Mijn peuter is verre van zindelijk nog. En al 3,5! Pientere meid is het en ze loopt met veel voor op haar leeftijd, behalve de zindelijkheid dus. De crèche zei dat we het niet meer als keuze moeten laten maar gewoon moeten zeggen, nu is het tijd voor de wc/po en gaat de luier af... Hoe is jullie ervaring? Het gewoon maar weer eens proberen? Ik heb ook een kado als beloning gehaald, zo lastig wat dan een goede timing is om te geven ook
Hier hebben we dat inderdaad wel gedaan, luier af en niet weer omgedaan, hier heeft het best nog eventjes geduurd en daarom gaven wij een aantal kleinere cadeautjes. Nu gaat het al een tijdje goed gelukkig.
Hier ook gewoon de luier uit gedaan. Dochter was net 2 jaar. Als ze een ongelukje had moest ze zelf boven een schone onderbroek pakken en het opruimen. Zo maakte we het minder makkelijk om in haar broek te plassen en had ze snel door dat naar de wc gaan veel makkelijker is. Hebben met stickertjes gewerkt. Elke plas en poep een sticker. Met 50 stickers kreeg ze een cadeautje. Daarna geen aandacht meer aan besteed wat betreft stickers.
En dan met weggaan of slapen wel een luier om? Zetten jullie ze regelmatig op de po of wc of lieten jullie het een beetje aan je kind zelf?
Alleen in de nacht een luier, uitstapjes even wat beperken. De eerste paar dagen zette ik hem op het potje, maar dat werkte niet zo goed, het ging beter toen we het hem zelf aan lieten geven.
Nee gewoon helemaal niet meer. Savonds bij het naar bed gaan wel een luierbroekje aan. Maar bij haar middagslaap ook niet meer. En bij uitstapjes ook niet. Standaard moest ze hier in het begin naar de wc voor en na het slapen. En een kwartier nadat ze wat gedronken had. Nu gaat ze uit zichzelf. Ben ook gelijk begonnen met op de wc gaan omdat ik geen zin had in gedoe met potjes.
Snapte ze dat al zo vroeg Boommm? Mijn dochter wordt over 2 weken 2, maar die zie ik het komende half jaar nog niet zindelijk worden. Zelf een onderbroek laten halen is op het moment net zoiets als vragen of ze de tafel van 4 uit wil rekenen.
Hier heb ik op een gegeven moment gezegd dan en dan gaat de luier uit en gaat nooit meer aan. Behalve bij het slapen dan. Maar toen ze overdag zindelijk was, voelde s avonds die luier ook niet fijn meer en was ze ook zo nacht zindelijk.
Tuurlijk kan dat al op twee jaar. Dochter was ook al zindelijk voor ze twee was. De meeste kinderen in België overigens.
Hier in België zijn de kindjes inderdaad sneller zindelijk omdat ze met 2,5 op school starten en dan vaak geen pampertjes meer toegelaten zijn. Jongste was helemaal uit zichzelf zindelijk op 23 maanden. Oudste hebben we wat meet problemen mee gehad, zindelijk op 2,9 maanden, en werd door consultatiebureau en school al als problematisch en erg laat ervaren. We hebben bij haar op een gegeven moment ook pamper uit gelaten en haar systematisch elke 2 uur op het potje gezet.
Ik vindt het zo lastig. Ikxlaat het liever aan haarzelf maar het komt er gewoon niet van. Ze spreekt volwaardige zinnen, kan lezen en snapt alles maar die luier blijft maar om.. Daarom dacht ik, het wordt tijd, want ze zal het wel kunnen, de wil is er nog niet...
Hier hetzelfde. Mijn zoontje van ook nu 3,5 is ook nog verre van zindelijk. Ik weet bij hem dat ik niet te veel moet pushen, dat werkt bij hem zo vreselijk averechts. Dus ik laat hem nog even gaan. Eergisteren toevallig nog tegen hem gezegd: 'Oh, mama heeft de luiers op, dit is de laatste, nou dan bewaren we deze voor vannacht'. En toen kwam het, de driftbui. Helemaal overstuur. Ik kijk het nog even aan. Blijf hem wel stimuleren.
3,5 wordt wel tijd ja masr komt vast wel goed Pushen werkt ook niet dalijk houdt ze alles op en creeert ze blaasontsteking... Maar de leeftijd is er wel voor om goed besef te hebben.
Onze zoon was ook 3,5 en nog niet zindelijk, dus inderdaad luier af en die krijg je niet meer om. Resultaat een volledig gestresseerd jongentje dat uit alle macht alles maar probeerde op te houden met als resultaat dat we uiteindelijk bij de dokter terecht kwamen met obstipatie (poep hield hij ook op) waar uiteindelijk medicijnen aan te pas kwamen om weer los te krijgen. Op dringend advies van de huisarts gewoon weer de luier omgedaan om weer de rust te krijgen. En toen in eens op vakantie wilde hij zijn luier niet meer om maar moest ik de luier meenemen als hij dan moest plassen dan moest ik hem zijn luier weer om doen. Dit gedaan en binnen 3 dagen ging hij zelf elke keer naar de wc (vanaf het begin plaste hij staand wat hem veel beter af ging als zittend) en na een week dag en nacht droog en was het gewoon klaar. Geleerd van deze ervaring heb ik het bij mijn dochter anders aangepakt, gewoon regelmatig gemeld dat als ze op de wc of pot wilde plassen dit mocht en voor de rest geen aandacht aan besteed. Toen ze 3,4 jaar was melde ze dat ze geen luier meer om wilde, heeft een paar ongelukjes gehad maar na 2 weken was ze gewoon droog, de nachten heeft bij haar wat langer geduurd.
Ik begon me, met het oog op de kleuterschool, best zorgen om te maken maar zoontje laat zich niet "dwingen" en wacht eigenlijk met alles tot hij zeker is van z'n zaak dus ik heb het los gelaten en zijn moment kwam met 3 jaar en 9 maanden, een dag na het laatste bezoek aan het cb. Na een soort van overleg de luier afgedaan en met een week was hij zindelijk.
Hier werd idd ook de ontlasting oogehouden met gevolg dat er een drankje aan te pas moest komen om weer te kunnen poepen
Gewoon van de zomer met lekker weer in de blote kont, zo is dochter zindelijk geworden toen ze net 2 was. Wij zijn altijd veel buiten in de tuin, ik had een potje neergezet en verteld dat ze daar op mocht als ze moest plassen of poepen. Eigenlijk binnen een week dat ze dat ook deed. Met zoon zo ook gedaan, hij was 2,5
Ik zou ook wachten tot ze er aan toe is. Sommige zijn gewoon later. Pushen werkt helemaal verkeerd. Gewoon af en toe even met d'r praten erover, en uitleggen dat het wel verwacht word van haar maar dat ze zelf kan bepalen wanneer ze het wil proberen.
Waarom is het alternatief meteen pushen? Ik zie het als aanleren. Je gooit een kind niet meteen in het diepe om het te leren zwemmen, je laat het wennen aan water. Je zet een kind niet bovenaan een berg op een fiets in de hoop dat het veilig beneden aankomt, maar je leert het fietsen. Idem met zindelijkheid. Je hoeft niet te pushen en je hoeft ook niet te wachten, je kan het aanleren.