Ook in zekere mate herkenbaar. Bij ons heeft 70% wel kids maar gelukkig gezond en de uitdagingen waar wij tegenaan lopen snappen ze gewoon niet. Daardoor wordt het contact met veel van hen echt minder en vrienden zonder kinderen zijn al bijna allemaal weggevallen. Ik vind het erg jammer maar ik moet eerlijk zeggen dat ik er zelf ook een rol in heb.
Hier ook heel herkenbaar zo jammer. De meeste vrienden die zitten gewoon nog in een totaal andere fase dan wij waardoor ze weinig begrip er voor hebben dat het voor ons met de kleine nu allemaal wat meer plannen is. We doen wel ons best om de contacten te behouden, zijn met de kleine nog helemaal naar een verjaardag geweest op 2 uur rijden afstand, en dan nog scheve gezichten als je bijtijds naar huis gaat (tja onze wekker wordt nou eenmaal om 6u 's ochtends weer wakker voor een fles). Toppunt vond ik nog wel dat we 3 dagen na de bevalling een telefoontje kregen om wat te komen drinken bij vrienden, en dan ook nog 'Echt niet? Maar dan neem je junior toch mee?' uhhh ja Ik heb weinig contacten die wat meer in dezelfde fase zitten als wij en dat mis ik wel. Heb hier ook wel eens een oproepje geplaatst of er meer meiden zijn uit omgeving Dordrecht maar helaas geen reacties op gekomen. Hopelijk kom ik nog eens wat meiden tegen, ben zelf ook niet zo goed in actief nieuwe contacten leggen helaas.
Hier idd hetzelfde. Toen we alleen dochter hadden namen we haar sneller mee maar nu met 2 word dat lastiger. Veel kennissen want vrienden kan ik het niet meer noemen hebben geen kinderen en contact word helaas minder. Een vriendenstel waarvan de vrouw echt een soort hekel aan kinderen heeft presteert het rustig om zeggen van zullen we zat ochtend naar beverwijkse bazaar gaan? En als ik dan zeg van ja leuk vinden de kids ook leuk. Zegt ze oh maar geen zin om met kinderen daar heen te gaan. Alsof ik ze alleen thuis laat. Zou zou graag weer eens gezellig winkelen met een gezellig iemand. Of avondje gezellig wijntje. Ik woon zelf ook in Nh . In Hoofddorp om precies te zijn. Dus als er meiden zin hebben in af en toe leuk af spreken ...kom maar op haha.
Hier hetzelfde hoor.. Sommige zie ik amper tot nooit die wel kinderen hebben.. Heb een roerig jaar achter de rug en worstel er zo nu en dan nog mee maar lijkt weinig begrip te komen. duss iemand uit flevoland mag me gerust pben
Van een handje vol vrienden die ik al had, zijn et er minder geworden na de bevalling. Zelfs van sommigen daarna niets vernomen, niet eens een kaartje. Idd behalve vrienden met kids, die blijven. Ik heb mijzelf nu ook voorgenomen om mensen vanuit mijzelf wat meer op te zoeken. Bij mensen die verweg wonen wordt het wat lastiger vind ik. Omdat zij doordeweeks werken, en ik voor mijn dochter zorg. In het weekend is het echt tijd voor het gezin en voor goeie vrienden uit de buurt. Ik hoop binnenkort ook te beginnen met babyzwemmen om zo toch ook doordeweeks onder de mensen te komen die ook kleintjes hebben. Ik vind het overigens ook leuk om met meer meiden in contact te komen die in brabant wonen, ik woon zelf in tilburg sinds 13 jaar en ken hier niet veel mensen. Pbtje mag natuurlijk altijd.
Heel herkenbaar. En juist nu wij hoogzwanger zijn van nummer 2 zijn de eersten nu net zwanger van de eerste. En die beginnen nu opeens door te krijgen hoe dat voor ons geweest moest zijn. Dus langzamerhand worden die contacten ook weer wat beter. Maar wij zijn straks uit de luiers en hun zitten er nog midden in... Heerlijk lijkt me dat hahaha
Zo herkenbaar helaas. Ik heb nu nog 1 vriendin die toevallig 7 weken later is bevallen dan ik. En voor de rest zit iedereen in een andere fase of konden ze het niet handelen dat wij een kindje gekregen hebben. Jammer maar helaas. Maar ik snap je gevoel helemaal.
Oh gezellig winkelen en wijntjes drinken, hou ik ook van Weet alleen niet of je mij gezellig vind maar ik woon in Zandvoort.
Hier andersom mee gemaakt. Vriendin van ons kreeg als eerste een kind, en was daarna absoluut niet flexibel meer. Dus als we af wilden spreken was het altijd bij haar. Ik heb inmiddels een dochter van bijna 3 en een ander vriendin een zoon van 3 maanden jonger. Maar er is niets veranderd. Wij kunnen slepen met de kindjes of oppas zoeken. Ik ben er inmiddels ook aardig klaar mee. Wij zijn in juli verhuist, en zij heeft nog steeds ons nieuwe huis niet gezien. (is nog geen 10 minuten fietsen).
Hier nog geen baby maar merk al wel dat vriendschappen gewoon moeizamer lopen. Ik ben 23 en net afgestudeerd en mijn vriendinnen wonen nog in studiestad( niet zo dichtbij) en studeren nog terwijl ik nu samen woon en straks een kindje krijg. Er is gewoon weinig aansluiting. Dam woon ik nu in friesland want dat is dicht bij het werk van mijn man maar ik ken hier helemaal niemand. Het is gewoon heel lastig om te onderhouden nu. Want vriendinnen kunnen alleen savonds op onmogelijke tijdstippen en ik kan savonds door BI eigenlijk niet zoveel meer. Wij zijn ook de eerste van beide vriendenkringen die een kindje krijgen, getrouwd zijn etc. Hopelijk maak ik snel nieuwe contacten want anders is het wel wat eenzaam.
Ook mijn contacten zijn verwaterd sinds ik een kindje heb. Ik ben 2 jaar geleden verhuisd van Hoogeveen naar Appingedam en voor veel mensen is dat te ver. Ik ken hier niet zoveel mensen helaas, en degene die ik wel ken daar klikt het niet echt lekker mee. Ik hoop dat ik binnenkort een leuke baan vind, dat scheelt natuurlijk ook al veel.
Ik woon in Hveen. Talvi, ja dat herken ik dus wel. Maar meestal vinden mensen dan Groningen of friesland te ver weg maar ongeleerd rijden manlief en ik heel Nederland door. Vanaf heerenveen is het echt maar een uur tot Amsterdam maar omgekeerd lijkt het wel 3 uur te zijn, blijkbaar
Goedemorgen, Ik vind het fijn om te lezen dat er meerdere mensen in hetzelfde schuitje zitten. Niet dat dat leuk is natuurlijk, maar het voelt ineens niet meer zo heel erg alleen. Ik hoop dat iedereen iemand vind waarmee het klinkt en waarmee je misschien wel leuke dingen mee kan doen. Ik woon in Uden. Kom je uit Uden of uit die omgeving mag je altijd een pbtje sturen. En kom je niet uit de buurt mag je natuurlijk ook altijd een pbtje sturen. Gisteren waren we toevallig bij een vriend op verjaardag en toen werden we weer eens met onze neus op de feiten gedrukt. We hadden ons mannetje bij ons en er werd niet eens naar hem omgekeken. Nu zaten er ook de familieleden van die vriend (ouders, opa en oma, ooms en tantes), en van hen kregen we een geweldig warm welkom. Ze vlogen meteen op ons mannetje af. Mag ik hem even vasthouden?? Ja natuurlijk mag dat (dit hebben onze vrienden nog nooit gevraagd). Er werd meteen plaats voor mij gemaakt, zodat ik met de kleine gemakkelijk kon zitten. Ze hadden de volle aandacht voor hem en ze stelden allerlei vragen. Ook gaven ze handige adviezen. Na 1,5 uur werd ons mannetje erg moe. Aangezien hij daar nergens kon slapen moesten we naar huis. Onze vrienden keken ons aan van nu al? Terwijl de oudere mensen meteen zeiden van, ga maar lekker naar huis. De kleine heeft zijn rust nodig, dat is heel normaal. Wat een koele binnenkomst leek, werd toch nog een bezoekje met een warm tintje