Ik heb 2 schoonzussen. Schoonzus A en schoonzus B. Schoonzus A is de zus van mijn vriend, schoonzus B is de vrouw van mijn zwager. Ik heb altijd goed met beiden contact gehad, onderling konden hun niet met elkaar door 1 deur en is er tussen hen heel vaak heel veel ruzie geweest. Ik zat er altijd tussen omdat ik met beiden overweg kon en dat was geen makkelijke positie. Op een gegeven moment kwamen er irritaties tussen mij en schoonzus A wat ik onderling besprak met schoonzus B waardoor A zich buiten gesloten voelde. 3 jaar geleden, toen ik net bevallen was van de middelste, is tijdens kerst de bom gebarsten. Ik weet niet eens meer hoe alles tot stand is gekomen, maar kerst eindigde in 1 grote ruzie tussen schoonzus A en schoonzus B en mij. Er waren veel tranen en woede bij iedereen die aanwezig was. Ik ben alleen naar huis gegaan en schoonzus B ook. Na een tijdje hebben schoonzus A en B het uitgepraat maar schoonzus A wou met mij niks meer te maken hebben. Na een paar maand heb ik contact gezocht om het uit te praten in het belang van mijn vriend en de kinderen. (zij was zwanger van haar 1e). Ik heb alles eruit gegooid wat mij dwars zat, ben open en eerlijk geweest, zij ook, en alles is toen uitgepraat. We hebben thee gedronken en over koetjes en kalfjes gepraat. Aan het eind elkaar een knuffel gegeven en afgesproken dat wat er ook was, we bij elkaar zouden aankloppen en het direct zouden uitpraten. Ze zei nog dat de kinderen er nooit tussen mochten staan. Een paar weken daarna was ze jarig. Wij wouden er heen maar ik vroeg mijn vriend om te vragen of ik wel welkom was. Voor de zekerheid. We kregen te horen dat ik dat niet was en hun nooit meer contact met mij wouden hebben. De reden is nog steeds onbekend en vaag. Mijn vriend was wel welkom evenals de kinderen. Woest als hij was heeft hij het contact toen met zijn zus verbroken. Het is nu bijna 3 jaar geleden en gister heb ik haar voor het eerst weer gezien op een verjaardag. (normaal werd die voor ons en schoonzus B apart gevierd omdat ze ons samen niet bij schoonzus A wouden hebben) Tussen haar en schoonzus B is alles weer goed en dus zaten we daar gister met zijn 3en. Ik ben recht tegenover schoonzus A gaan zitten. Keek haar gewoon aan, reageerde op haar tijdens gesprekken en mengde me er gewoon tussen in. Ze heeft mij compleet genegeerd en langs mij heen gekeken. Ze heeft mijn kinderen genegeerd (die heeft ze dus ook al ruim 3 jr niet gezien) terwijl ik gewoon met die van haar praatte etc. (was de 1e x dat ik ze zag). Bij thuiskomst zei mijn dochter dat schoonzus A tegen haar zoontje van 2 had gezegd dat hij niet naar mij toe mocht. Buiten het feit om dat ik niet weet waarom ze nou zo boos is ondanks dat het uitgepraat was 3 jaar geleden, ben ik ontzettend gekwetst dat ze zo met mijn kinderen om gaat. We zijn allemaal volwassen, stel je dan ook zo op. Nu zit ik dus in twijfel om haar een brief te schrijven. Maar ik weet niet of dit verstandig is. Waarschijnlijk zal het niks opleveren en daar ga ik ook niet van uit, maar ik wil haar er wel op attenderen dat de kinderen hier volledig buiten staan en ik het op prijs zou stellen als ze haar trots op zo'n moment even opzij kan zetten. Wat zouden jullie in dit geval doen, wel of niet? Mijn vriend is helemaal klaar met haar. Van hem hoeft het allemaal niet, maar mij zit het toch een beetje dwars.
Als jij toch nog een brief wil schrijven het nog een keer wil proberen zou ik dat zeker doen gewoon de brief schrijven maar pas over een paar weken beslissen of je hem echt wil versturen zodat het geen moment opnamen is en vol frustratie komt te staan maar een brief is waar je over een paar jaar nog achter staat. Sterkte met deze vervelende situatie .
Ik zou haar een brief schrijven en verder de contacten neutraal houden. Je hoeft geen vriendinnen te zijn, maar normale vriendelijke omgang lijkt me wel handig.
Ik zou de "wens" van je vriend respecteren (het is immers zijn zus) en geen contact meer zoeken. Ik ben zelf heel hard... als mijn kinderen bewust genegeerd worden, dan mag die persoon een plek op de maan gaan uitzoeken en daar voor altijd blijven. Ik ga daar dan geen energie meer in steken.
Ik zou het ook laten. Het is je vriend zijn zus en als hij er klaar mee is, zou ik niet proberen de banden weer aan te halen. Inderdaad gewoon neutraal blijven als je haar ziet en de eer aan je zelf houden.
Jeetje wat een gedoe. En hoe staan je schoonouders hierin? Wat zeggen hun ervan? Lijkt me voor hun ook heel pijnlijk om te zien dat hun dochter zo tegen haar neefjes en nichtjes doet. Ik zou het verder ook laten. Als ik het zo lees dan helpt het niets en is ze inderdaad erg onvolwassen
Als zij zo doet, er heel ver boven gaan staan. Mocht je haar zien inderdaad gewoon doen maar zeker geen energie steken in het schrijven van een brief. Hier ook veel ruzies in de familie, ik ben altijd hoi blijven zeggen, altijd zonder reactie. Maar nu na jaren komen mensen erachter welke kant van het verhaal dan toch klopt. Zij zet zichzelf te kijk ook zeker tegenover haar kinderen. Probeer het los te laten net als je vriend. Het is verloren energie vaak helaas.
Geen energie meer in steken. Heeft echt geen zin. Als zij niet inziet wat er is dan kun je het wel blijven proberen maar iemand met een plank voor zn kop krijg je niet zomaar doorgezaagd.
Als je haar weer ziet: kill her with kindness. https://www.mynd.nu/kill-them-with-kindness-of-hoe-zuurder-die-ander-hoe-aaaaaaardiger-jij-wordt/ Verder zou ik er niet teveel energie meer insteken en gewoon afwachten hoe het de volgende keer gaat als je elkaar tegenkomt.
Ik zou het laten, niet meer naar verjaardagen gaan waar zij ook komen. Het siert je dat jij gewoon normaal deed,maar wanneer zij zo doet tegen jouw kinderen zou ik dat stukje niet meer pikken. Ruzie oké,maar kinderen laat je erbuiten. Ik heb contact met mijn nichtje verbroken hierom, kom je aan mijn kinderen is het dikke doei en tot nooit meer ziens.
De enige reden waarom ik het contact zou herstellen zou omwille van mijn vriend zijn, omdat het zijn zus is. Aangezien hij niks van haar wil weten zou ik het lekker zo laten en echt geen energie meer in haar steken. De eerst volgende keer dat ik haar toch zou zien en mijn kind niet met haar kind mag spelen zou ik haar op d’r plek zetten waar iedereen bij is. Een brief schrijven gericht aan haar kan voor jezelf (zonder hem te sturen) wel helend zijn om de situatie los te laten. Want volgens mij heb je daar nu wel last van? Het niet los kunnen laten? Schrijf eerst een boze brief, waarom ben je boos op haar? Gevolgd door een verdrietige brief, waar ben je verdrietig over? Bijv dat je het contact mist of het niet gezellig kan zijn in de familie. En sluit af met een neutrale brief; waarom je het los gaat laten. Succes met deze vervelende situatie!
Aangezien het de zus is van je vriend en hij er helemaal klaar mee is, zou ik geneigd zijn geen contact te zoeken. De enige reden waarom ik het toch nog zou overwegen, is als je schoonouders het graag willen. Maar dat hangt ook weer af van het contact dat je met je schoonouders hebt. Ik heb zelf heel warm contact met mijn schoonouders en vooral mijn schoonmoeder. Ik zou het voor hen wel heel erg vinden. Als mijn schoonouders zouden willen dat ik zou proberen het contact te herstellen, zou ik voor hen eventueel wel bereid zijn nog een poging te wagen. Maar anders zou ik het echt laten zitten.
Bij ons is het ook regelmatig drama in de familie, echt dingen waar je niet op zit te wachten. Er is een groot verschil tussen vrienden zijn, samen door een deur kunnen en elkaar buiten sluiten. Ik denk dat je je nu niet op vrienden worden moet richten, maar of je dan moet accepteren dat je buiten gesloten wordt is een totaal andere vraag. Het is heel vervelend als mensen niet samen op een verjaardag kunnen verschijnen, ik heb het meegemaakt als buitengeslotene en als iemand die dan maar 2 maal haar verjaardag moet vieren. Beiden zijn gewoon echt niet leuk. Als je haar een brief schrijft, met de nadruk op 'als', zou ik me niet op het verleden richten. Jullie hebben dat waarschijnlijk allebei heel anders beleefd, met dat uitpraten krijg je denk ik alleen maar meer scheve gezichten. Maar ik zou me dan op de toekomst richten, dat je echt niet verwacht goede vrienden te worden, dat je het prima vindt als jullie niet bij elkaar over de vloer komen, maar dat je wel naar dezelfde verjaardag wilt kunnen gaan. Sterkte ermee.
Ik zou het ook laten zitten. Maar ik vind het knap dat toch al een paar keer je best hebt gedaan om je er over heen te zetten en het uit te praten.
Bedankt voor al jullie reacties. Mijn schoonmoeder en ik hadden voorheen een hele sterke band, ik zag haar als mijn eigen moeder en vertelde haar alles. Maar sinds de ruzie is ons contact verwaterd en niet meer zoals het was. Ik weet niet of zij doorheeft hoe mijn schoonzus tegen mijn kinderen doet maar mocht ze dat wel weten zou ze er denk ik niks van zeggen omdat het om haar eigen dochter gaat. Zoals ze al die tijd gezegd heeft; ik bemoei me er niet mee. Ik denk dat ik een brief ga schrijven om het van me af te schrijven. Wat iemand anders voorstelde om hem een paar weken te bewaren en dan misschien alsnog te sturen als ik erachter sta is ook een idee. Daar ga ik nog even over na denken.