt dan wil ze meteen drinken. Opzich vind ik dat geen probleem want het gaat ook goed als we een dag weg zijn en ze gewoon om de 4 uur eet. Maar maak me wel eens druk over hoe het straks gaat. (ik wil graag minimaal 2 jaar voeden) Dus ik ga even meelezen! Trouwens, snachts, drinkt ze dan nog echt actief of zijn het 3 slokjes en dan weer slapen? Wij hadden een verkeerd ritme snachts maar dan wel een keer of 20, een paar slokken en weer slapen. Ik hield dat na 3 maanden niet meer vol en ben bij de kinderarts geweest, zij heeft haa rhelemaal binnenstebuiten gekeerd, echt alles is gecontroleerd, maar ze is helemaal gezond en vooral blij, gelukkig en tevreden verklaard. Heb haar moeten laten huilen en het heeft hier wel geholpen. Volgens de kinderarts was het de enigste manier om haar ritme te doorbreken. En ooh ik ben eigenlijk zó anti laten huilen, bah. Maarja wat moet je dan he?
Sorry hoor, maar op een gegeven moment kan je toch gewoon de keuze maken om je kindje te leren 's nachts door te slapen? Op deze manier ben je gewoon een slaaf van kindje. En dit bedoel ik niet negatief, tuurlijk vind jou meisje het heerlijk om 5 keer per nacht even een slokje en een knuffel te halen bij mama, maar dit gaat op een gegeven moment écht ten koste van jezelf. Ik heb het op die manier volgehouden tot 10 maanden, toen liep ik echt al op mijn tandvlees met 3 keer 's nachts wakker (dus vraag me af hoe jij nog normaal kan funtioneren) en was voor mij de maat vol. Ik dacht ook dat ik het nooit voor elkaar ging krijgen mijn zoontje door te laten slapen omdat ie altijd heeeeeeeel hard ging huilen als mijn borst niet meteen tevoorshijn kwam, maar wat voor keuze heb je op een gegeven moment nog? Ik heb samen met mijn man besloten dat ik hij de nachten ging doen totdat hij door zou slapen. Elke keer als hij wakker werd kon hij een slokje water krijgen en een knuffel, meer niet. En ja, hij heeft het 3-4 nachten erg zwaar gehad (wij dus ook, het is echt niet leuk om je kindje zo te zien huilen) maar daarna sliep hij lekker door en kreeg hij 's ochtends pas weer de borst. En het was echt niet dat hij uuren achter elkaar aan het huilen was hoor! Het is echt een goed tip om je man het te laten opknappen. Dan ziet ze ook echt, dat jij (in haar ogen de borst) er niet meer bent voor haar 's nachts. Als mijn zoontje echt hysterisch werd dan kwam ik hem wel troosten, maar alsnog geen borst. En O wat ben ik blij dat ik nu al lekker een half jaar mijn nachten weer terug heb. Dat je niet op elke moment van de dag (en nacht) met je borst klaarstaat als je dochter wilt drinken, wil niet zeggen dat je niet tot anderhalf bv kan geven. Of is het in jou ogen alles of niks qua bv? Denk het niet toch? Inmiddels krijgt mijn zoontje alleen nog 's ochtends de borst, maar ik geef dus nog wel steeds bv. Nietwaar? Meid, ik wens je van harte weer rustige nachten toe en hoop dat je de knoop kan doorhakken! Succes!
Laat ik voorop stellen dat ik geen bv-kenner ben, maar het klinkt mij in de oren als gewenning. Ze vindt het gewoon lekker om ook 's nachts af en toe even een slokje te nemen en dan lekker verder te tukken. Ik denk dat als je graag wil dat ze door gaat slapen, je moet gaan proberen om dat patroon te doorbreken. En helaas hoort daar, denk ik, ook bij dat je haar wat langer moet laten huilen. Nu ben ik absoluut geen laten-huilen voorstander, maar ik ben bang dat het nu wel even de oplossing is. Anders zal ze in dit patroon, deze gewenning blijven hangen (wat natuurlijk logisch is, want op deze manier gaat het al een hele tijd) en verandert er voorlopig niks. En ik zie dat je weer zwanger bent. Gefeliciteerd!!!
Ik ga ook voor het eigen bedje. 5x bij 15 maanden, wow, mijn zoontje komt soms nog 2x per nacht, dat vind ik al veel. Je zal 1 van de 2 gewenningen af moeten leren: 1) of het bij jou in bed slapen 2) of onbeperkt mogen drinken 's nachts De vraag is wat je prettiger vind. Ik denk echter niet dat je zoontje als hij bij jou in bed mag blijven slapen het snapt dat hij niet mag drinken.
ik vond het ook vreselijk om mn (oudste) kleine mannetje te moeten laten huilen (dat advies kreeg ik al met 6 weken bij de nacontrole van de vk!!!!), dus steeds het moment uitgesteld, maar rond de 9 maanden kon ik niet meer, dus toen toch de knoop door gehakt... hij heeft die nacht ongeveer 45 minuten gehuild en oooooo wat hadden wij het moeilijk met zn tweeen, we lagen met onze handen over onze oren. elke 7 minuten is mn vriend wezen kijken, en toen werd ie rustig en viel weer in slaap! vanaf die nacht slaapt hij van 8 tot 8... (tot 2 maanden terug dan...) dus hoe moeilijk ook, is het mssn toch een oplossing... want als je er zo tegenop gaat zien (vooral voor een evt brusje) is ook niet goed lijkt mij.... sterkte!!
niet om je aan te vallen hoor, maar door je dochter alsnog de borst aan te bieden als ze langer dan bijv. 15 minuten huilt, leer je haar toch alleen als maar lang genoeg doorgaat ze alsnog haar zin krijgt? Nmi ben je dan niet echt consequent toch?
@Joyce: hier hebben we altijd gezegd dat als ze niet rustig werd, er echt iets aan de hand moest zijn. Nu zijn er met Thirza een hoop medische problemen geweest, dus eea was hier wel te verklaren. En heeft zich ook bewezen: kort geleden zijn wij gestopt met de nachtvoedingen en toen was het met een paar minuten huilen bij papa klaar, terwijl ze eerder rustig 3 kwartier tot een uur brulde en krijste om dan oververmoeid in slaap te vallen en drie kwartier later weer wakker te worden. Maar goed dat je er even naar vraagt: die achtergrond zou het wat mij betreft moeten hebben: een termijn afspreken waarvan je vindt dat het redelijk is om te laten huilen, (hier wel met troosten van mijn man dus) en dan daarvoor gaan. Als er echt iets aan de hand is met een kind, dan is het ook beter om te troosten, dat is echt geen toegeven en we hebben hier dus ook geen last gehad dat Thirza van daaruit dacht: als ik maar lang genoeg brul, dan krijg ik het wel weer. Maar dus nogmaals: daar ging wel een heel gebeuren aan medische klachten aan vooraf, waarbij we dus wel altijd getroost hebben.
Hier geen medische klachten en hier werkt het hetzelfde hoor. Denk dat het een goede methode is. Een baby is nog niet zo slim volgens mij, dat ze doorkrijgen dat als ze langer huilen ze wel de borst krijgen. Wij hebben iig wel eerst dit ritme moeten doorbreken. Van de KA moest ik haar echt laten liggen. Zelfs als ze na 2 uur nog huilde. Daar voelde ik me dan niet goed bij, de eerste x dat ze wakker werd kreeg ze een voeding, en de 2e keer lieten we haar liggen. Na 2 nachtjes was het huilen al véél en veel minder en hebben we ook de 1e voeding eraf gelaten. (eigenlijk zijzelf, ze werd niet meer wakker rond die tijd) Op een gegeven moment was het oude ritme er helemaal uit en ben ik weer begonnen met haar uit bed halen als ze echt lang bleef huilen. En nu horen we gewoon verschil tussen de huiltjes. Huilt ze 'rustig' met telkens momenten dat ze even stil is, dan valt ze na een minuut of 4 zelf weer in slaap. Als dit niet zo is heeft ze honger en krijgt ze een voeding. (we hoeven nu al niet langer af te wachten eigenlijk, want ik hoor nu dus verschil tussen de huiltjes, dus meestal haal ik haar meteen uit bed)
@duchess, maar in deze situatie hebben we het niet meer over een baby he. Verder vind ik de borst geen troostmiddel. Daar heb je kusjes en knuffels en lieve woordjes voor. Verder kan ik natuurlijk niet in jouw situatie kijken rozemarijke, maar met een medische achtergrond hoef je in principe niet inconsequent te zijn. slecht eten overdag hoeft niet te betekenen dan voed ik `s nachts, verder als ze s`nachts wakker wordt, dan moet je troosten, maar daar hoef je de borst niet voor te gebruiken toch?
Mijn zoontje is 1,5 en ik voed ook 's nachts. Niet onbeperkt. Maar als het nodig is, dan zeker wel. Borst geven is zeker wel een troostmiddel. Ik heb ook mijn redenen om mijn kind aan te leggen 's nachts. Daar word hier helemaal niemand slechter van; integendeel. Mijn zoontje heeft behoorlijke darmproblemen, echt pijn. Soms kan hij daardoor niet eten. Ik weet wanneer hij honger of pijn heeft of dat hij een nachtmerrie heeft gehad of wakker ligt van de storm (zoals vannacht) of een mug (zoals vannacht, gaap). Dan kan ik hem wel aanleggen, maar dan is hij ook niet zo gretig. Papa kan op zulke momenten erg goed troosten. Wij proberen overigens niet eerst te laten troosten door papa en dan na een x aantal minuten toch de borst aan te bieden. Mijn zoontje is slim en ziet erg goed verbanden, maar of hij zal beseffen dat als hij lang genoeg huilt alsnog borst krijgt, durf ik niet te zeggen.
Als je de borst als troostmiddel gebruikt, dan moet de denk ik de borst vergelijken met een knuffel of een doekje. Een kindje zoekt `s nachts veiligheid als hij wakker wordt, als hij die veiligheid vindt in een knuffel of doekje dan heb je daar als ouders geen weet van. Behalve als ze hem kwijt zijn dan laten ze het ook merken. Voor de borst geldt dan hetzelfde, het gaat dan dus niet eens zozeer om de voeding, maar meer om de geur en het vertrouwde gevoel. Prima als jullie een vervangend knuffeltje willen zijn, maar ik slaap liever... Verder lijkt me het ook frusterend voor een kind om eerst te moeten huilen voordat ze hun troostmiddel hebben. Hier worden ze toch flink wakker van, terwijl ze anders even een grijp doen naar hun knuffel om weer in slaap te vallen. Een kind van 15 mnd zoals in het geval van ts heeft in principe geen nachtvoedingen meer nodig, maar wel troost en de veiligheid van iets... Ik zou papa tijdelijk `s nachts laten troosten en een knuffel aanbieden met mama haar geur eraan. Ik denk dat als mama komt troosten `s nachts haar geur veel teveel wordt geassocieerd met (.)(.). Dat maakt het alleen nog maar lastiger. Ik zeg dus ook niet toegeven en alsnog bv geven, maar geef je kind de tijd om haar troost in een knuffel te vinden. In het begin heeft ze papa daar nog bij nodig, maar later zal de knuffel denk ik volstaan.
Zie het als het afleren van de speen, dat kost toch ook even wat moeite? Het klinkt inderdaad als gewenning en dat patroon doorbreken gaat gewoon niet zonder slag of stoot. Er zullen wat tranen vloeien en je zult wat geduld moeten opbrengen. Maak je trouwens geen zorgen wat betreft een tweede kindje. Wellicht kun je vanaf het begin dit in de gaten houden waardoor je het niet zover zult laten komen. Dan zul je het denk ik eerder herkennen als hetzelfde patroon weer zichtbaar wordt.
@Joyce: onze kinderarts zei: een gezond kind gaat 's nachts gewoon doorslapen, die heeft dan helemaal geen behoefte aan gedoe, maar slaapt gewoon. Een kind dat wakker wordt, daar is meestal wat mee. In het geval van TS denk ik ook dat de co-sleeper erg heeft meegeholpen in het ontstaan van een ritme hoor, en als je kind wakker wordt en jou naast zich ziet, dan is de behoefte aan die borst natuurlijk direct geboren. Maar bij ons speelde wel degelijk nog de behoefte aan voeding 's nachts omdat ze overdag slecht at, (vanwege KNO-problemen). Tja, dan kun je zeggen: ze moet overdag eten, maar als een kind dat niet voor elkaar krijgt, dan vind ik het grenzen aan verwaarlozing als je dan zegt: laat maar huilen, ze moet het maar leren. Ik vind je wel heel gemakkelijk met: een kind kan leren de veiligheid in een knuffel te vinden. Dat is gewoon niet altijd waar. Voor Thirza (en veel andere kids) was dat onvoldoende: er speelde veel te veel om dat te kunnen.
Dat wbt dat een gezond kind wel gaat slapen is gewoon niet waar, toen ik nog fulltime werkte kwam ik dagelijks jonge kinderen tegen die slecht sliepen doordat de ouders hun kind een verkeerd slaappatroon hadden aangeleerd. In gevallen waarbij de oorzaak van de slaapproblemen bij het kind liggen bijv. door ziekte en de deze problemen lange tijd later nog steeds spelen dan komt dit doordat de ouders dit in stand houden. Misschien heel kort door bocht wat ik zeg, maar door de wisselwerking die er speelt tussen ouders en kind blijft dit bestaan. En niet omdat ouders dan pedagogisch onkundig zijn, maar juist vaak vanuit de beste bedoelingen. Als ouders zijnde denk je voor kind, vanuit wat jij denkt dat je kind nodig heeft, maar dat hoeft niet altijd hetgeen te zijn waar je kind echt behoefte aan heeft. De verandering moet beginnen bij de ouders. Een "gezond" kind heeft vaak voldoende aan een knuffel, maar voor een "ziek" kind is dit inderdaad niet altijd voldoende. Maar dat betekend niet dat je dan de borst moet aanbieden. Wanneer je kind overdag niet wilt eten en je maakt je als moeder zorgen dat het niet genoeg binnen krijgt en om die reden wil je `s nachts voeden. Dan moet je als moeder de regie in handen houden en de wekker zetten. Maar goed dat zeg ik als opvoedkundige en niet als moeder...(mijn moederhart zegt vaak ook wat anders hoor)
Ik weet niet of jij borstvoeding geeft, zo te lezen niet, want jij snapt er kennelijk geen biet van hoe borstvoeding werkt en dat dat dus meer is dan het geven van melk alleen. Ik vind je opmerkingen zwaar denigrerend; hoe durf je borstvoeding/borstvoeden te vergelijken met 'een vervangend knuffeltje'. Prima dat jij liever slaapt, maar als mijn kind huilt omdat hij pijn, verdriet of honger heeft (mijn zoon is een goede slaper en wordt echt niet wakker van het kwijt zijn van een speen of lapje, want die heeft hij niet) en een ouder nodig heeft, dan hoeft hij niet zijn heil te zoeken in een lap stof, maar komt zijn lieve papa of mama hem troosten. Dat doe ik met alle liefde; daar ben ik moeder voor. En daar is mijn man vader voor. Zonder voorwaarden, zonder tijdslimieten. Ik heb meelij met jouw kind dat zich moet laten troosten door een lap stof, want er komt toch niemand; mama slaapt liever door (idioot eigenlijk, want wakker geworden ben je toch; je bedoelt dat je er niet uit wilt gaan voor je huilende kind). En zoals je kan lezen laat ik niet eerst huilen en geef ik dan pas troost. Hier hebben wij nog nooit laten huilen, dat is tegen onze principes; dus onze kleine man wordt altijd getroost door een van ons. Ben ik bang dat mijn kind nooit door zal gaan slapen? Nee, nooit. Ik heb gekozen om moeder te worden en dar hoort het troosten, verzorgen en voeden van je kind gewoon bij; ook 's nachts. Als je daar niet tegen kan en denkt dat een lap stof diezelfde functies kan vervullen, dan had je geen moeder moeten willen worden. En zo denk ik erover.
jeetje dat je je zo aangevallen voelt door mijn stukje, hoeft niet hoor Ik heb mijn oudste 9 mnd bv gegeven en mijn jongste 1 jaar, dus opzich Als mijn meiden `s nachts huilend, wat in de afgelopen 2 jaar op 2 handen te tellen is dan ga ik er zeker heen. Maar elk kind/mens wordt `s nachts wakker, maar ipv dat ze dan gaan huilen gaan ze even knuffelen met hun knuffel, wat heel gezond is. Wanneer een kind geen knuffel heeft dan zoeken iets anders om hun geruststelling in te zoeken. En wanneer je op zo`n moment de borst aanbied, dan gaan je kinderen dus huilen omdat ze die niet kunnen vinden in hun bedje. Kijk dat jij het op jouw manier doet is mooi, heb je vast heel goed over nagedacht, maar er zijn ook andere manieren.
@Joyce; ieder z'n mening, maar 't is misschien wel goed dat je het meer als mening zou verwoorden, want je hebt er heel overduidelijk niet mee te maken gehad. Nu was het ook niet mijn bedoeling om daar nu een discussie over aan te gaan, maar dit wilde ik nog wel even gezegd hebben...