Mijn vriendin zei me ook, ik was ook gewoon niet in staat om enige beslissingen te nemen. Als je zwanger bent leef je sowieso zo enorm in je emotionele wereld en je wilt gewoon samen in een bel blijven leven en niet naar de realiteit en de verre toekomst. Ik geloof ook niet dat dat hoeft hoor, zolang die bubbel jou door deze tijd heen helpt... Knopen doorhakken kan altijd nog. Wie weet hoe je er straks over denkt als je ukkie er is. Dat het nemen van een beslissing uiteindelijk onvermijdelijk is besef je zelf ook wel. Dit was heel moeilijk hoor, haar kindje is nu ruim een jaar en het afstand nemen van wat had kunnen zijn en misschien ook afscheid nemen van dat wat nooit meer gaat komen is zeker niet makkelijk geweest en is nog steeds heel vaak moeilijk. Ik vind haar een sterk persoon, ze heeft zich nooit laten leiden door woede of verdriet, terwijl ze daar heus wel door verteerd werd. Ik weet eerlijk waar niet of ik daartoe in staat zou zijn. Ik zou alleen nog maar kunnen schreeuwen en huilen denk ik Haar kindje heeft echt de overlever in haar losgemaakt en ze heeft ondanks alles toch nog de eer aan zichzelf kunnen houden. En dan noemt ze mij de vechter... Ik denk ook wel dat er een last van je schouders zal vallen. Gewoon als je weet waar je aan toe bent hè. Het is denk ik vooral die onzekerheid die zo slopend is en die er ook voor zorgt dat je niet verder kunt of gaat. Je weet ook niet wat de toekomst gaat brengen, wie er nog op je pad komt en wat voor invloed dat zal hebben op je beslissingen. om te beginnen zal er eerst een beebje om de hoek komen kijken, waar jij moeder van wordt! Dat zal je kijk op het leven en je prioriteiten nog wel eens flink kunnen veranderen Liefs Elea
Het is ook goed dat het kindje er strax is, dan ben je ook niet meer zo bezig met (wat ik nu wel doe) hoe zal het gaan in de toekomst, dan draag je de zorg voor je kindje die volledig van je afhankelijk is. Misschien klinkt het raar maar naast dat het kindje het mooiste cadeau is wat ik maar kan krijgen, is het ook een goede afleiding voor de situatie tussen mij en mijn ex. Zonet had ik em aan de telefoon en dan denk ik echt; zie je wel hij weet wel zeker dat het nooit meer goed komt. Terwijl hij vannacht gewoon bij me was en gisteravond dacht ik; hee, hij vind het ook fijn dat we elkaar nu beter leren kennen en begrijpen. Dat mailde hij zaterdag ook...dus de verwarring is weer compleet haha nou ja ik slaap er niet minder om, en ik speel nog wel een tijdje struisvogel. En als de tijd daar is, dan ga ik proberen hetzelfde te doen als wat jouw vriendin ook deed en het heft in eigen hand nemen en voor het kindje en mezelf te kiezen......Wel fijn trouwens dat jij niet meteen een oordeel vormt, dat doet me goed. Maar voor vandaag is het even weer mooi geweest. Ik ga mijn katten naar buiten doen en lekker slapen. Morgen nog een examen voor mijn werk, en overmorgen eindelijk verlof..... Nou, tot mails maar weer! Liefs Ester.
Gelukkig maar dat je er niet minder om slaapt dan! Slaap lekker (als die kleine je dat nog toestaat, haha).
Ha, nou die kleine stond het slapen wel toe maar voor de rest viel ik van de ene nachtmerrie in de ander, en toen ik net in mijn bed stapte werd ineens toch alles me teveel. En was ik ineens overstuur dat mijn ex verder niets met me wil. Normaal gaat het allemaal prima, maar gister was ik heel moe en kon ik weinig hebben. Het resultaat aan het eind van zo'n dag is altijd hetzelfde; ineens is er toch weer liefdesverdriet wat de kop op steekt. Gelukkig was ik vandaag weer vrolijk en nuchter als altijd in de situatie maar ja soms ben je gewoon even iets minder stoer. Hoe ben jij eigenlijk op dit forum terecht gekomen? Ik was met mijn ex al 3 jaar bezig zwanger te raken, en toen was ik veel op het forum over vruchtbaarheidsbehandelingen, gelukkig was dat nu niet meer nodig....Tjee de zwangerschap gaat snel nu, nog 1 dagje werken, en nog maar 4 weken tot de uitgerekende datum....SPANNEND!!!
Hoi hoi, Ben ik weer. Nou je bent niet de enige die niet zo lekker geslapen heeft... Maar hier omdat ik ieder uur de pot moest knuffelen Pfff kan me voorstellen dat je wel onwijs veel stress hebt ja en dat dromen is sowieso al zo erg in de zwangerschap... Wel wrang trouwens dat je eerst hier was omdat het niet zo makkelijk ging met zwanger worden, je dan de blijdschap hebt van de zwangerschap en dat het gelukt is en dan loopt het zo... Ook niet echt wat je verwacht had zeg maar... Zou het gedrag van je vriend ook niet deels kunnen komen doordat nu de ontlading komt van de stress die jullie de afgelopen jaren hebben gehad om zwanger te worden en nu ineens is het 'echt' zeg maar Ik bedoel hij had in die 3 jaar toch genoeg tijd om na te denken over een kind en over jullie relatie he, dus dan vraag je je toch af waar die twijfels en onzekerheid bij hem dan vandaan komen.... Maarja dat zul je hem zelf vast ook al wel gevraagd hebben. Ik ben hier trouwens terechtgekomen omdat ik mensen zocht die net als ik zwanger waren van een kindje in het buitenland. Ja nog maar 4 weken he! Wat onwerkelijk vind je niet, dat je straks gewoon 'ineens' een kind hebt. Weet je trouwens wat het wordt? Of is het een verrassingsei Liefs Elea
Oh sorry, er gaat iets mis in de communicatie ik zat met mijn vorige relatie in de medische molen, dus de ex voordat deze ex in mijn leven kwam...euh begrijp je t nog? haha soms leest het zo onhandig. Ik heb het idee dat de relatie waar ik nu in ben beland zich gewoon niet kan of wil binden. En niet kunnen is te overzien, dan kun je misschien nog ergens aan werken, maar bij niet willen houdt alles op denk ik...stom eigenlijk, ik besef me in eens dat ik hem nog nooit heb gevraagd of hij het niet kan of niet wil, vrij simpele vraag lijkt me Rot he, slechte nachten oh jee dat zeg ik nu al, terwijl die kleine er nog niet eens is haha nou dat wordt nog wat. Voel je je nu wel beter? Woon je in het buitenland? Of heb je daar gewoond? Kan me voorstellen dat je dan zo'n forum opzoekt. Kan je wat ervaringen uitwisselen enzo, dat is altijd wel ergens goed voor. Oh, voetbalvrouwen is erop, toch nog even kijken. Tot mails, fijne avond! Draak86 dank je wel, lief van je!!
Haha ja zie je wel ik dacht al, goh ik had het idee dat ze nog niet zo heel erg lang samen waren... Maar dat klopt dus Idd een simpele vraag, maar het zijn vaak de simpele vragen die je totaal vergeet te stellen Of misschien wil je ook het antwoord nog niet echt weten Moet eerlijk zeggen dat ik me opeens afvraag of het eigenlijk uit zal maken, iemand die zegt niet te kunnen, maar er verder ook niets aan doet om dat te veranderen komt op hetzelfde neer als niet willen eigenlijk... Ik bedoel het resultaat is hetzelfde, snappie? Maar als hij er aan wil werken (en dat ook doet) is dat een ander verhaal natuurlijk, dan kan hij het nog niet zeg maar... Haha sorry, beetje ingewikkeld verhaal geloof ik, maar hoop dat je me nog kunt volgen Pfff het slapen is hier nog steeds behoorlijk prut. Heb wel een goede band met mijn toiletpot opgebouwd, haha En wie weet, misschien heb jij wel zo'n wonderkind dat al na een week doorslaapt Ik woon nog in het buitenland (zie rechts bovenin). Ik ga eind december weer verhuizen, maar blijf wel in Frankrijk wonen. Maar nu gaan we richting Parijs. Is maar goed dat ik geen credit card heb Liefs Elea
Hoihoi! En is de band met de wcpot al aan het vertroebelen? Hoe ben je zo in Frankrijk terechtgekomen als ik vragen mag, of woonde je daar altijd al? Wouw Parijs is wel een mooie stad, maar ook wel een drukke stad. Worden je kindjes 2-talig opgevoed? Over wonderkinderen gesproken, vanuit de pufclub lees ik vanalles op hyves over gebroken nachten etc. Dus als iedereen bijna een kindje heeft wat niet snel doorslaapt, misschien ben ik dan wel the lucky one met een doorslaapbaby. Haha nou laat ik daar maar niet op rekenen. Voel me inmiddels wel weer wat positiever om het strax alleen te gaan doen. Heb ook een leuk boek gekocht : Van alleen naar 2, daar staan niet alleen ervaringsverhalen is maar ook tips over vanalles van voeding, tot alimentatie, vakanties, contact met je ex en noem maar op. Alle juridische dingen en alle moeilijke dingen die je zo het eerste jaar kan tegen komen als single mamma. En ik weet zeker dat als ik maar 1x merk dat ik me wel red, dat ik dat dan best wel weer stoer vind van mezelf. En ik ben nog steeds ovetuigd, ook al ben ik misschien wel een paar jaar alleen dat er ooit wel een nieuw vriendje om de hoek gezeild komt die ook een soort van vaderrol op zich neemt...dus conclusie; mijn leven is geloof ik toch zo gek nog niet. Volgens mijn ex gaan wij gewoon nog met z'n drietjes strax op zomervakantie....ik weet nog niet wat ik daarvan vind. Mocht de situatie zijn zoals nu dan vind ik het misschien wel oke. Haha dan zal ik wel een hoop commentaar uit de familie krijgen maar ja...en misschien is het ook wel heel raar om dat te doen. Nou ja laten we eerst maar eens afwachten hoe het strax gaat met de kleine....ik ben reuze benieuwd en heb er superveel zin in!
Haha grappig dat het zo klikt he en dat via een forum Nog steeds zijn de pot en ik heel close, maar nu nemen we 's avonds wel wat meer afstand. Wij zijn vorig jaar geemigreerd vanuit Nederland (sept 08). Hadden het al lang over in het buitenland wonen, dus toen is mijn wederhelft in Frankrijk gaan solliciteren. Hier kon hij nl. het makkelijkst een baan krijgen omdat hij van origine Frans is. Mijn jongste dochter was net 2 maanden toen we verhuisden. Ik weet wel wat je bedoelt met dat het ook wel weer stoer is om het alleen te doen. Ging van een baan- druk sociaal leven en 1 kind, naar werkeloos- 2 kinderen en totaal geen sociaal netwerk (en mijn man was meer op zijn werk dan thuis) Maar ben nogal zorgeloos ingesteld geloof ik, dus kwam steeds wel weer goed. We zijn in de tussentijd al 3 keer verhuisd, maar zitten hier nu alweer een jaar. Tijd voor wat anders dus, haha! Vroeger wisselde ik vriendjes (viel wel mee hoor ), nu huizen, Whahahaaa Hier ook geen wonder-doorslaap-kinderen gehad. Maar heb het om heel eerlijk te zijn nooit zo erg gevonden. Moet wel zeggen dat ik heel goed ben in slaapwandelen dus slaap gewoon door terwijl ik voed zeg maar. Vind sowieso dat er heel vaak wordt gezegd dat het allemaal zo moeilijk en zwaar is enzo, maar vond het persoonlijk echt heel erg meevallen. Het is het makkelijkst als je de situatie gewoon accepteert zoals hij is en je je realiseert dat alles een fase is. Op z'n 18e slaapt hij wel door, haha 8) Ik geloof ook dat je heus niet eeuwig alleen zal blijven hoor. Er zijn genoeg mannen en vrouwen die heel leuk zijn, maar die toch geen geluk hadden met hun relatie. Dus die een nieuw gezin stichten. Is tegenwoordig heel normaal. Wat die vakantie betreft, tsja je familie is loyaal he. Als je eerst bij ze uithuilt en er dan mee op vakantie gaat zullen ze dit soort keuzes misschien niet geheel begrijpen. Jij zit in de situatie en ziet het gehele plaatje, zij kiezen uiteraard gewoon vol overgave volledig jouw kant (en dus is je vriend volledig uit de gratie, haha). Maar uiteindelijk is het jouw leven en jouw keuze, als je uit legt waarom je dit toch wilt begrijpen ze dat vast wel. Of ze zulen het tenminste accepteren. Maar de zomervakantie is nog ver hoor. Je weet nooit wat er in de tussentijd gebeurt en wie er nog 'om de hoek komt zeilen' Spannend he, het gaat nu echt opschieten joh. Weet je eigenlijk al wat het wordt? Volgens mij een meid Die laatste weken zijn echt van het wachten he. Het zijn maar een paar weken, maar het lijken wel maanden! Ik hoop dat de kleine niet te lang meer op zich laat wachten, dat zou wel fijn zijn he als het wat eerder kwam. Nou, weer een heel verhaal. Tot schrijfs, Liefs Elea
Hoihoi! Zeker leuk dat t zo klikt, ik dacht alleen wel ineens; ook gek, ik heb verder niets te verbergen ofzo, maar onze gesprekken staan gewoon volledig onafgeschermd op het net en we zijn echt "way off topic" haha nou ja als het heel erg prive wordt stuur ik wel een pb'tje. Moet wel lachen om je opmerking dat je vroeger veel van vriendjes wisselde en nu van huis haha...Toch heb ik in 10 jaar tijd 4x samengewoond en 1 lat-relatie gehad, moet er niet aan denken dat ik ook zo vaak verhuis zou zijn! Ze trokken telkens bij mij in, dus kon ik blijven wonen in mijn huis. Alleen samen met mijn op 1 na laatste relatie bouwde ik samen een huis, maar ja toen we er net een half jaar wonen waren we al uit elkaar. Ook toen ben ik hier gebleven. Maar ja haha ik maak vorderingen met die op 1 na laatste relatie wilde ik graag een huis, tadaa...doel bereikt, met mijn laatste relatie wilde ik graag een kind, tadaa....doel ook bereikt, alleen iets sneller dan gepland dus ik maak vorderingen want aan mijn laatste 2 relaties heb ik iets positiefs overgehouden...maar ja om eerlijk te zijn had ik met de laatste ook liever een relatie overgehouden maar ja dan ben ik weer te veeleisend...Dit klinkt allemaal luchtig, maar ik ben wel de laatste die over zichzelf zou kunnen schrijven dat ze een redelijk zorgeloos type is, in tegendeel. Maar goed, je hebt wel gelijk dat er veel gepraat wordt over hoe zwaar het zal zijn, maar soms word ik daar ook juist moedeloos van, dan denk ik hallo, alsof in je eentje een kind groot brengen, alleen maar ellende met zich mee brengt. Ik ben juist dolgelukkig dat ik eindelijk mamma mag worden, en hoe zwaar het is tja, dat zie ik dan wel, al doende leert men, en ik bekijk het positief, ik heb er zin in en ik weet zeker dat ik het aankan. Het heeft geen zin om van te voren te denken aan de tegenslagne, die kom je vanzelf tegen en hoe ik daar dan mee omga dat zie ik dan wel weer. Gelukkig ben ik redelijk optimistisch ingesteld, en door de wol geverfd, dus we zien wel, er is tot nu toe nog nooit een tegenslag geweest die ik niet heb overleefd, dus het gaat vast goedkomen Oei wat weer een lap tekst inmiddels. Heb nu eindelijk verlof, ik heb geen idee of ik een jongetje of meisje krijg. Zelf heb ik het gevoel dat het een meisje wordt, en iedereen om mij heen op 1 na denken dat ook, dus we zullen zien. Vind het wel leuk dat ik het nog niet weet...en haha ik ga er ook vanuit dat ie voor het 18de jaar wel doorslaapt maar we zullen zien... ik kijk er erg naar uit, en ik zou ook wel graag mijn lijf terug willen. Wil jij weten wat het wordt? En heb je veel kwaaltjes of valt het mee? Nou, ik hoor het wel, ga even met de was bezig ;-(. Fijne avond! Liefs Ester
Haha ja dat bedacht ik me ook ja, dat we hier alles open en bloot, volledig off-topic op het net gooien Vandaar ook mijn 'leuk dat het klikt'-opmerking Dat alles hier open en bloot neerzetten was niet de bedoeling, maar is een beetje zo gegroeid hè Ach, ik vertel niets geheims en idd er is altijd nog pb. Je zult zien dat het echt wel meevalt als je maar niet te veel van jezelf eist. Ik moest echt leren los te laten dat alles moest gaan zoals het hoort. Nou ben ik van nature ook niet zo dat ik alles doe zoals het hoort, verre van zelfs , maar voor je kind wil je alles goed doen he. Dus borstv., iedere dag in bad, gezond eten, alles schoon, mooie kleertjes, genoeg naar buiten, babyzwemmen, alles gestreken, enz.., enz.... Je begrijpt dat dit echt onwijs veel energie kost en ik heb gewoon besloten dat ik het stofzuigen echt wel eens over kan slaan, mijn kind best eens mag gillen in de supermarkt, een vlek op een shirt niet onoverkomelijk is en het echt geen schande is als je aan dingen niet toekomt. Zo vind ik het echt super om moeder te zijn en kan ik er echt van genieten. Anders kun je er ook niet meer van genieten, zeker met 3 kinderen en met een man die vrij vaak van huis is en ook als je net als jij alleen (of grotendeels alleen) bent geldt dit denk ik. Ik zag wel met mijn vriendin dat die drang om te bewijzen dat ze het zelf wel kon en dat ze alles goed wilde doen bij haar heel groot was. Te groot zelfs. Tot ze op een dag met een gillend kind, bloedende tepels en een naderende break-down op de bank zat, en ik haar zei dat ze ook gewoon de fles kon geven... Dat ze dat bad best eens over kon slaan en dat ze haar kleintje best eens aan mij te logeren kon geven als ze een goede nacht nodig had. Dat had ze even nodig, om te horen dat het sowieso wel goed is, je doet gewoon je best en dat is het. Dat is goed genoeg. Een uur later dronk haar kindje aan de fles en ik moet zeggen dat ze een heel relaxte moeder is nu. Maar ze wilde gewoon bewijzen dat ze het kon. En die relatie-stress gaat ook echt niet in je koude kleren zitten hoor, die nachten alleen zijn ook gewoon best lastig, zeker als je je daar heel erg verdrietig over maakt... Als je gewoon van jezelf accepteert dat je doet wat je kunt en dat je beebje echt niet zo veel nodgi heeft om gelukkig te zijn, dan zul je zien dat het helemaal goed gaat komen Lekker dat je verlof hebt. Kom je de dagen wel een beetje door zo? Ik wist van mijn oudste ook niet wat het werd, een verrassingsei zeg maar Bij de tweede wist ik het wel, was te nieuwsgierig, haha! Maar denk dat ik het nu niet wil weten, al zei mijn man pas dat hij het dit keer (van hem hoefde het de vorige keren niet) misschien wel wilde weten. Dus we zijn er nog niet uit. Het duurt nog even, dus we kunnen er nog even over nadenken Ben je helemaal uit over de namen? Heb je ze samen met je vriend bedacht, of heb jij besloten? Dat over je lijf terugkrijgen, bij mij is dat echt helemaal goedgekomen. Al kon ik me dat vlak na de bevalling helemaaaaal niet voorstellen Het duurde ook wel best een tijdje hoor, maar na een jaar was ik weer zo goed als nieuw, haha Je gaat straks die buik zelfs nog missen (NOT ) Ik heb dit keer best veel last ja. De eerste keer helemaal niet, de tweede keer net als nu heel veel misselijk en overgeven en moe. Maarja hoort er allemaal bij en met 2 jonge kinderen in huis kun je niet altijd je rust pakken he. Maar weet dat het over een paar weken weer beter is dus daar kijk ik nu gewoon naar uit Wel fijn dat je een eigen huis hebt dan, en als het een nieuw huis is heb je vast ook genoeg ruimte. Vond het echt heel bijzonder om in dat babykamertje te staan en dan probeerde ik me voor te stellen dat daar straks een beebje in zou liggen... Maar het bleef zo iets onwerkelijks! Zelfs nadat E line geboren was en ik voor het eerst met haar op straat liep voelde ik me nog echt alsof ik aan het oppassen was ofzo Maar de eerste keer dat ik zonder haar wegging voelde ik me dan weer ontheemd net of ik niet compleet was. Haha grappig he, hoe dat toch werkt. Ben er nu wel zo'n beetje aan gewend hoor, dat ik moeder ben Geniet lekker van je vrije dagen! Liefs Elea
Hoihoi! Beetje late reactie dit, druk hoor haha om verlof te hebben. Ben tot nu toe alleen nog maar bezig geweest met Sinterklaas, verjaardagen, tekst voor het geboortekaartje, huishouding etc. Vandaag maar even een dagje nix. Mijn oom en tante kwamen hier om 11 uur en om half 4 gingen ze weg en ik heb mezelf vandaag voor de rest van de dag ontspanning beloofd. Morgen maar weer was vouwen en hopelijk morgen of de dag erna de kerstboom neer zetten. Beetje vroeg maar ja, nu kan ik het nog doen haha. Wel even wennen zo, verlof te hebben, maar dagen doorkomen is nu nog niet echt een probleem hoor, en voor volgende week ook weer van alles op het programma dus wat dat betreft vullen de dagen zich vanzelf. Wat zielig, zeg voor die vriendin van je, zo bezig zijn jezelf te bewijzen dat je daarmee eigenlijk jezelf compleet vergeet. Gelukkig ben jij haar vriendin, wie weet hoe lang ze anders nog was doorgegaan. Altijd goed, vriendschappen en hoe je er soms voor elkaar kunt zijn. Ondertussen miauwt 1 van mijn katten aan 1 stuk door om eten maar die moet nog maar heel even wachten. Wat ontzettend rot dat je steeds zo misselijk bent en steeds over moet geven. Dat kost eigenlijk veel te veel energie als je zwanger bent want juist DAT is heel vermoeiend. En dan je aandacht geven aan de anderen, kan me voorstellen dat dat niet heel fijn kan zijn...Hopelijk gaat dat gauw over meid. Oh ja tegen de misselijkheid drink ik altijd cola light zonder prik en dan een paar chipjes eten, dan is de misselijkheid zo weg. Die tip kreeg ik jaren geleden van een verpleegkundige, en ik moest er eerst hard om lachen, maar ze zei; nee in het verpleeghuis doen we dit vaak en het werkt echt. Dus ik dacht dat is niet moeilijk om uit te proberen en HET IS DUS ECHT ZO, voor mij werkte het in ieder geval... Ja, dat leren loslaten wordt voor mij nog wel een projectje hoor haha maar zeker de moeite waard om aan te werken want je moet er zelf ook niet aan onderdoor gaan, daar kan moederschap toch nooit voor bedoeld zijn! Hey ik ga even eten koken, was een beetje kort deze keer, maar ik heb een beetje te lang op mijn kont gezeten, wordt een beetje stijf in de rug haha zou het zo voelen als je 80 bent? Of alleen als je zwanger bent nou ja hoe dan ook, ik wens je een fijne avond en hoop echt dat je misselijkheid en overgeven gauw plaats maken voor iets leuks ofzo want dit is ook niet leuk. Hou vol! Liefs Ester
Hey Es, ik dacht al dat je aan het bevallen was ofzo hahaha! Het gaat vandaag zowaar beter met mijn misselijkheid. Het was de eerste dag dat ik niet de hele dag het gevoel had te moeten overgeven. Wat een heerlijkheid zeg... Helaas is E line nu heel erg ziek... Ze heeft superhoge koorts en is er zelfs van aan het ijlen Heel zielig want morgen komt Saint Nicolas op school en ze wil er zo graag heen... Verder ziet het er ook naar uit dat we nu niet naar NL kunnen, dus ik hoop dat ze moergen genoeg is opgeknapt om in ieder geval even naar Saint Nicolas te gaan hier, anders mist ze alle feestelijkheden en dat zou wel heel sneu zijn Fijn dat je de dagen wel lekker doorkomt zo, heb ik ook nooit moeite mee, vermaak me wel Die tip van de chips en cola gebruikte ik al ja. Heb zelfs al een keer cola en barbecuechips als ontbijt gegeten en idd het hielp wel even. Maarja je kunt dat moeilijk de hele dag door eten he Ben je er uit, uit de tekst voor het geboortekaartje? Ik vind dat zo moeilijk! Net als de naam dit keer trouwens... Nog geen flauw idee 8) Staat bij jullie de naam al vast? Gezellig de kerstboom opzetten. Weet nog dat ik dat bij E line ook met een dikke peur die @#$boom in elkaar heb gezet (hij is nogal groot) op een krukje takje voor takje en daarna al die ballen en lichtjes erin... Pfff... Geloof dat die boom wel tot februari heeft opgestaan, haha! Dus we hebben er wel lang plezier van gehad, whahahaaa Liefs Elea
Hoihoi! Wat erg dat je dochter zo ziek is, ik vind dat altijd zoooo zielig zo'n kleintje dat dan ijlt van de koorts, deed mijn neefje laatst ook en zelfs als tante voelde ik me al vedrietig en machteloos dat ik daar niets aan kon doen terwijl hij daar zo ziek lag te zijn....vreselijk....oh jee dat belooft wat als ik strax mamma ben...dat wordt huilen geblazen.. Zul je ook net zien dat ze vlak voor zo'n spannende dag dan ziek zijn. Hopelijk hoeft ze het niet te missen morgen....ik zal een kaarsje branden... Wat fijn dat je zelf vandaag niet zo misselijk enzo was, zeker nu je dochter dan ook nog ziek is, dan kwam het goed uit dat jij je net even iets beter voelde. Hopelijk blijft het vanaf nu een tijdje weg voel je je vanaf nu gewoon weer kiplekker! Oh ja, voor mij weer een mijlpaaltje in de zwangerschap; vanaf vandaag mag het kindje gewoon geboren worden, zelfs thuis als het moet dus dat geeft me wel een rustig gevoel, dat als het nu komt dat alles echt ook ontwikkeld is zeg maar. Ja, kaartje is gelukt, het gedichtje heb ik zelf gemaakt en toen ik gister EINDELIJK de tweede naam had bedacht voor als het een meisje is was ik wel blij dat mijn ex die naam ook mooi vond. Dus tekst klaar, kaartje uitgezocht alles gemaild naar de drukker, en binnenkort krijg ik een proefdruk. Ik vond het echt een kriem hoor om een naam te bedenken. Er zijn er zoveel die ik mooi vind, maar de 1 is net te lang, de ander is lang maar toch mooi en ik ben nog steeds niet zeker over de meisjesnaam dus t kan best zijn dat die op het laatste moment nog verandert haha suf he...voor als het een jongetje is vond ik het juist helemaal niet moeilijk en hadden we toevallig beide dezelfde naam bedacht. Maar ik beloof je zodra t geboren is zal ik alle namen die bij ons de revue zijn gepasseerd naar je mailen, wie weet heb je er iets aan Oh ja, doe me anders even een pb'tje met je mailadres dan scan ik voor jou een kaartje in en stuur ik het per mail naar je toe. Nou, voor mij is het inmiddels wel weer bedtijd. Morgen beetje uitslapen en dan BERGEN was opvouwen. Wasjes draaien heb ik allemaal gedaan maar het vouwen dat stel ik altijd uit bleh...heb ik een hekel aan. Dus dan alles maar in 1x dan ben ik er ook in 1x van af. Hey slaap lekker en ik hoop echt dat je dochter zich morgen wat beter voelt! welterusten!
E line is helaas nog steeds ziek. Vanmorgen naar de dokter geweest en helaas blijkt ze dus de Taco-griep te hebben Volgens de arts moesten we er ernstig rekening mee houden dat de rest van het gezin het ook krijgt. Ik hoop maar dat ik niet ziek word dan... C élya heeft gelukkig al 1 vaccinatie gehad, dat scheelt wellicht. Ze was heftig teleurgesteld, want nu kon ze vandaag niet naar het Sinterklaasfeest op school En vanavond dus ook niet naar NL. Wat dikke tranen opleverde... Wat mama ook heel jammer vond, want dan zouden we eigenlijk vertellen van de beeb Maar nu hebben we het verzet naar volgende week. Dus moet ik nog even geduld hebben. Hopelijk is ze tegen die tijd opgeknapt. Ben benieuwd naar je namen hoor. Leuk dat je er uit bent en jullie ze allebei mooi vinden! Verder heb ik zelf helaas niet kunnen slapen vannacht. E line werd steeds wakker waarna ik niet meer kon slapen, want ik was weer zooooo misselijk... Ja ik weet het, het is wel een klaagzang he Liefs Elea
Nee hoor het is geen klaagzang, kan me goed herinneren mijn eerste 3 maanden, ik hoefde dan niet over te geven maar door alle misselijkheid en moeheid kan je je echt wel even behoorlijk lamlendig voelen. Ik had soms ook wel dat ik dacht jemug zou er ook nog eens een dag in mijn zwangerschap aanbreken dat ik me weer gewoon eens lekker voel....Terwijl ik het niet half zo zwaar had als jij omdat ik verder ook geen kinderen heb dus ik hoefde soms alleen maar aan mezelf te denken en kon daardoor gemakkelijk een keer de boel de boel laten... Wat een ellende die Taco-griep! Toch wel een beetje griezelig ook. Maar dat de arts nu op voorhand zegt dat de kans groot is dat het hele gezin dat krijgt vind ik best ver gaan. Ik ken namelijk gevallen genoeg waarbij er maar 1 in het gezin geveld werd door de griep en de rest niet. Dus houd moed meid! Misschien valt het mee! Neemt niet weg dat het voor je dochter wel heel erg zielig is en zeker zo rond Sinterklaas... En jij hebt zelf misschien een verminderde weerstand doordat je nu zwanger bent maar wie weet als je goed aan je vitamines, groente en vleesje denkt ben je toch sterk genoeg en krijg jij het niet! Ik brand er gewoon nog een kaarsje bij! Hopelijk ben je zelf vandaag niet meer zo misselijk, is ook geen gemakkelijke situatie als je je zelf door je zwangerschap zo ellendig voelt en dan ook nog een ziek kind thuis, dat is alles behalve prettig! Ben heel benieuwd hoe er gereageerd wordt als je gaat vertellen over je zwangerschap....Mijn nichtje van 3 ging mij vanaf dat moment ineens met hele andere ogen zien, en ieder keer als ze me zag wilde ze kusjes geven op mijn buik of een liedje zingen voor de baby. Ook had ze een speeltje van mijn katten gepakt, die stopte ze onder mijn trui, dan kon de baby daar mooi mee spelen . Wat ook heel grappig was dat ze midden in de nacht ineens mijn zus wakker had gemaakt om te vragen waar die baby van tante Ester nou dan sliep...Nou, zei mijn zus, in de buik van tante Ester is een plekje met lekker warm water waar die heerlijk ik kan slapen. Ze keek mijn zus aan, en keek eens naar haar buik en zei; maar mamma, daar ZIT toch helemaal geen water?? . Dus ben erg benieuwd wat jij er voor mooie uitspraken en reacties op krijgt! Nou ik ga nog gauw ff naar de winkel, mijn neefje is morgen jarig en mijn zus overmorgen dus ik moet nog even iets regelen. Jij rustig aan daar, en heel veel beterschap voor je dochter!! Liefs Ester.
Dankjewel voor de kaarsjes, houd je nog wel wat over voor de kerst? Whahahaaa E line heeft een hele batterij medicijnen meegekregen, moet straks nog een keer naar de apotheek om medicijn nr 7 te halen Gelukkig heeft ze vanmiddag lekker geslapen. Dat had ze wel nodig. De arts zei dat het superbesmettelijk was, zeker door al dat hoesten. Maar hoop ook dat het wel meevalt hoor. Mijn man is helaas ook al flink aan het blaffen. Zit ik straks ook nog met een zieke hubbie thuis... Dat is pas erg,haha! Ja lief he die reactie van kinderen. Mijn oudste was er met de zwschap van C élya al heel erg mee bezig, dus nu zal het wel helemaal leuk zijn. Ze snapt het nu nog beter natuurlijk. Ze weet wel al dat er een brusje komt en ze vindt het helemaal leuk. Ze wil het liefst weer een zusje Ik zal je even mijn adres mailen ja, ben natuurlijk wel benieuwd naar je kaartje! En naar je namen natuurlijk, maar zal nog even geduld moeten hebben Heb je op het moment wel contact met je vriend? Of hebben jullie even afstand genomen... Ik ben benieuwd hoe dat gaat als ukkie er is hoor. Maar jij vast ook Heeft hij nog uitspraken gedaan over hoe hij de toekomst ziet of ligt ook dat even stil... Kan me ook zo voorstellen dat je van al dat gepraat en gehoop ook wel eens moe wordt.. Liefs Elea Liefs Elea
Oei, je man ook al ziek, jeetje en dat je ZOVEEL medicijnen krijgt voor je dochter zeg, ik hoop toch echt dat het allemaal gauw over is en het met een sisser afloopt. Haha ja ik brand het hele jaar door kaarsen en ik zorg ervoor dat ze NOOIT op zijn dus die van je man kan er nog wel bij! Ja, mijn ex (of vriend tja, wat is het eigenlijk he, geen idee) en ik spreken elkaar dagelijks, we smsen en mailen ook veel en afgelopen week toen hij belde zei hij dat hij vond dat hij wel rust had sinds we uit elkaar zijn, maar dat hij ook vond dat we wel heel erg naar elkaar toe waren gegroeid en dat hij het prettig vind dat we elkaar nu veel beter begrijpen. Hij zegt; ik heb het vraagstuk of het goed gaat komen gewoon maar even geparkeerd. Dit omdat hij zelf zegt dat hij nog hoop heeft, maar er niet contstant meer mee bezig wil zijn. Daarnaast wil hij zijn best doen om mij geen dubbele boodschappen te geven zeg maar. Voor 2 weken terug smste ik dat ik me afvroeg op welk gevoel hij eigenlijk nog meer zit te wachten. Eerst reageerde hij daar niet op maar na een week vertelde hij dat hij op dat moment ook dacht; ja ze heeft wel gelijk, maar zodra hij dan verder ging denken, aan samenwonen kreeg hij toch een benauwd of kriebelig gevoel. Dat is voor mij dan als ik eerlijk ben genoeg om te moeten denken; nou dat zegt genoeg hij geeft niet genoeg om mij. Maar ja dat blijkt verder nergens uit en dat maakt het ingewikkeld. Zelfs zo ingewikkeld dat ik inmiddels heb besloten; ik laat het op me afkomen, ik hou me meer bezig met mijn zwangerschap en de bevalling enzo, en na de kraamtijd zien we wel verder. Misschien steek ik wel even bewust mijn kop in t zand omdat ik al die emoties er even niet bij kan hebben.....ik geniet nu van wat we WEL hebben samen, af en toe sta ik mezelf toe even flink te huilen en dan gewoon weer vrolijk verder te gaan....1 ding staat als een paal boven water voor mij; ik voel gewoon dat ik ook in mijn eentje sterk genoeg ben om het strax aan te kunnen. Natuurlijk heb ik nog wel hoop, maar ik vind het besef dat ik het aankan misschien wel belangrijker ofzo.... Pfff lang verhaal dit...ben al lang blij dat mijn zwangerschap ondanks alles zo goed verloopt. Wel vandaag een klein beetje bloedverlies, maar geen reden voor mij om in paniek te raken ofzo, en het was maar zo ontzettend weinig dat ik geen reden zag om de verloskundige te bellen ofzo...of ben ik dan weer eigenwijs, nou ja het bloed is ook weggebleven de rest van de dag dus het zal wel niets zijn. En gister was de 37 weken grens dus hoef ik me geen zorgen meer te maken als het toch iets vroeger komt....We wachten geduldig af zeg maar....en ik ben er klaar voor en heb er zin in. Alleen nog even over de angst voor de bevalling heen zien te komen .... Grappig trouwens, de namen van jouw kids heb ik ook allebei al eens de revue laten passeren, ik vind het nog steeds mooie namen! Hee voor strax slaap lekker, en tot mails!