Pff word een beetje gek van mezelf. Tijdens de zwangerschap van me meisje zei ik dat we compleet waren het was goed zo. Na een jaar kwamen er toch twijfels bij me. Even zouden we er voor gaan maar toen zat ik ineens met gezondheidsdingn die eerst geregeld moesten worden. Dat aan de kant. Had ik ineens zoiets van Nee het is goed zo. Dus maar weer op de lange baan geschoven. Maar steeds komt het weer terug. ik dacht dat ik me er wel bij neer zou leggn dat het goed zo is. Maar elke keer weer begin ik te twijfelen. Word er nu zelfs aardig kierewiet van. Waneer hak ik die knoop nou eens echt door en hou ik me er ook aan. want zo word ik alleen maar gek! Ik heb 3 prachtige kinderen ben dolgelukkig met ze, maar toch heb ik steeds het gevoel dat er nog wat mist. Ik durf me niet te laten steriliseren, en me mannetje wel, maar ik durf het niet te laten doen bij hem want dan is het echt definitief dat er geen 4e meer zal komen. Plus dat ik ook wel bang ben voor wat er allemaal komen gaat. dan denk je bang na 3 kids? Ja ik weet niet, is het niet vragen om problemen? Zal het allemaal goed gaan met het kindje, maar ook met mezelf de hele zwangerschap en bevalling. En die rotbevalling daar zit ik ook zooooooo tegenop terwijl ik er al 3 zonder enige pijnstilling of wat ook maar op de wereld heb gezet. Maar je hoort de laatste tijd zoveel om je heen wat betreft zwangerschap of de bevalling en dat blijft dan maar in me hoofd zitten en dan durf ik niet meer. Maar ik ben ook bang dat ik straks enorm spijt ga krijgen dat ik het niet heb gedaan. Grrrrrrrr ik wou dat ik die knop eens kon omzetten!!! En normaal kon gaan denken, en eindelijk eens een keuze kan maken! Sorry voor het lange verhaal maar ik moest het even kwijt want ik weet het even niet meer, loop er echt al maanden mee te spoken!
heey meis, ten eerste wil ik even zeggen, zolang je twijfeld zou ik geen van beide laten stelleriseren! dan is het vaak echt definitief en kun je dus niet meer twijfelen of de knoop door hakken om het wel te doen... ik ben wel benieuwd eigenlijk hoe je partner hier over denkt... want je schrijft dat jij twijfelt, maar twijfelt hij ook?? wil hij uberhaupt wel een vierde kindje?? ik zou in ieder geval nog niets definitiefs doen en zoveel mogelijk de voors en tegens tegen elkaar afwegen.... verhalen om je heen moet je proberen niet te veel aan te trekken (spreek hier uit ervaring) ieders voor zich en dat het bij de een fout gaat wil niet zeggen dat dat bij jou ook gebeurd!! sterkte
Hoi meis bedankt voor je reactie! Sorry helemaal niet over me man gehad haha. Mijn man wou al een tijdje nog een 4e, maar ik had teveel angst in me en zag het echt niet zitten om een 4e kindje erbij te krijgen. Maar het blijft zo kriebelen! Steeds denk ik JAAA we gaan ervoor, en dan ineens hoor of lees ik wat en denk ik NEEEEE het is goed zo waarom weer risico lopen snap je. Dus dan schuif ik het aan de kant, maar na een paar weekjes zet het weer op en kriebeld het weer zo erg. me verstand zegt nee maar me hart zegt JAAAAA nog 1x zo mooi wondertje meemaken. Nog 1x een band opbouwen met me wondertje in de buik, nog 1x het trappelen voelen enz. De bevalling zie ik zeker niet naar uit maar goed het komt er niet vanzelf uit he haha............ Ik zit zowiezo niet aan de pil omdat mijn lichaam die hormonen gewoon echt niet trekt. En alle anticonseptie heeft wel hormonen dus dan blijft er niks anders over dan rubbertjes of steriliseren. rubbertjes houden we niet van. Maar ik heb het er vanmiddag nog eens met me man overgehad en we laten de natuur gewoon zijn gang gaan. We leven gewoon zoals we anders ook leven alleen dan zonder de pil. Mocht ik zwanger raken met de tijd dan is het zeer welkom en heeft het zo moeten zijn! En mocht ik niet zwanger raken dan heeft het niet zo mogen zijn, en genieten we heerlijk verder van ons gezinnetje met onze 3 prachtige kids. We gaan er dus niet echt voor klussen op bepaalde dagen, nee we zien wel wat de toekomst brengt. Ik kan maar niet beslissen, de angst is bij mij te diep, dus we zien wel wat de natuur voor ons in petto heeft! Ik weet ook we dat het niet bij iedereen verkeerd gaat, maar na 3 gezonde kids vraag je je weleens af of je niet om problemen vraagt. En de laatste tijd hoor ik zulke rare verhalen die moet ik gewoon even omzetten. En niet aan denken! Bedankt!!
Ik herken je gevoelens helemaal! Ik ben nu zwanger van de vierde, maar vraag me wel eens af of het nu allemaal net zo goed zal gaan bij de andere drie. Alsof ik meer kans heb op een gehandicapt kindje of andere problemen tijdens de zwangerschap/bevalling omdat ik al 3 gezonde kids heb.... Slaat natuurlijk nergens op... Ik merk wel dat je, naarmate je meer kids op de wereld hebt gezet, je toch 'banger' wordt. Maar, ik had het er toch wel voor over om het nog een keer mee te maken. Ook nu de andere drie wat ouder zijn en het nu bewust mee kunnen maken. Ik heb de oudste drie straks op school zitten als ik ga bevallen en dan ga ik nog heerlijk 1 keer genieten van een klein baby'tje hier in huis!
Dat heb ik dus ook. De 1e is echt een cadeautje, verder tijdens de zwangerschap ook nooit nagedacht over wat er allemaal kon gebeuren. De 2e wel voor gekozen ook niet bij nagedacht, alleen de bevalling omdat de 1e 24uur duurde. De 3e werd ik enorm bang. Met een week of 8 had ik zoiets van; waar ben ik mee bezig, straks gaat er wat mis met het kindje, of nog erger met mij? dan laat ik 2 jonge kindjes achter zonder moeder en broertje of zusje. Na de 2e echo was ik smoorverliefd en maakte ik me alleen nog maar druk over de bevalling want daar was ik wl als de dood voor omdat de 2e maar 1,5uur duurde! Tijdens de zwangerschap van de 3e had ik zoiets van ja het gezin is compleet het is goed zo. Maar nu kriebeld het al maanden! En steeds stop ik het weg, maar het komt ook elk keer weer terug, dus de wens is toch groter dan ik dacht. Wat heerlijk dat je zwanger bent van de 4e!! Wil je ook weten wat het word? mocht ik ooit zwanger raken dan wil ik het niet weten, het zal echt ons laatste kindje zijn, het maakt me helemaal niet uit, beide is van harte welkom!! Nog 1x zo mooi wonder meemaken is alles wat ik wil, (als ik durf haha) Geniet lekker van je zwangerschap meis! ik vond het altijd het mooiste wat er is!
oja mocht ik zwanger raken dan zal ik 2 op de basisschool hebben, en een op de peuter....Dus ook alle tijd voor nog zo mooi lief klein wondertje!
heey meis, vind het goed dat jullie hebben besloten de natuur zijn gang te laten gaan, ik merk namelijk uit alles wat ik lees dat je het heel graag wilt, en de angst snap ik wel, maar denk dat de drang voor een evt. 4e groter is! jullie zouden ook evt een tijdslimiet erop kunnen zetten als je je daar fijner bij zou voelen, zo van (weet niet of je makkelijk zwanger raakte of niet) we gaan het 1 jaar zo proberen en mocht je dan niet zwanger zijn jullie beslissing weer heroverwegen... ik hoop stiekem dat je toch weer zwanger zult raken, ken je totaal niet, maar heb wel het gevoel dat een 4e kindje goed voor jullie zou zijn (tegen de angst en een compleet gevoel) liefs