Ik ben mama van een mannetje van 1.5 jaar. Als baby was hij al een gulzige drinker,liet nooit zijn fles staan,en de groente en fruithapjes gingen erin als koek. Mijn zoontje vindt echt alles lekker. Van brood tot de warme hap noem maar op. Makkelijk is het wel,ik hoeft nooit na te denken wat ik zal koken. Maar ja....hij heeft dus totaal geen geduld. Als ik sta te koken staat hij al aan mijn been te hangen,sta ik een broodje voor hem te smeren begint hij al te jammeren en te huilen. Als hij in de kinderstoel zit en ik haal wat te drinken voor hem is het gelijk huilen...Zucht! Als we op visite zijn en die kindjes hebben wat te eten,dan staat mijn zoontje er met zijn neus boven op om wat te krijgen (terwijl hij net bijvoorbeeld een koekje of rozijntjes op heeft). Tijdens de warme hap gaat het hem nooit snel genoeg,en jammert de hele tijd.. Ik leg heel veel dingen aan hem uit,en heb al veel dingen geprobeerd maar ik ben bang dat dit echt karaktertje is. Wie herkent dit?
Ik herken het (nog) niet omdat mijn mannetje pas 2 maanden oud is. Maar het is ook zo'n hongerlapje en als ik kijk naar het tempo van drinken nu, ben ik heel benieuwd hoe hij zijn fruit/groente/brood gaat eten. Zou het niet een fase zijn? Een kindje van die leeftijd is nog erg egocentrisch (dat klinkt niet leuk, maar zo bedoel ik het niet). Het is ikke-ikke-ikke en daarom is wachten/uitstellen van behoeften erg moeilijk. Ik denk dat je het goed doet wbt het uitleggen, daar zou ik sowieso mee doorgaan want dat is voor kinderen erg prettig. Hoe klein ze ook zijn.
herkenbaar!!! alex is nu bijna 13 maanden en bij alles wat om eten gaat moet en zal ie het hebben. zelfs bij de dieren hun eten . een gejammer en getier zelfs tot hij eten heeft ik hoop dat het een fase is .
Ook herkenbaar!! Mijn zoontje is nu 8 maanden en ook een hele goede eter, werkelijk alles is goed!! Mijn "probleem" begint zodra hij het eten gezien heeft. Als ik zijn bordje bv. op tafel neerzet terwijl hij dit ziet en hem vervolgens in de kinderstoel zet begint hij echt keihard te huilen!! Dikke tranen, niet te troosten...alleen omdat hij niet meteen z'n eten krijgt! Terwijl 2 seconden later de lepel volgt! En geloof me...echt honger kan hij niet hebben hoor! Dusja...het zit dan idd toch in de aard van het beestje denk ik.
Fijn hoor zo'n goede eter!!! Maar hij moet natuurlijk ook nog leren om geduldig te zijn... Waarom laat je hem ('s avonds) niet zelf eten??? (ik maak tenminste uit je post op dat het hem tijdens de warme hap niet snel genoeg gaat) Gewoon een bordje met aardappels/vlees/groenten (of net wat je gekookt hebt natuurlijk) voor zijn neus zetten en hem zelf met een vorkje of zo laten prikken. Moet hij er zelf meer moeite voor doen, kan hij zelf het tempo bepalen en de hoeveelheid die hij eet!
Hahaha! Zo'n kind heb ik hier ook rond kruipen. Als ik iets eet wat hij nog niet mag, dan wordt hij zó boos en kijkt t gewoon uit mn handen. Hij krijgt meer als voldoende overdag, maar is een lekker bekkie
ja, wel herkenbaar... mn dochter is ook zo en mn zoon was als baby ook zo. Mn dochter geef ik vaak tijdens het koken een rauw worteltje, is ze tenminste een kwartier stil En brood/fruit maak ik altijd buiten haar zicht klaar want als ze het ziet is het gillen tot ze het heeft. Verder geef ik gene extra voeding al zou ze het makkelijk op kunnen. Ze zit qua lengte en gewicht beide op de +1 lijn, goed in verhouding en dat wil ik graag zo houden CB zei me wel: van extra brood, groenten en fruit worden ze niet dik dus als ze daardoor beter in hun vel zitten ( vertaal: meer tevreden) dan mag je best wat extra's geven. Mn dochter heeft er eigenlijk alleen last van als ze iets ziet, dan moet ze het hebben. Ze wordt snachts niet wakker van de honger dus ik laat het bij mn huidige voedingsschema en ga niet bijvoeden.