ik dacht ook van te voren. we gaan eerst samen genieten. Maar na een lange dag.. hard werken. waren we zo trots dat we niet heel lang hebben gewacht om te bellen.
Ik ben 's nachts om 5.00 uur bevallen, dus wij hebben even gewacht tot ik gehecht en gedoucht was en het iets van 7.00 uur was tot we gingen bellen. Meteen gezegd dat we (schoon) ouders pas thuis verwachtten, omdat we bijna uit het ziekenhuis weg mochten. Dit keer is m'n zoontje bij m'n ouders als de bevalling begint (of mijn ouders komen naar ons huis als we 's nachts naar het ziekenhuis moeten) Nu ik de reacties gelezen heb, denk ik er ook over om m'n vriend ons zoontje eerst te laten ophalen (als hij bij m'n ouders is) zodat hij z'n broertje/zusje echt als eerste kan zien en dat de grootouders dan later pas komen. Als m'n ouders in ons huis oppassen, ontkomen we er niet aan dat ze er al zijn natuurlijk, hihihi.
Ik vind het heel goed dat je het zo wilt doen. Bij mij ging het iets anders, en dat doe ik de volgende keer echt niet meer! Ik ben om 15:31 bevallen. We hebben meteen iedereen gebeld. Maar mijn man heeft niet gezegd wanneer ze mochten komen. Dus nog voor het laatste telefoontje gepleegd was, kwamen mijn ouders al in vol ornaat binnen lopen. Die stonden natuurlijk te popelen. Heel begrijpelijk, maar ik was nog niet gedouched en lag dus nog in mijn eigen 'vuil'. Mijn schoonouders en schoonzus kwamen niet veel later ook binnen wandelen. Zo doe ik het de volgende keer echt niet meer. Ik zou doen wat jij hierboven hebt beschreven. En hou daar aan vast. Ongeacht wat anderen vinden!
waar ik zelf nog niet aan gedacht had, maar wat ook naar voren komt is dat we idd kunnen bellen als we zover zijn na de bevalling maar idd aan kunnen geven dat we eerst nog ff gaan douchen, en dus een tijd afspreken wanneer ouders/schoonouders/schoonzus langs kunnen komen. Vind dat ook wel een goeie...bedankt in ieder geval voor alle reacties... merk dat ik al snel vanuit mijn hormonen reageer en na praten met manlief gisteren, nachtje slapen en al deze reacties kan ik het weer wat rationeler bekijken Thnx!
Wij bellen niet direct. Wij willen eerst momentje voor onszelf. Na 22u bellen we pas de volgende dag vanaf 8/9u. En dan zijn (schoon)ouders ook welkom in het kraamhotel vanaf 11u. Eerst sochtends rustig aan doen, douchen, baby wassen en voeden etc. Daarna komt de rest wel weer. Schoonouders vinden het zo prima, mijn moeder niet. Dat is pech voor haar. Zij zou het liefste bij de eerste wee met dr neus er op willen zitten. Maar gezien onze labiele band, willen wij dat niet.
Ik snap dat familie het spannend vindt en meeleeft. Maar het is mijn bevalling en ons kindje. Niet het hunne. Ofwel, we doen het zoals wij het willen. In ons geval bellen we wel een tijdje na de bevalling, als de zooi is opgeruimd, ik weer lekker fris ben, ukkepuk in zn wiegje ligt, ik een keer heb kunnen voeden en heb kunnen douchen etc. En dan gaan we wel eens bekijken waar we behoefte aan hebben. Ik ga sowieso niemand 's nachts bellen. De eerste nacht is bovendien sowieso voor onszelf; mijn zus komt maar op dag 2 (die blijft gezien de afstand namelijk een nachtje slapen). Hoe de familie er over denkt? Geen idee; doet er ook weinig toe. Gewoon pas bellen als je daar zelf behoefte aan hebt. Zal vast niet pas na een week zijn
Ik heb beide keren mijn (schoon)familie niet uit bed gebeld omdat ik van mening ben dat zij hun nachtrust ook goed kunnen gebruiken. We hebben het er van te voren ook niet over gehad dus ik wist ook niet of ze het erg zouden vinden als ik midden in de nacht zou bellen (eerste keer 15:50, tweede keer 01:30). We hebben toen 's ochtends gebeld, wel heel vroeg al hahaha! Deze keer pakken we dat waarschijnlijk hetzelfde aan. Ik heb nu wel rekening te houden met een andere vader en dus ook andere schoonfamilie, zij zijn super enthousiast en opa en oma zijn ook al met pensioen dus misschien vinden zij het prettig om 's nachts gebeld te worden. Wanneer ons dat op dat moment ook uitkomt zullen we dat dan ook wel doen. Edit: Ik lees nu dat velen zeggen dat ze eerst gewassen willen worden/willen douchen, de baby willen voeden en dat soort dingen. Dat spreekt voor mij eigenlijk voor zich .
Mijn ervaring bij de eerste was een heel stuk minder, man was natuurlijk apetrots dus gelijk bellen. Schoonzus en broer woonden paar straten verderop dus die stonden met een paar minuten al voor de deur, terwijl ik dus nog op bed lag en gehecht werd! Schoonouders en ouders wonen wat verder weg, dus voor die er uiteindelijk waren had ik al wel kunnen douchen. Heb toen idd niet echt kunnen genieten van het feit dat we een gezinnetje waren geworden, de 2e was in het ziekenhuis dus voor ik uiteindelijk bezoek kreeg was pas in de avond. Ik zou in elk geval niet meer gelijk gaan bellen, je hebt tijd en rust nodig om weer even op aarde te 'landen' zal ik maar zeggen. Maar zoals eerder gezegd, doe waar je je goed bij voelt.
Ja voor mij ook... en niet alleen voor het bezoek (dan zeker!), maar ook al voor het bellen. Eerst gewoon even rustig de dingetjes doen die bij de bevalling horen en dan gaan we wel eens kijken hoe de rest van de wereld eruit ziet.
Wij hadden ons van tevoren ook bedacht niet 's nachts te willen bellen etc., maar dat is heel anders gelopen. Omdat wij een ontzettende spannende bevalling (ambulance etc.) hebben gehad hadden we er beiden echt behoefte aan om onze ouders te zien en te spreken om ons verhaal kwijt te kunnen. Dochterlief is om 23.10 uur geboren, tegen 01.00 (schoon)ouders uit bed gebeld. Mijn ouders moesten een stuk rijden, dus afgesproken dat zij langs ons huis zouden rijden om allerlei spullen (jassen, schoenen, maxicosi) op te halen en mijn schoonouders (wonen in hetzelfde dorp). Dit zodat ze tegelijk in het ziekenhuis zouden zijn. Vervolgens zijn ze ca. 2 uur gebleven wat we nog steeds als heel prettig ervaren. Wij konden ons verhaal kwijt en zij konden genieten van onze dochter. Ze hielden overigens wel goed rekening met ons en hebben meerdere keren gevraagd of ze niet moesten gaan, maar ik vond het wel gezellig en kon toch niet slapen. Rond 07.00 uur hebben we de broers/zussen gebeld en gemeld dat ze zodra we thuis waren langs mochten komen. Overige vrienden etc. een sms gestuurd. Toen we thuis kwamen hebben we de ouders en broers/zussen dit laten weten. Deze zijn toen verdeeld over de dag langsgekomen. Erg gezellig vonden wij. Dit keer willen we in ieder geval onze dochter er als eerste bij hebben en haar voldoende tijd geven. Als het 's nachts is kan het zijn dat we pas 's ochtends bellen om haar te laten slapen, maar als we er behoefte aan hebben om haar eerder te zien en onze ouders te spreken, dan laten we haar waarschijnlijk uit bed halen. We zullen wel al bellen zodra we daaraan toe zijn, maar duidelijk aangeven dat we nog laten weten vanaf hoe laat iedereen welkom is. Je kunt pas echt op het moment zelf voelen wat je wel/niet wilt. Doe wat je op dat moment fijn vind en familie heeft dat maar te accepteren.
De eerste keer ben ik om 9.50 bevallen, ik geloof dat mijn man rond half 11 is gaan bellen, en rond 13u heeft hij mijn vader opgehaald (lag op dat moment ook in het ziekenhuis en een kwartiertje later kwam mijn moeder, rest kwam pas 's avonds De tweede keer ben ik om 15.13u bevallen, rond 16u gaan bellen en rond 17u waren mijn ouders er met de oudste en niet veel later kwam mijn zus en nichtje. Volgende dag pas anderen maar toen was ik thuis Derde keer om 13.37 bevallen, om 14.15 gebeld naar mijn ouders ivm de kinderen, even gezegd dat de kleine er was en dat ik ws nog voor 17u thuis zou zijn dus dat we later nog zouden bellen of dat zij naar het ziekenhuis zouden komen of dat ze naar huis moesten komen Dat werd naar huis komen want ik was om 16u thuis. En daar hebben mijn dochter en zoon kennisgemaakt met hun kleine zusje Die avond is mijn zus nog geweest en de peetouders van onze kinderen, en pas de volgende dag, kwam er langzaamaan pas wat andere familie
Bij mijn meisje was binnen een uur na het bellen het eerste bezoek er al.. Mijn ruggeprik was e nog niet eens uit, had dus nog niet gedouched enzo.. Dalijk bij een tweede wil ik het heel anders.. Eerst samen met m'n vriend van het nieuwe kindje genieten, vervolgens de oudste laten komen.. Daarna zullen we wel eens verder zien
Je moet het lekker doen zoals jij het wilt. Zelf vond ik het wel erg leuk om snel te bellen na de bevalling. De eerste keer wist niemand ervan en toen kon ik haast niet wachten om de bom te laten vallen, haha. De keren daarna wisten mijn ouders het wel, omdat zij op mijn andere kroost pasten, dus die zaten wel te wachten op het nieuws. Wel kwamen ze pas toen ik gedouched en wel helemaal klaar was (behalve de eerste keer, toen kon mijn moeder écht niet wachten, haha). Dus die tijd met elkaar hebben we wel gehad, al was het geen uren, maar daar had ik ook geen behoefte aan. Ik wilde m'n kind showen. Maar goed, ik heb makkelijke bevallingen gehad en voelde me daarna ook gewoon prima, dus dan kun je ook wel aanvoelen of je wel of niet gelijk al bezoek en aandacht wilt. En mijn kinderen zijn alle drie overdag geboren, ik denk ook niet dat ik 's nachts gelijk gebeld zou hebben eigenlijk.
Hier verblijven alle vrouwen standaard 1 dag in het ziekenhuis - 24 uur dus. Wij bellen niet tot we samen weer thuis zijn. Dan kunnen we weer verder kijken maar eerst ook wat uurtjes samen thuis doorbrengen.
Mijn man en ik hebben het heel duidelijk met elkaar besproken: de familie wordt pas gebeld als ík daaraan toe ben en ík bepaal ook wie er wel en niet worden gebeld... Als ik mijn moeder al wel wil zien, maar schoonouders nog niet, dan bellen we die gewoon later... Ik ben tenslotte net bevallen en mag dus best wel even wat 'eisen' stellen Maarja, wie weet valt het heel erg mee en heb ik zoiets van: bel iedereen maar direct.... Dat zien we dan wel weer Mijn schoonmoeder probeert me ook wel eens uitspraken en beloftes te ontlokken door ernaar te vragen, maar daar ga ik gewoon niet te diep meer op in.... Ik zeg dan gewoon: dat zien we tegen die tijd wel...
Ik heb steeds gezegd: de familie bellen we wel als we weer thuis zijn. In het ziekenhuis hebben we alle tijd genomen voor de baby. Meer dan een uur op de borst gehad, borstvoeding geprobeerd en daarna gekeken hoe ze aangekleed werd. Daarna even douchen en wat eten. En wachten tot ze nagekeken was door de kinderarts. Ik ben 's morgens vroeg bevallen en toen waren we tegen 11.00/12.00 uur weer thuis met de baby. Toen kwam snel de kraamhulp al. Mijn man heeft zijn ouders na enige tijd gebeld. Ik wilde dat hij mijn ouders ook zou bellen, maar hij vond dat ik dat zelf moest doen. Maar ik wist dat ik zou huilen aan de telefoon (ik was zo emotioneel dat onze gezonde dochter er EINDELIJK was na overleden kindje en IVF-traject) en iedereen de stuipen op het lijf zou jagen. Ik belde dus niet, ook omdat ik steeds bezig was met kraamhulp, baby en moest rusten van de kraamhulp. Het kwam er dus gewoon niet van. Pas toen rond 16.00/17.00 uur mijn moeder zelf belde, kreeg ze het te horen (en mijn man gaf meteen de hoorn aan mij, zodat ik alsnog in tranen uitbarstte en mijn moeder "dood geboren" verstond in plaats van "ze is geboren". Ze wist het wel te verhullen door te zeggen: "Nog steeds niet geboren???!!!" Maar later hoorde ik dus van mijn zus dat ze dit verstaan heeft. Dus ga ik nu duidelijk met mijn man afspreken dat HIJ de telefoontjes doet en niet ik! Gewoon doen waar jij je fijn bij voelt en niet meer bespreken met je familie. Jullie baby, jullie keuze. Ik heb mijn moeder er niet over gehoord dat ik er bijna een dag over gedaan heb om haar in te lichten. Die neemt het gewoon zoals het komt. Mijn schoonmoeder kwam de dag erna op bezoek en mijn eigen ouders pas na 2 dagen. Moet er wel bij zeggen dat zowel mijn schoonmoeder als mijn ouders niet dichtbij wonen.
Bij de oudste heeft mn vriend geloof ik na een half uur gebeld/gesmsed... ze waren mij toch aan het hechten. Bij de jongste hebben we denk ik na een klein uur gebeld. Mn ouders hebben anderhalf uur reistijd en mn schoonmoeder was afhankelijk van mijn ouders wat dat betreft.
Je moet zelf doen waar je het beste bij voelt Ikzelf zal mijn ouders bellen zodra de bevalling begint. Wil mijn moeder erbij hebben voor de vrouwelijke steun naast mijn vriend en mijn vader zal oppas zijn voor mijn zoon. Mijn vriend belt zijn ouders om het te laten weten maar die hoeven niet a la minute langs te komen. De resterende familie komt er wel achter met facebook, geboortekaartje of telefonisch door onze ouders. Ik kan ook me oma bellen en zonder dat ik het vraag zal ze waarschijnlijk heel de familie inlichten
Hier in het ziekenhuis bevallen. We hadden niks tegen de familie gezegd maar tijdens het bevallen waren ze steeds aan het bellen en aan het bellen en aan het bellen. Dus uiteindelijk toch maar gezegd dat we in ziekenhuis waren. Ze hebben in de hal voor de bevalkamer gewacht en ik lag nog in mn blootje met de kleine in mn armen stond de hele schoonfamilie om mn bevalbed. Dat nooit meer!
Bij ons is de kleine rond 7 uur 's avonds in het ziekenhuis geboren. We hebben wel al gelijk de familie gebeld (na hechten en bijkomen etc.), maar ze zijn pas de volgende dag langsgekomen. We moesten ook nog een nachtje blijven en het was niet duidelijk wanneer we de volgende dag naar huis mochten. We hebben toen dus afgesproken dat ze zouden komen als wij ook naar huis gingen, dat was begin van de middag. Iedereen was natuurlijk wel heeeel nieuwsgierig, maar gelukkig ook begripvol. Ik zou het volgende keer weer zo doen, het was heel fijn om na een heftige bevalling rustig aan elkaar te kunnen wennen en eerst een nachtje alleen als nieuw gezin samen te zijn. Vond het anders eigenlijk ook te heftig voor het kindje, na een hele lange en moeizame bevalling gelijk al visite leek me een beetje teveel van het goede.