Tja, dat is een keuze die jij alleen kan maken. Wil je tijd in rust doorbrengen, thuis met je kind. Of wil je nieuwe projecten opstarten. Beide zijn ok, maar jij kan alleen beslissen. Maar wat je in je laatste paragraaf zegt... Een gastouder is niets negatief he. Ik heb het altijd beschouwd als een extra plek waar mijn kinderen geliefd zijn, en dingen leren die ik hen niet kan leren. Waarom zou dat zoveel slechter zijn dan wanneer hij bij oma zou zijn?
Die laatste Opmerking van jou @Shakes had ik nog wel even over nagedacht. Ik denk dat het grootste bezwaar bij mij toch wel lag dat zij naast twee peuters dan twee kinderen van net/bijna een jaar heeft en er dan toch wel weinig tijd en aandacht voor onze baby overblijft Hoe dan ook, Ik had haar een mail gestuurd en gezegd dat we graag een maand later zouden starten met de opvang. Hierop kreeg ik een boze mail terug dat ze hier niet blij mee was. Ze zei dat ze iemand op de wachtlijst had staan en dat ze die nu bij deze per direct voorrang zou geven. De eerst volgende plek voor ons zou dan pas in augustus komen (als een van de kindjes vier jaar wordt). We waren nogal in shock door deze reactie, dit had ik echt niet verwacht, aangezien we al ruim vijf jaar daar komen. Aan de andere kant heeft ze wel eens vaker van dit soort onverwachte fratsen uitgehaald en had ze eerder al eens aangegeven dat ze de 16 uur per week van ons wel erg weinig vindt. Ik heb een beetje gemengde gevoelens hierbij. Enerzijds vind ik het wel leuk dat ik nu waarschijnlijk wat langer thuis zal zijn met de kleine, anderzijds vind ik het ook wel jammer dat de optie nu voorlopig van de baan is. Maar we zullen zien. Ik heb me ook al georiënteerd voor kinderdagverblijven, wie weet dat we daar wel in de toekomst voor zullen kiezen.
Ja, dat bezwaar snap ik wel. Alhoewel het bij mij niet speelt, want die peuters geven evenzeer vrolijke aandacht aan jouw kind. En in een gezin heeft een baby ook niet altijd het rijk voor zich alleen. Jammer dat de gastouder boos reageerde. Dat kon ook netter. Anderzijds snap ik haar reactie heel goed: je ontneemt haar toch een maand een deel van haar inkomen? Vind je dat zelf niet logisch dan, dat ze daar niet blij mee is?
Ik snap eigenlijk niet dat ze hier boos op reageert, wel dat ze hier op reageert. Haar reactie an sich, dat ze nu het andere gezin voorrang geeft kan ik helemaal begrijpen. Haar gastouderopvang is haar inkomen, haar bedrijf. Dus een plek een maand openhouden zonder inkomen terwijl er nog iemand op de wachtlijst staat is niet logisch. Het feit dat ze hierop boos reageert vind ik dan weer onprofessioneel. Jij bent de klant dus jij geeft aan wat je nodig hebt en graag wil. Zij kan zeggen of ze daar wat op kan bieden. Dat ze zich hier teleurgesteld of boos door voelt kan natuurlijk maar dat hoort ze dan niet naar jou te uiten. Zeker niet als ze toch nog iemand op de wachtlijst heeft staan. Dan is er voor haar toch geen probleem? Of ze heeft niemand op de wachtlijst en zegt dat maar om je over te halen, dat kan ook nog natuurlijk , maar dan vind ik het nog steeds onprofessioneel om dat zo te uiten. Wat lastig dat je het nog niet echt weet. Bij veel opvangsoorten kun je natuurlijk niet je 'plek' heel lang openhouden omdar je het nog niet weet. Misschien dat het kdv geen wachtlijst heeft? Ik kan je twijfel wel begrijpen. Hopelijk heb je snel een goed gevoel bij een van de keuzes.
Persoonlijk zou ik je jongste naar de gastouder blijven doen. Je schrijft over overbelastingsklachten. Weet niet precies wat die klachten zijn maar waarom gebruik je niet eerst eens een paar weken om van je klachten af te komen? Kom tot rust, ga naar de fysio, naar een psycholoog (bijvoorbeeld he), kom in balans. Daarna kan je die 2 dagen gebruiken om iets op te starten voor jezelf. Bevalt het je toch niet dan kan je de gastouders alsnog opzeggen. Andersom zal wat lastiger zijn als de gastouder dan weer vol zit en jij op de wachtlijst komt. En trek je alsjeblieft niks aan van anderen die zeggen dat je als je niet werkt thuis hoort te zijn bij de kinderen. Door de kinderen (een combinatie van factoren hoor) zit ik inmiddels met een burn-out en moet ik verplicht een dag in de week oppas hebben om iets voor mezelf te doen. En ik ben echt geen slechte moeder, ik heb juist teveel en te vaak voor die twee gerend en ben mezelf vergeten. In mijn ogen is in jezelf investeren (of dat nou een project of alleen ontspanning is) ook je gezin een gunst verlenen.
Vreemde reactie van je gastouder zeg! Verder kan ik je alleen mijn eigen ervaring geven... Ik had nooit gedacht ooit voor mijn kinderen te stoppen met werken, maar 'moest' vorig jaar wel toen onze jongste een huilbaby was met, achteraf, een paar gezondheidsproblemen. Omdat ik hem niet uit zijn vertrouwde omgeving wilde halen en mijn contract verlengd moest worden, besloot ik te stoppen met werken. Alhoewel sommige dagen heel lang lijken te duren en het echt ondergewaardeerd werk is, heb ik zoveel geleerd en kan ik echt van ze genieten. Ik ben heel anders naar de wereld gaan kijken, heb mezelf op een hele andere manier leren kennen, ben relax geworden door onze 'go with the flow' mentaliteit, socialer omdat ik meer tijd heb en weet nu ook eindelijk wat ik hierna wil gaan doen. Volgend jaar gaat hij alweer naar de psz (wat voor ons helaas een vermogen gaat kosten). Dan wil ik die twee ochtenden gebruiken om een studie op te pakken. Twee jaar later gaat hij alweer naar school en denk dat ik dan met een heel mooi gevoel op deze periode zal terugkijken. Het is cliche, maar ze zijn maar heel even zo klein als nu. Ik denk niet dat iedereen het zou kunnen, maar als het goed is heb je nu even de tijd om er aan te wennen. Je kan altijd weer besluiten om ander werk te doen.
Bedankt voor jullie reacties, en excuus voor mijn late! Ze heeft voor de kerst in haar reactie meteen laten weten dat ze een ander kindje nu voor laat gaan, dus die deur bij haar is echt gesloten (tot augustus in ieder geval). Ik ga voorlopig lekker thuisblijven met de baby en kan dan wat doen wanneer hij slaapt en ben ook aan het oriënteren voor een paar kinderdagverblijven in de buurt. Dus het voelt wel prima zo en als ik echt graag bij haar terug zou willen, kan dat vanaf augustus. We zullen zien!
Dat ze boos wordt snap ik niet zo goed, wel dat ze zakelijk reageert. Je stelt de opvang een maand uit en uit alle reacties van je hier blijkt dat je nog twijfelt. Dat voelt zij ook en snap ik heel goed dat ze die plek dus niet vrij blijft houden voor jullie. Want wat als je het toch weer een maandje extra wil uitstellen, dan blijft ze bezig.