Jeetje word echt gek van mezelf. Eerst was ik nog heel stellig dat ik maar 1 kindje wilde. (mijn man wil er graag 2) Maar ik moet nu meerdere malen per eraan denken hoe het zou zijn om wel voor een tweede te gaan. (buiten dat we eerst zouden moeten verhuizen) Heb ook al een tijdje weinig op het forum door gebracht om te kijken of het daar aan lag . Maar nee hoor. Wie wilde er eerst ook maar 1 kindje en is later erop terug gekomen? En waarom?
Ik heb zowieso een heen en weer geslinger tussen wel/niet gehad voordat we nu weer zijn begonnen, en zelfs nu vraag ik me soms af of het wel een goed idee is, maar weet je, ik ben gewoon bang dat ik spijt krijg als ik het niet probeer....ik ben volkomen tevreden met 1 kindje hoor, maar ik wil een tweede wel geprobeerd hebben, en als het lukt is dat helemaal geweldig natuurlijk, maar niet geprobeerd hebben lijkt mij helemaal moeilijk...Daarnaast zie ik altijd veel te veel beren op de weg dus probeer mijn getob erover maar los te laten want waarschijnlijk als er een tweede bij is, zal het best even zwaar zijn, maar ook zo fantastisch!
ik heb ook heel erg getwijfeld, wordt het niet te druk, kunnen we het financieel aan?? dat soort vragen.. maar we zitten nu al in ronde 5 om zwanger te worden voor een tweede.. we hebben een zoon van bijna 3 en hem gunnen we heel graag een broertje of zusje. en een gezin met 2 kids is toch helemaal gezellig. mijn man wil zelfs drie kinderen maar dat zie ik niet zitten!
Ik zit net een soort gelijk verhaal te typen bij een ander iemand die ongeveer hetzelfde onderwerp had geplaatst. Ik zit sinds kort ook te twijfelen om voor een tweede te gaan, ik heb nu een meisje van 3 jaar en 4 maanden. Alle twijfels bij de eerste heb je bij de 2e op de een of andere manier toch ook weer. Financieel, ruimte in huis, tevreden hoe het nu gaat, gezondheid van het kindje (ja daar kan ik mij dus ook alvast druk om maken ), etc. etc. Maar als ik dan een baby zie dan begint alles te kriebelen en dat had ik eerst dus totaal niet. Leuk zo'n baby, maar niet voor mij en nu klapperende eierstokken . Hoe nu, hoe nu. Veel liefs Petra