Scheelt van vrouw tot vrouw en zwangerschap tot zwangerschap en daarin weer van maand tot maand Eerste zwangerschap heb ik me niet anders gedragen op dat gebied. Tweede zwangerschap wilde ik eerst niks in t begin..en toen kon ik er geen genoeg van krijgen. En nu is t een twijfel gevalletje. Ik zal uit mezelf niet beginnen... soms als hij probeert dan heb ik ineens wel zin. Maar soms ook niet. Gelukkig begrijpt hij dat ondanks dat hij me nu heel interesant vind door alle groter wordende onderdelen lol Maar t is eigenlijk ook helemaal niet gek toch? Als je niet lekker in je vel zit dan heb je daar geen zin in. Je hormonen vliegen je om de oren...dat werkt ook al niet mee. Je moet wennen aan t feit dat er iets in je groeit...en alle onzekerheid er omheen. Hele woelige tijd en vooral voor de vrouw die alles tegelijk krijgt dan. Mannetjes moeten maar even geduld hebben dan...en anders hebben ze ook nog 2 handjes
Inderdaad Wilma, het verschilt erg per vrouw en ook per zwangerschap! Bij mijn eerste zwangerschap hebben we het wel geteld 1 keer gedaan en nog eens geprobeerd op het laatst omdat het zou helpen bij het laatste zetje om de bevalling te laten beginnen. Maar we konden alleen maar hard lachen want het ging voor geen meter. Na de bevalling hebben we er zeker een half jaar over gedaan voordat we het weer gingen proberen..... Dus in totaal bijna 1,5 jaar geen sex. Nu kan ik wel iedere dag maar in het begin ook niet hoor. Dan was ik moe.....
Bij Daan kon ik er geen genoeg van krijgen maar nu al met het idee heb i zooets van pffff maar ja hopen dat het nog een beetje op gang komt anders haln we de schadem maar in na de zwangerschap
Hoi ik vind het een beetje "eng" om sex te hebben, bang dat het misgaat of dat je ineens gaat vloeien, dus kan me niet volledig geven word een beetje een moetje dan.,. terwijl ik best zin heb. herkent iemand dit? Groetjes Danielle
Dani: klinkt heel bekend hoor meis! Had ik ook heel erg! Pas sinds een week of 3 dat die angst wat minder is, maar vooral die eerste weken vond ik het doodeng om sex te hebben en hebben we het dus ook gewoon niet gedaan ...
Hai meid, echt super vervelend I know Voor ik zwanger was moest ie elke dag het liefst 2x en nu ineens niks meer. Ik heb het in de eerste 8 weken 1xtje gedaan....ik durfde het gewoon niet en toen we het deden voelde ik me zo niet prettig dat ik blij was toen het klaar was. Manlief wilde dat niet meer hebben dat ik het tegen mijn zin in deed en dus hadden we het afgezworen voor een tijdje. Nu toch weer wat regelmatiger sinds 2 weken...ik begin me lichamelijk ietsjes beter te voelen. Ik weet dan ook zeker dat de zin helemaal terug komt als ik die 3 maanden voorbij ben Het is in ieder geval niks geks waar je je zorgen om moet maken hoor!
Ik was net van plan om dezelfde vraag te stellen. Ik voel me namelijk ook zo schuldig omdat ik totaal geen zin heb. Ik heb een dochtertje van 9 maand die veel energie opslorpt, waardoor ik enorm moe ben en ik ben ook een ganse dag door licht misselijk. Hij zegt wel dat hij het begrijpt, maar ergens twijfel ik of hij het wel meent. Ik kan me gewoon moeilijk voorstellen dat een man zich daar gewoon kan bij neerleggen Elke dag denk ik "misschien vanavond", maar tegen dat het zover is kan ik er mezelf echt niet toe aanzetten om het initiatief te nemen. Ik kan me niet herinneren dat het tijdens de zwangerschap van Arwen zo erg was ... Ik ben al blij dat ik niet alleen ben, maar toch vind ik het ergens wel vervelend. groetjes, Vicky
Hmm, ik heb daar juist helemaal geen last van! Ik kan er echt geen genoeg van krijgen . In het begin vond ik het nog wel een beetje eng, ook al weet je dat er daardoor niks mis kan gaan. Maar nu ben ik echt niet meer te stoppen. Gelukkig vind mijn vriend dat helemaal niet erg. Ik denk dat ie 't andersom (als ik dus helemaal geen zin meer zou hebben) wel wat erger zou vinden. Maar dan zou ik waarschijnlijk wel gewoon "zin maken".
pff, ik ben blij te lezen dat jullie dit ook hebben, ik heb het namelijk ook! Heb het er met mijn mannetje over gehad, maar die begrijpt me ook volkomen. Heb ook een rothumeur, voel me zelfs bijna verdrietig, hoe kan dat toch? Ik ben superblij met de zwangerschap!
Wij hebben, sinds ik weet dat ik zwanger ben, ook amper sex. Geloof tot nu toe 3 keer. Als we het dan doen, dan mag ie er van mij maar een klein stukje in anders vind ik het niet prettig meer. Gelukkig snapt mijn schatje het wel. Ik heb gelezen dat veel vrouwen vanaf ongeveer week 14 juist extra veel zin krijgen. Ik hoop dat ik daar ook bij hoor, maar als het niet zo is... so be it.
Ik had de eerste drie maanden ook echt geen zin. Als hij ineens mijn borste vastpakte in bed (anders vind ik dat altijd fijn) was ik echt geirriteerd. Maar de laatste paar weken heb ik ineens weer veel zin, dus de cliche's zijn waar in ons geval. Nu vindt mijn vriend het weer een beetje eng om te seksen, omdat hij bang is dat hij de baby / baarmoeder raakt, maar we doen het wel gewoon. Alleen wat minder ruig dan anders.
Hoi De ene keer heb ik wel zin, maar de andere keer totaal niet, dan moet hij ook van me afblijven Maar hij begrijpt het wel, echt een lieverd. Alleen heb ik na de sex enorm last onder in m`n buik echt niet leuk meer, dit trekt dan binnen een uur vaak wel weg, maar toch vervelend. ken iemand dit nog meer? Groetjes
Hey, Ik ben nog maar net zwanger maar ook ik herken het helaas; heb echt een rothumeur, kan amper lachen! en in seks heb ik helemaal geen zin ik wil echt happy zijn en ervan genieten maar dat humeur steekt tegen echt zon bleh-gevoel .. hopelijk isset maar tijdelijk