Wij hebben de combinatietest laten doen. Bij ons in de familie komt geen Down voor (wel open ruggetjes helaas) en we wilden zekerheid hebben. De nekplooi was goed (2,1mm, alles wat onder de 3mm is, is in principe goed), maar mijn bloedwaardes waren niet goed. Toen kwam er een verhoogde kans uit van 1:200 op down, terwijl voor mijn leeftijd (30) 1:800 normaal is. Wij vonden: wie A zegt, moet ook B zeggen, dus hebben we een vruchtwaterpunctie laten doen (het onderzoek zelf valt echt 100% mee; je moet daarna wel rust houden). Alles bleek in orde, ook geen open ruggetje. Wij zijn heel blij dat we de nekplooimeting hebben laten doen en zijn ook blij dat we de vruchtwaterpunctie hebben laten doen. Ook de 20-weken-echo was oké en nu ben ik echt onbezorgd zwanger.
Ik heb het wel gedaan, bij beide. Gelukkig bij beide was alles goed. Als jij het wilt, gewoon doen. Al krijg je het hoogstwaarschijnlijk niet vergoed. Ik denk als je er zo mee zit, dat je het beter wel kunt doen, want anders ga jij je je hele zwangerschap druk maken.
ik ken iemand die heeft het wel gedaan omdat ze toch al aardig op leeftijd waren maar nog nooit eerder het geluk hadden mogen vinden. deze nekplooimeting bleek dat het kindje niet goed te wezen. toen een vruchtwater punctie gedaan deze bleek ook weer niet goed. dus toen de vraag willen jullie het houden of niet nou ze wouden het wel houden omdat zij ook met gehandicapten werkte en zij dacht het is en blijft mijn kindje. bij de bevalling komt er gewoon een super gezond kindje uit wat helemaal niks mankeert. stel je had het weg laten halen dan had je gewoon een gezond mensje van het leven berooft. maar je kan natuurlijk ook een meting doen voor jezelf maar weet dan wel dat je dus onterrecht in de stress kan zitten. wij hebben het niet gedaan. en je hoort bij de 20 weken echo wel of het misschien een afwijking heeft dus voor ons hoefde het niet. liefs
Wij laten wel de combinatietest doen. Ten eerste omdat we al 3 kinderen hebben en mocht er iets zijn dan willen we ons en de kinderen daar wel een beetje op voorbereiden. Om mijn leeftijd of anamnese hoeft het niet maar de laatste tijd gaat er in mijn omgeving zoveel mis... Daarbij een verdikte nekplooi kan ook op andere afwijkingen duiden. Morgen heb ik mijn termijnecho en dan meteen vk bellen voor papieren voor bloedonderzoek, die halen en bloedprikken en dan over 2 weken de nekplooimeting en als het goed is krijg ik dan meteen ook de voorlopige uitslag.
Hier een ervaringsdeskundige inmiddels, helaas... Voor verhalen lees onder onderzoeken en echo's. Een opmerking: Ik lees dat veel mensen schrijven: In beide families komt down niet voor, dus we laten het niet onderzoeken. Maar ik geloof maar 4% van alle gevallen van kindjes met down, heeft erfelijke down. De kans is dus veel groter dat het spontaan ontstaat. Verder kan een verdikte nekplooi zo veel meer inhouden dan dat je eventueel een kindje draagt met syndroom van down... vind het jammer dat hier niet meer over geinformeerd wordt door verloskundigen. Een nekplooimeting geeft een indicatie en kan (wellicht ten onrechte) ook heel erg veel onrust teweeg brengen. Ik denk dat veel mensen die een combinatietest laten doen en een slechte uitslag krijgen, ook vervolgonderzoeken laten doen, je wilt dan tenslotte 'zeker' weten wat er aan de hand is. Wij weten nog steeds niet of ons kindje iets mankeerd, ze hebben tot nu toe gelukkig niets kunnen vaststellen. Maar dit betekend wel dat ik totaal geen relaxte zwangerschap heb. Sta hier ook bij stil! Succes en maak de voor jullie juiste keuze.
Ik heb er trouwens wel voor gekozen, dat als ze tijdens een normale echo een afwijking in de nekplooi zien, ze het wel tegen ons zeggen. Daar kon ik ook voor kiezen.
Wij hebben gekozen om het niet te doen.. Ten eerste behoor ik tot de mensen die alleen maar ongerust word als de uitslag wat minder goed is als verwacht, ten tweede wil ik de risico's van de vwp niet lopen en ten derde als er iets word vastgesteld weet ik niet of ik het wel weg zou willen laten halen. Verder geeft een goede uitslag ook geen garantie op een kindje zonder down, speelde bij mij toch ook mee in mijn keus. Ook ben ik ervan overtuigt als ze op de termijnecho toch iets zien wat zorgwekkend is zoals een duidelijk verdikte nekplooi dat ze dan wel wat aangeven..
Hier geen nekplooimeting. Het is slechts een kansberekening en wij zijn van mening dat het leven niet maakbaar is, we wachten af wat er op ons pad komt. Misschien naief, misschien dom, maar wij voelen ons er goed bij.
Ik heb gisteren nog een uitgebreid gesprek gehad met de VK... Ik had mezelf goed ingelezen over de testen, voor en tegens afgewogen, dus ik was goed voorbereid op het gesprek. De VK zei hetzelfde als wat hier ook al voorbij gekomen is: Het is een kansberekening, zelfs bij een positieve uitslag kan er nog van alles mis zijn, en bij een negatieve uitslag alles goed. Daarbij komt dat er in principe alleen gekeken wordt naar Down Syndrome ( al kan een verdikte nekplooi ook wijzen op bijv. Turner ) maar er kunnen nog zo veel andere dingen mis zijn met het kindje, je hebt het gewoon niet hand. Zelfs na een goede 20 weken echo is het niet gegarandeerd dat je een gezond kindje krijgt. Nee, we doen het niet. De VK heeft mij nóg een week bedenktijd gegeven voor het geval dat ik spijt krijg van mijn keuze, maar ik denk niet dat dat gaat gebeuren.
Natuurlijk mag je dat vragen! Even uit mn hoofd, zit namelijk op mn werk en heb de papieren niet bij me: De nekplooimeting is slechts een onderdeel van de combinatietest. Er wordt dus niet alleen naar een nekplooi gekeken, maar ook naar je leeftijd en bepaalde waardes in je bloed. Bij mijn eerste zwangerschap was ik 29 en nu ben ik 31. Ik was er van overtuigd dat ik me wat leeftijd betreft niet druk hoefde te maken. Bij de nekplooimeting bleek dat de plooi 1,8 was. Norm is 3, dus dat zag er goed uit. Ook zag ze dat het neusbotje aanwezig was (geeft ook geen zekerheid maar bij kindjes met down is deze vaak niet aanwezig). Bloed werd afgenomen en binnen een week had ik de uitslag. 1:650. Zat me totaal niet lekker omdat mn leeftijd ok was dacht ik en de nekplooi ook. Dacht dus echt dat ze iets in mijn bloed hadden gevonden dat niet ok was. Heb toen zelf het ziekenhuis gebeld die de berekening doet en toen bleek het volgende: Puur alleen op leeftijd was de kans toen ik 29 was in de 1 op 650 (ongeveer) en nu met 31 jaar, 1 op 550 (ongeveer ook, heb de exacte aantallen niet bij me). Dus dat was alvast een verschil. Bij mijn eerste kindje was de nekplooi 1,3, bij deze beeb 1,8. Allebei ruim binnen de norm, maar ook dit veroorzaakt in de kansberekening toch een enorm verschil. Daarnaast werd uitgelegd dat de bloedafname heel erg een moment opname is. Bij de eerste is het bloed afgenomen toen ik ruim 12 weken was en nu was dat nog voor ik 11 weken was. Ook dit kan een verschil veroorzaken. Ik schrok erg van de kansen die je puur op leeftijd gebaseerd al hebt. Maar toen ik bedacht dat de nekplooi en de bloedafname mn kansen met iets van 100 verkleind hadden (leeftijd in de 500 en nu dus in de 1 op 650) was ik wel iets gerustgesteld. Ik zeg heel eerlijk dat mijn zwangerschap tot nu toe geen feest is (continue ziek en veel bloedverlies gehad). Als de uitslag verhoogd was geweest had ik wel een punctie laten doen. (de kans dat het door de punctie misgaat is nog steeds kleiner dan de kans dat het kindje dan down heeft) en als die uitslag niet goed was geweest, had ik de zwangerschap afgebroken denk ik. Ik heb al een kindje die gelukkig gezond is, maar wel al geopereerd is en met 6 jaar nog een keer geopereerd moet worden en ook veel aandacht nodig heeft. Een kindje met down heeft vaak nog meer zorg nodig (omdat er vaak ook hartafwijkingen zijn) en dat zou ik er echt niet meer bij trekken. Mocht het nu toch zo zijn, dan is het zo en dan hou ik nu alvast onvoorwaardelijk van dit kindje. Maar als ik dat met een week of 15 zou weten zou ik denk ik wel actie ondernomen hebben. Kindje heeft waarschijnlijk wel een verwijd nierbekken (dat is gezien op de 20 weken echo) en als ze daar ook aan geopereerd moet worden vind ik dat ook al erg genoeg. Oeps.... heel verhaal geworden zie ik
Dit vind ik heel raar. Ik heb altijd gehoord dat de uitslag van de punctie echt 100% betrouwbaar is! Wat werd bedoeld met ' niet goed '? Downsyndroom of iets anders? Nog even ter aanvulling op mn vorige bericht, ik kan me ook voorstellen dat als het kindje niet gezond is en je wilt het toch houden, dat je dat dan toch liever van te voren wilt weten. Ik was bij mijn zoontje ook liever van te voren op de hoogte geweest van zijn afwijking, ook al is hij gezond en is het meer lastig dan heel erg.
ik heb die meting ook laten doen op aandringen van mijn gyn (ivm 2x n miskraam)! Uitslag was 1:520 en mijn man en ik zijn beide 24 jaar en hebben in beide families geen afwijkingen.. kheb niet verder laten testen.. omdat t volgens de gyn geen verhoogd risico is.. maar ik heb me er tog egt wel wakker van gelegen.. t is nu alleen de laatste weken dat ik er wat rustiger over ben, maar de angst blijft wel! Ik heb er egt spijt van dat k die meting heb laten doen.. ik zal t bij een volgende zwangerschap niet meer laten doen!
oke nou misschien heeft ze dan de punctie niet laten doen. ik begin nu te twijflen hahaha. ja ze hadden downsyndroom geconstateerd. en er kwam wel een gezonde baby uit. misschien hebben ze dan alleen een nekplooimeting gedaan en verder niet laten onderzoeken ik durf daar verder niks meer over te zeggen hihi. maar in ieder geval ik zou echt helemaal gestresst worden en het was dus voor mij niet goed geweest zo'n meting hihi liefs
Ik heb beide zwangerschappen wel voor een combitest gekozen. Vooral vanwege mijn leeftijd (35 bij eerste, 37 bij tweede) maar anders had ik het misschien ook gedaan. Dat je je anders de hele zwangerschap zorgen maakt, vind ik een beetje kop-in-het-zand-steken. Kan voor iedereen anders zijn, maar voor mij voelt dat zo. Het kan namelijk best zo zijn, dat je een kindje met down verwacht. Vrienden van mij hebben een downbaby gekregen, terwijl ze dat van tevoren niet wisten. Het heeft weken, of nog wel langer, geduurd voordat ze een beetje met dat idee in het reine waren en ze uberhaupt maar echt blij waren met hun kindje. Geen fijne start dus. Dat wilde ik liever niet - als er een verhoogde kans was zou ik wel een vwp (of liever vlokkentest) hebben laten doen, om het zeker te weten. Nu was de uitslag zo goed, dat de kans om een gezond kindje te verliezen 7 keer zo groot was als de kans dat het toch een kindje met down zou zijn. Daarom laten wij het hierbij zitten en doen geen verder onderzoek. Natuurlijk is er een piepkleine kans dat deze kleine alsnog down heeft, dat realiseer ik me ook wel. Maar hoe ouder de moeder, hoe betrouwbaarder de kansberekening. Dus vanaf hier durf ik het erop te gokken. (ter info: op grond van mijn leeftijd had ik een kans van 1:140, na de combinatietest was de kans nog maar 1:2000 - als die combitest niet had bestaan, had ik wel voor een vwp gekozen.)
Hi, het is idd een persoonlijke keuze, maar zoals ik reeds in een ander topic schreef: in Belgie is dit eigenlijk standaard. Mijn gyn kende niemand die weigerde... Ben zelf eergister 32 geworden, dus niet meer 'superjong' - nekplooi was 1.8mm en het resultaat was minder dan 1/10.000 Het kindje zou niet minder welkom zijn, maar indien er iets zou zijn zou ik het op voorhand willen weten... gr, Kwek
Maar dit vind ik nou juist het gevaarlijke.... nu kan er ook nog iets zijn met je kindje, als is de kans heel klein. Een kleine kans betekent niet meteen dat er geen kans is... Nu ben je heel blij dat je kleine waarschijnlijk gezond is, bij een slechte uitslag had je je meer zorgen gemaakt. Ik hou er nu gewoon rekening mee dat het kindje misschien niet gezond is en wil me niet onnodig gerust voelen bij een goede uitslag, of onnodig ongerust bij een minder goede uitslag. Alles staat nu nog open en ik hoop gewoon dat alles goed is. Wel laten we de 20 weken echo doen, omdat ze daarop gewoon heel veel kunnen zien. Ik hecht hier veel meer waarde aan, al weet ik ook dat ze niet alles kunnen zien.
hai iedereen bedankt voor de reacties, ik weet het nu nog steeds niet hahaha, maar ik weet nu wel wat meer hoe andere erover denken. ik denk meer dat ik het niet ga doen omdat ik het risico van een punctie ook niet wil nemen. nou ik ga er nog een nachtje over nadenken!! bedankt
Hoihoi, Afgelopen vrijdag ben ik zelf redelijk onbevangen de combi-test ingegaan. Helaas een hele slecht uitslag: 8 mm en daarmee komt de kansberekening op 1:2 (ik ben 36 jaar). Dan begint dus de 'ellende'. Want het is nog steeds slechts een kansberekening en geen diagnose. Dinsdag meteen een vlokkentest erachteraan, en nu twee weken wachten op de uitslag... Als ik opnieuw zou kunnen kiezen zou ik de nekplooimeting overslaan en meteen een vlokkentest doen. Dan had ik nu niet zo in de rats gezeten, en wel meteen een diagnose gehad. Van de andere kant is een nekplooimeting pijn - en risicoloos en snel gepiept... Ieder voor zich natuurlijk.... Groet Lisette