Wat moet ik doen !

Hoi Heidi

He, wat rot voor je meid dat je dit nu te horen hebt gekregen! Als ik jou was zou ik het er goed over hebben met de dokter dat je een kinderwens hebt. Of er eventueel (duurdere/buitenlandse) medicijnen bestaan waarbij je wel aan kinderen kunt beginnen.
Wel ontzettend rot zeg, dat je dit nu te horen krijgt nu jullie zo verlangen naar een kindje.

Sterkte

liefs
Sinnamon

 

Ik ken jou natuurlijk helemaal niet en ik weet ook niet wat gezondheidsproblemen zijn en of jij je hele leven lang medicijnen moet slikken? Of je gezond alleen maar zal verslechteren of met medisch ingrijpen kan verbeteren? Wel denk ik dat de arts gelijk heeft en dat jij voorop staat. Want wat heeft het kindje aan mama als mama niets tot weinig met kindje kan..Jij hebt de keuze..Geen makkelijke keuze, dat zeker niet.

Succes en ik hoop natuurlijk dat jij straks gewoon een onbezorgde zwangerschap kan hebben en een gezond bezorgde ouder mag worden.

 

Ooh wat moeilijk Heidi. Dit zijn keuzes die je zelf moet maken met je vriend/man. Ook een dokter kan alleen advies geven. Wij weten je achtergrond niet dus is het moeilijk om hier iets over te zeggen. Wat mij betreft dan....

Ik wens je heel veel sterkte bij het maken van je keuze!

 

hmm tja.. misschien moet je even afwachten wat er uit de scan komt anders?

als je reuma hebt word het volgens mij nooit meer echt beter dan het nu is toch?
dan is meer de vraag of je er binnenkort heel veel meer last van zou gaan krijgen.. of dat dat nog heel veel jaar duurt

het is wat cru om geen kinderen te kunnen willen omdat je reuma hebt
aan de andere kant.. je wil straks wel je eigen kindje kunnen tillen
dus dat is een heel lastige keuze lijkt me

op zich kan er later vanalles gebeuren.. je kan ook een ongeluk krijgen bijv.
dus ik zou niet alles laten af hangen van dingen die zouden kunnen gebeuren
maar dingen die je zeker weet.. tja daar kun je wel over nadenken dan

 

Ik ben MS patiënte en wij hebben heel bewust wel voor een kindje gekozen.
Die keuze hebben we al een hele tijd geleden gemaakt, zo'n 8 jaar geleden toen ik de diagnose kreeg hadden we wel zoiets van we willen nog wel een kind.
Maar het feit dat je chronisch ziek bent neemt ook even tijd in beslag om te verwerken en in je leven in te passen. Toen het daarna slechter ging en mij medicijnen werden aangeboden om het proces van de ziekte te vertragen hebben we dan ook niet meteen ja gezegd maar eerst van allerlei info opgezocht. Daarui bleek dat ze nog niet weten wat het gevolg is voor kinderen die tijdens of na het gebruik geboren zijn, ze wisten wel dat je een grotere kans op een miskraam had. Daarnaast had je 50% kans dat het werkte.
Op dat moment hebben we dus heel bewust gekozen om geen medicijnen te nemen.

Tja en dan heb je nog de kant van het er willen zijn voor je kind want iedereen droomt toch van een 'normaal' leven zelfs al zijn er bewijzen voor dat jouw leven niet meer onder 'normaal' valt.
Oke mijn kind krijgt een moeder die met een kruk loopt en niet lekker achter hem/haar aan kan rennen, die hem/haar niet zal kunnen leren fietsen omdat ze niet kan rennen, die de dag zo moet indelen zodat er een ritme is in rust en inspanning.
Maar hij/zij krijgt wel een moeder die er voor hem/haar is, die tijd heeft om te praten, die tijd heeft om te helpen met het huiswerk enz. enz.
Het feit dat je 'ziek' bent hoeft niet meteen te betekenen dat je niets voor je kind kunt doen en je moet natuurlijk ook niet vergeten dat je een man naast je hebt staan die ook dingen kan.

Neem rustig de tijd om dit alles te verwerken, onderga de onderzoeken maar laat duidelijk weten dat je een kinderwens hebt en vraag duidelijke info over de medicijnen die je moet nemen en neem dan je beslissing ook al is je arts er misschien niet mee eens.

Groetjes

 

Hou wel rekening mee dat je wat weerstand van verschillende mensen kunt verwachten.
Schijnbaar zijn er nog altijd mensen die denken dat het leven stopt zodra je niet meer in het vakje 'normaal' valt.
Gelukkig heb ik een neurologe die heel erg meedenkt en ook achter onze beslissingen staat.
Maar je komt ook mensen tegen die je botweg vragen of je wel kinderen mag.
Die vraag heb ik al een keer gehad, mijn antwoord was dat dit mocht en dat ik ook mocht slaan!
Ik wens je heel veel sterkte met je onderzoeken en hoop dat ze niet al te pijnlijk zijn ( de ct scan, rontgen en de mri scan zijn dat in iedergeval niet )

Groetjes

 

Hoi Heidi,

Ik hoop dat de uitslag van je onderzoeken goed zal zijn. Misschien krijg je andere medicijnen zodat je toch zwanger kan raken. En de baby geen nadelige gevolgen krijgt van de medicijnen. Ik zal voor je duimen.

Groetjes Chanel.