Hallo meiden, Ik ben nu 8 weken zwanger en had afgelopen woensdag een intake bij de verloskundige. Zij vroegen mij of ik wel of geen combinatietest wil. Gelukkig hoefde ik daar nog niet gelijk een antwoord op te geven maar als ik straks voor mijn echo ga natuurlijk wel. Dit kan waarschijnlijk al volgende week. Nu merk ik dat ik toch wel erg in tweestrijd sta. Aan de ene kant wil ik graag die test laten doen zodat ik weet of wij wel of geen verhoogd risico hierop vormen. Dan hoop ik natuurlijk op niet en is daarmee de kous af. Maar wat nu als we er wel een verhoogd risico op hebben?! Dan wordt het toch wel erg lastig. Dan kan je verder gaan kijken, wat bepaalde risico's met zich mee brengt. Maar ook dan kunnen ze niet zeggen in welke mate je kindje gehandicapt zou zijn. En dat is het punt waar ik een beetje over struikel en wat de keus voor mij zo lastig maakt. In hoeverre zou het kindje zichzelf kunnen redden in de maatschappij! Ik heb zelf een broertje die klassiek autistisch is en zie wat mijn ouders voor hem allemaal moeten doen en laten. Ook heb ik gemerkt wat een impact dit is op een gezinsleven. Je bent altijd bezorgt om je kindje maar over een kindje wat het toch moeilijker gaat krijgen heb je nog veel grotere zorgen. Zorgen als zou het kindje kunnen lopen of zit het in een rolstoel, zou het bij vriendjes kunnen gaan spelen, zou het zijn rijbewijs kunnen gaan halen, verkering krijgen. trouwen en kindjes krijgen? ik weet dat mijn broertje dit allemaal niet gaat kunnen en dat maakt me triest. Daarbij zal hij nooit zelfstandig kunnen gaan wonen en altijd verzorging nodig hebben. Maar aan de andere kant zie ik op het schooltje waar mijn broertje zit ook altijd van die ontzettend vrolijke kindjes met een grote lach op hun gezicht....... En dan denk ik soms dat die kinderen misschien wel gelukkiger zijn dan andere kinderen. Gewoon lekker 'zorgeloos' rondhuppelen. Heerlijk vind ik dat. Jeetje ik sta gewoon zo in tweestrijd. En dan denk ik er ook aan wanneer mijn broertje weer een slechte periode heeft en er van alles door dat koppie gaat en hij niks duidelijk kan maken. Kan ik dat aanzien van mijn eigen kindje? Ik ben benieuwd hoe jullie erover denken en wat jullie deed besluiten om wel of geen combinatietest te doen. ik hoop dat mijn verhaal duidelijk is. Ik wil niemand aanvallen hiermee of passeren ik wil gewoon echt weten hoe jullie hierin staan en hoop dat ik daardoor beter tot een besluit kan komen. Wat ik hierboven heb getypt is echt mijn beleving! ik weet ook niet of iemand met autisme te vergelijken is met een kindje met down syndroom. In ieder geval alvast bedankt voor het mee denken. Liefs
Ik doe alleen de 20 weken echo omdat wij verder niets erfelijks in de familie hebben. Het is iets moeilijks vooral als je een broertje hebt wat autistisch is. Zelf werk ik in de gehandicaptenzorg en heb een heleboel verschillende doelgroepen gezien. Mensen die meervoudig gehandicapt zijn en zelf echt niets kunnen in een rolstoel, niet eten,douchen en toilet die dus bij ALLES geholpen moeten worden. Dat vind ik echt heftig! Maar daarnaast heb ik ook gewerkt met doelgroepen die in mate beperkt zijn. Die zelfstandig wonen maar kleine hulpvraag hebben of die op een groep wonen en ook hulp bij bv lichamelijke verzorging. Wat mij overal is opgevallen hoe gelukkig hun allemaal overkomen en genieten van wat ze hebben. En dat vele veel meer kunnen dan wij denken. Maar ik denk dat iedereen hier anders in staat. Door dingen die je mee hebt gemaakt of gewoon door je kijk op de wereld. Ik schrijf nu een beetje op wat ik denk...ik weet niet eens of het duidelijk overkomt Mijn vriend heeft bv al gezegd dat hij liever geen kind wil met syndroom van down. Terwijl ik daar veel minder moeite mee zou hebben maar dat komt dan ook door mijn werkachtergrond.
Wij hebben uiteindelijk wel een combinatietest laten doen. Maar dat was eigenlijk voornamelijk omdat mn vriend dit wilde. Waarschijnlijk had ik het zelf niet gedaan. Normaal gesproken heb je een kans van 1 op 1000 op een kindje met down en onze uitkomst is een stuk negatiever uitgevallen. Maar mn vriend was wel gerustgesteld omdat de mevrouw van de echo nogal positief was. Ik weet het niet eens meer precies, maar volgens mij kwam er bij ons uit dat we een kans van 1 op 280 hadden ofzo. Zelf vond ik dat heel erg tegenvallen, maar omdat verder alle echo's goed waren ga ik er nu toch echt vanuit dat we een gezond kindje krijgen. Je moet je van te voren goed bedenken wat je gaat doen met de uitslag die je krijgt. Als de uitslag niet goed is, wat ga je dan doen? Mijn vriend wilde bijvoorbeeld absoluut geen kindje met down. Het was echt een groot probleem geworden als bleek dat dat wel het geval was. Maar na die test heb ik hem er niet meer over gehoord, hij was blijkbaar toch gerustgesteld.
Voor ons zou er wel een combinatie test komen. We hebben het er al over gehad en we zijn bijde van mening dat we het heel erg moeilijk zouden vinden om een kindje met het syndroom van Down te krijgen. Ik denk dat Roosenzo gelijk heeft bedenk goed wat jullie willen als de uitslag niet postief is! Groetjes Marinka
Ik heb het niet laten doen en daar heb ik ook geen seconde over na moeten denken. Het leven komt zoals het komt en ook niet perfecte kinderen zijn bij ons welkom! Vind het altijd moeilijk om te horen dat kindjes met een afwijking geabborteerd worden, omdat ik vind dat zij ook het recht hebben op leven net als wij dat hebben gekregen. Daarnaast zijn er zat ziektes/ongelukken etc. die je gezond geboren kind kan overkomen waardoor hij/zij alsnog volledig afhankelijk kan worden, en dan moet je er toch ook mee om leren gaan.. Ik laat wel de 20-weken echo maken, maar enkel omdat ik mijn kleintje dan weer kan zien. De uitslag zal voor mij nooit kunnen leiden tot het zelf afbreken van de zwangerschap, zelfs niet als het niet levensvatbaar is. En gelukkig denkt mijn man daar net zo over, had daar anders overigens grote moeite mee gehad denk ik.. Maar goed, dat is hoe ik er over denk Bespreek het goed met je man, uiteindelijk moeten jullie het samen doen..
je kan het goed onder woorden brengen in de tweestrijd waar je in staat. als ik je zo hoor, zou ik de combinatietest zeker doen. als de uitslag positief is voor jullie, zal dat zoveel geruststelling brengen en als het negatief is, is het goed om er nu alvast over na te denken, maar zal je knopen moeten gaan doorhakken als het echt negatief blijkt te zijn. moeilijk is het sowieso in dat soort gevallen denk ik omdat je ineens de macht hebt om over een soort leven te beslissen. zelf heb ik er geen ervaring mee (zoals je weet), maar ik kan me zeker goed voorstellen in jou geval dat je de test in ieder geval doet en ongeacht de uitslag kom je er ook wel uit!
Hoi Meiden, bedankt voor de reacties al! Zo zie je maar weer dat het inderdaad ook een moeilijk onderwerp is waar de meningen ontzettend in verschillen! En ik ben het ook met bijna alle dingen eens die ik lees. Ik weet dat ik hier samen met mijn man uit moet gaan komen en ik denk dat dit ook wel gaat lukken. Toch helpt het me wel door jullie ideeën/standpunt hierover te lezen. Het is inderdaad bizar om dan (mocht het zover komen) het kindje waar je zo mee bezig bent het leven af te pakken. Juist omdat het eigenlijk zo welkom is. Kara bedankt voor je lieve berichtje. Ik vind het erg fijn dat je op deze manier met mij mee denkt. Dacht laat ik dit onderwerp maar buiten ons vaste praat groepje bespreken. Kan ik ook van meer meiden reactie krijgen. Ik denk ook dat we die combinatietest toch gaan doen. Weet alleen de stappen nog niet die we dan doen wanneer de uitslag negatief is. Hoewel we het daar wel al uitgebreid over hebben. Blijven een beetje in een cirkel draaien. Misschien dat dit veranderd wanneer het 'echter' wordt. Maar daar komen we dan ook wel weer uit denk ik! zal dat ook in overleg doen met de echoscopist en verloskundige denk ik. Liefs
Wij hebben het wel gedaan. Van te voren moet je eigenlijk al een beslissing genomen hebben wat je wilt doen als uitslag slecht is. Als je er niets mee gaat doen en het gewoon af wacht kan je het beter niet doen. Mijn uitslag was verhoogd en zijn de volgende dag al in het ziekenhuis beland voor een vlokkentest. Na ruim 1 week kreeg ik de uitslag dat alles goed was, maar de tijd dat je wacht is echt een drama. Ik was helemaal kapot. Nu kan ik weer genieten Vd zwangerschap.
Carmen wat fijn dat de uitslag dan wel goed was uiteindelijk. Kan me voorstellen dat het wachten daarop killing is! Straks een heerlijk, gezond kindje in je armen . Je hebt gelijk dat je het eigenlijk al van te voren moet weten wat je gaat doen. En wij neigen er op dit moment naar om dan toch verder te gaan zoeken. Ik weet alleen niet of de uitslag op het risico daarop verschil maakt. Nu is het in principe 1 á 2 op de 1000. dat vind ik heel weinig maar dat is niet op specifiek mij gericht maar een gemiddelde. Misschien heb ik wel een bepaalde samenstelling waarop de kans veel groter is. Voor mij maakt het wel verschil als de uitslag 1 op de 750 is of 2 op de 250 bijvoorbeeld. Bij de eerste zou ik dan denk ik niet verder zoeken bij de tweede waarschijnlijk wel. Vandaar ook dat ik het een beetje van de test af wil laten hangen. Klinkt dat logisch??
Hoi, wij hebben de combinatietest niet laten doen, simpel om de reden dat wij toch niks met de uitslag zouden doen. Ik snap wel dat je het van de test af wil laten hangen, maar bedenk ook als de verdere onderzoeken ook minder goed nieuws brengen, bijv kindje met down syndroom, wat je dan zou doen. En daarbij wil ik ook zeggen dat heel veel handicaps, zoals bijv autisme, niet ontdekt worden tijdens zo'n test. Zo hadden wij van te voren ook niet bedacht dat we nu elke 6 weken in het oogziekenhuis zitten.
De combinatietest is een kansberekening, er zijn genoeg mensen met een hele slechte uitslag die toch een gezond kindje krijgen en jij kan ook de 1 op de bijvoorbeeld 10.000 zijn waar het kindje wel down of iets anders van heeft. Als je zekerheid wil zal je toch een vlokkentest of vruchtwaterpunctie moeten doen. Ik zou bij een 2e dus deze test niet meer doen, omdat hij alleen aangeeft of je kans groter of kleiner is maar dus geen echte duidelijkheid geeft.
wij hebben hem wel laten doen en gister toevallig de uitslag gekregen. Gelukkig bleek dat we geen verhoogd risico hebben. Bij de eerste zwangerschap hebben we het ook gedaan. Voor ons was ook heel duidelijk wat we ermee zouden doen als het anders was geweest en we na de vlokkentest/vruchtwaterpunctie zouden horen dat het inderdaad waar was. Mijn man werkt (ik werkte) met mensen met een verstandelijke beperking. In vele gradaties. Na alles wat we daar gezien hebben was het voor ons heel erg duidelijk dat we dat niet zo wilde. Niet voor onszelf, niet voor het kindje en nu deze keer zeker voor ons zoontje niet!! Zoals jezelf ook al zei dat het veel impact heeft op het hele gezin. Voor ons was het dus de vraag van willen we dat onszelf en ons zoontje aan doen? Mijn is gebleken dat voor veel mensen dit egoïstisch over komt. Tja dat kan en ieder mag er het zijne over denken. Maar wij zijn uiteindelijk de gene die het kindje groot moeten brengen! ik wens je veel succes met je beslissing en zo te horen komen jullie er wel uit samen!!
Wij hebben het bij beide zwangerschappen niet gedaan. Ik wist van te voren dat ik niet zou weten wat ik aanmoet met een 'slechte' uitslag... zeg maar, en dan denk ik dat je de test ook niet moet laten doen. Daarbij moet wel gezegd worden dat er geen familiaire/erfelijke belasting is bij ons en dat ik bij mijn eerste zwangerschap (en nu nog wel), nog vrij jong was (toen 23, nu 25). Als dat anders was geweest had ik er wellicht ook anders over gedacht! De 20-weken-echo is onze enige prenatale screening geweest.
ik snap je tweestrijd heel goed.. ik heb ook heel even getwijfeld. het broertje van mijn man had het down syndroom, dus wij kwamen ook in aanmerking voor de combinatie test. wij waren er heel snel over uit dat we de test niet wilde laten doen. simpel weg omdat we toch niets met de uitslag zouden doen... autisme of gedragsstoornis oid kunnen ze niet ontdekken met een combinatiestest. ik zou je goed afvragen of je van plan bent wat met de uitslag te doen of niet. als je dit niet van plan bent, dan zou ik de test niet doen. sterkte met het nemen van je beslissing, volg je gevoel.
Wij hebben wel de combinatietest laten doen, maar dit was niet omdat we geen kindje met Down zouden willen. Meer omdat we ons wilden kunnen voorbereiden op een kindje met een handicap. Het is een heel persoonlijke keuze, en je moet goed bedenken wat je/jullie doen met een eventuele verkeerde uitslag.\ succes
Wij hebben het niet gedaan omdat wij zowiezo geen verdere onderzoeken wilde met de kans dat we het kindje kunnen kwijt raken. En al was de uitslag niet goed zouden wij nooit het kindje kunnen weg halen omdat wij zo blij zijn na 2 jaar eindelijk zwanger te mogen zijn. Dus wij hebben de stress vermeden en gewoon gezegt we doen het niet En helemaal blij met deze beslissing. Succes met je beslissing! Groetjes, Brenda