Borstvoeding geven of niet maakt je geen goede of slechte moeder. Hoewel het natuurlijk het beste is voor je baby is het niet persé een slechte keuze om er niet voor te kiezen. Ik zou dus niet uit schuldgevoel kiezen voor borstvoeding, daar is het veel te mooi voor maar ook te intens in de opstartende fase. Als je het echt een kans wilt geven volg dan een goede bv-cursus, lees je suf op internet, koop een goed boek. De eerste 6 weken zijn het zwaarste, neem je voor je blik op oneindig te zetten in deze weken en daarna een afweging te maken: doorgaan of niet. Half beginnen aan bv is bijna zeker een bv die niet succesvol gaat zijn. Want in het begin is het aanleggen aanleggen aanleggen en geen tijd voor 'jezelf.' Keiharde borsten, slapen op handdoeken, 3 pakken zoogkompressen in de week, onzekerheid over of je kindje wel voldoende drinkt / alles meekrijgt wat hij nodig heeft, grote verantwoordelijkheid want alleen jij maakt en geeft de voeding etc. Maar dat gezegd hebbende: het is het aller aller mooiste en fijnste wat ik mijn zoontje geef en hij mij. Ieder pijntje, ongemakje en genant ogenblik (doorlekken kijgt een heel andere betekenis opeens ) is het waard. Het naar huis scheuren na een lange dag werk en eerst op de bank ploffen omdat je baby wil drinken. Ja ook als hij net een flesje gekolfde melk wil, gewoon omdat hij dicht bij mama wil zijn. Het gekrulde lijfje tegen je aan in bed, omdat hij wakker was geworden door krampjes/nachtmerrie of honger en alleen dicht bij jou met een tepel in zijn mondje in slaap kan vallen. Of nu, die grote ogen als hij door krijgt dat hij 'mag' drinken, het enthousiaste maar hij mee aanvalt, tussendoor even stopt om me een heerlijke glimlach te geven en daarna snel weer aanhapt voor het geval ik denk dat hij klaar is en de boel weer inpak.. nee het is het allergaafste wat er is. Ohja, en ook de beste voeding enzo.
Wat heb je dat ontzettend goed beschreven! Chapeau! Ik maak me er even makkelijk van af: "wat zij zegt"
Wederom bedankt voor jullie reacties. Klinkt allemaal zoooooo positief. En idd het laatste verhaal heel mooi omschreven. Daar krijg je gewoon warme gevoelens van.
ts: het advies van tupp is een waardevolle, zo heb ik het ook 2x gedaan. Neem jezelf een bepaalde periode voor (6 weken is goed, deed ik ook) waarin je het gewoon gaat doen. Dan is stoppen geen optie in die tijd. Dit zijn namelijk de weken waarin je leven op zijn kop staat, je moet wennen aan zo'n kleine in huis, een nieuw ritme vinden, iedereen moet zijn plaats weer krijgen, de hormonen door je lijf gieren en bv geven kan dan als een extra zorg of belasting ervaren worden. Ik vond het altijd heel bevrijdend dat ik me in die periode geen zorgen hoefde te maken over bv, want stoppen mocht toch niet Hiermee geef je bv een eerlijke kans, na 6 weken is het meestal wel goed op gang. Wij zijn vanaf een week of 5 begonnen met een flesje, omdat ik af en toe ook zonder baby de deur uit wil kunnen zonder constant op de klok te moeten kijken, en manlief vindt het ook erg fijn om voor onze zoon te kunnen zorgen. Daar kolf ik voor, trouwens. Moet wel eerlijk zeggen dat ik net in een ander topic heb geschreven dat ik het niet zo speciaal en magisch vind, maar het is wel het beste voor je kindje en lekker goedkoop Juju, je omschrijft het wel heel mooi hoor! En vwb die krampjes, met bv is dat ook veel minder dan met kv, heb ik het idee.