Ik ben hier dus heel nieuwschierig naar. Wij zitten namelijk al afentoe te praten over een tweede kindje. Maar ik heb nog heel erg mijn twijfels, maar aan de andere kant wil ik sowieso niet jaren doen over deze beslissing. Want als het ons gegunt is weer zwanger te raken, heb ik mijn kindjes graag met weinig leeftijdsverschil. Dus wat was voor jullie de doorslag voor wel of juist geen tweede kindje?
hey... Wij willen heel graag nog een tweede kindje, we zijn er nu dan ook druk mee bezig Waarom weet ik eigenlijk niet, ons zoontje is nu net 1 en het begon weer heel erg te kriebelen.. Hopelijk kom je er snel achter wat je wil.. Liefs..
Ik zie dat jullie dochter vorige maand is geboren, gefeliciteerd! Toen mijn dochter net was geboren moest ik echt niet denken aan een tweede kindje. Ik vond het zo heftig allemaal. Dat gevoel werd langzaam steeds minder en opeens kreeg ik het gevoel dat ik er weer aan toe was. En nu wil ik niets liever dan een tweede kindje . Het was bij mij dus puur een gevoel.
Wij zitten al 2 jaar in dat dilemma haha wel of niet? zijn er nu nog niet uit, ja half ik wil wel maar mijn man (nog) niet
Hier geen tweede en dat is vooral omdat wij ons gezin zo compleet vinden. Zijn nog wel meer redenen, maar dit is de voornaamste EDIT Nu ik het 'niet-alleen-achterblijven'-argument voorbij zie komen: bij ons is dat juist geen factor in onze beslissing. Zowel man als ik is 1 van 2 kinderen thuis en beiden hebben we een vreselijk slechte relatie met de ander. Als onze ouders komen te overlijden, zijn we in dat opzicht dus allebei nog even goed alleen, ondanks het feit dat ik wel een broer en mijn man wel een zus heeft. Zij zijn voor ons echter slechts bloedverwanten, geen familie. Ik zie daarin dus ook absoluut geen reden om een 2e kindje te willen: ken zoveel broer-zus/zus-zus/broer-broer - relaties die net zo slecht zijn... Kans is volgens mij minstens 50/50 dat je elkaar niet moet
het lijkt me heeerlijk 2 kids. lijkt me ook erg leuk voor Niels. ons gezinnetje voelt nog niet compleet. Wil graag een 2e, zijn al jaar bezig voor 2e. wilde ook graag weinig leeftijds verschil. maar ja dat zit er al niet meer in.
Ik heb een tijdje getwijfeld of ik het nog aan zou durven na Thirza, (zware zwangerschap, zware bevalling en Thirza was een huilbaby: eerste anderhalf jaar zijn hier loodzwaar geweest en ze ging pas met 23 maanden uiteindelijk doorslapen, tot die tijd dramatisch slechte nachten vaak). Maar ik wil er toch nog eentje bij, voornamelijk omdat ik een broertje of zusje voor Thirza wil: ze heeft een halfbroer en halfzus, maar die zijn veel ouder dan zij (6 en 8 jaar ouder) en bovendien maar parttime hier, (om het weekend). Thirza is een kind dat ontzettend geniet van andere kinderen, dus het twijfelen was hier vrij snel over, nadat ik bedacht dat die 2-3 zware jaren die er eventueel weer bijhoren, op een mensenleven niet zoveel voorstellen.... En daarbij: het voelt gewoon nog niet compleet nu, straks hopelijk wel
Zelfde reden als Rozemarijke: een broertje of zusje voor ons zoontje zouden we heel fijn vinden. Ook al is 1 kind al druk (een echte doerak) en vraag ik me soms af hoe we dat in godsnaam gaan trekken met nog een kindje, maar zelf ben ik ook zo blij met mijn zus dat ik (en mijn man) dat onze zoon ook heel graag gunnen. Als ons iets gebeurt, dan heeft hij altijd zijn broertje/zusje nog. En die liefde is onvoorwaardelijk (er vanuitgaand dat het klikt tussen die twee!). En twee kinderen, hele volksstammen doen het dus lukt het ons ook Nu moet het alleen nog even raak zijn (net ongesteld dus op naar ronde 7)...
PS gefeliciteerd met de geboorte van je meisje! En waarom ben jij nu in godsnaam al bezig met dit soort zaken! Haha, ik was toen blij dat ik mijn dagen en nachten enigszins doorkwam joh
Hier sinds een paar maanden die kriebels...we willen een broer of zusje voor Finn, maar ook gewoon omdat ons gezin nog niet compleet is...lijkt me heerlijk, 2 boefjes in huis. Wel bewust gekozen om min. 2,5 jaar er tussen te laten zitten...
Het onderwerp eventueel een tweede kindje is bij ons eigenlijk nooit ter sprake gekomen, alleen wel de vraag: wanneer. Aan 1 kindje zitten ook voor en nadelen, net zoals aan een 2e kindje. Maar doe het altijd voor jezelf omdat je het zelf graag wilt en niet omdat het zo leuk is voor de oudste: een broertje of zusje.. Ik wist na 4 maanden zeker dat ik weer een kleintje wilde. Maar vond het toen nog te vroeg en ben super blij dat we de keus pas net hebben gemaakt (ook wel anders als je de mmm meteen in moet omdat je dan niet kunt zeggen: we zien wel). Maar als we toen met haar 4 maanden of 5 maanden zwanger mochten zijn en we hadden nu op dit moment een baby, of bijna...... Dat lijkt me wel èrg zwaar. Je moet dan ook nog zoveel aandacht aan je oudste geven. Die kan ook nog maar weinig zelf. En spelen doet ze ook nog maar amper. Lopen doet ze nog niet. Misschien ligt het ook aan het karakter maar ik moet haar nog zoveel bezig houden, ze vraagt heel veel aandacht. Ze is ook wel een mama's kindje haha. Nee ik ben blij dat er straks (als het goed is) 22 maanden tussen zit. En natuurlijk heb je dan nog altijd de aandacht te verdelen maar dan kan ze tenminste al wat dingetjes zelf en proberen mama te helpen. Lijkt me zo schattig.
ik heb altijd al een wens gehad voor 2 kindjes en een goed voorbeeld wat betreft broertjes en zusjes omdat zowel mijn man als ik goed met broers&zussen op kunnen schieten. Hoeft uiteraard later niet zo te zijn maar ja, dat zoeken ze dan zelf maar uit Onze zoon is nu 3,5 jaar en wij hebben wel bewust gewacht met een 2e. Zoon was geen makkelijke baby (veel huilen weinig slapen) en dat is ons toen behoorlijk tegen gevallen. Daarbij speelt hij nu ontzettend goed zelf en kan heel veel zelf. Nu dus nog even genieten van het goeie slapen, goeie spelen etc en dan hopelijk in de komende maanden een 2e zwangerschap. Oudste zit dan reeds op school dus vind het ook wel fijn om dan veel tijd te hebben voor de hopelijk nieuwe baby. Ik zie vaak mensen om mij heen al vrij snel een 2e kindje krijgen en persoonlijk zou ik dat nooit willen. Je hebt dan echt 2 kleintjes en als je eerste net 1 jaar of 1,5 ofzo is, dan moet je nog zoveel helpen, ze lopen nog niet, praten nog niet echt, kan ze niks uitleggen en krijgen de terrible two's nog haha, was blij dat ik er toen maar 1 had. Voor iedereen is de keuze uiteraard persoonlijk, maar dit zijn voor ons de redenen om wel graag een 2e te willen.
Wij hebben, toen ons zoontje bijna 10 maanden was, heel bewust gekozen voor een tweede. Er zou dus 19 maanden tussen hebben gezeten. Nu hij inmiddels 15 maanden is, ben ik wel eens 'blij' dat het leeftijdsverschil straks toch groter is (ik was meteen zwanger, maar heb een miskraam gehad). Als ik deze ronde zwanger word, zit er op een paar dagen na 2 jaar tussen, dat vind ik wel een mooi verschil. Maar ja, je hebt het niet voor het uitkiezen he? Mijn advies is wel: bedenk welk leeftijdsverschil je er minimaal tussen wilt hebben, en ga vanaf dat moment pas proberen om zwanger te worden. (Ik heb de laatste tijd in mijn omgeving twee keer gezien dat mensen achteraf zeiden: "Ik had er eigenlijk niet op gerekend zo snel weer zwanger te zijn, en had het leeftijdsverschil liever wat groter gehad..." Dat waren twee stellen die er de vorige keer minimaal een jaar over deden, en nu binnen een paar maanden weer zwanger waren...) Succes met je beslissing, maar: geniet eerst nog even lekker van je dochter, en geef je lijf de kans om te ontzwangeren!
dit klinkt zo bekent allemaal ik wil ook heel graag een tweede kindje ons zoontje is nu 2 jr maar manlief wil (nog)niet heb het wellis zo gezegt maar dan krijg ik gelijk een nee dus moet nog even geduld hebben want je moet er wel samen achter staan he maar komt goed weet ik zeker voor degene die zwanger proberen te worden succes
Bedankt voor de reacties, echt super intressant om te lezen van anderen. Ik denk dat ik steeds dichterbij de beslissing van geen tweede terecht kom. Alleen brengt dat wel een schuldgevoel teweeg tegenover mijn dochter. Ik heb het best erg gevonden dat ik tot mijn tienerjaren geen broertje of zusje had. En dan denk ik waarom ga ik dat mijn dochter dan ook aandoen.
Maar waarom vond je dat erg dan? Want ik heb een broer, maar baalde daar juist altijd van en had veel liever enig kind geweest (nu nog steeds, dus) Heb je geen kindjes in je omgeving? Neefjes/nichtjes of kindjes van vrienden? Daarmee spreken wij namelijk veel af zodat Sil wel een soort broertjes/zusjes heeft in hen, zoals ik vroeger meer had aan mijn neven en nichten. Daarbij Gaat Sil naar het KDV waar hij nu al vriendjes heeft en daarin ook leert hoe je ruzie maakt en om speelgoed vecht enzo Hoort er allemaal bij.