Jippie! Ik weet niet wat hij gegeten heeft of hoe hij het licht heeft gezien, maar hij is van de ene op de andere dag volledig bijgedraaid. Ik kan het zelf nog amper bevatten. Hij heeft zijn angsten opzij gezet en probeerd alles nu positief in te zien. Gisteren hebben we samen alle afspraken afgezegd. Ik wilde nu toch de echo inzien die in de abortuskliniek is gemaakt vorige week. Dezelfde arts was aanwezig, we hebben samen nog zeker drie kwartier zitten lachen en kletsen, daarna vond ze het tijd voor een echo als extraatje, helemaal geweldig! Heb het hartje zien kloppen! Nu zal een hele spannende tijd aanbreken, moet zeggen dat ik het allemaal wel heel eng vindt, zeker omdat ik financieel een grote verantwoordelijkheid moet dragen. Ik wil jullie allemaal ontzettend bedanken voor jullie lieve reacties. Het heeft me echt geholpen om voor mijn mening uit te komen, iets waar ik voorheen altijd moeite mee heb gehad. Dank jullie wel! Liefs s
Hoi meid! Luister naar je zelf en niemand anders, ik zelf 21 jaar oud, en ben ook zwanger mijn vriend gelukkig wilt natuurlijk het kindje houden, maar we zijn ook al bijna 4 jaar bij elkaar en wonen samen, mijn moeder eerst was heel bezorgd en zei dat ik het weg moest laten halen, mijn stiefvader ook het zelfde, en omdat ik zijn huis huur zegt ie dat ik weg moet als ik het kindje wil houden, Ik heb er lang over nagedacht, en ik heb zelf besloten om het kindje te houden, je zegt zelf je bent al iets van 8 weken, het kindje heeft al een hartje, beentjes en armpjes, kijk ik wil niet zeggen dat je het moet houden, maar ook niet dat je weg moet laten halen, je moet die beslissing zelf moeten nemen. Een kind kan prima opgroeien zonder een vader zolang de moeder er instaat is om dat kindje veel liefde te geven. Je bent ook oud genoeg om zelf te weten wat je wilt. Als hij geen kind wilt dan kan ook makkelijk weg blijven! Any one can be a father but it takes that special someone to be a daddy! Dus later zal je iemand leren kennen die van jou kindje ook gaat houden net als zoveel stiefvaders die hun stiefkind zien als hun eigen kind. Ik vind zelf dat als jij denkt dat je voor je het kindje kan zorgen dat je het moet houden! Het kindje zit in jou, het is een deel van jou en alleen jij kan beslissen of je het wilt houden of niet! Ik hoop dat alles goed komt voor jou. Laat weten wat je gaat doen! Groetjes en sterkte met je beslissing, wat je ook beslist zorg ervoor dat je er 100% er achter staat!
heel erg gefeliciteerd! ik zelf zit in een veel mindere situatie en ook ik en mn vriend zijn er al vanaf het begin voor aan het vechten maar het gaat helemaal goedkomen joh. jij hebt tenminste een koopwoning en een goede baan! ben zo bij voor je dat je vriend is bij gedraaid! mijn vriend komt van dezelfde achtergrond qua vader maar hij bekeek het gelukkig juist poitief: 'omdat mijn vader er nooit voor me was, wil ik er JUIST voor mijn kindje zijn om hem/haar een betere toerkomst te bieden.' misschien kan je dit hem ook nog eens op het hart drukken? en geloof me, als hij eenmaal het kleintje in zn armen heeft veranderd ie helemaal! succes!
super echt helemaal geweldig. ik word er hier helemaal blij van! hoop dat je een geweldige zwangerschap zult hebben. en dat jullie straks lekker een fijn gezinnetje zullen zijn.
ik heb t net allemaal even zitten lezen..en wat een verhaal zeg...super moeilijk! maar wat goed dat hij is bijgedraaid! echt helemaal geweldig voor je/ jullie dus vanaf deze kant ook een dikke felicitatie! geniet ervan meis! komt allemaal goed!
wat super dat hij is bijgedraait zeg... maar anders had je het ook wel gered hoor ik doe er 2 alleen en ben zwanger van mijn 3de en doe het ook... maar van harte gefeliciteerd met jullie zwangerschap! en geniet er van voor je het weet is de kleine er:d
Hallo meiden! Ik moet weer even mijn verhaal kwijt. Helaas loopt alles niet helemaal goed, volgens mij is hij weer van gedachten veranderd. Afgelopen zondag belde hij op dat hij toch niet happy was met de keuze die we hebben gemaakt. Hij vindt de druk te groot en kan er niet mee omgaan, het benauwd hem teveel. Inmiddels is dit al de derde dag dat hij me volledig ontwijkt op het werk. Als hij had gezegd geef me een week om na te denken dan had ik het niet erg gevonden, maar nu voel ik me wel heel erg in de kou gezet. Ik sta wel volledig achter mijn keuze en alleen zou ik het ook prima aankunnen. Mijn ouders staan er ook volledig achter. Het is nu maar afwachten wanneer mijn vriend weer contact zoekt en wat hij dan te zeggen heeft.
meis, als je liefde voelt voor je kindje dan komt alles goed! en als je steun wil van bewust alleenstaande moeders kom dan gerust eens in ons clubje kijken! http://www.zwangerschapspagina.nl/viewtopic.php?t=73183
@ Sandra laat je niet van het pad afbrengen door zijn getwijfel meid hij heb het over een kindje niet over een nieuwe auto! wat kunnen sommige mannen toch ....zijn he... doe waar jij je goed bij voel dan kom je er ook wel zonder papa voor de kleine...
Mijn keuze staat helemaal vast wat betreft het kind, ik merk dat ik er al best snel aan gehecht ben geraakt, ik voel me ook heel verantwoordelijk voor de baby in mij. De laatste 2 weken hebben mijn vriend en ik zoveel frictie gehad, dat ik haast vergeten ben hoe leuk we het zouden kunnen hebben, ook als we hier samen overheen komen. Er zijn zoveel minder leuke eigenschappen boven water gekomen. Dingen waar ik me eerst niet aan ergerde, maar waarvan ik wel wist dat we er op den duur meer moeite mee zouden krijgen staan nu centraal. Wil ik wel een vent die met z'n hoofd in de efteling leeft? En liever altijd voor de makkelijkste weg kiest? Hij heeft nog zoveel te leren wat ik al wel weet.
Laat hem lekker in z'n sop gaarkoken. Als jij het kindje wilt houden dan moet je dat dóen! En laat hem lekker zien dat je een geweldig leven kan hebben zónder hem. Je kunt geen twee kinderen opvoeden waarvan er ééntje al volwassen is, dat zal hij toch echt zelf moeten doen. Sterkte.
meid volg echt je hart hierin heb je verhaal gelezen en ook je laatste posten. Hoop echt dat je eruit geraakt. Maar als je ook maar een klein beetje twijfeld zou ik zeker geen abortus doen. Dan ga je er vast en zeker spijt van krijgen. Een kindje is een echt groot wonder. Wil je toch even proficiat wensen. En een dikke knuffel en veel kracht toesturen!
Nou knap hoor meid . Het gaat je ook alleen lukken. Zelf heb ik zoiets van; om sex te hebben is hij wel volwassen genoeg,maar om voor de eventuele consequenties op te draaien niet. Je kiest voor jezelf en je kindje,en dat is erg knap van je. Niet iedereen zou dat doen....
Wow wat een heftig verhaal! Denk er echt goed over na, als je ook maar een seconde twijfelt moet je het echt niet doen! Ik zie hierboven dat je al hebt besloten om het kindje te houden! Gelukkig maar want ik denk dat je er veel spijt van zou hebben gekregen als je het wel weg had laten halen. Ik heb ooit een paar jaar geleden toen ik echt nog te jong was om een kindje te krijgen een abortus laten plegen, en ik heb er op de dag van vandaag nog ontzettende spijt van! Ik voel me er zo schuldig over, en achteraf weet ik dat het beter was om er toen der tijd beter over na te denken en het er met mijn ouders over te hebben, maar dat durfde ik toen niet. Gisteren heb ik positief getest, en ik ben zo blij! Ik zie dit als een tweede kans, en niks of niemand houd mij tegen om dit kindje te krijgen! Dus ik hoop dat je bij je beslissing blijft want aan de stukjes die je schrijft kan ik lezen dat dit is wat je wil, en dat je dit ook echt kan! Geniet van je zwangerschap!! xxx
Hoi meid, ik lees je verhaal en vind je zo super! Je komt echt over als een ontzettende sterke vrouw die haar zaakjes heeel goed op orde heeft en waarbij een prachtig kindje het ontzettend goed zal hebben! Je vriend zal je nooit zoveel liefde kunnen geven als je straks van je kindje zal krijgen, mocht je hem nog missen als het echt over zal gaan, dan zal je liefde voor je kindje en andersom je gemis echt laten verbleken hoor! Ik wens je een hele fijne en voorspoedige zwangerschap toe en straks een gezond kindje en kies voor jezelf en je kindje, dan kan het alleen maar goed gaan!! Hoop wel voor je dat je vriend straks nog bijdraait of er iig wat serieuzer over zal gaan zijn en dat jullie of samen voor je kindje gaan zorgen of dat jullie een goede omgang kunnen regelen... Maar als hij niet bijdraaid, jij krijgt een prachtig kindje en niemand kan dat nog vanj e afnemen
Pfff, wat een vage jongen is dat. Wel, niet, wel, niet.. Daar heb je nu niks aan! Meid, als jij het kindje dolgraag wilt houden en je wilt en kunt ervoor zorgen.. Ga ervoor! Zekerheid heb je nooit in dit leven..dus als je daar op moet wachten kun je het wel schudden. Wat wel 'eng' is, is het feit dat jouw contract in juli wordt verlengd. Ik weet niet hoe lang je al zwanger bent, maar misschien kun je het tegen die tijd nog verbergen? En mochten ze jouw contract niet verlengen heb je recht op een WW uitkering en een WAZO uitkering. In de tussentijd zou je kunnen solliciteren naar een andere baan. Ikzelf ben mijn baan verloren omdat ze geen zin hadden in een zwangere dame. Heb dus veeeeeeel stress gehad hierom. Ontvang nu eindelijk een WW uitkering en straks een WAZO. Het is geen vetpot, maar ik ben niet alleenstaand. Toch heb ik altijd voor mezelf gezorgd, ook nu nog...met partner. Ik betaal mijn eigen rekeningen. Je gaat het zeker wel redden! Ook in je eentje want sowieso klinkt jouw leven een stuk stabieler dan die van je vriend.
Volg je gevoel, ookal gaat dat tegen zijn gevoel in! Ik vind jouw argumenten beter dan die van hem. Natuurlijk is het voor een kind fijn als ouders getrouwd zijn en samen wonen. Maar het is absoluut niet noodzakelijk! Kinderen genoeg die gelukkig leven zonder dit te hebben. Laat de keuze niet van het bovenstaande afhangen. Dat is een argument voor het besluiten om voor kinderen te gaan of niet, maar als je, zoals jij, ongepland zwanger raakt heb je die keuze niet meer. Dan moet je het doen met wat je op dat moment kan doen, of het weg laten halen. Jij hebt alle middelen om je kindje een goed leven te geven. Bovendien is het belangrijkste wat een kindje nodig heeft die liefde. Dus mijn enige advies is.. Luister naar je hart... Dan maak je de goede beslissing.
Ik zou het ook absoluut houden. Ik ken iemand die een abortus heeft laten plegen.. Dat is al bijna twee jaar geleden, en ze voelt zich nu ontzettend depressief en schuldig. Ze wilt het ontzettend graag terug draaien, maar dat kan natuurlijk niet.
Hey meis, pas op met zo'n vent. Laat je keuze niet van hem afhangen, want hij weet duidelijk zelf niet wat ie wil. Ik zou ook jullie relatie (met of zonder kind) even goed onder de loep nemen. Wat heb je precies aan hem? Je hebt een partner nodig die je ook in moeilijke tijden steunt en dat kan hij schijnbaar niet. Is dat een partner die je wil? Is dat iemand die de de vader van je kind wil laten zijn? Ik ben blij dat je gekozen hebt om het kind te houden. Ik ben zelf niet tegen abortus, maar ik lees uit je verhaal zelf dat je het kindje graag wil houden, met of zonder hem. Dat vind ik een wijze beslissing. Maar let op: Laat die keuze niet aan hem! Beslis zelf of je zo met hem door wil gaan! Is misschien heel moeilijk, maar denk aan de toekomst en bedenk of jullie het samen kunnen redden of niet! In ieder geval veel sterkte!