Ik ben er nog niet over uit. Hangt er denk ik vanaf hoe ik er op dat moment aan toe ben. Als ik wel pijnbestrijding krijg, dan liever pethidine dan een ruggenprik.
Ik heb de optie: "Niet: ik vind dat vrouwen moeten baren met pijn" er bewust niet bijgezet om discussies te voorkomen. Want dan had ik het antwoord: "Wel: maakt me niet uit welke pijnbestrijder, als ze de pijn maar bestrijden, want ik weiger pijn te lijden" er ook bij moeten zetten. Dit topic is bedoeld mijnerzijds om te peilen, niet om de strijd uit te vechten of de pijn er wel dan niet bij hoort en of jij kan bevallen zonder pijn omdat miljoenen vrouwen het al duizenden jaren zonder pijnbestrijding hebben gedaan. Als je daarover door wilt discussieren, open dan een topic als: "Pijn lijden hoort bij de bevalling". De mogelijkheid van pijnbestrijding is er tegenwoordig in Nederland, dus ik verneem graag waar de voorkeur naar uit gaat.
Ik heb de eerste bevalling zonder pijnstilling thuis gedaan. Tuurlijk, bevallen doet pijn, maar toch vond ik het goed te doen. Daarom zou ik nu bij de tweede ook niet zo snel voor pijnbestrijding kiezen. Bovendien lijkt een ruggenprik me echt heeeeeeel erg eng, zo'n grote naald in je rug en dan de controle over je onderlichaam verliezen, brrr...
Ik woon net over de grens in België en ga ook bevallen in een ziekenhuis daar. In België is het de normaalste zaak van de wereld dat je een ruggeprik krijgt, onder het motto 'waarom zou je onnodig pijnlijden?' Laatst organiseerde het ziekenhuis een info-avond over bevallen en ze gaan daar eigenlijk al vanuit dat als je moet bevallen je een prik krijgt. In NL is dat volgens mij net andersom, daar gaan ze uit van een bevalling zonder prik, totdat je er zelf om vraagt, niet?
Maar ik vind ook niet dat vrouwen pijn moeten lijden tijdens een bevalling (en ik denk eigenlijk dat niemand hier dat vindt...). Het enige is dat ik mezelf voorhoudt dat er zoveel vrouwen het kunnen/hebben gekund, dat ik vind dat IK het ook moet kunnen. Dat wil niet zeggen dat ik vind dat andere vrouwen het dan ook maar moeten... Als iemand een ruggeprik wil: go for it! Groot gelijk, zelfs! Ik zou het zelf alleen niet willen en/of durven.
2 bevallingen , 2 verschillende verhalen en situaties. Mijn eerste, dochter, werd ik ingeleid, vliezen breken en infuus met oxytocine, eerst waren er geen weeën en dan BAM ineens sterke weeên van 1.5min, met amper 15sec tussen, al snel was ik helemaal in mezelf gekeerd en kon de weeên amper bijhouden. Na 3 a 4 uren creveren hebben mijn man en de vroedvrouw besloten dat het goed geweest was en dat ik een epidurale nodig had zodanig dat ik in staat zou zijn natuurlijk te bevallen. Dus kwam de anestesist en kreeg ik een epi, 2 u later was ik al mama. Ik wou geen pijnbestrijding maar achteraf gezien was het zo intens en niet bij te houden dat ik gelukkig kon zijn dat een epidurale bestond! Bij mijn tweede, zoontje, kreeg ik spontaan weeên een dag of vier voor ik uitgerekend was. Die deden wel een tikje pijn maar het viel goed mee, eerst zo om de 10min, daarna om de 5, 2 minuutjes. Toen gingen we naar het ziekenhuis. Alles ging super, pijn was goed op te vangen, tot 7cm heb ik rondgewandeld en een beetje gepraat, daarna in bad gegaan, tegen 8cm werd de pijn heviger zodat praten er niet veel meer bij was . Uiteindelijk werden dan mijn vliezen gebroken en een half uurtje later was mijn zoon daar. Een volledige natuurlijke bevalling zonder pijnbestrijding, was ook niet nodig toen ! Ik las ergens iets over suf zijn van een kindje nadat er verdoving werd toegediend; mijn dochter heeft de epidurale heel goed doorstaan en was na de geboorte heel alert, is binnen het half uur krahtig beginnen te zuigen aan de borst. In tegenstelling tot mijn zoontje die was ook alert maar was de eerste dagen een 'lui' zuigertje
Pijn kun je niet met elkaar vergelijken en ook niet hoe iemand pijn kan verdragen. Iedereen heeft een andere pijngrens. Mijn antwoord is: nee, ik kies in eerste instantie zonder (dat pijn erbij hoor, dat snap ik ook wel), maar als het echt niet meer te houden is en je functioneert gewoon niet meer zoals het moet door de pijn, wil ik pijnstilling. Vorige bevalling ben ik na ruim een dag weeën en niet meer dan 1 cm ontsluiting doorgestuurd naar het ziekenhuis voor een ruggenprik (dus niet op eigen verzoek). Het hielp maar bar weinig, de meeste pijn kwam er gewoon doorheen en na anderhalf uur hebben ze het stopgezet en heb ik de bevalling weer verder zonder gedaan. Dus zo ideaal was het niet. Die ruggenprik zetten zelf merkte ik trouwens weinig van. Ik denk dat de wetenschap dat je voor pijnstilling kunt kiezen je al een hele hoop rust geeft tijdens een bevalling, ongeacht of je het nu gaat gebruiken of niet.
ik ben chronische ziek... de weeen waren voor mij moeilijk op te vangen., en met 2 cm ontsluiting kreeg ik al een ruggenprik, dit omdat ik mijn bevalling anders niet zelf kon doen,(te vermoeiend en dan was de kans groot dat ik zou wegvallen) dat risico wou de gyn niet nemen. omdat de weeen zo heftig waren heb ik nog genoeg gevoeld van de weeen :S helemaal pijnloos wat sommigen zeggen ( dat ze soms zelfs nog even konden slapen) dat zat er voor mij niet in. ik kies dus voor pijnbestrijding, omdat ik zo mijn bevalling toch heel bewust heb kunnen mee maken
Voor degenen die een ruggenprik hebben gehad, geen last gehad van bijwerkingen achteraf? Je hoort vaak dat men nog tijden erna last heeft van rugpijn, soms zelf permanent..
Ik wil echt nooit een ruggenprik. Ik wil het op een natuurlijke manier mee maken en niet met die rot zooi.En ik zei al tegen mijn man.net voor de weeen begonen dadelijk kan ik niet normaal na denken.dus jij zegt tegen de dokter dat ik GEEN RUGGE prik wil
Ik heb besloten zonder pijnstilling te willen bevallen. Gynaecoloog heeft mij een ruggenprik geadviseerd ivm met vermoeidheid en geen krachten meer hebben om te persen, maar na veel voors en tegens tegen elkaar af te wegen, ben ik tot de conclusie gekomen dat ik dat niet wil. Eventueel kan ik tijdens de bevalling alsnog toestemming geven voor die prik of evt een pethidine injectie. Die heb ik vorige bevalling namelijk (tegen mijn wil in) gekregen en misschien heeft het toch wel geholpen denk ik als ik goed nadenk. Maar wel een heel nare ervaring aan overgehouden omdat ik het dus absoluut niet wilde. Nu dus heel duidelijke afspraken gemaakt met de gynaecoloog dat er niks gegeven of aangeboden word, tenzij ik er zelf om vraag.
Ik ben als de dooood voor naalden en heb ook altijd gezegt voor mij nooit een ruggeprik... Nou ik vond 'm heerlijk haha ... Heb alleen maar 3 weeen gehad met de ruggeprik toen kreeg ik al persweeen
Ik zei altijd: nee, ik wil geen pijnbestrijding, er zijn miljoenen vrouwen voor mij geweest die het ook zonder hebben gedaan! Maar goed, je weet nooit hoe het leven loopt en mijn ontsluiting vorderde niet en na uren een weeenstorm te hebben gehad, heb ik gevraagd om pijnbestrijding. Ze deden die wee opwekker steeds een tandje hoger en ik trok het niet meer... Afijn ik heb dus WEL om een ruggenprik gevraagd, uiteindelijk werd het een Keizersnede dus ik had hem sowieso nodig! Het moment bepaald... Nooit verwacht van mezelf en toch gedaan!
Ik weet niet echt wat de gevolgen voor de kleine zijn, volgende week heb ik een bevalingpraatje bij me VK en dan gaan we ook over pijnbestrijding hebben...Enne als er inderdaad geen bijwerkingen zijn voor de kleine ga ik zeker met ruggenprik bevallen...Laat me koud dat er miljoenen vrouwen zonder pijnbestrijding zijn bevallen..Ik hoorde bij me 2 vorige bevallingen ook bij de miljoenen vrouwen, maar bij deze bevalling wil ik het niet...Mijn lichaam en ik ervaar de pijn...
Ik riep altijd dat ik geen ruggeprik wilde. Ben uiteindelijk met inleiding en ks bevallen en zelfs 2 keer een ruggeprik gehad. Wat was ik blij toen de vk het voorstelde. Die weeenstorm was echt heftig en niet uit te houden.
Deze video's vond ik op internet. http://www.gezondheidsnet.nl/relatie/vi ... ruggenprik http://www.bobolino.nl/site/video/zwang ... lling.aspx
Ik wil niet bij voorbaat kiezen voor een ruggenprik.......maar bij mijn 1e heb ik die dus wel gehad. Zondagnacht 12 uur begonnen de weeen. Heb nog wel ff kunnen doezelen met 2 paracetamol op. Maar vanaf 3 uur was ik wakker. Mandagavond 21.00 uur had 1(!) cm ontsluiting, de hele dag had ik weeen gehad, 5x onder de douche gestaan om he top gant te helpen... Toen ging ik naar ziekenhuis. Daar wilden ze me nog niet inlijden omdat ze verwachten dat ik dan te moe zou zijn en een epiduraal was in dit ziekenhuis 's nachts niet mogelijk op dat moment. Dus heb ik een pethidine injectie gehad om te gaan slapen. Dit werkte helemaal niet. Ik doezelde even weg maar zodra ik ontspande kwamen de weeen juist weer op gang. Om 3 uur 's nachts had ik net aan 3 cm en ik was kapot. Ik heb toen paracetamol en een slaappil gehad, toen heb ik eindelijk even geslapen. De volgende morgen om 7 uur ging ik aan het infuus en om 9 uur kon ik niet meer, en heb ik de ruggenprik gevraagd. Hallelujah! Onmiddelijk werd mijn rug helemaal warm en ik was weer alert (was helemaal in mezelf gekeerd geraakt). WE waren nog onderweg terug naar de verloskamer en ik had al persdrang! Het risico dat je de persweeen niet zou voelen ging bij dus niet op. Om 12 uur mocht ik gaan persen en om 12.20 hield ik mijn zoontje in mijn armen Ik wil nu in principe thuis bevallen en dus zonder pijnstilling maar als ik thuis zou kunnen bevallen met een epi zou ik dat misschien wel overwegen, ik heb het alleen maar als heel prettig ervaren. Ik ga het nu gewoon afwachten, als mijn bevalling weer zo verloopt dan weer naar het ziekenhuis en een epi maar ik wacht het dus gewoon af.
Ik heb gestemd voor de pethidine.. Omdat ik dat bij de eerste heb gehad! ik hield het echt niet meer! (kwam naar mijn mening ook omdat het infuus te hoog stond) nu zou ik het het liefst zonder willen.. omdat ik heeel graag thuis wil bevallen. Ik wilde toen ook zonder.. maar als ik het niet houdt.. en lag toch in het ZH.. dan hop verdoven die handel. Wel gevolg dat ik met het persen niet goed voelde wat ik deed.. en uiteindelijk vacuumverlossing geworden. helaas. dus.. zou het toch liever zonder doen. Liefs Jazzie
Bij mijn zoon moest ik in het ziekenhuis bevallen omdat hij in het vruchtwater gepoept had. Omdat hij niet meer ingedaald was (hij was losgeschoten) mocht ik niet meer dan liggen in het bed. Ik kon de weeën dus niet fatsoenlijk opvangen. Ik was heel onrustig en werd soms hysterisch tijdens de weeën, echt niet leuk dus. Ik heb liggen smeken om een ruggeprik maar kreeg eerst zo'n roesje. Dat werkte niet, ja ik viel tussen de weeën door in slaap, maar des te heftiger was de volgende wee weer voor mij. Toen ze eindelijk de anesthesist gingen bellen voor de ruggeprik en de voorbereidingen werden getroffen (infuus aanbrengen etc) was het al te laat. Ik had 9 cm ontsluiting en moest naar de verloskamer. Achteraf ben ik dus echt kwaad geweest dat ze niet eerder een ruggeprik wilden geven en ga dus nu ook vragen of ze me aub een ruggeprik willen geven en dan wel op tijd. Ik ga wel proberen om thuis te bevallen dus dan gaat het natuurlijk niet maar als ik weer naar het ziekenhuis moet dan wil ik die optie gewoon hebben!
Ik heb gestemd zoals ik er voor de bevalling tegenover stond. Indien nodig een pethidine prik, maar echt geen ruggenprik. Puur omdat ik dat zelf veel te eng vond. Ik had iets te veel horror verhalen gehoord in het ziekenhuis (bij andere operaties, maar dat schijnt toch heel anders te zijn dan bij een bevalling). Uiteindelijk begon m'n bevalling echt rond half 3 (regelmatig weeen om de 4 minuten al snel naar om de 2 minuten) . Smorgens om half 10 naar het ziekenhuis gegaan, met nog amper 2 cm ontsluiting. En om 12.00 uur hield ik het niet meer van de pijn, dus toen de prik, met nog steeds maar maar 3 cm. Om 16.00 uur zat ik op 4 cm. Toen kreeg ik dus een ruggenprik. Omdat ik het simpelweg niet meer trok. En geloof me: Op dat moment wilde ik niet anders! Ik was zo kapot van de weeen. Sommigen mensen zeggen: Iedere wee is een stapje dichter bij je kindje: Maar wanneer het heel langzaam gaat, geloof je dat op een gegeven moment niet meer. Na de ruggenprik kwam er in 1 uur tijd 4 cm bij! Dus ik was er dolblij mee... Uiteindelijk duurde het nog wel even voor de kleine er was, maar ik sta bij een eventuele 2e heel anders tegenover een ruggenprik! (hoewel ik toch wel hoop dat het nu niet weer 18/19 uur duurt!)