Bij de eerste twee net als jij geen combinatietest laten doen. Nu bij de derde doen we direct de nipt, ik kan niets met een kansberekening, maar wil het dit keer wel met zekerheid weten of het goed is. Wil niet dat de oudste tee straks eerst helemaal blij zijn dat er een brusje komt, dat er uiteindelijk niet komt omdat het bijv edwards heeft. En het verdriet van een ziek kindje dat snel komt te overlijden wil ik hen ook besparen.
Bij de eerste niet nu wel. Mét verhoogde uitslag, hoop stress en uiteindelijk een goede nipt. Ik weet niet wat ik de volgende x zal doen. Het is een rot rest maar fijn om nu relatief zeker te weten dat het ok is.
Wij doen het niet. De voornaamste rede is dat we geen vruchtwaterpunctie of vlokkentest willen. Wat heb ik aan een kansberekening als ik geen vervolg stappen wil nemen. Dan geeftchet mi alleen onrust. Nu bestaat er inmiddels ook de nipt, maar ook deze test geeft geen 100% zekerheid. En dan wordt alsnog een vruchtwaterpunctie geadviseerd. Heel veel succes met je keuze en geluk met je zwangerschap!
Wij hebben het bij beide kinderen wel gedaan. Los van wat we met een eventuele negatieve uitslag zouden hebben gedaan (daar waren we nog niet uit en ik denk ook dat je dat pas kunt beslissen als je moet) wilde ik ten alle tijde voorbereid zijn op wat ons te wachten zou staan. Dat leek en lijkt mij nog steeds beter om je in te kunnen lezen en je voor te bereiden op een kindje met bijv down dan wanneer je daar achter komt bij de geboorte. Helemaal wanneer het trisomie 13 of 18 is en je kindje vrij snel zal komen te overlijden. Gelukkig was de kans in ons geval beide keren zeer klein en hebben we twee gezonde kinderen mogen krijgen.
Precies wat jij zegt.. Zo dacht ik er ook over.. Ga nog maar eens met mijn vriend er over praten.. Ben der nog niet uit gekukkig nog paar weken om te beslissen.
Hier 2x wel gedaan. Maar zou bij slechte uitslag ook wel de nipt of vlokkentest doen. En als daar iets uit zou komen zouden wij ook die laatste stap zetten. Ik denk dat je daar vtv al over na moet denken. Voor ieder persoonlijk natuurlijk!
Wij hebben het de eerste keer gedaan en nu ook weer. Bij een slechte uitslag zouden we absoluut vervolgonderzoek doen en moeilijke beslissingen nemen in het slechtste geval.
Ik heb het 1x gedaan en kreeg toen een uitslag van 1:208. Dus kwam net niet in aanmerking voor de nipt. Ik heb geprobeerd het een beetje van me af te zetten maar t bleef wel een beetje in m'n hoofd door zeuren. Ik zou het voor een volgende keer denk ik niet meer doen, omdat het ook best veel onzekerheid kan geven
Kersje, wat een rot uitslag ja!! Ik zat er net onder dus ik kreeg wel de nipt. Gelukkig is ook de kans met 1:208 heeeel klein dat het niet goed is, zeker met goede echo's!
Wij hebben het niet gedaan. Het is 'maar' een statistische berekening die voor veel stress kan zorgen als de uitslag 'fout' is. En als je wel een hoog getal krijgt, is het nog steeds geen garantie. NIPT bestond nog niet en een vruchtwaterpunctie kon ik niet over mijn hart verkrijgen. Ik heb miskramen gehad en zal nooit bewust een risico nemen dat de kans op een miskraam vergroot. Overigens zou ok nu ook nog ernstig twijfelen hoor, nu de NIPT er is. Ik zou namelijk niet weten wat ik zou doen als er uit komt dat het kind bepaalde afwijkingen heeft. Alle respect voor ouders die de vreselijke beslissing hebben genomen de zwangerschap af te breken. Het moet afschuwelijk zijn, een lange nachtmerrie. Een deel van de aandoeningen die ze kunnen ontdekken, vind ik geen reden om een zwangerschap af te breken. (Ik spreek nu voor ons, niet voor een ander!) Dus je kunt je afvragen in hoeverre het weten dan meerwaarde heeft. En zelfs als het wel een aandoening zou zijn waarbij het voortijdig beëindigen van een leven beter is... Ik denk niet dat ik het zou kunnen. Ik vond zelfs de curretage al vreselijk en toen waren de kindjes al twee weken dood. Maar toch had ik diep van binnen het gevoel: laat ze maar zitten, ze horen bij mij! Het idee om een nog levend kindje (eerder) te laten overlijden... Wij wilden niet voor die keuze komen staan. Ons gezin is compleet, dus wij zullen gelukkig ook nooit die beslissing hoeven te nemen. Toen we nog wel in die fase zaten, hebben we gekozen om liever onze kop in het zand te steken, als het ware.
Ik kies er deze zwangerschap wel voor. Bij de vorige zwangerschap hadden we al besloten om het niet te doen, we zijn immers jong (26 en 31) en het komt niet in onze families voor. Maar omdat die zwangerschap eindigde in een miskraam (MA), kiezen we er deze zwangerschap wel voor. We zijn nog steeds jong en het komt nog steeds niet in de familie voor, het is meer voor mijn gemoedstoestand dat we er voor kiezen om het deze keer wel te doen.
Wij hebben het, bij alle 4, wel laten doen. Een kindje krijgen is niet niks en we willen zo goed mogelijk voorbereid zijn, ook als er problemen zijn. Deze zwangerschap is er voor het eerst een verhoogd risico uit de combinatietest gekomen en hebben we de NIPT test gedaan. Het was lang wachten op de uitslag, 3 volle weken, en ondanks de stress de laatste week zou ik het de volgende keer weer doen. Gelukkig is alles goed, maar als dat het niet was geweest, was dat het bij de geboorte ook niet geweest. Ik zie (voor mezelf!) geen reden in onwetendheid te blijven en pas na de geboorte eventueel voor een -heftige- verrassing komen te staan.
Ik heb niet gekozen voor de combinatie test . Alleen 3x een 20 weken echo. Mochten daar grote niet met het leven verenigbare afwijkingen te zien zijn dan lijkt me dat verdraait moeilijk. Wat betreft Down lijkt me de beslissing om mijn kind weg te laten halen vele malen moeilijker dan om hem op te zien groeien. Inmiddels is hij bijna 5 . Ik geniet van zijn boevenstreken....