lieve allemaal, Ik zit enorm te twijfelen. 1 november hebben mijn vriend en ik een afspraak staan om een 20-weken echo te laten maken, maar ik twijfel enorm. We gaan er steeds van uit dat ons kindje gezond is, maar stel je voor dat je wel een afwijking ontdekt? Dan heb je geen onbezorgde zwangerschap meer! Maar het idee om het kindje de komende 20 weken helemaal niet meer te zien vind ik ook vreselijk.....wie kan ons advies geven of heeft er positieve of negatieve ervaringen met de 20-weken-echo? liefs Mary Jane
Hoi, Ik weet alleen een ervaring van een vriendin van mij. Zij hebben de 20 weken echo gewoon laten maken. Zij wilden de afwijkingen van het kind niet weten en hebben dat ook gezegd. Dit hebben ze dus ook niet bekeken. Ze hebben ze toch een mooie DVD van een half uur. Succes.
Als wij voor de 20-weken echo gaan, wil ik alles weten, ook de afwijkingen. Het geslacht word een beetje moeilijk, want me vriend wil dat het nog een verassing blijft voor hem, maar ik wil het dolgraag weten. Ff kijken hoe we dat op gaan lossen...
Alvast bedankt voor jullie reacties! @femmigje: volgens mij is dat een pretecho waar jij het over hebt. Van een 20-weken echo krijg je volgens mij hooguit een paar foto's. Die is absoluut niet voor de pret bedoeld! @Xena: dat probleem is herkenbaar! Mijn vriend wou het ook niet weten en ik wel. Nu ga ik toch maar met hem mee. We willen het beiden niet weten. Misschien kan ik dan uit nieuwsgierigheid wel extra hard persen! xx Mary Jane
Wij hebben de 20-wkn echo ook gedaan. We wilden eventuele afwijkingen wel weten, maar gelukkig niets gevonden. De vk legde me ook uit dat het ook kan zijn dat ze bij deze echo afwijkingen vinden die niet levensbedreigend zijn, maar waarbij het wel belangrijk is dat er een kinderarts aanwezig is bij de bevalling. En ja, als je een afwijking ontdekt zul je geen onbezorgde zwangerschap meer hebben (ligt eraan wat voor afwijking natuurlijk), maar als ik het niet zou weten zou ik me ook af blijven vragen of alles goed is (doe ik nu ook nog wel).
Hi, dit is niet om je bang te maken! Wij hebben dus geen 20-weken echo laten doen,omdat we zoiets hadden van,als er iets mis mocht zijn dan is het zo. Idd dachten wij ook dat als ze iets zouden zien dat je dan 20 weken ongerust bent ook al zou het een kleinigheidje zijn. Wij zijn er dus met de pret-echo achter gekomen dat het niet goed was met ons meissie,ze had geen kansen om het zo maar te zeggen. Je zakt door de grond,je denkt een leuke echo te maken met idd een leuke dvd en dan dit! Het is onze eigen keuze geweest dat wel,en heel eerlijk gezegd weet ik niet of ik de volgende keer wel een 20 weken echo wil... Dit is iets waar je echt achter moet staan,samen. Het heeft 2 kanten dat is waar en ze zien echt veel op die echo. Ik wens jullie succes met jullie keuze.. Liefs Dais.. -x-
Wij hebben er voor gekozen om het niet te doen, het kindje komt zoals het komt. Wel hebben we een 2 keer een pret-echo gehad.
Wij hebben er wel eentje gehad. Als er iets mis zou zijn wilden we het graag weten, vooral omdat je bij sommige aandoeningen niet direct wat ziet als je kleine geboren is maar op de echo bleek dat hij/zij wel medische zorg nodig bleek te hebben. En wat als het idd goed mis is en je kindje blijkt niet levensvatbaar te zijn? Dat soort dingen wilden wij graag van te voren weten om niet voor grote verrassingen en moeilijke keuzes en onzekerheid komen te staan als de kleine er eenmaal is. Maar gelukkig was onze 20 weken echo goed en heb ik nu een gerust gevoel, ik denk dat ik onzekerder zou zijn ik de echo niet had gehad.. Hoewel het geen garantie is op een gezond kindje, je sluit toch een aantal dingen uit. Succes met een keuze maken!
ik heb hem wel laten maken tijdens de zwangerschap van alicia. gewoon ter voorbereiding als er eventueel iets mis zou zijn. gelukkig was en is ze helemaal gezond. ik heb zoiets van de 20 wk echo niet maken is alleen uitstel op iets wat toch komen gaat als er iets mis is met je kindje. in de meeste gevallen is alles gewoon goed en is er iets niet goed kun je je voorbereiden op wat komen gaat en is de medice hulp evt. ter plaatse
Bij ons is op de 20 weken echo ontdekt dat ons ongeboren zoontje een hartafwijking heeft. Ik ben nu bijna 23 weken zwanger, dus dit nieuws is nog vers... Bij de 1e keer dat er een echo werd gemaakt, kreeg ze het hart niet goed in beeld, en moest ik een vervolg afspraak maken. Ook de keer erna was er sprake van schaduw op het hartje en werd ik uiteindelijk doorgestuurd naar een academisch ziekenhuis. Ik was in eerste instantie best pissig over die verwijzing. Omdat ik (kop-in-het-zand) gewoon wilde dat de echoscopiste van ons streekziekenhuis zou zeggen dat alles goed was. Dát wil je toch horen als as ouders? Maar het is dus gewoon simpelweg niet goed. En de hartafwijking die ze uiteindelijk gevonden hebben, is niet mild te noemen, dus dit heeft zeker consequenties voor ons mannetje, na zijn geboorte. Hij zal geopereerd moeten worden, er zal in elk geval een kindercardioloog aanwezig zijn bij de bevalling, en ik moet dus uiteraard ook in het ac. ziekenhuis bevallen. Bij een afwijking, zoals bij ons kindje werd geconstateerd hoort soms ook een chromosoom-afwijking. Daarom hebben we na de constatering van de hartafwijking ook een vruchtwaterpunctie laten doen. Er werd niet gedacht aan het syndroom van down, maar wel aan 'erger' (om de woorden van de gyn te gebruiken). Gelukkig ziet het chromosoombeeld er tot nu toe normaal uit, dus heeft ie waarschijnlijk 'alleen maar' een hartafwijking. Na dit alles zat ik thuis op de bank en dacht ineens: "En dan zijn er dus mensen die zo'n echo niet willen". Mensen die gewoon thuis bevallen, zonder te weten dat hun kindje dringend behoefte zal hebben aan medische hulp. Ons kindje zal vrij snel na de geboorte zuurstofgebrek hebben, en dus blauw worden. Ik heb verhalen gelezen over andere kindjes met eenzelfde aandoening, inderdaad thuis geboren, en toen halsoverkop naar het ziekenhuis, daar niet geholpen kunnen worden en door naar een ac. ziekenhuis. Weg roze/blauwe wolk, en een harde klap in je gezicht (die je op dat zeer gevoelige moment van je leven waarschijnlijk maar moeilijk kan hebben). Onze oudste is geboren na pre-eclampsie (zwangerschapsvergiftiging), zij was daardoor te klein(2070 gram), en moest na de geboorte in de couveuse. Ik heb toen echt een rotkraamtijd gehad, want ik had helemaal niet verwacht dat ik mijn kindje pas na 3 weken mee naar huis kon nemen. Ik had een hele voorstelling van een leuke kraamtijd thuis, met een rozig babietje in de wieg en lekker verwend worden. In plaats daarvan reed ik 5 keer op en dag op en neer naar het ziekenhuis, en liep mezelf totaal voorbij... Ook deze keer had ik voorzichtig weer een droom over de kraamtijd. Nu weet ik in elk geval zeker dat die niet zo gaat worden, zoals ik zou wensen. Ook deze keer zal de kraamtijd in het ziekenhuis worden doorgebracht. Met een kindje, wat het waarschijnlijk erg zwaar zal hebben. En daarnaast ook nog een dochtertje, wat goed ondergebracht zal moeten worden. Gelukkig heb ik nu de tijd om te zorgen dat dat gebeurd. Ook heb ik de tijd om na te denken, en me proberen voor te bereiden op wat komen gaat. Het is nogal een lang verhaal geworden, maar dat zal ook wel komen omdat ik er nu midden in zit. ook ik wilde inderdaad liever horen dat alles goed was... Maar je grenzen verleg je echt snel, en ik zal nu blij zijn als definitief blijkt dat ie 'alleen maar' een hartafwijking heeft. Ik ben nu heel erg blij met de oplettendheid van onze eerste echoscopiste (want maar 25 % van alle hartafwijkingen wordt gevonden tijdens de 20-weken echo), ik weet nu dat ons mannetje een goede kans maakt, wanneer hij geopereerd wordt. Ik weet dat alles op alles gezet zal worden straks, en ik kan me vast voorbereiden op wat er komen gaat, lezen over wat ons wellicht te wachten staat, en me het grote ac. ziekenhuis vast een klein beetje 'eigen' maken. Voor mij is dit allemaal erg van belang, en liever zo, dan onaangenaam verrast worden na de geboorte... Maar ieder z'n keus.
Hoi, ja wij wilden het wel, gewoon om voorbereid te zijn als er iets aan de hand is. Maar wij wilden ook graag het kindje zien. En dat vonden we erg mooi (alles was ook goed) Ik denk dat als je dan hoort dat er iets aan de hand is dat je wel minder onbezorgd zwanger bent. Maar aan de andere kant als je zoals wij zien dat alles wel goed is ben je ook opgelucht en kan je "rustig" verder zwanger zijn. Je moet dus wel goed de afweging maken. Succes met je keuze! Groetjes, Boterbloem
wij hebben hem ook laten doen met de beeb is gelukkig alles goed maar bij mijn ligt mijn placenta voor de uitgang... dit betekend dat ik over 10 weken terug moet komen en als dit niet veranderd kan onze beeb waarschijnlijk niet zo geboren worden ! ik ben blij dat ik dat dan van te voren weet zodat ik me zou kunnen voorbereiden op een keizersnede en niet eerst 20 uur moet persen voordat ze dat eens na gaan kijken ! Ook is het zo dat als ik ga bloeden ik ook gelijk VK moet bellen en geen seconde wachten dat kan foute boel zijn ! ik ben blij dat ik dit allemaal al weet ... je weet maar nooit !
Nogmaals allemaal bedankt voor de reacties! Ik heb besloten om de 20-weken echo wel te doen. Heb hier zoveel redenen gelezen om het wel te doen. Gewoon om voorbereid te zijn als er iets niet goed is. Of om verder te kunnen genieten als het wel goed is. xx Mary Jane
Hallo, ik heb ook een dvd'tje erbij gekregen, ze proberen er meestal ook iets leuks van te maken ! Maar het is niet alleen voor jezelf om te weten of er evt. een afwijking is, maar vaak is het voor de vk of gyneacoloog belangrijk om te weten, ivm. eventuele onderzoeken na de bevalling, en of je het met 20 weken te horen krijgt en dat je je er mentaal op kan voorbereiden, of dat je het bij de bevalling te zien krijgt ! Ieder voor zich, maar ik vind het verstandig ! -x-
Ik heb de 20 weken echo WEL gedaan omdat ik graag wilde weten of alles goed was en zo niet dan weet je wat er niet goed is en waar je rekening mee moet houden. Als we een 2de krijgen ga ik zeker weer een 20 weken echo laten doen.
Mijn zus heeft bij de 20 weken echo ook echt een dvd gekregen! Je ziet echt dat alles word nagekeken.