Gister hebben we het verteld aan onze ouders. Ze worden allebei voor de eerste keer opa en oma, dus dat zullen ze vast heel leuk vinden.... De reacties van mijn ouders waren totaal anders dan van zijn ouders.... Eerst naar mijn ouders gegaan. We hebben ze een fotolijstje gegeven met daarin het gedichtje: Jullie kunnen mij nog niet horen Jullie kunnen mij nog niet zien Begin oktober word ik geboren Mag ik dan in dit lijstje misschien Mijn ouders pakten het samen uit, want ik had gezegd dat het een cadeautje voor beide was. Mijn moeder voelde door het kadopapier heen dat het een fotolijstje was en dacht dat het een foto van onze 2 katten was, waar ze heel gek op is. Toen ze het gedichtje zag kon ze het niet geloven. Ze moest huilen en ook mijn vader had tranen in zijn ogen. Ze waren heel blij voor ons. Mijn moeder heeft heel de ochtend gelachen, zo blij dat ze was. En ze vroeg meteen allerlei dingetjes en gaf adviezen, heel lief. 's Middags naar de ouders van mijn vriend, ook met een fotolijstje met gedicht. Ze wilden het niet samen uitpakken, dat vond ik al raar. Schoonmoeder zat op de bank, schoonvader zat ergens anders op een stoel. Mijn schoonmoeder maakte het open. En toen ging het als volgt: Schoonmoeder: Dat kan toch niet?! Redden jullie dat financieel wel? Hoe gaan jullie dat doen? Schoonvader: wat is er dan? Ik: kijk maar naar het fotolijstje. Schoonvader: oh gefeliciteerd (hij bleef gewoon zitten) Schoonmoeder: ja gefeliciteerd (ze bleef ook zitten). Dat zal oma leuk vinden (ik dacht: jij niet dan?) Schoonvader: hey, moet je kijken wat ik bij de bouwmarkt gekocht heb. Schoonmoeder: hoe ver ben je? Ik: 6 weken. Schoonmoeder: oh er kan nog van alles misgaan. ik heb ook 2 miskramen gehad. Toen pakte ze het fotoboek van mijn vriend erbij (wat ik al 10x gezien heb) en ging het alleen maar over haar zwangerschap. Daarna ging mijn schoonmoeder naar boven, want ze had een vraag aan mijn vriend over de computer. Mijn schoonvader begon toen hele verhalen tegen mij te vertellen over de Bouw beurs in Utrecht waar hij geweest was. Ik heb niks gezegd en af en toe geknikt. Ik kon het niet begrijpen hoe ze zo konden reageren. Waren ze niet blij? Na een half uur daar gezeten te hebben wilde ik echt weg, dus toen ze vroegen of we nog wat te drinken wilden heb ik gezegd dat we nog meer te doen hadden. Bij de voordeur stonden we onze jassen aan te trekken. Mijn schoonvader liep even mee. Hij gaf me een knuffel en kus en zei dat ie het leuk vond en dat ik rustig aan moest doen. Maar mijn schoonmoeder bleef in de woonkamer zitten en zei verder niks toen we weggingen. Toen ik daar eenmaal de deur uit was moest ik huilen, want ik vond het maar raar hoe het gelopen was. Mijn vriend zei dat zijn ouders wel blij waren, maar vond de reactie ook raar.... Ik ben er nog een beetje ondersteboven van...
Hee meid, Wat vervelend dat je schoonouders zo reageerden. Waarschijnlijk moeten ze gewoon aan het idee wennen dat hun kleine man echt groot geworden is. Zo ging het hier ook. Gelukkig waren je ouders direct blij! En zo hoort het ook he. Probeer er toch lekker van te genieten meid.
Oh en die opmerking over dat het nog mis kan gaan erger ik me ook altijd zo aan. Het kan idd nog misgaan met 6 weken, maar ook met 36 kan er nog wat misgaan, dat wil toch niet zeggen dat je niet superblij mag zijn!
tjonge, ja, zo'n reactie verwacht je natuurlijk niet.. vreemd hoor.. ga je ze nog vertellen hoe je je voelde toen je daar wegging? de reactie van mijn ouders en schoonouders was ook een wereld van verschil, mijn ouders gillend en hele middag ging het verder over baby's.. en mijn schoonouders ook wat neutraler, maar wel duidelijk blijdschap. hoop voor je dat ze nog een beetje bijdraaien.. nog tijd zat..
Hey meid, Gefeliciteerd met jullie zwangerschap! Trek je maar niet zoveel aan van wat anderen zeggen. Tuurlijk wil je alleen maar leuke en blije reacties, maar niet iedereen zit zo in elkaar. Denk maar aan de mensen die welk leuk reageren, de anderen trekken vast nog wel bij. Geniet gewoon van jullie zwangerschap, want voor je het weet heb je een klein hummeltje. Het is heel bijzonder om zwanger te zijn! En natuurlijk kan het nog mis gaan. Je weet pas of je een gezond kind hebt als het is geboren, dus het blijft toch 9 maanden spannend... Heel veel geluk! Liefs van Suus
Ten eerste gefeliciteerd! Ik begrijp heel goed dat de reactie van je schoonouders tegen viel.. wat een domper! Ik hoop voor je dat ze aan het idde moeten wennen en de komende tijd bij trekken!
Gefeliciteerd met jullie zwangerschap ! Kan begrijpen dat je ontgoocheld bent in die reactie van je schoonouders. Zou het persoonlijk ook heel erg vinden. Probeer je het niet aan te trekken en gewoon te genieten, ze zullen misschien gewoon wat tijd nodig hebben. Die opmerking dat het mis kan gaan kan je inderdaad missen en vind dat ook verschrikkelijk als ze dat zeggen. Schoonmoeder hier heeft ook heel laat in de zwangerschap een kindje verloren en moet me daar ook telkens weer aan herrinneren dat er nog altijd vanalles fout kan gaan! Sorry maar daar wil ik gewoon niet aan denken!
Och meid, dat is altijd vervelend als een aanstaande opa of oma zo reageerd. En wat is dat toch dat vooral schoonmoeders dat doen! T is net of ze bang zijn nu de vrouw/vriendin van hun zoon zwanger is.... Mijn schoonmoeder deed n.l ook zo raar toen ik zwanger was van Eva. Dit keer was ze wel heel enthousiast gelukkig! Kan zijn dat ze gewoon enorm moet wennen aan t idee... En de opmerking over dat het mis kangaan, vind ik ook zo vervelend! Dat zeggen er nu bij ons ook zoveel, gisteren aan vriendengroep verteld en dan zeggen sommige ook; wel al snel he dat je t zegt. Maar ik zeg dan maar terug; ja maar als t misgaat dan zeg je t toch ook!
Lullige reactie.... Hier was het ook heel verschillend. Mijn moeder wist dat we bezig waren en vond het wel leuk toen we het hoorden, maar het eerste wat ze vroeg was: ''Je gaat nu toch niet stoppen met je opleiding?''. Vond ik nogal raar, ik was helemaal hyper omdat ik net een positieve test in mijn handen had. We zijn 8 maand bezig geweest, en al die tijd wist ze dat we bezig waren, dus waarom ze op het moment supreme zo'n vraag moest stellen... Mijn vader en stiefmoeder hebben we het met 8 weken vertelt en mijn stiefmoeder vond het helemaal geweldig! Had ik juist niet verwacht, maar die pinkte de traantjes weg. Erg verschillend...probeer je er weinig van aan te trekken meid. Mijn moeder is nu ook helemaal bij gedraaid. En anders mag je ze best vertellen dat je het een rare reactie vond hoor!
Mijn schoonmoeder was pas blij na de 12 weken, kreeg elke keer te horen ' ik ken zoveeeeel mensen met een miskraam' Net alsof ik dat wil horen! natuurlijk ben je er van bewust maar om er nou constant aan te denken. Toen zei ze dat ik me kop in het stand stak en niet wilde inzien dat het fout kon gaan. Nu is ze wel blij maar wordt wel knettergek van haar (overbezorgd) denk ook komt dat ik me irriteer omdat ik nu zwanger ben... Succes ermee
je schoonouders wisten zich duidelijk geen houding te geven, dat merk je aan het "eroverheen praten" en waarschijnlijk de schok, ze hadden het niet verwacht, dat is duidelijk, wie weet trekken ze nog wel bij, je schoonvader had gelijk al spijt volgens mij omdat ie je in de gang even vastpakte. maar leuk is anders inderdaad, zeker van de toekomstige opa en oma, wie weet trekt het nog bij en zo niet? jammer dan, niet jullie geluk door laten vergallen
gefeliciteerd met je zwangerschap.. helaas zijn niet alle ouders enthousiast in het begin. kan voorstellen dat het pijnlijk is. maar trek het je niet te veel aan. mogelijk komen ze later weer op terug of word je verrast door een cadeautje en toch nog betrokken zijn.. maarsommige ouders blijven nuchter door hele zwangerschap.. trek het je niks aan.. is gewoon hoe ze zijn en heeft niets met jou te maken. en dat met financieel.. heeft alle ouders.. en bij elk zwangerschap is er wel iets te verzinnen waar ouders vraagtekens op zullen hebben... zo zijn ouders nou eenmaal
GEFELICITEERD! Ik had precies hetzelfde toen wij het vertelde. Mijn ouders superblij en emotioneel. Zijn ouders vroegen zich af of het gepland was en of het financieel allemaal wel kan en mijn schoonmoeder zei ook nog even dat ze vond dat het wel allemaal erg snel ging tussen ons... We zijn 4 en half jaar samen, wonen sinds juli in het huis dat we samen hebben gekocht en hebben daarvoor 1,5 in Amsterdam gewoond (hij is daar bij mij ingetrokken).. Heel irritant. waarom kunnen mensen niet gewoon blij zijn? Geniet er iig maar goed van. En leg het commentaar van je schoonouders naast je neer. Jouw geluk en gezondheid staat nu bovenaan! enjoy!
Mijn (ondertussen ex) schoonouders hebben me zelfs niet gefeliciteerd! We hadden het niet echt plechig verteld, doordat ik met bloedverlies naar spoed was gegaan en zo had m'n vriend t zijn ouders al verteld aan telefoon. Ik dacht dus dat de volgende keer ik hen zag wel gefeliciteerd zou worden, maar nee hoor, ze deden alsof er niks aan de hand was!
meis wat erg ik ken het helaas ook we hadden het ook met ong 6 weken gezegd en mij ouders waren super hyper en mijn schoonouders zeiden toen ook dat er nog van alles mis kon gaan dus 3 feb hebben we onze 1e echo gehad dus mijn ouders nog veel meer hyper we gaan naar mijn schoonouders feliciteert mijn schoonmoeder alleen heel koeltjes mij en niet mijn man! vondt het ook erg raar, maar heb het wel van me afgezet wij zijn gewoon dolgelukkig en laten dat door niemand verpesten. dat moet je ook proberen dat dat niet gebeurd lekker genieten van het wondertje in je buik liefs mik
Jeetje, wat een vervelende reactie... daar zit je niet echt op te wachten! Misschien heeft het even tijd nodig om te bezinken, was je schoonmoeder overdonderd. Zoals iemand al eerder zei: haar zoon wordt papa, er verandert van alles. Misschien is ze bang dat in haar relatie met haar zoon dan ook dingen veranderen. De band tussen schoonmoeders en zonen is complex Meis, geniet ervan, het is jullie geluk! Liefs Monique
Thanks voor jullie reacties! Zijn ouders reageren met alles raar. Als wij iets vertellen dan moeten zij ook meteen hun verhaal vertellen. Ze vragen nooit hoe het met ons is of bijvoorbeeld hoe onze vakantie geweest is. Het draait alleen maar om hun. Maar ik had gehoopt dat ze anders zouden reageren als we vertelden dat we een kindje kregen... Tuurlijk kan er van alles misgaan, maar daar ga ik niet van uit. Positief blijven denken. De oma (moeder van schoonmoeder) van mijn vriend reageerde veel leuker dan zijn eigen moeder. Hoop dat het nog wel bijdraait, maarja het zit nou eenmaal in die mensen. Ik zal me er wel bij neer moeten leggen.
Ik weet precies wat je bedoelt, zo zijn mijn schoonouders ook. Alles draait om hun. Nooit zullen ze uit zichzelf vragen hoe de vakantie was, hoe wij ons voelen etc. Heel jammer, maar ik probeer me er gewoon bij neer te leggen. Heb er verschillende keren geprobeerd wat van te zeggen, maar ze snappen het gewoon niet.
Ten eerste: gefeliciteerd! Ik heb sinds de zwangerschap geen goede band meer met mijn schoonouders. Op de dag dat we hun vertelden dat we zwanger waren reageerden ze heel rustig. Ik dacht dat ze even moesten wennen, nam ze ook niks kwadelijk. Voor ons was het niet gepland maar ontzettend gewenst. De dag erop kwamen ze weer langs omdat ze erover wilden praten.. Ik kreeg te horen of we niet nog even langs een abortuskliniek wilde gaan voor informatie, want we konden er nog iets aan laten doen (letterlijke woorden) Weet verder niet veel meer van het gesprek, ik was zo kwaad en verdrietig! Kan nu niet veel meer van ze hebben. Mijn dochter is meteen na de bevalling weggehaald en zag haar pas 2 u. later terug. We waren net weer 10 minuten samen met haar, toen hun haar kamer op de kinderafdeling binnen kwamen lopen. Daar gingen mijn eerste minuten met mijn kleine prul. Ik ben er helemaal klaar mee.En zit na dat gesprek niet meer op hun te wachten. Bewaar de lieve vrede voor mijn man. Srry voor het lange verhaal, moest het even kwijt