En tevens had ik uiteraard gehoopt en gewenst dat mijn liefde dichter bij huis woonde,maar daar kan ik ook niks aan doen dat dit nu niet het geval is, ken die al sinds 2008, hem hier in nl leren kennen, toen elkaar een tijdje in bulgarije gezien, en ik in kenya geweest en open ontvangen in de familie daar,en zo wordt de kleine nu ook ontvangen open en welcome als een extra gezins/familie lid van hun,ook al is die afstand ver, wil dat niet zeggen dat de kleine geen mooie toekomst tegemoet kan gaan, met ook een andere familie in zijn haar leven die neit vd biologische vader afstamd. tevens de ouders van de biologische vader steunen mij ook, oa zijn moeder is ook heel boos en teleurgesteld(nog/geweest al week niet gesproken) hoe haar zoon mij heeft behandeld en met mij omgaat. Dus echt waar de kleine wordt heus wel ook bij zijn biologische familie betrokken, maar als gezin zal de kleine later een ander leven krijgen dan de normaal nederlandse kindjes. Ik vind het belangrijk dat een kindje neit van 1 cultuur iets mee krijgt,maar van de culturen waar zijn familie dicht bij staat, dus surinaams van biologische kant, nederlands/indisch van mijn kant en straks ook de afrikaanse/kenyaanse kant van straks de stiefpapa die t kind ook alle liefde en aandacht zal geven die het nodig heeft. Ben meer dan gelukprijzend dat ik hem niet nog eens ben kwijtgeraakt door dit hele gebeuren en hij juist trots,blij en gelukkig is om papa te mogen worden van dit kindje. Ook al zal er wel even aan voorbij gaan dat we een echt gezinnetje kunnen vormen en lang bij elkaar kunnen zijn, maar dat gaat lukken en gebeuren, hij zal hier ook komen en gaan we regelen rond 8 en 9e maand en 1 maand na de geboorte of vlak voor de geboorte en dan dat hij 3mnd hier kan zijn.
Dat zie ik toch anders, hij zag t als zijn lolletje, toen ik dacht dat we samen een toekomst op konden bouwen,want tjah ergens gaf ik wel om hem,maar t voelde niet goed en prettig...is hij alsnog of weer met toen de ex(nu weer vriendin)naar bed gegaan, weet je wanneer op t moment dat zij stom dronken was,hij haar naar haar huis had moeten brengen(ze woonde bij haar moeder tijdelijk) nee waar bracht hij haar naar toe naar zijn huis, dropte haar in zijn bed,en dook er boven op. En meer gelieg. En ja ik ken de grote mensen wereld ook heus wel hoor, met alles wat ik heb meegemaakt en heb gedaan, Alleen naar kenya reizen, in sloppenwijken komen waar ik me hoe dan ook ondanks ik blank ben meer dan welkom voelde en veilig, alleen naar bulgarije gaan, stage lope in finland(in een kinderdagverblijf). Tevens vind k het wel dat hij me enigzinds misbruikt heeft toen ik zwak was, ik verdriet had, ik niet lekker in me vel zat, had hij mij niet naar bed moeten lokken om mij zo een goed gevoel te proberen te geven, om op mij in te praten dat kenya slecht is,dat hij in kenya niet goed voor me zal zijn,waarom ben ik daar ingetrapt denk ik dan... Hij heeft me zelfs omgepraat om kenya af te bellen,want 3dgn voor zijn visum heb ik dat dus gedaan, grootste fout die ik gemaakt heb afgelopen jaar, dan had ik weer gezelllig mijn verjaardag kunnen vieren,kerst kunnen vieren,oud en nieuw en zijn verjaardag kunnen vieren zonder alleen te moeten zijn, zonder in de steek gelaten te zijn, door een goede vriend van je,die je laat blijken dat je alles voor hem bent,dat jij zijn nieuwe toekomst bent etc etc...tjah dan ga je er in geloven als iemand zo ver woont en een ander die je ook al een tijdje dacht te kennen je ineens dingen in je hoofd praat.
Die documenten en gesprekken die jij hebt zijn meer dan genoeg redenen om een melding te maken. Dan kan er zelf door iemand met ervaring gekeken worden.. En ervaring met kinderen, tja. Ik heb ook "ervaring" op die manier. Maar eigen kind is toch heel anders, die breng je ook niet eind van de dag terug bij ouders. En dat je zo ontvangen wordt is volkomen normaal in dat soort landen. Zo is hun cultuur (kunnen wij veel van leren). Ik zou er alleen niet voor kiezen om met mijn kind in de sloppewijken te gaan wonen. Maar dat ben ik . Maar je woont dus thuis en hebt geen geld, hoe ga je straks en je baby verzorgen en je vriendje uit Kenia ?
Kijk ik ben nog jong, ik kijk de toekomst gewoon per momenten, mijn baby verzorgen en opvoeden gaat helemaal goed komen, ik weet ook dat ik straks wel een inkomen zal hebben, en dat ik niet in een sloppewijk zal wonen, ben er alleen geweest,en weet ook dat er gebieden zijn die wel goed genoeg zijn om een kindje te kunnen laten wonen. Tja ik kan er melding van maken,maar waarom hebben die instanties waarbij hun dus die dingen op hebben laten maken er geen melding van gedaan? Ze waren zelfs zo nog bezig,toen ze weer naar elkaar toe kwam, dus weer bij elkaar waren en toen in het begin nog zeiden tegen de maatschappelijkwerker ofz die ze hadden nog zeiden dat ze nog steeds uitelkaar waren. Hoe het nu tussen vader en moeder gaat kan ik niet zien. Weet alleen wat er in het verleden tussen hun is gebeurd/of wat er gezegd en gedaan is...ook dat moet ik maar geloven,want heb beide verhalen gehoord,waarbij vader veel dingen ontkent en moeder weer dingen beweerd die ik ook niet kan bewijzen dat die waar zijn... die zegt dat ze ook aantal x aangifte tegen vader heeft gedaan voor mishandeling enz. Maar daar is niks mee gedaan. Daarbij soms geloof ik haar wel ze is ook moeder, wil ook t beste voor mij en het kindje, en ken ik vader ook en weet dus dat hij ook tegen mij gelogen heeft,mij bedrogen heeft, gelukkig niet ook lichamelijk heeft mishandeld. Maar soms geloof ik haar ook neit omdat vader mij weer in praat dat ze borderline heeft,niet spoort, enz enz... maar daarnaast houd hij wel van der,kan hij haar niet loslaten, en praat hij alles maar weer goed wat hij fout doet want toegeven doet hij met niks. Daarnaast zijn moeder mag zijn vriendin dus ook niet omdat die dus ook zegt dat zijn vriendin hem/hun te veel leed heeft aangedaan. hele verwarde situaties voor mij, die moeder raad mij ook aan geen contact met haar te hebben,maar zij stuurd mij smsjes soms goede dingen soms slechte dingen( over hem dan/had ze gedaan) Ik hoef en wil hem niet, wat zij soms nog wel denkt... ik zou t liefst gewoon niet met hem meer in contact zijn, maar voor t kindje ben ik id toekomst wel bereid dat te doen. Maar alleen dus met mij er bij... Ga ook op papier zetten wat ik verwacht van hem, en wat ik wil tov van het kindje zoals hoe ik de omgang straks zie, t kindje mijn achternaam...dit mag hij dan in lezen, kunnen evt dingen in veranderd worden naar een beetje zijn wens, maar met mijn toestemming, daar wil ik dan zijn en mijn handtekening onder hebben staan, voor dat ik hem wil laten erkennen,zodat ik zekerheid heb op papier,en houd hij zich daar nie aan dat ik of de erkenning niet door laat gaan,of evt als het echt erg zou worden de erkenning kan laten verbreken als hij het te bond zou maken.
Ben wel van plan om deze week of volgende week langs jeug en gezin te gaan, om daar eens te praten over de situatie, weet dat ze geen info mogen geven over ander mans zaken, maar ben wel benieuwd in hoeverre het verleden van hem met zijn ex, in mijn recht en het recht voor het kindje kunnen staan. Wat omgangsregeling betreft dat ik hem niet alleen wil laten met mijn kindje, en in hoe verre ik denk wat een betere situatie voor een kindje is. En daarbij ook kijk hoe hun daar overdenken en wat ik het beste kan doen, en of er mogelijkheid is dat er iets opgesteld kan worden idd voor dat hij het kindje erkent waarbij zijn en mijn handtekening onderstaan,
De voorgeschiedenis over hoe je kindje is verwekt is nu absoluut niet meer relevant. Het is nu alleen nog belangrijk dat je je zaakjes voor elkaar krijgt en je gemoedstoestand wat rustiger word. Ik zou zeggen laat je ex vriend met rust (geen contact beide kanten, wel ff melden) tot de bevalling. Ook zou ik geen rare verhalen over je ex meer willen horen. Hij is en blijft de vader van je kind. Zorg voor een vast inkomen. Als het nodig is ga in de bijstand en ga weer naar school als je baby er is (februari). Je bent jong genoeg en volgend jaar kan je nog steeds een studiefinanciering aanvragen. Na de geboorte hoor je de vader op de hoogte te stellen en zou je de afspraak kunnen maken dat de eerste paar maanden de vader het kindje kan bezoeken bij jou. Gaat het allemaal goed, kan je altijd nog beslissen dat je ex het kindje kan erkenen. Veel sterkte en probeer de rust terug te vinden.
Sarientje, Stop met het verdedigen en verantwoorden van jezelf! Dat is helemaal niet nodig, iedereen denkt hier haar botte mening te mogen uiten. Zelf heb ik hier ook een topic en veel negatieve reacties gekregen. Jij bent blij met je kindje en je moet doen wat JIJ denkt dat goed is. Ik weet ook nog niet of ik de vader zal erkennen, maar dat is puur financieel. Hij heeft het niet, ik heb bijstand en word daardoor gekort. Als hij het niet kan betalen heb ik dus elke maand een tekort. Als ik jou was, zou ik dus eerst rustig alles op een rijtje zetten, desnoods wél in de bijstand. Is echt niet zo'n schande als andere mensen zeggen. Dan kun je ook een eigen plekje zoeken, bijzondere bijstand aanvragen voor de babyspullen. En dan rustig na je zwangerschap op zoek gaan naar werk. Ze gaan je waarschijnlijk toch niet aannemen als je zwanger bent. En vraag zoveel mogelijk hulp bij instanties, FIOM en idd jeugd en gezin. Daar zijn ze voor, en ze kunnen dan ook de financiele dingen uitleggen/ bij helpen. Probeer in ieder geval zoveel mogelijk van je zwangerschap te genieten en doe echt wat jouw goed lijkt, en niet wat anderen de beste manier vinden. ik wens je heel veel succes!
Zoals ik in mijn eerdere bericht al aangaf zou ik voor erkenning kiezen vanwege jouw financiële situatie. Als hij de baby erkent heb jij recht op alimentatie voor je kind. Het nadeel is zoals ik al aangaf alleen dat hij ook de juridische vader wordt en dus ook rechten heeft m.b.t. het kind, zoals omgang etc. Jij geeft aan het kind niet bij hem weg te willen houden en hem het recht op omgang wil geven, dus ik begrijp het probleem niet zo. Het gaat er immers toch om dat jij je kind financiële zekerheid kan bieden en dan gelden alle beetjes. Trouwens, als je een kind laat erkennen betekent dit niet meteen dat het kind dan zijn achternaam draagt. Het kind draagt zonder erkenning jouw achternaam van rechtswege en bij de erkenning mogen jullie daar zelf een beslissing in maken. De biologische vader dreigt met een rechtszaak geef je aan. Ik weet niet of dit slechts een dreigement is of hij echt in staat is dit te doen. Meestal is het de moeder die een rechtszaak aanspant als vader weigert de baby te erkennen vanwege de financiële situatie van de moeder, maar als hij het doet zal de rechter hoe dan ook beslissen in het belang van het kind. Wat is het belang van het kind? Recht op het zien van beide ouders. Je geeft aan dit wel te willen, maar niet hem alleen met de baby vanwege het vertrouwen. Ik weet niet of je dat als het echt een zaak wordt voor elkaar krijgt. Je geeft aan dat er borderline aanwezig is bij jouw vriend en een gevaar kan vormen voor zichzelf en/of anderen. Als dit het geval is, jullie komen er niet uit en het komt voor is het ook weer aan de rechter om te bepalen of hij zijn kind mag zien, maar ik denk wel dat dit gaat gebeuren. Zoals al eerder aangegeven werd is hij misschien niet goed geweest voor jou, maar zal hij wel een goede vader zijn voor het kind. Laat je ook niet teveel opfokken door de verhalen van zijn (ex)vriendin. Als hij echt zo gevaarlijk en slecht was, waarom is ze nu zelf weer bij hem terug dan? Misschien zit ze je expres bang te maken... Kortom: ik zou gewoon kiezen wat voor jou het voordeligst is, waar jij recht op hebt en waar je kind in de toekomst het meest aan heeft.
Het komt op mij zo over dat je vooral vreselijk boos op hem bent, hoe hij jou behandeld heeft. Maar eerlijk??? Je hebt sex met hem gehad, veilig of niet dat maakt niet uit, jullie waren er beiden bij. Ik denk dat je woede voornamelijk zit in het feit dat hij terug is naar zijn ex. Het is vervelend wat er gebeurd is, maar dat is gebeurd.....je moet nu naar de toekomst kijken. Ik zou hem wel laten erkennen. Ik vind dit ook naar jullie kindje wel zo eerlijk. Hij is ook de vader die zijn verantwoordelijkheden wil nemen. Voor het kindje is het ook wel fijn dat er een vader op de geboorteakte staat. Op deze manier staat het ook meteen vast dat hij allimentatie met gaan betalen, iets wat je op dit moment hard kan gebruiken. Ik vind het onverantwoord hoe je nu spreekt over jouw vriend in Kenia. Jullie hebben al een tijd een relatie dus in feite ben je vreemd gegaan. je hebt het er over met hem een toekomst te zien en daar heen te willen gaan. Waar is in dit geval jullie baby? Ga je die uit Nederland weg halen bijj zijn/haar opa's en oma's en zelfs de vader? Ik denk dat het in jouw geval goed is naar maatschappelijk werk te gaan. Zij Kunnen je helpen de voors en tegens tegen elkaar op te wegen en jouw leven proberen weer op de rit te krijgen. Dat is zeker nodig want als je nu alleen je tel. en verzekering kan betalen, hoe wil je dan voor een kindje zorgen?
hi ik ben al lang bezig met dit soort dingen. mij is het volgende verteld geen erkenning; de bio-vader is en blijft bio vader en kan middels juridische wegen ook zelf erkenning en omgang aanvragen. echter daar staat tegenover dan ook alimentatie. De ene vader zal dit wel doen, de ander zal niets doen en contact en alimenatatie afhouden. (let op alimentatie is inkomensafhankelijk en geen vetpot en is nogal eens gedoe het ook voor elkaar te krijgen) wel erkenning; er is recht op omgang en plicht tot alimentatie voor vader. er is niet automatisch gezamenlijk gezag. dit dient apart aangevraagd te worden erkenning en gezag; met gezag heeft de vader ook beslissingsrecht en moet je voor bepaalde zaken zijn toestemming hebben (vakantie / paspoort etc) persoonlijk zou ik beiden niet laten erkennen !!! vader zijn of rol vervullen heeft mijn insziens niets te maken met wel of geen erkenning en ik heb nu de ervaring dat het alleen maar ellende met zich meebrengt
overigens als vader rechtszaak aan gaat en noemt vader te willen zijn en dus te willen erkennen moeten er wel zeer gegronde redenen zijn als de rechter dit niet doet vaak zullen ze mediation voorstellen en betreft omgang; jonge kinderen hoeven nog niet bij vader te slapen. omgang wordt dan opgebouwd (evt eerst in bijzijn van jou of ander) en gaat dan vaak uiteindelijk naar 1 dagje per week / 2 weken totdat de kind zeker de leeftijd van 1 of 2 jr heeft bereikt.
Hoi Sarientje, Zal ik eens eerlijk zeggen wat ik vind. Ik vind vooral dat je je goed moet laten inlichten en goed moet praten met professionele hulp. Vaak hoor je op een forum de mening van andere en komt er maar weinig objectieve informatie. Tuurlijk hebben de dames hier al een hoop feitjes gegeven, maar je wordt ook vooral geconfronteerd met een paar ongezoute meningen. Ik denk dat je daar op dit moment helemaal niks aan hebt. Je kunt hier natuurlijk wel even lekker vloeken, maar je hoeft jezelf absoluut niet ten opzichte van ons uit te leggen, als het voor jezelf en voor de baby straks maar duidelijk is. Dus mijn ongezoute mening is: ga lekker praten met de maatschappelijk werkster of de psycholoog of wie er dan ook maar voor geleerd heeft. Ik denk dat je daar veel meer aan hebt. In ieder geval heel erg veel succes en vooral veel plezier met je zwangerschap! Vergeet niet te genieten!
Gefeliciteerd met je zwanegrschap...ondanks de lastige situatie waar jij je in bevind Mijn mening over je vraag is: nee ik zou hem zeker niet erkenen als vader (de biologische vader) want dat houd in dat hij altijd sowieso rechten heeft wat betrefd het kind. En met rechten komen niet altijd de plichten (van zijn kant zoals financieel) Daarnaast geef je zelf al aan dat je hem niet kunt vertrouwen etc en dat zegt eigelijk al meer dan genoeg. Je wilt toch ook niet riskeren dat hij straks zijn kind op een één of andere manier wil opeisen of wat dan ook... Dit is niet amerika, waar biologische vaders (erkend of niet) verplicht worden alimentatie te betalen, althans hier krijg je dat niet zo makkelijk voor elkaar. Je komt er zelf wel meid, echt waar! Zoek de juiste hulp/instantie en je zult zien dat het zonder erkenning ook gaat lukken.
Hier ook nog een "ongezouten" mening: zoek goed uit wat het betekent als je je kind laat erkennen en wat de gevolgen later kunnen zijn, zowel financieel als voor gezag. Zorg goed voor jezelf en zorg dat je zo snel mogelijk op eigen benen kan staan, zonder hulp. Uiteindelijk moet jij toch voor jezelf kunnen zorgen, met of zonder relatie en met of zonder financiële steun voor je kind. Veel succes en sterkte
Maar als je hem niet laat erkennen kan hij dit afdwingen via de rechter en als hij dit doet, zal hij in zijn gelijk staan. Maar warom de vader van jouw kindje zo dwars zitten? Hij wil met jou niet verder maar wil wel de verantwoordelijkheden naar zijn kindje nemen. Ik denk dat je moet beginnen dat los van elkaar te zien. Maar vooral hulp te zoeken.
wil helemaal niemand aanvallen, maar lees alsjeblieft nou eens even precies terug waar het allemaal over gaat zeg. Borderline, alimentatie, bijstand, werkeloosheid, een of ander vaag contact uit Kenia (zal niet heel diep zitten aangezien je hier gewoon met iemand anders het bed instapt), hulpinstanties weet ik het allemaal meer. Grote mensen acties hebben grote mensen gevolgen: je hebt de verantwoordelijkheid over een nieuw leventje, een mensje. De grootste en veruit de belangrijkste taak die je ooit in je leven zal krijgen!!!! Probeer gewoon eens vanuit je kindje te kijken, ik denk dat hij/zij liever een moeder heeft in een stabiele situatie dan eentje die loopt te harrewarren met exen of probeert uit een wanhopige situatie te komen door ergens in de bushbush te gaan wonen. Zie dit soort dingen zo vaak bij dit soort topics. Kom nou eens op, neem je verantwoordelijkheid, schouders eronder en zorg dat je een stabiele omgeving voor je ongeboren kind creeert!!! Succes met de zwangerschap.
Zal ik eens heel duidelijk maken, dat ik zelf als persoon heel stabiel ben, juist meer dan dat, en gewoon met een vraag in me hoofd zat, en die vriend uit kenya is niks vaags, al sinds 2008 smoor verliefdm tjah waarom doe je t dan met een ander, als een ander je zo gek maakt dat je alle voor hem bent trap je soms wel in dat soort grapjes... Ik denk aan mijn kleine en daarom wil ik alleen maar het beste...met of zonder de biologische vader... Nu hoor ik namelijk weer van die vriendin/ex dat hij haar nu weer het huis heeft uitgeschopt/gezet heeft inc alle spullen van zijn adnere dochtertje... mmm of t waar is zie ik niet,van hem krijg ik geen reactie als ik er om vraag... weet je dat kind zal een trauma over houden omdat die twee elke keer weer bij elkaar komen,uit elkaar gaan, papa dan weer naar die mama belachelijk en niet normaal doet en ik weet zeker zich ook zo uitlaat waar zijn dochter bij is,want zo deed hij tegen mij ook wel eens met dat dochtertje er bij, mij uitschelden en uitmaken voor ik weet niet wat. T spijt me dat ik over hem praat,maar wil jullie ook gewoon duidelijkmaken hoe hij is. Hoor ook van haar jah en hij praat over seks dit dat waar de kleine bij is, die vriend van hem die ook bij hem in huis woont neemt om de zoveel tijd weer een andere meid mee naar huis, ze drinken en roken en doen aan hasj, hij laat haar muziek horen die niet voor kinderen bestemd is, zet tv op die niet voor haar bestemd is(voor kleine dochter), Hij is lief maar zo onverantwoordelijk naar zijn dochter toe, snappen jullie dat ik daarom twijfel,dat ik t niet weet wat hem betreft,wat mij betreft over mezelf ben ik wel clear minded en niet zo als hem. Ik wil straks ook dat de kleine gewoon de vader kan zien, weet wie t is, maar vind het moeilijk in zo'n situatie als hij zo is en doet. Ik ben er wel uit, ik ga het kind zeker tot net na de geboorte niet door hem laten erkennen,wil geen problemen met hem. Hij kan t kindje zien, en leren kennen,maar erkenning gaat voor mij te ver als hij elke keer weer dingen flikt naar mij, naar die vriendin/ex/vriendin weet dat ook niet elke keer meer hoe t daar nu in elkaar zit, en ook zijn dochter daar elke keer weer de dupe van laat worden die al wel 2,5 jaar is, zo wil ik niet dat mijn kind met hem te maken gaat krijgen.. Ik ben zelf heel sterk, alleen financieel heb ik op dit moment niet makkelijk,maar ook dat komt straks geod,want ja ik ga straks/binnenkort als ik 6mnd ben naar een opvanghuis voor jonge moeders, zodat ik bijstand aan kan vragen, dat er ook beetje geholpen wordt, kwa opvoeden heb ik geen hulp nodig, maar wel kwa hulp in mijn recht staan. Ik heb veel steun van mijn ouders,familie en vrienden, dichtbij en verweg(want zowel mijn vrienden hier in nl als mijn vrienden in kenya steunen mij door dik en dun door hun woorden en daden) Ik ben niet gestresst, ik zit verder gewoon goed in mijn vel, de zwangerschap gaat goed en ik leef gezond, rook niet drink niet en geen medicatie wat ik allemaal niet aan doe of heb gedaan. Ik neem mijn verantwoordelijkheid heel erg, en ik wil juist een stabiele omgeving voor mijn kindje en tjah ik denk al met al dat de vader daar in laten erkennen dat niet is, door alle problemen die hij elke keer veroorzaakt bij mij, bij zijn vriendin/ex en zijn eigen familie. Dus mijn conclusie: ik ben sterk, ik neem mijn verantwoordelijkheid,daarom dat ik met deze vraag kwam omdat ik t beste voor mijn kindje wil, ik zorg goed voormezelf en de kleine ook nu. En daarom denk ik dus dat ik t niet zal later erkennen om nu en of later geen problemen te creeeren voor de kleine. Zolang de kleine wel de vader kan zien en weet wie hij is, hij mag de kleine komen opzoeken, en kan best met de kleine op stap zolang dat met mij er bij is. Niet alleen dat vertrouw ik niet. En later mijn eigen gezin met mijn liefde, waar ik alles aan zal doe om ook dat tot een slagen zal laten. Hij hier, in belgie, of waar dan ook, jah zelfs in ver afrika kan je gelukkig leven want ook daar hebben ze goede gebieden. T belangrijkse is,dat t kindje een gelukkig,goed gezond leven krijgt,met mensen die van hem haar houden, dat t kind goed onderhouden wordt, ook dat kan met gemak in afrika dat heb ik zelf gezien. Maar t liefst blijf ik gewoon in europa natuurlijk.
Beste Sarientje, Ik heb een informatiefolder gevonden van Fiom waar de volgende informatie in staat. (Ik heb er wat hoofdstukken uitgehaald die op jou en de vader van toepassing kunnen zijn) Waarschijnlijk heb je hier wel iets aan: Erkenning van je kind Wanneer je niet getrouwd bent, kan je vriend, ook als hij niet de biologische vader is, toch officieel het vaderschap van het kind op zich nemen. De man die je kind erkent, is dan de juridische vader. Als een man een kind eenmaal erkend heeft, kan dit alleen in een beperkt aantal gevallen weer ongedaan worden gemaakt als de erkenner niet de biologische vader van het kind is. Jij moet schriftelijk toestemming geven als de vader het kind wil erkennen. De gevolgen van erkenning zijn: - Je kind kan de achternaam van de erkenner krijgen; - Je kind erft van de erkenner; - Je kind kan soms de nationaliteit van de erkenner krijgen; - De erkenner is onderhoudsplichtig tot het kind 21 jaar is. Je kind kan zowel tijdens de zwangerschap als na de geboorte erkend worden. Het kan zelfs gedurende het hele leven van het kind. Vanaf dat je kind 12 is, moet het ook zelf schriftelijk toestemming geven voor de erkenning. Tot je kind 16 is, is ook jouw schriftelijke toestemming nodig. Is je kind 16 jaar of ouder, dan is alleen zijn of haar toestemming nodig. Je kunt een man niet dwingen tot erkenning van je kind; het kan alleen vrijwillig gebeuren. De man die je kind verwekt heeft, kan aan de rechter vragen of hij jouw kind mag erkennen. Dat kan hij ook doen als jij dat niet wilt. De rechter kan toestemming geven als hij of zij vindt dat jij geen goede reden hebt het te weigeren. De man die je kind wil erkennen, moet aan de volgende voorwaarden voldoen: - Hij moet 16 jaar of ouder zijn; - Hij mag niet getrouwd zijn, tenzij de rechtbank aanneemt dat tussen jou en de man een band bestaat of heeft bestaan die gelijk staat aan een huwelijk óf dat je kind en de man een persoonlijke band hebben. Vaderschapsactie De vader (verwekker) van je kind heeft de plicht bij te dragen in de kosten van de verzorging en opvoeding van zijn kind tot het kind 18 jaar is. Voor kosten van levensonderhoud en studie is hij verantwoordelijk tot het kind 21 jaar is. Als de vader weigert te betalen en/of ontkent de vader te zijn, kan jij als moeder een vaderschapsactie starten. Dat kan alleen als je kind niet door een andere man is erkend, want dan zou de erkenner al onderhoudsplichtig zijn. Met een vaderschapsactie vraag je alleen om onderhoud of alimentatie voor je kind; het heeft geen gevolgen voor de juridische band tussen vader en kind. Voor een vaderschapsactie moet je naar de rechtbank, wat betekent dat je een advocaat nodig hebt. Als de rechter jou gelijk geeft, moet de vader bijdragen in de kosten van levensonderhoud van je kind. De kan kan natuurlijk beweren dat hij niet de vader van je kind is. Hij kan dat bewijzen door een bloedproef of DNA-onderzoek te laten doen of door aan te tonen dat hij op het moment van de verwekking geen contact met jou had. Gerechtelijke vaststelling van het vaderschap Als de vader van je kind ontkent de vader te zijn en je vindt het voor jezelf of voor je kind belangrijk om een familieband tot stand te brengen tussen hem en je kind, kun je dit via een procedure afdwingen bij de rechtbank. Dit kan alleen met behulp van een advocaat, binnen vijf jaar na de geboorte van je kind. In dezelfde procedure kan je de rechter ook vragen een financiële bijdrage voor het kind vast te stellen. De gevolgen van de gerechtelijke vaststelling zijn: - de man wordt de juridische vader vanaf de geboorte van het kind; - de man wordt onderhoudsplichtig en het kind erft van hem; - het kind kan door naamskeuze de naam van de man krijgen; - de man kan om een omgangsregeling vragen. De gevolgen van deze procedure zijn dus groter dan die van de vaderschapsactie, waarin je alleen om alimentatie vraagt. Er verandert evenwel niets in het gezag over het kind. (zie hieronder) Ouderlijk gezag Ouderlijk gezag is het recht (en plicht) van de ouder zijn of haar kind op te voeden en te verzorgen. Degenen die het ouderlijk gezag over een kind hebben, zijn de wettelijke vertegenwoordigers van het kind. De man die je kind erkent, krijgt niet automatisch het ouderlijk gezag over het kind. Hij kan wel samen met jou een verzoek hiertoe indienen bij het kantongerecht. Ouderlijk gezag houdt in dat iemand: - Verantwoordelijkheid is voor verzorging en opvoeding van het kind; - Onderhoudsplichtig is totdat het kind 21 jaar wordt; - Wettelijk vertegenwoordiger van het kind is; - Het beheer over het vermogen van je kind heeft. Hopelijk helpt deze informatie jou en de vader om een passende beslissing te nemen die het beste is voor jullie kindje. Veel succes ermee.