Vandaag vertelde de verloskundige over de 20weken echo. Zij kunnen het niet zelf en dus moet het in het ziekenhuis. Ze vertelde dat het een echo was om te kijken naar afwijkingen. En dat, als het kindje niet levensvatbaar is, we de keus krijgen de zwangerschap af te breken. Maar ik wil die vraag helemaal niet. Ik weet ook niet of ik wil weten of er iets aan de baby mankeert. Nu gaat alles voor mijn gevoel goed en ben ik ontspannen. Als ik weet dat er iets aan de baby mankeert, heb ik toch de komende 20 weken geen rust meer? Wat moet ik nou beslissen? Ik wil de baby namelijk wel gewoon weer zien
ik zeg doen. ook als ze iets vinden aan het hartje bv kunnen ze het nu al verhelpen! soms is dat dan al beter dan wachten tot na de bevalling, dan zou je kindje het misschien niet overleven als er iets zou zijn. ze kijken verder naar het gezichtje, hazenlipje?, voetjes, handjes, niertjes, klompvoetjes?, ruggetje, etc etc etc. het is allemaal nooit 100% garantie dat het daadwerkelijk iets mankeert of juist andersom. ik vind het een echo die er bij hoort. maar goed, uiteindelijk moet je zelf beslissen!
Ik zou het wel doen, je kunt je kindje bekijken en ze kijken inderdaad alles na. Van lipje tot niertje! Maar ik heb er tot drie keer toe erg van genoten. Ik snap dat het misschien eng is dat ze wat zien, maar waarom zou je jezelf het leuke ook ontzeggen. En ik denk dat het in sommige situaties niet eens verkeerd is dat je bent voorbereid.
Ik zou het doen... Soms zijn er dingen die bv niets met de levensvatbaarheid van het kindje te maken hebben maar waar bv met de bevalling, of direct daarna rekening mee gehouden moet worden. En eventueel gelijk wat aan doen.
Ik zou het ook zeker doen. Stel dat ze zien dat het kindje wat heeft wat direct actie behoeft na de bevalling. Dan kan je daar bevallen waar ze de zorg ook kunnen bieden en biedt je je kindje de beste start mogelijk.
Ik zou het ook doen, mocht er iets mis zijn kan je je daarop voorbereiden qua werk, opvang e.d. Als er niks mis is kan je met een gerust hart de 2e periode in en je hebt de kleine nog een keer mogen zien. Waarschijnlijk zal dit 1 van de laatste echo's zijn.
ik zeg doen!!! Niet alleen voor de veiligheid van je kindje... maar ook voor jezelf.... Ze kijken verder dan alleen het kindje... bedoel... een placenta voor de uitgang, kan dan ook worden geconstateerd...... en als dit niet gezien wordt en je zou normaal bevallen zou dit juist risico's voor je kindje en jou zijn!! (om maar even een voorbeeld te noemen) Verder kun je het ook anders bekijken... als je te horen krijgt dat alles goed is, hoef je de andere 20 weken wat dat betreft niet meer in onzekerheid te zitten....
Ben het eens.met de anderen. Ons kindje bv, bij 20weken echo erachter gekomen dat ze een hartafwijking.heeft. Na de geboorte moest ze gelijk medicatie krijgen. Anders zou iets dichtgroeien. Stel dat we geen echo hadden gehad.. Had ze na een paar dagen/weken blauw geworden en met spoed geopereerd moeten worden. Maar ze zien idd ook bv hazelipje klompvoetjes open ruggetjes enz. Maar ook je vruchtwater..groei van ukkie enz
ik ben het met iedereen hier boven eens, ik zeg dus ook doen.... als ukkie medische zorg nodig heeft als hij/zij ter wereld komt, dan is dat gelijk bij handen en is dat voor jou ook een hele geruststelling, als je niet weet dat er bv een bepaalde afwijking is, dan krijgt ukkie ook niet gelijk de zorg die hij / zijn nodig heeft voor een goede start, maar ik snap je gevoel wel hoor, niemand wil horen dat er iets met zijn of haar kindje aan de hand is, ook ik vind de 20 weken echo spannend, wij moeten 9 januarie,
Ik zou het wel doen, ben blij dat we in nl die kans krijgen om zoveel mogelijk uit te sluiten..en ja, als er iets aan de hand is zal je je meer zorgen maken, maar dan kan er ook beter op ingespeeld worden...
ik zou het ook doen!! ben het met ieder boven me eens!! daarbij is bij de 20 weken echo in de meeste gevallen alles gewoon goed!!
Het begint wel eentonig te worden, maar ook ik zeg dat je het moet doen, om alle redenen die hiervoor ook al gezegd zijn. De gezondheid van de kleine, maar ook je eigen gezondheid en veiligheid. Stel dat er iets met je kleintje is wat meteen na de bevalling ingrijpen vereist? Is toch alleen maar "handig" dat je dat al weet voor je bevalt? En iemand hier gaf ook aan, stel dat je placenta voor de uitgang ligt? Nou dat was bij mij dus het geval. Ik ben blij dat ik dat nu weet! Krijg er bij 32 weken nog een controle-echo voor, om te kijken of het er dan nog voor ligt. En zo ja, wordt het een keizersnede. Veel veiliger voor baby EN mijzelf. En dat weet ik dus wel dankzij die 20-wk echo! Bovendien bleek bij 20-weken echo dat onze kleine nogal groot is, en dat zijn hoofdje zelfs een beetje buiten (boven) de groeicurve loopt. Daarom morgen dus een controle-echo voor de groei. Het is uiteindelijk je eigen beslissing, je moet doen waar je je goed bij voelt. Maar ik zou het echt wel doen als ik jou was!
Ik zou het ook doen. Ook al weet je zeker dat je in het ergste geval de zwangerschap niet wilt afbreken, je kunt er beter nu achter komen dan net na de geboorte, totaal onvoorbereid (zowel jij als de artsen).
Voor ons was het ook nooit een vraag of we een zwangerschap af zouden breken: dat doen we niet, wat er ook gebeurt, tenzij mijn eigen leven in gevaar zou komen. Maar het is wel prettig om bepaalde dingen vooraf te weten: stel DAT je kindje een hartafwijking heeft, die het noodzakelijk maakt dat er bepaalde voorzorgsmaatregelen genomen worden bij de bevalling, of dat een operatie zo snel mogelijk na de geboorte moet plaatsvinden? Dan is het wel zo prettig om dat maar te weten en direct actie te kunnen ondernemen... En: als wel alles OK is, (wat meestal het geval is, als er bij de termijnecho ook geen rare dingen gevonden werden), kun je daar de 20 laatste weken ook lekker van genieten
Ik zeg doen. Als er wat wordt gevonden dan kun je er tenminste voor zorgen dat je kindje na de geboorte meteen de juist zorg krijgt die hij nodig heeft. Bij hartafwijking, slechte niertjes etc. Dit zijn dingen die ze oP de echo wel kunnen zien en na de geboorte vaak niet of soms te laat.Door e zorgen dat er een medisch team klaar staat vergroot je de overlevingskans van je kindje
Ook ik zeg doen net zoals iedereen hier boven mij al heeft aangegeven. Wat als je kindje direct na de bevalling medische hulp nodig heeft. Als je dit van te voren weet is de kans dat het allemaal goed komt vele malen groter. Bij ons eerste zoontje helaas een slechte uitkomst gehad met de 20 weken echo. Wij hebben toen in overleg met een heel team aan artsen besloten om de zwangerschap af te laten breken. Ons kindje zou anders een verschrikkelijk leven gehad hebben. En tuurlijk het is iets wat je eigenlijk niet wilt weten, maar ik ben toch erg "blij" dat wij ons kindje dit hebben kunnen besparen. Bij ons zoontje bleek dat hij helemaal geen armen en beentjes had. Hier is mee te leven, maar hij zou zijn hele leven in bed hebben moeten liggen. Na een aantal jaar zouden wij hem niet meer hebben kunnen verzorgen. Dus zou hij in een tehuis gekomen zijn. Proteses waren niet mogelijk, omdat er geen aanhechtingspunten waren. Hij zou nooit hebben kunnen spelen, naar de wc gaan, zelfstandig ook maar iets kunnen. Begrijp me niet verkeerd, dit gebeurd zelden, maar ben toch blij dat wij voor hem deze keus hebben kunnen maken.
idd doen hoor! Je hebt tegenwoordig deze kans en dan ben je gek als je het niet doet hoor...het is idd zoals ik hierboven ook lees belangrijk om sommige dingen te weten op voorhand!
Mijn situatie is wel heel extreem, maar als ik de 20 weken echo bij mijn dochtertje* niet gehad had, was ik nu misschien niet alleen haar kwijt geweest, maar ook mijn gezonde zoontje (dit omdat op basis van deze echo met zekerheid baarmoederhalsinsufficiëntie kon worden vastgesteld en ik anders misschien niet op de juiste manier begeleid was bij de zwangerschap van mijn zoontje). Daarnaast kunnen ze, zoals al meerdere keren gezegd, ook behandelbare dingen vinden en daarvoor kan het heel belangrijk zijn om direct na de geboorte te behandelen.
Ik zou het ook altijd doen. Sowieso om voorzorgsmaatregelen te nemen mocht er bv een hartafwijking zijn (ik noem maar wat), maar stel dat er wel iets is wat niet met het leven verenigbaar is, zou je daar bij de bevalling pas achter willen komen??? Ik denk dat ik dat van te voren op mn gemak zou willen verwerken. Het verhaal van berte is uiteraard nog een reden voor de echo.