Ligt er misschien aan in welke sector je solliciteerd. In onze sector is bellen heel normaal en zelfs een afspraak maken om al je vragen te stellen en je gezicht even te laten zien is heel nuttig.
Nou op zich kan ik best vragen bedenken maar in mijn geval, ik kom niet zo spontaan en enthousiast over. Ik denk vooral dan een negatieve indruk achter te laten met mijn gehakkel en onzekerheid. Ik moet het niet hebben van een telefoongesprek. Ik kan me echter wel weer goed uitdrukken als ik iemand in de ogen kan kijken. Dan voel ik me meer op mijn gemak. Ook schriftelijk kan ik me erg goed uirdrukken. Maar telefoneren is gewoon niet mijn ding, privé ook niet.
Ik weet natuurlijk niet hoe erg het gehakkel is, en om wat voor functie het gaat. Maar op zich vind ik het geen probleem als iemand gewoon zakelijk wat vragen stelt, zonder dat ze een heel juichverhaal ophangt over hoe geweldig de vacature haar lijkt of wat een fantastische organisatie ze ons vindt. Liever niet zelfs, zou ik zeggen. Ik ben ook niet zo'n beller, zakelijk noch privé, maar als het moet kan ik me aardig opladen voor zo'n gesprekje, en breng ik het doorgaans toch tot een goed einde. Mij helpt het om de openingszinnen van tevoren woordelijk te bedenken, en de rest loopt dan wel. Maar als het écht belemmerend werkt voor jouw gevoel, dan hoef je niet eerst te bellen. Het helpt alleen wel om íets van contact te leggen van tevoren, naast de brief+CV. Ken je iemand die daar al werkt? Dan kan het ook nooit kwaad om daar vooraf mee te praten. En soms kan het ook dat je vragen vooraf via mail of LinkedIn stelt (afhankelijk van de plek waar je de vacature hebt gevonden). Over het bellen 'is mijn brief/mail wel goed aangekomen': vind ik niet zo gek om dat te doen als je na een week nog geen ontvangstbevestiging hebt gekregen. Wel fijn om dat te koppelen aan een meer inhoudelijke vraag (of iets anders waaruit je interesse blijkt); anders kom je toch een beetje over als een proceduren**ker en daar houdt niet iedereen van.
Ik had op je eigen gevoel af gegaan....in de randstad wordt anders omgegaan met sollicitatiebrieven dan bijv in het hoge noorden...het ligt aan de functie en aan de advertentie etc. Gewoon op je gevoel afgaan dan heb je altijd zelf het gevoel dat je juist hebt gehandeld en er alles aan hebt gedaan. Ik heb weleens na een sollicitatiegesprek een mail gestuurd waarin ik aangaf dat het gesprek helemaal niet zo was verlopen als ik had gewild en heb ik alsnog antwoord gegeven op de vragen die zij hadden gesteld in het gesprek uiteindelijk kreeg ik de baan omdat ze door miuj brief geheel werden overtuigd. Is een gevoel geweest en ik heb mijn gevoel gevoeld en het heeft goed uitgepakt, maar ook al had ik de baan niet gekregen dan had iik alsnog zelf het gevoel gehad dat ik er alles aan had gedaan... Succes meid!!