Ik heb een kat, een echte buitenkat. Ik doe haar geen plezier om haar binnen te houden. Ze ligt lekker de hele dag in de tuin en komt af en toe eens een brokje eten. Ligt een uurtje bij me op een kleedje en smeert hem weer. Ik snap je beredenatie wel, maar het is zo gelopen. Daarnaast vind ik eigenlijk ook dat katten buiten dieren zijn. Zodra deze dood gaat (ze is al 12) dan neem ik ook geen kat weer.
Ik ben allergisch en vind haren echt vies en een hond op de bank bijv al helemaal (mag hier dus ook niet) maar toch hebben we een hond. Hond en zoon zijn echt gek op elkaar en 2 stuiterballen en spelen altijd samen, net alsof ik 2 kinderen heb want speel alsnog politie agentje met die 2 omdat ze te druk doen of weer iets wat ze niet mogen. Maar heb dan ook een ras die bekend staat om de enorme liefde naar mens en kind.
2 katten een Perzische kat 18 jaar geworden helaas moeten laten inslapen en nog een huis tuin en keuken kat van nu 16 jaar oud Mijn katten kwamen/komen nooit buiten Als deze komt te overlijden wil ik geen huisdieren weer Ondanks de onvoorwaardelijke liefde erger ik mij na al die jaren nu toch ook wel aan de haren/ korrels kattegrid/ haarballen kots enz
Nee ik neem geen huisdieren terwijl ik nog kleine kinderen heb rondlopen in huis. Het is me te druk en stank en haren word ik echt gek van. Als ik bij mijn zus ben, zij heeft 2 katten, zit ik onder de kattenharen. Nee, vreselijk.
Ik kom niet graag bij mensen thuis waar de hele tijd dieren langs je benen lopen en naast je (op de bank) liggen. Het is niet zo dat ik een hekel aan dieren heb, maar ik vind het persoonlijk maar niks om gewoon *voor de lol* een dier in huis te halen. Ik weet dat het voor veel mensen wel heel belangrijk is en dat wil ik niet veroordelen, maar ik word er niet blij van en ik vind het ook een raar concept om andere levende dieren te domesticeren voor vermaak en gezelschap. Ik pas soms op de chihuahua van mijn ouders (ook al zoiets, er moet iedere keer dat je naar het buitenland gaat op gepast worden door anderen) en hoewel dat prima te doen is, herinnert het me er steeds weer aan dat er honden gefokt worden voor het plezier, op basis van raszuiverheid en uiterlijke kenmerken, waar zieke dieren uit voortkomen met ernstige verstandelijke en lichamelijke problemen en ziekten, die soms niet eens meer op natuurlijke manier kunnen voortplanten of bevallen. Ik vind dat soort dingen mens en dier onwaardig. Het is een uitwas van het concept 'plezierdier', waardoor het hele gegeven van huisdieren me tegen is gaan staan. En ja, daarmee zal ik vast een hoop mens-dier-relaties tekort doen. We hebben het wel overwogen, om een hulphond te nemen voor onze zoon, maar dan zou dat dier soms 6 uur achtereen alleen thuis moeten zijn en dat vind ik te lang. Áls er al een dier in huis zou komen, wil ik het ook goed behandelen, verzekeren, er een fatsoenlijk slaapverblijf voor maken etc.
Hier momenteel 2 honden, 3 katten en 2 cavia's. Vorig jaar rond deze tijd hadden we nog een hond en een kat extra, maar die zijn allebei inmiddels ingeslapen (ouderdom). Nadat de oude hond dood was, voelde ik stiekem iets van opluchting, omdat dat een heleboel haren zou schelen (het was een Leonberger). Boy was i wrong... Nu blijkt dat onze bordercolliekruising de bron van alle rondvliegende haren is. En die is nog maar net 3, dus zal voorlopig ook niet het loodje leggen. De andere hond, een 13- jarige chihuahua met al jarenlang hartproblemen, gaat waarschijnlijk niet zo lang meer mee. Vriend wil graag weer een grote hond, maar niet zolang er nog zoveel dieren in huis zijn. De cavia's... waren er 4, inmiddels dus nog 2. Ze zijn eigenlijk van dochter, maar goed, we knuffelen er allemaal mee. De katten: 1 asielpoes van inmiddels 17 die rondloopt alsof ze nog maar een jaar of 3 is. Zij is ook de enige die (in eigen tuin) buiten komt. Dan nog een asielkater van nu een jaar of 11, die heb ik als 'kitten-pleegmoeder' zelf met de fles grootgebracht vanaf dat hij 2 weken was. En mijn Rooie Pluis: Een kruising tussen een Pers en een Maine Coon, van inmiddels een jaar of 8. Eerder vond ik het haar enz nooit zo erg, maar sinds ik zwanger was van de 2e begint het me echt op mn zenuwen te werken. Elke dag stofzuigen, altijd die f-ing rotharen in je kleren/ was/ handdoeken. Aargh. Nu met de baby erbij helemaal... ALLES heeft direct haren. Z'n kleertjes, spuugdoekjes, spenen. Vannacht lag de Rode Pluis ineens in de box (! Zomaar, doet ie anders nooit!), dus ik kan het boxkleed weer gaan ontharen met zo'n plakroller. Ik zeg het niet gauw, maar ik kijk er naar uit dat het beestenbestand wat inkrimpt. We doen ze niet weg, en tot het moment dat ze dood gaan worden ze ook goed verzorgd, maar wat minder haar in huis zou fijn zijn...
Wij hebben een hondje. Vind het heerlijk, sowieso ben ik door haar verplicht elke dag naar buiten te gaan. Maar ook als ik zie hoe gelukkig en hoe veel liefde de meisjes voor haar hebben kan ik zo blij worden.
Ben eigenlijk een hondenmens.. helaas overleed de hond toen ik zwanger was. Nu zijn mijn werktijden dusdanig (minder dagen maar langer) dat een hond niet praktisch is. We misten de gezelligheid enorm, onze dochter is zo gek met dieren. Eerst hebben we 2 gerbils aangeschaft, zo leuk om naar te kijken, levend schilderijtje dat weinig werk oplevert. Maar we misten toch ook wat knuffeligs. Wij hebben nu 2 siberen (katten). Deze mogen onze tuin niet uit (stroom op de tuinomheining). Als hondenmens haatte ik katten in mijn tuin. Mijn dochter is heel gek op ze. Buiten hebben we een volière. Mijn vriend zijn ding, ik heb daar niet zoveel mee. Dochter vindt het wel leuk btw.
Wij hebben geen huisdieren. Man zou het wel willen met de reden voor de kinderen maar ik wil het echt niet en dan ook precies de redenen die jij geeft. Bij mij komt er ook bij dat ik die lucht niet kan kan uit staan niet van het beestje en al helemaal die brokken lucht en als het een kooidiertje is die lucht van plas/poep. En al die haren die dan ook op/in je kleding gaat zitten. Nee, sorry ik kan daar niet mee leven maar vind ze echt wel lief om te zien . - BIJ ANDEREN-(daarna blij dat ik weer naar me eigen huisje kan)
Helaas geen. Ik ben opgegroeid met honden en mis het best wel. Alleen ben ik teveel weg van huis en ik wil niet dat de hond veel alleen zit. Wellicht als de kinderen ouder zijn dat er een hond komt.
Officieel hebben we een hond. Maar die woont nu al 3jaar bij mijn schoonouders. Hij is door een bloeding in zijn beenmerg verlamd geweest .Hij kan hij weer best goed lopen. Maar kan hier zijn rust niet meer vinden door de kinderen. Dus besloten samen met schoonouders dat hij daar nu blijft wonen. We hebben nu wel 3 goudvissen. We spelen af en toe met het idee voor een cavia of konijn voor de meiden. Maar dus nog niet gedaan. We nemen pas weer een hond als Bullie er niet meer is. Eerder voelt raar en als de kinderen iets ouder zijn. Al mis ik de verplichting die er bij komen dus absoluut niet.
Hier 2 katten en vindt het wel gezellig maar man wilde ze graag en ik kan voor alles opdraaien. Ben er wel gek mee maar ze zijn nog maar 6 maanden oud dus ik moet gigantisch opletten dat ze de boel niet slopen. We hebben een grote bijkeuken met aanrecht enz.. zodat ze genoeg te doen/klauteren hebben als wij niet thuis zijn. Ze mogen in huis niet op de bank,tafels of aanrecht en ook niet in de slaapkamers,dat vindt ik vies. Verder snap ik niet waarom het zo’n gedoe is met vakanties want er bestaan pensions. Het is natuurlijk niet ideaal zo’n vreemde omgeving maar je hoeft ook niet te leuren bij familie,vrienden of buren. En de kosten calculeer ik gewoon mee met de vakantiekosten. Huisdieren kosten nu eenmaal geld.
Ja! 2 honden, 2 katten en 2 baardagamen. Ik vind het leuk en gezellig en de honden houden me fit. Met de oudste (inmiddels 10) heb ik het bos heel goed leren kennen en ook contacten in de buurt ontstaan spontaan als je met de hond loopt. Voor mij wel heel fijn, want ik kende hier niemand en inmiddels de hele buurt. De kinderen vinden het ook leuk en de band tussen onze oudste blaffer op onze oudste zoon is bijzonder. Moet wel zeggen dat ik met de katten wat minder heb, maar dat zijn 2 buiten katers. Echte rovers, nemen geregeld een cadeautje voor ons mee. Ik vind het voor kinderen sowieso wel goed om een huisdier te hebben, ze leren je alle aspecten van het leven. De lol om een pup, de lachsalvo's omdat de baardagaam 'zwaait', de zorgen als je dier ziek is en ooit het verdriet om het afscheid. De zorg die een dier vraagt en de steun die ze je geven op momenten dat het wat minder gaat. De oudste zit op paardrijden en eigenlijk wil de jongste dat ook wel. Maar goed, het word een beetje onsamenhangend. Honden zijn echt mijn dieren. Zoals ze ook zeggen: zonder hond was mijn huis schoon, mijn portemonnee gevuld, maar mijn hart leeg. Dat is hier zeker waar.
Hier 3 hele grote honden, en binnen kort (als het goed is) 4 hele grote honden. Verder een wei met kippen 1 haan en wat fazanten, een koppel halsbandparkieten, binnen een tamme albino parkietje en een kleine aquarium met wat vissen en slakken. Ik hou van dieren, vooral honden, die zijn mijn alles. En ook al zijn ze zo groot (gem. 70 cm en 52 kilo) ze zijn ontzettend lief naar kinderen toe, ook vriendjes en vriendinnen van onze kinderen. Ze zijn zo lief rustig en aanhankelijk dat er zelfs kinderen over hun angst van honden heen zijn gekomen dankzij onze honden. Ze zijn ook een beetje de mascotte van school geworden, iedereen kent onze honden en worden door iedereen uitgebreid geaaid. Zou niet zonder hun (dit ras, de landseer) kunnen. De rest is meer voor de gezelligheid en bij de kippen ook een beetje praktisch. Kippen eten al het groenvoer op en ik krijg er eieren voor terug, ideaal. Ze lopen in een heerlijke wei van ongeveer 100 m2. Maar het geluid van alle dieren, het maakt het gewoon gezellig vind ik. Ik ben fulltime moeder en heb een opleiding als paraveterinair en medewerker dierverzorger. Dus ook van alle hokken schoonmaken kan ik genieten. Ik ben er mee opgegroeid en mijn kinderen groeien er ook mee op. Prachtig gewoon. Alleen de vissen, daar heb ik het minste mee, maar onze kinderen vinden die geweldig . Je kunt er niks mee vind ik, zwemmen maar wat rond en je geeft ze wat eten, that's it
Aha, daarom heb je altijd zo schoon huis. Je hebt geen huisdieren! We hebben 3 honden van klein tot groot. Heel even 1 hond gehad, (andere moeten laten inslapen en de andere werd een hulphond) Maar hij at niet meer. Mistte dus duidelijk zijn roedel. Puppy in huis genomen, 3 weken later kwam de “hulphond” terug. Hij kwam niet goed door de training. Ongeschikt. Dus ja. Weer 3 honden.
Hier 2 katten. Vlak voor mijn scheiding overleed ons oudje. Kort daarna dus weer een (oudere) kat uit het asiel gehaald. Die is de steun en toeverlaat van mijn oudste dochter geworden. De kinderen leren met respect met dieren om gaan, en ook dat je de verzorging niet kan verwaarlozen. Verder is het gewoon erg gezellig, die blije hoofdjes als je thuiskomt (terwijl zij denken aha daar zijn de brokjes-gevers). Een hondje lijkt me leuk maar dat past helaas niet in ons leven.