Ik probeer maar te ontdekken of er symptomen komen waarvan ik denk ik zou wel eens zwanger kunnen zijn. Alles wat je voelt voor je nod daar maak ik dan tenminste een zwangerschapssymptoom van. Maar opeens bedacht ik me maar goed ik zoek dus alleen maar symptomen maar ik kan net zo goed helemaal niet zwanger zijn en maak ik het een grote teleurstelling. Ik vond het niet leuk om er bij stil te staan dat de kans groter is niet zwanger te zijn dan wel zwanger te zijn maar dat maakt misschien wel de klap minder hard. Ik denk dat dit wel herkenbaar is. Hoe gaan jullie hier mee om
Ik zit in ronde 15 na de pil maar pas de 6e ronde voor het echt. In elke ronde was er wel wat ik heb alle soorten afscheiding al gehad van zere borsten tot en met misselijk maar nog niet zwanger. Op een gegeven moment ga je je realiseren dat je je alleen maar gek maakt met symptomen zoeken want het is niet te doen het lijkt zoveel op elkaar. Althans wat ik lees hier en op internet. Ik snap helemaal wat je bedoeld maar hou er rekening mee dat het gemiddeld een jaar kan duren. Hoeveelste ronde zit je?
hoi, ik weet precies hoe je je voelt ik ben nu net 2 weken gestopt met de implanon ( buisje in je arm) en ik heb ook de gekste gedachten dat ik zwanger moet wezen pijn in Me onderbuik en veel misselijk. Maar dat zijn denk ik ook gewoon meer de gedachten dat ik graag zwanger wil worden. Mijn tip is probeer er niet te veel aan te denken en twee bezig houden dan gaat het sneller als je denkt! 21-07-2010 Kyara meisje!
Ik heb ook de gekste gedachten ben in juni vorig jaar gestopt met de nuva ring en had al gelijk een vaste cyclus van 25 dagen in december toch ma eens na de gynaecoloog gegaan omdat op internet stond dat mijn meeste vruchtbare dagen tussen de 11-14 dagen voor de menstruatie terwijl de gynaecoloog zei 8-11 dagen toen was ik meteen zwanger alleen heb ik met 9 weken een miskraam gehad nu ben ik aan het wachten op mijn menstruatie en of ik misschien weer gelijk zwanger zou zijn of niet en of ik mijn ei sprong gehad heb enz. En mijn tip is ook er niet aan denken dat probeer ik ook want hoe meer je er mee bezig bent hoe langer dat het duurt
Ik weet precies hoe jeje voelt. Wij zijn dan nog niet super lang aan het proberen, maar het is frustrerend om van alle gekke dingen in je lichaam een symptoon te maken. Het overheerst soms zelfs me leven, om eerlijk te zijn. Ik probeer geduldig en positief te blijven al wilt dat niet altijd lukken, aangezien iedereen in mijn omgeving maar zwanger wordt enzzz... Ik probeer zoveel mogelijk afleiding te zoeken, eigenlijk alles wat vooral NIET met babys en zwanger zijn te maken heeft. Los van het feit dat ik nu hier op zwangerschapspagina zit Maar dat doet soms ook wel goed, om gewoon even je gevoelens te delen