Mijn man wil graag nog voor de allerlaatste keer seks nu ik nog zwanger ben omdat ie wil ervaren hoe dat is. Ik heb (zoals iedereen weet) enorm veel lichamelijke ongemakken en het laatste waar ik aan denk is seks!! Ook qua pijn maar ook omdat ik het niet wil... Dan zegt ie: Dan draai je gewoon op je zij.... Ja maar ik heb er geen zin in!! Ik weet dat ik hem zijn zin eigenlijk niet moet geven want het is mijn lichaam maar ja... Ik wil al bijna de hele zwangerschap geen seks omdat ik daar op dit moment ff geen behoefte aan heb dus ik snap dat ie het mist.. Maar ja..... wat nu? Wel of niet doen?
Stel je open voor je eigen seksuele gevoelens en laat hem vervolgens maar zorgen dat je zin krijgt... Oftewel maak de sfeer goed en begin aan een uitgebreid voorspel en zie waar je uitkomt. Het hoeft echt geen moetje te zijn. Als je t voor de bevalling niet doet, ben je daarna zo weer een week of zes verder voor je weer een beetje genezen bent daar onder! En als je t lichamelijk niet voor elkaar krijgt (beetje creatief met standjes) dan kan je m natuurlijk altijd nog anders verwennen. En daar moet je maar een beetje zin maken. Ook voor hem komen er verwarrende tijden aan waarin alle aandacht uitgaat naar jou en de baby, dus blijf een beetje goed voor hem zorgen in alle opzichten!
Ik snap best hoe je je voelt. Ik heb ook gehele zwangerschap vanaf week 20 al geen Sex meer ivm De spataderen. Daarvoor kreeg ik Ook spataderen op me schaamlippen maar had zelf nog wel zin. Nu ben ik op het eind en heb mog steeds geen Sex gehad mijn vriend snapt dT echt wel dat ik dat niet wil. Maar vind fijn als ik hem wel plezier. En dat doe ik zelf ook dan ook met plezier niet Oveel als anders kom niet aan mijn trekken maar ook geen behoefte aan. Maar mssn dat optie om hem te plezieren maar vind dat je partner wel aan jou moet denken hoe jij je voelt. Mjah blijven mannen haha Heel veel succes
Hmm, lastig. Wat ik bij mezelf merkte bij beide zwangerschappen is dat ik meestal geen zin had om zelf het initiatief te nemen, maar als mijn man avances maakte, dan kwam de zin vanzelf Wat ik je zou adviseren is om 'gewoon' te proberen. Leg het uit aan je man, begin rustig aan (uitgebreid voorspel) en kijk waar het schip strandt.
Precies zoals de dames hierboven zeggen, zelf neem ik geen initiatief en wacht tot hij er mee komt... Maar omdat ik hem nu paar keer heb genegeerd probeerr hij het ook niet meer.. Vind ik niet super erg, maar toch mis je het w een beetje
Mij lukt het gewoon niet. Ik ben compleet frigide en geloof me maar, dat was anders voor de zwangerschap. Toen kon ik er niet genoeg van krijgen! Ik doe het heel af en toe toch en dat is met volle tegenzin. Ik doe het omdat ik vind dat het moet en uit medelijden, maar ik kan wel janken dan. Mentaal voel ik me verkracht.. het is ondertussen zo erg dat ik bijna niet durf knuffelen en hem niet durf zoenen, bang dat hij dan zin krijgt. Ik denk er zelfs over om hulp te gaan zoeken voor mezelf, want "hem zijn zin geven" heeft duidelijk geen goede impact op mezelf. Van sommige adviezen hierboven word ik dus ook niet blij!!
Je man "zijn zin geven" vind ik ook niets. Als je niet wilt, dan wil je niet, en daar moet hij ook begrip voor hebben.
Als het zo naar voelt zou ik het inderdaad absoluut niet doen!! Ik denk dat mensen hierboven meer bedoelen: laat hem eens proberen je te versieren, voorspel, knuffelen... En wie weet krijg je opeens wel zin? Als je zin kan krijgen: ga er voor! Blijf je je zo voelen als dat je je voelt, niet doen! Ik had zelf de vorige keer de hele zwangerschap geen zin.. Maar als hij even zn best deed kwam dat meestal toch wel Ik denk niet dat hier mensen zijn die vinden dat je het gewoon moet doen ookal voel je je er super rot bij!
Ik had juist de hele zwangerschap veel zin en mijn man hield de boot af omdat hij het een raar idee vond. Uiteindelijk hebben we het met 37 weken voor het laatst gedaan en ik vond dat persoonlijk heel fijn. Alleen als jij er nu al geen goed gevoel bij hebt moet je het niet doen alleen omdat je partner wil meemaken hoe het voelt, want het is echt niet anders. Mocht je het op zich wel willen proberen ga dan lekker met z'n tweeën douchen, laat je lekker inzepen en zie waar het schip strand. Geef van te voren wel duidelijk aan dat als je je er uiteindelijk toch niet goed bij voelt dat je partner dan niet meer pusht om het te proberen.
Ik ken het. Vooral tijdens de laatste zwangerschap had ik geen zin meer maar ook vanwege lichamelijke klachten. Maar ik weet van mezelf dat ik vooraf al een houding had van 'nee, geen zin!' En dat ik me moe voelde etc. Maar eigenlijk stelde ik me ook niet ervoor open. Als je dat wel doet en je laat je man gewoon het initiatief nemen en dan komt het vanzelf goed. En ach, dat kwartiertje ofzo wat maakt het uit. Hij ook weer happy en ik weet zeker dat jij het achteraf dan ook wel fijn vond
Ben ik de enige, misschien, die het idee heeft dat een man ook behoeften heeft? Jeeminee, een hele zwangerschap geen seks... en het dan vreemd vinden dat er kerels vreemd gaan in die periode. Tuurlijk, als het lichamelijk niet kan dan houdt het op... maar je kunt toch op z'n minst proberen om te kijken waar het schip strandt? PS, niet aanvallend bedoeld of zo, maar wilde toch even de andere kant van de discussie belichten.
Jemig, van sommige berichten hier schrik ik wel hoor.. Ik ben ook van mening dat seks erbij hoort in een relatie, maar het is toch geen verplichting? Hartstikke leuk als je man daarna weer blij is, maar als jij jezelf daarna zo verschrikkelijk voelt, of zelfs mentaal verk/racht, dan kan ik niet geloven dat je man daar écht blij van wordt (en zo wel, dan zit er ook iets niet helemaal goed, in mijn ogen).. Als je al geprobeerd hebt om 'zin te maken', maar je er gewoon echt niet goed bij voelt, jammer dan. Wij hebben vanaf de inseminatie tot +- week 14 ook niets gedaan, omdat ik simpelweg niet durfde. Toen we het wél weer deden (omdat we dat beide wilden!), grapte ik daarna 'dat we nu weer mooi klaar waren voor de volgende 3 maanden'. Mijn man deed daarna uiteraard alsof hij in paniek raakte e.d., maar ik weet ook dat als het wél zo was gelopen, het ook niet erg was geweest. Hij zou het niet leuk gevonden hebben, absoluut niet, maar hij zou er wel begrip voor gehad hebben. Als het inderdaad zo simpel is als 'zin maken', zeker doen, dan wordt het uiteindelijk vast fijn, maar als je jezelf echt moet gaan dwingen en je je er helemaal niet goed bij voelt.. Nee.
Goh, ben ik even blij dat ik een vriend heb die veel begrip heeft en niet vreemd gaat alsik even geen zin heb? Moet je daarom maar tegen je zin seks hebben, omdat je vriend anders het recht heeft om vreemd te gaan? Zo komt het op mij over. Tijdens de zwangerschap van Finley had ik erge HG (zwangerschapsmisselijkheid). Ja, bijna de hele zwangerschap liggen kotsen op bed. Kon niet werken en voor Aiden zorgen. En dan wel tegen mijn zin in seksen zeker om mijn vriend te plezieren? Hij maakte er totaal geen probleem van. Maar ik ben dan ook niet moeilijk. Hij mag van mij gerust filmpjes kijken en zichzelf een handje helpen. Geen problemen mee. Maar.....je kunt natuurlijk ook een tussenweg zoeken. Lekker bloot met elkaar knuffelen. Niet per se penis-in-vagina contact. Misschien kun jij hem een handje helpen . Misschien dat dat wel lukt?
Hij heeft ook gezegd dat als ie ziet dat ik pijn heb zijn zin ook wel weg raakt want hij wil niks doen wat mij pijn doet. En idd, ik heb het nog niet geprobeerd omdat ik bang ben dat het pijn doet. Hij wil graag die penetratie omdat ie wil weten hoe dat is. En misschien moet ik het idd ook wel proberen en valt de pijn achteraf wel mee. Maar ik vind het zo moeilijk om zin te maken als ik zoveel pijn heb... En natuurlijk snap ik zijn gevoelens ook! 9 Maanden geen seks is niet niks.. Maar 9 maanden pijn lijden en je down en klote voelen ook niet....
Dit is een lastig onderwerp.. Seks is gevoel en als je na moet denken of je het gaat doen, geeft het mij het gevoel dat je niet wil (op dit moment). En dat is toch ook geen schande? Aan de andere kant...soms krijg je zin door het te doen. Zijn er dingen waar je wel zin in zou hebben...elkaar teasen...bloot masseren en alles mag, behalve penetreren of je mag elkaar alleen met je mond aanraken.... Seks is er natuurlijk in heel veel vormen.
As je echt niet wil moet je het niet doen. Maar als je er niet echt op zit te wachten maar er ook niet heel veel moeite mee hebt zou ik het wel even proberen, gewoon voor je man. Dus het ligt er een beetje aan hoezeer jij er geen behoefte aan hebt. Walg je van de gedachte? Dan niet doen. Gewoon geen zin? Dan het toch even proberen, en met hem afspreken dat je eventueel kan aangeven toch niet te willen halverwege en dat hij dat dan respecteert. (Dan maak je het af met de hand ofzo...) Relaties zijn geven en nemen. Je moet wat voor je man overhebben, en hem niet alleen afwijzen, maar je moet ook niet jezelf ermee kwetsen door iets te doen wat je echt niet wil, en dat moet hij ook niet van jou vragen.
@Darkness: Op deze manier geen seks hebben! Straks heb je er door deze herinneringen lange tijd helemaal geen zin meer in en ben je verder van huis! @TS: Als het je echt tegenstaat, zou ik er niet aan beginnen (zie boven) Maar wat de anderen zeggen: je kunt natuurlijk gewoon eens de juiste sfeer maken en zien wat er gebeurt. Jullie hebben het hier al over gehad en je man wil je duidelijk geen pijn doen. Ik denk dus dat jullie goed af kunnen spreken dat het kan zijn dat jij toch besluit dat je niet wil of dat het niet gaat. En dat hij dan dus niet achteraf gaat mokken als het inderdaad niet lukt. Maar doe echt niks tegen je zin en doe niks wat pijn doet. Ik heb na de bevalling van de oudste lang (maanden) last gehad van een (bleek achteraf) slecht gehechte knip. Ik heb toen ook wel een aantal keer seks gehad terwijl het niet goed voelde (wel volledig eigen keuze hoor! Ik heb mijn man ook niks laten merken, want dan was hij zeker gestopt.) Maar daar heb ik achteraf wel spijt van gehad, want ik kreeg het er steeds moeilijker mee. En dan gaat dat toch meewegen in je relatie en maakt dat het vrijen de volgende keren alleen maar moeilijker. Het is zowel fysiek als mentaal weer helemaal goed gekomen trouwens. Maar dat kost wel weer tijd en dat is zonde.