Hallo dames, Ik heb al eerder een topic geopend over mijn kleine meid die erg veel kokhalst. Ze heeft dit al vanaf haar geboorte. Ze moest vaak kokhalzen wanneer ze borstvoeding kreeg en daarna van de fles en speen. Dit is allemaal wel verbeterd gelukkig, ze doet het sporadisch nog. Maar nu we begonnen zijn met bij voeden kokhalst ze weer enorm veel. Wanneer we een potje geven gaat het redelijk, maar wanneer ik haar vers fruit of groente geef heeft ze er erg last van. Ik pureer het met de staafmixer zo goed als mogelijk, maar zo fijn als een potje krijg ik het niet. Het komt qua fijnheid wel echt in de buurt, en het is naar mijn mening fijn genoeg voor een baby van haar leeftijd. Er zitten geen stukjes/brokjes in. Maar goed, het kokhalzen blijft dus. Ook verslikt ze zich vaak tijdens het drinken van de fles. We hebben dit aangekaart bij het cb en de arts begon over een pre-logopedist. Heeft iemand hier ervaring mee? En misschien andere tips? We vinden het heel naar om te zien dat ze zo kokhalst (soms tot spugen aan toe).
Je kindje is pas 6 maanden toch? Ik begon hier toen net met bijvoeding. Dus wellicht nog even de tijd geven? Aangezien de fles uiteindelijk ook goed is gekomen.. Ze hoeft nu nog geen hele maaltijden maar binnen te werken. Melk is nu nog prima.
Ik snap dat ze geen hele maaltijden naar binnen hoeft te werken, dat is ook niet het punt. Het punt is dat ze van bijna alles enorm kokhalst. Mijn zoon kokhalste echt bijna nooit, dus ik herken dit ook niet. Mijn gevoel zegt dat er wel eens meer aan de hand zou kunnen zijn, gezien de frequentie van het kokhalzen en verslikken. Ik zou het erg vervelend vinden als achteraf blijkt dat het kokhalzen eerder en simpel opgelost had kunnen worden. Dan heeft ze voor niks al die maanden soms tot spugen toe moeten kokhalzen. Aan de andere kant kan het natuurlijk ook een gewoon een sterk aanwezig kokhalsreflex zijn waar ze overheen moet groeien.
Alsof ik het verhaal van m'n zoontje lees... die kokhalste als klein baby'tje al vaak, gewoon zomaar of met de fles drinken, en met bijvoeden werd het idd drama. Als het niet gladder dan glad was ging hij al kokken en 9 van de 10 keer ook met spugen als gevolg. Dat heeft heeeel lang geduurd. Heb idd ook pre-logopedie overwogen... maar uiteindelijk niet gedaan. Op een gegeven moment werd het ineens een stuk minder, en at hij ook ineens goed dingen met stukjes. Dat was denk ik toen hij een maand of 10 was. Hij kokhalst nu nog steeds relatief veel vind ik, maar nu komt dan vooral omdat hij gewoon teveel zit te schrokken (denk ik)... . Het kan dus zeker geen kwaad om ernaar te laten kijken, maar ik wilde iig met mijn verhaal laten weten dat het ook weer over kan gaan. Sommige kindjes houden de reflex wat langer of hebben het sterker. Mocht je toch de logopedie gaan starten, dan ben ik wel benieuwd hoe dat gaat, want soms denk ik er nog steeds over na
Heel herkenbaar! mijn dochter heeft dit gehad tot dat ze bijna 2 was. het is over gegaan, natuurlijk wel met veel oefenen, maar van de 1 op de andere dag at ze een broodje pindakaas weg zonder aandringen. ook wij zijn bij de pre-logopediste geweest en die gaf ons zeker goede tips maar uiteindelijk moet je kindje het helemaal zelf doen. Heel veel succes!
Fijn om te lezen dat jullie het herkennen (niet fijn voor de kindjes natuurlijk). De meeste kindjes groeien er dus overheen? Dat is wat ik eigenlijk ook wel verwacht had, en waarvan ik verwacht dat het bij onze dochter uiteindelijk ook zal gebeuren. Alleen wil ik denk ik toch een afspraak maken bij de ha om te laten kijken of er niet iets mis is. Is dit niet het geval dan kijken we het nog even een tijdje aan. @miss c: mag ik vragen wat de prelogopediste heeft gedaan? Of gaf ze alleen tips?
Als je je zorgen maakt zeker een afspraak maken. Het kan nooit kwaad iemand mee te laten kijken. Enige wat ik wil zeggen, is dat het qua mond motoriek veel lastiger is glad met stukjes te eten dan glad óf stukjes. Beide vergen een heel andere techniek. Ik zou zelf gemaakte groente of fruit nog zeven of het in stukjes tussen de kiezen stoppen (dan lok je verplaatsen met de tong uit).
Ze kunnen opzich niet heel veel doen behalve tips geven en kijken hoe je kindje eet.. De logopediste zei op een gegeven moment dit: Als jij yoghurt eet en er zit een klont in omdat die bedorven is spuug je het uit en je meisje voelt dat net zo, niet dat het bedorven is maar voor haar idee hoort die klont/dat stukje er niet in te zitten. Het is voor haar nog iets onnatuurlijks wat er in haar mond zit. Dus of ik zou 't helemaal glad pureren of een beetje prakken zodat ze alleen maar (mini) stukjes in haar mond heeft.. Dit heeft onze dochter wel mede geholpen. Geef je haar wel eens dingen zelf smelten in haar mond?! Zoals cracotte, lange vinger, soep stengel?! Dit at mijn meisje namelijk wel heel snel maar bij alle andere dingen spuugde ze net zoals dat enge kind in die film van de exorcist 😰
Nee, en toevallig zat ik daar ook aan te denken. Als het goed is is mijn tongriempje vroeger ook doorgesneden. Ik meen me te herinneren dat mijn moeder dit eens heeft verteld. Mijn moeder is overleden, dus ik kan het haar helaas niet meer na vragen en mijn vader weet het niet meer. Maar ik neem aan dat een te kort tongriempje genetisch zou kunnen zijn. Dit zou ik dus wel eens bij mijn dochter na kunnen laten kijken.
Ik heb haar al een paar keer een stukje rijstwafels gegeven op advies van het cb. Maar dit ging niet goed, en ik vind het dood eng! Cracotte of soepstengel zou ik wel eens kunnen proberen. En bedankt voor je uitleg. Ik denk dat we gewoon een afspraak maken bij de ha, gewoon voor de zekerheid en om dingen uit te sluiten. Hopelijk groeit ze er gewoon over heen.
Ik lees net je topic en ben ook benieuwd hoe het gaat en of je nog naar pre-logo bent geweest. Hier namelijk ook zo'n snelle kokker, alles wat ietsjes grover is wordt meteen eruit gebonjourd, maar met de fles heeft ze het ook nog wel eens. Zelfs op haar vingertje sabbelen levert soms nog weleens een "over de nek"-momentje op. Verder vind ze eten leuk en lekker. Ik dacht eigenlijk wel dat het erbij hoort (kan horen) maar misschien kan ik ook eens mee laten kijken. Dus wilde eigenlijk vragen of het de afspraak waard was?
We zijn nog niet geweest, we zitten midden in een verhuizing! En toen ik eindelijk deze week tijd had gevonden om een afspraak te maken kreeg ik te horen dat de dokter op vakantie is. Dus het wordt niet eerder dan volgende week voordat we terecht kunnen. Maar ik hou jullie op de hoogte!
We zijn inmiddels bij de dokter geweest, en ook zij wist niet waar het kokhalzen en verslikken aan kon liggen. We hebben een doorverwijzing gekregen voor de kno arts. De wachttijd is helaas een maand, maar ik ga tussentijds nog een keer bellen om te vragen of er een gaatje vrij is gekomen.