Niet mijn kinderen maar wel 2x de hond Een keer had ik met de baby en hond boodschappen gedaan. Lopend. Ik moest in het dorp bij meerdere winkels zijn en had de hond bij de supermarkt vastgemaakt. Toen ik klaar was met alle boodschappen ben ik richting huis vertrokken. Halverwege kwam ik erachter dat ik onze hond had laten staan. En deze is wel heel erg. Ik ging de hond uitlaten met baby. In de bossen aangekomen kom ik erachter dat ik de hond thuis had gelaten 🙈
de oudste nog nooit.. ze is een flapdrol eerste klas dus doodsbang dat ik haar zal vergeten. de jongste tot nu toe gelukkig ook nog niet maar das ook wel makkelijk nu ik tbm ben en eigenlijk geen oppas oid nodig heb
Tja onze oudste was net twee weken toen mijn man en ik naar de bouwmarkt wilden om materialen te halen voor de zolder. Daar waren we al aan begonnen voor de bevalling en we deden deze dingen eigenlijk altijd samen. De oudste lag boven in zijn bedje te slapen toen we in de auto weg wilden rijden en ik ineens zei: mmm ik geloof dat ik toch maar thuis blijf, mijn man me evrbaasd aan keek en ik zei mmm er ligt nog een kleine te slapen... Afgelopen schooljaar werd ik op vrijdag om 1200 uur gebeld door de juf van onze jongste (gr 4) Hij was die middag vrij en dat hadden manlief en ik in de agenda over t hoofd gezien. Hij was dus ook gewoon met lunchpakket mee naar school en de juf had hem maar gewoon bij met de bovenbouw samen die wel smiddags les hadden aan tafel gezet. Voor t einde vd middagpauze was mijn man aan school om hem op te halen. Vreemde was dat t dus wel in de agenda stond maar wij t beiden gemist hebben en ook onze jongste die normaal gezien echt zelf ook wel zegt dat hij smiddags vrij is niks gezegd had. Gelukkig gaat hij nu naar de bovenbouw en gaat hij dan gewoon ook elke vrijdagmiddag naar school!! Dus ja t is ons wel gebeurd.... En toch ben ik verder erg nauwkeurig in t bijhouden van waar de kinderen zijn en heb ik de oppas altijd een half jaar tot jaar vooruit gefixt als mijn man zijn dienstweek heeft
Nou dat denk ik niet... Hoe kunnen ze dat onderzoeken? Denk dat ik gewoon ver in gedachten ben op zo'n moment. Heb een keer meegemaakt dat ik echt tussen twee werelden zweefde. Ik was in slaap gevallen op de bank en mijn vriend zat op de andere bank. Op een of andere manier had ik kennelijk gedroomd dat mijn vriend op bed was gegaan. Dus ik wordt wakker en zie 'iemand' zitten op de bank. Ik snapte er niks van. Vriend lag toch op bed? Dan kon hij hier niet zitten dus dat kon hem niet zijn. Dit duurde echt een minuut ofzo voordat ik mij realiseerde dat ik nog half droomde. Gelukkig heb ik dat maar 1x meegemaakt want dat was wel echt heel raar.
Een EEG, denk ik? Het lijkt me zo heftig, ik zou daar zelf onderzoek naar willen laten doen, als je echt gedesoriëmteerd bent lijkt me dat zo naar.
Heb het niet als heftig ervaren, wel raar, maar het was 2 sec en is 1x voorgekomen.... Tja, draaien we niet allemaal wel eens de verkeerde afslag in? Lopen we niet allemaal wel eens naar boven en zijn we vervolgens vergeten wat we ook alweer gingen doen boven?
Dit heb ik ook wel eens. Niet met grote regelmaat, maar het wel meer dan 1 keer voorgekomen. Ik denk omdat ik in zo'n diepe slaap zat en midden in een droom wakker werd, dat ik eigenlijk nog half in de droom zat. Je brein heeft op dat moment nog even moeite om bewust en onderbewust te scheiden. Het is heel raar, en als het me overkomt, komt uit een heel ver bewustzijn een stem dat ik echt even wakker moet worden. Maar ernstig is het (volgens mij) niet ... Verders is het me ook wel eens gebeurd dat ik de afslag gewoon heb gemist ... vandaar dat ik ook nooit zal zeggen dat het me nooit zal overkomen. Ik hoop dat het nooit gebeurd, maar ik zal nooit nooit zeggen.
Ik ben nog nooit een kind fysiek vergeten, maar ik ben iedere herft weer opgelucht dat het "de auto wordt heel heet" seizoen weer voorbij is. Mijn neefje heeft zichzelf als negen jarige wel eens opgesloten in de auto buiten tijdens het buiten spelen. Hij speelde wel vaker met vriendjes buiten en mijn oom en tante misten hem dan ook niet. Met een kleerhanger heeft hij uiteindelijk de auto open weten te krijgen. Ik moet er niet aan denken dat dit in hartje zomer was gebeurt, dan was hij er misschien niet meer geweest.
het is hier nog niet gebeurd maar ben er mij wel bewust van. ik zet steeds mijn handtas of werktas aan de voeten van de kleinste. dan moet ik steeds de achterdeur van de auto open doen om deze te pakken. moest ik mijn kleintje vergeten zijn af te zetten zie je hem zo zitten... dus een soort van veiligheid ingebouwd. Ik vertrek hier thuis regelmatig de verkeerde kant op. 9/10 keer moet ik onze straat rechts afrijden maar de keer dat ik links moet realiseer ik me dit vaak pas als ik de brug op rij. dus ook een soort van automatisme. als we weg zijn ben ik mijn kinderen vaak aan het tellen. 1, 2, 3,... ok of wel 1, 2 oei 3 oja die is op zwemles...
Ik heb 'ja' gestemd, al was het niet echt vergeten, maar 'verloren . Het had eens flink gesneeuwd en ik moest de hond uitlaten. Leek me eens leuk idee om dat met de slee te doen. De kinderen (toen 1,5 en 2,5) op de slee gezet, slee trekken met mijn ene hand, de hondenriem in de andere hand. Op een gegeven moment komt er een man op de fiets naar me toe 'mevrouw, u bent uw kind verloren'. Kijk ik achterom, ligt mijn zoontje een heel stuk terug nog in de sneeuw. Hij was er in de bocht afgevallen, maar dat had ik niet gemerkt. Hij was ook niet gaan huilen. Kan er achteraf wel om lachen, mijn familie ook. Ik zie hem nog zo liggen in zijn skipakje. Nellebelle, dat deed ik ook altijd, mijn handtas naast het autostoeltje zetten. Kan wel roepen dat mij zoiets nooit zou overkomen, maar ik heb wat concentratieproblemen waardoor ik erg in mijn gedachten verzonken kan zijn, dingen op de automatische piloot doe en dingen me ontgaan. Ben de hond ook wel eens vergeten op te halen bij de hondencrèche doordat er wegwerkzaamheden waren waardoor de route veranderde. Leg ook altijd de hondenriem op mijn handtas, zodat ik haar niet kan vergeten met warm weer uit de auto te halen. Klinkt voor anderen misschien idioot, maar ik weet dat ik een warhoofd ben, dus dan kies ik liever voor zulke maatregelen.
Het is me nog nooit gebeurd maar wel bang voor geweest en kan me dus echt wel inleven dat het kan gebeuren! 2.5 jaar lang met 3-4 slaap kan gekke dingen met je doen.
Ik heb ja moeten stemmen . Ik ben wel eens vlakbij de parkeerplaats van mijn werk er achter gekomen dat dochterlief nog netjes (en stilletjes, dat was waarschijnlijk het probleem!) in haar autostoeltje zat en ik haar dus vergeten was weg te brengen naar KDV. Maar goed no harm done, omgedraaid en mijn werk gebeld dat ik vijftien minuutjes later zou zijn . Was echt zo'n dag , zeer weinig geslapen door spokende kinderen, veel aan mijn hoofd EN ik bracht normaal gesproken mijn dochter niet weg naar KDV (deed mijn man), dus zat niet in mijn 'systeem'. Maar ik heb dus wel geleerd, zeg nooit nooit... We zijn gewoontedieren en doen best wat dingen op de automatische piloot, soms ben je gewoon echt niet scherp meer. Hoe goed je intenties ook zijn, soms laat je wel eens steekjes vallen.
Ik helaas 1x bijna. (Schaam) Dat was in de tijd dat yoshua nog niet doorsliep en ik oververmoeid was. De oudste 2 moesten naar school en waren aan het treuzelen. Uiteindelijk iedereen in de jas, met schoenen aan en tas op de rug en ik wil de deur uitlopen en toen begon yoshua in de box te mopperen. Was hem echt vergeten als hij zich niet had laten horen. Sindsdien dus eerst yoshua in de wagen of in de gang en dan pas de rest. Ik ben Gastouder en met mn gastkindjes doe ik dat dus altijd al, maar met yoshua vanaf toen dus ook.
Nooit echt vergeten, maar wel eens een oeps momentje: We zouden met de auto weg gaan. Jongste in de maxicosi aan het zetten, en ruik ondertussen dat de oudste had gepoept. Dus maxicosi naast de bank en salntafel op de grond, snel naar boven met de oudste, schone luier en weer naar beneden. Loop meteen door naar de auto, zet de oudste in de auto, laad het onderstel dat in de gang stond in en bedenk me dat mn telefoon nog op het aanrecht ligt. Loop terug aar binnen, pak mn telefoon en terwijl ik weer richting de gang loop zie ik de maxi cosi staan. Oeps.. Toch denk ik niet dat ik weggereden zou zijn zonder kind, ik heb in de auto 2 spiegels zodat de kinderen mij kunnen zien en ik hun. Voor ik wegrj met de auto kijk ik atijd in mn achteruitrijspiegel (ook als ik vooruit wegrij) en dan zie ik automatisch volle of lege stoelen. Omdat je onderweg natuurlijk ook regelmatig in je spiegel kijkt denk ik ook niet dat ik mn kinderen vergeet af te zetten of op te halen. Maar ik kan me best voorstellen dat het mensen overkomt. Heb trouwens ook wel eens gehad dat ik druk thuis bezig was terwijl de kinderen op de opvang zaten en dat toen om kwart voor 6 mn man belde hoe hun dag was geweest... Shit, is het al zo laat? Was de tijd vergeten en daardoor stond ik pas om 10 voor 6 bij de opvang, terwijl ik ze om half 5 had willen halen. Dus niet zozeer hun vergeten, maar wel de tijd.
Ik vergat de eerste weken wel een paar keer dat ik een baby in huis had. Mijn zoon sliep de eerste weken beneden in de wagen. En als ik dan dingen in huis aan het doen was...of tv aan het kijken was, dan maakte hij geluid. Dan schrok ik vaak" oh ja ik heb een baby" dat is we de eerste weken best vaak overkomen. En mijn moeder is mij wel eens bij de winkel vergeten samen met de hond. Stonden wij nog aan de voorkant van de winkel en was zij achteruit naar buiten gelopen. We woonden toen boven de winkel. Boven kwam ze erachter dat we nog beneden stonden.